dus dat wordt plassen op commando met pollepol, oei Bowy.. even meewerken lieverd..! (
grrmbl..)en eigenlijk zou het mooi geweest zijn als deze da bij de eerste keer geriatrisch profiel van idexx vetmed had laten doen.. dat geeft anderhalve pagina waardes met aantekeningen van hun (Duitse) dierenartsen.
dan had je veel meer ontstekingswaardes, kalium, schildklier en anorganische fosfor gehad. plus ook alle nierwaardes. mits de da jou het hele overzicht via mail doorstuurt, wat ook nog wel eens een probleem geeft, maar je hebt ervoor betaald en bent dus mede-eigenaar..
dat is niet eens zo veel duurder dan wat een da voor een algemeen spotchem-onderzoek rekent. tja, t kost twee buisjes en moet worden opgestuurd/opgehaald. maar dan was je in een keer klaar geweest in plaats van nu met allerlei vervolgvragen. en het is een mooi ijk-model voor vervolg-onderzoek.
maar missch waren jullie zo onder de indruk van de hoge bloeddruk dat verder niet is stilgestaan bij..
als dit een grotere praktijk is, dan zullen ze missch wel regelmatig daar laten onderzoeken en kaart het eens aan..
terugkijkend, ja, het is verstandig om bij katzels > 10 jaar om de paar jaar algemeen onderzoek te laten doen met uitgebreid bloedonderzoek.
dan ben je bepaalde defecten veel sneller op het spoor en kunt in een vroeger stadium bijsturen (bv nierdieet.)
over al dan niet enten hebben we levendige discussies in diverse topics, maar aan enten kleven ook de nodige risico's.
deze tante doet het op haar leeftijd zeker niet slecht en je zult zien dat je haar met wat medicatie en nierdieet goed op de rails kunt houden. mits de bloeddruk naar beneden komt. is er trouwens een oorzaak voor en heeft je da daar nog wat over gezegd?
de meeste katten wennen snel aan gedoe aan hun lijf en het scheelt als het personeel daar ook erg luchtig mee omgaat. want als je zelf gestresst bent en er moet een bek open dan merkt katlief dat onmiddellijk en gaat in de tegenwerking.
terwijl als je het terloops doet met vriendelijke aanmoediging dit zeker vingers scheelt. en je kunt beginnen met het optillen van een wangzak om naar de zijkant te kijken.
wij hebben op het forum goeie ervaringen met dierentandartsen en persoonlijk heb ik ervoor gekozen (behoorlijk wat gebitsellende met Enzo achter de rug) alle eventuele ingrepen door zo'n specialist te laten doen.
http://www.wgvt.nl/?page_id=9
dat gaat met eventuele (gas)narcose en spoelen ook veel veiliger en minder belastend. op het forum hebben we een paar schrijnende gevallen van grote malaise doordat bij het trekken resten achter waren gebleven.. maar bij Bowy is het hopelijk alleen een kwestie van tandsteen..
In mijn geval was het een juslepel (bij het ontbreken van een pollepel in mijn bestekbak) maar dat maakt niet zoveel uit. Even een klein miauwtje op moment suprême, van wat doe je nou, maar ze plaste de hele lepel precies tot het randje vol. Naderhand keek ze wel even beteuterd dat ze niets onder hoefde te graven 
) Dan krijgt ze een klein beetje nierdieet en dan is het weer prima (en valt ze op het puntje van mijn bed weer in slaap). Ik zie d'r wel wat minder (uitdrukkelijk) smakken de afgelopen 2 dagen dus ze heeft hopelijk minder last van d'r bek (en verhoogde eetlust). Wel gisteren-ochtend weer overgeven (na haar ochtendportie met medicijnen). Misschien toch wat misselijkheid maar er zat in het tweede (of eerste?) bergje kots toch wel weer wat haren. Tsja... dan merk je toch dat je bij elke verandering in gedrag, kuchje, proest of kotsje weer helemaal in de stress schiet, zo van... ik hoop dat het eenmalig is en geen symptoom van iets ergers. Maar als ze dan 's-avonds alles weer binnenhoudt ben ik weer enigszins gerust gesteld.
. 
Helemaal in paniek was ze en ik heb er nu dus een paar tandpunt-gaatjes bij in mijn hand. (Ik zit dus inmiddels aan de antibiotica en morgenochtend even een tetinus-shot halen) Daarna hebben ze met 2 man sterk haar vast moeten houden (met van die dikke handschoenen aan). Ach gut, hoe ze er zo bij lag te strubbelen en te piepen. Dat afnemen ging daarna ook niet helemaal lekker maar is uiteindelijk gelukt. Gelijk d'r mandje in en zo snel mogelijk mee naar huis. Van het eventueel naar d'r tanden kijken is niets meer gekomen. Ik denk ook niet dat dat ooit nog gaat gebeuren want dit was werkelijk een ware hel voor haar.