Dat zijn goede verhalen!
Misschien een overbodige tip, maar omdat hij zo jong weg is bij mama, en mogelijke broers en zusjes, mist hij wel een stukje opvoeding en normale ontwikkeling. Natuurlijk kan dat allemaal gewoon goed komen met de tijd, maar het kan ook een idee zijn om een kitten erbij te nemen, die goed gesocialiseerd is en waar Bo heel veel van kan leren. Eentje die dus net wat ouder is. Misschien iets om in overweging te nemen?
En als hij echt wat Noor in zich heeft zitten en nu al zo op Milo's nestbroertje (Enzo) lijkt, dan krijg je een prachtige kater! Noren moet je trouwens wel geregeld borstelen, en hoe vroeger je ze daaraan laat wennen, hoe makkelijker het gaat. Vooral de oksels en liezen zijn wat klitgevoelig. Lekker aaien en misschien met een zachte borstel alvast laten wennen? Noren zijn ook heel slimme, en heel lang jeugdig blijvende katten. Ze klimmen vaak enorm graag en zitten graag heel hoog. Een flinke krabpaal zal zeker dankbaar in gebruik genomen worden. Noren kunnen trouwens heel slecht tegen alleen zijn, dan kwijnen ze echt weg. De reden dat - toen onze Flo* overleed - wij vrij snel (twee weken later) Milo gehaald hebben als vriendje en maatje voor Noodle. Noodle weigerde toen gewoon te eten, werd onhandelbaar, noem maar op. Ze kunnen er vaak echt niet tegen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar hou dat wel in gedachten.
Ben trouwens wel benieuwd, als het een Pers zou moeten zijn, waar hij dan de Noorse roots vandaan heeft. Heb je de ouders gezien?