odie heeft FIP

[Chiquita98]

Ik wil wel heel hard vloeken nu. Sorry. Sorry ook dat ik dit gemist heb.
Ook ik word nu erg bang voor mijn kleine rakkers. Ik vind het zo erg voor jullie Wendy. Dit is echt de keerzijde van onze liefde voor onze dieren.
Hele dikke knuffel vanuit hier

[nellebel]

dank jullie allemaal voor de steun die ik krijg van jullie, dat helpt me enorm. zit er nu alleen even flink doorheen. voel me compleet afgestompt na 2 dagen onophoudelijk janken. moet nu gaan werken, iedereen daar weet hoe belangrijk mijn katjes zijn, maar ook de clienten zijn er dol op. moet me inhouden, kan daar niet gaan zitten janken in de groep, hooguit op kantoor maar ben bang dat ik niet meer kan stoppen.

[nellebel]

waarom waarom waarom, wat heb ik ooit iemand misdaan dat mij dit gebeurt? ben ik zo'n slecht mens? heb ik in een vroeger leven iets ergs gedaan? bij nellie, flippie en sjefke kon ik het uiteindelijk nog plaatsen. ik heb ze mijn liefde kunnen geven en hierdoor hebben ze een kort goed leven gehad. maar odie, ik kan dit niet uitleggen en gezond kitten. hij was niet helemaal fit, nooit geweest, maar om dan dit te krijgen. misschien als we hem niet hadden meegenomen had hij nu nog geleefd. manlief vecht hier ook mee. odie was "zijn" kitten net als flippie zijn poesje was. hij is alles kwijt. ondanks dat hij zielsveel van guusje en gijs houdt, hij is weer een soulmate kwijt. wat hebben we gedaan om dit te verdienen. ik kan hier niks mee, kan het niet rechtbreien, raak mijn geloof kwijt want ik dacht altijd een zeer grote dierenvriedn te zijn, maar waarom gebeurt ons dit dan?

[ayla]

Lieve Wendy, maak jezelf geen verwijten. Niemand kan hier iets aan doen. Het is een rot ziekte en helaas hebben jullie de pech dat dit te vaak over komt.
Ik vrees dat dit altijd al sluimerde bij odie, en als hij met iemand anders mee was gegaan hij helaas ook ziek geworden zou zijn.
Er is niets aan jou/jullie waar dit door komt.
Hele dikke knuffel en succes met werken vandaag.

[Cerna]

Nee Wendy, dit is een heel akelig toeval, maar ik kan het me wel voorstellen dat je je afvraagt waarom het jou steeds weer moet overkomen.
Ik heb hetzelfde 20 jaar geleden gehad toen binnen 2 jaar 3 katten stierven. Niet zo jong als jouw katten maar toch ook 9, 11 en 6 jaar en dan denk je "word ik ergens voor gestraft?" Maar dat is onzin! Ik weet niet of je gelovig bent, maar indien ja, daarboven zit niet een G'd die beloont en straft wanneer het Hem uitkomt.

Waarom mag Noa nu al 3,5 jaar in geleende tijd leven? Ben ik zo'n goed mens? Nee, natuurlijk niet. En na de oorlog vroeg mijn moeder zich af waarom ze nog leefde terwijl 65 procent van haar familie in Auschwitz/Sobibor was geëindigd.
Het zijn vragen waar geen antwoord op te geven is tenzij je in een zeer wraakzuchtige G'd gelooft en zo niet, dan is het het leven: onrechtvaardig en willekeurig.

[Dinky]

Lieve Wendy, jullie hebben Odie juist het liefdevolle mandje gegeven dat de fokker voor hem zocht. Het is niet zo dat dit gebeurd 'omdat jullie iemand iets misdaan zouden hebben', daar geloof ik absoluut niet in! Het heeft gewoon niet zo mogen zijn en ik vind het extra kl*te dat het jullie niet voor de eerste keer overkomt.
Het feit dat je er zo verdrietig om bent geeft aan dat jij JUIST een enorme dierenvriendin bent (en je man een dierenvriend)!
Twijfel niet aan jezelf, hier heb jij niets aan/tegen kunnen doen!

[castratenkoor]

Wendy maak jezelf niet gek met verwijten. Odie zou altijd overleden zijn, ook als jullie hem niet hadden genomen. Vroeg of laat zou de FIP zijn toegeslagen. De castratie zou hij nooit overleefd hebben, en ongecastreerd zou niemand hem hebben gelaten.
Dus nee hij is absoluut niet gestorven omdat jullie hem in huis hebben genomen.

[Chiquita98]

Wendy ik denk ook dat hij dit al onder de leden had. Dus geen verwijt naar jezelf. Jullie hebben hem veel liefde kunnen geven. En hoe fijn is het om te overlijden als je bij mensen bent die onvoorwaardelijk van je houden. Hoe kort het leven ook was. Dikke knuffel

[Anne]

Ik sluit me helemaal bij de rest aan maar ik kan me goed voorstellen dat je je zo klote voelt,
daar moet je doorheen hoe makkelijk ik dat ook kan zeggen. Dat is het leven
Het is van belang dat je goed rouwt en boos zijn op alles en iedereen mag dan
en jezelf zielig vinden mag juist dan ook. Verwen jezelf, wees lief voor jezelf, accepteer dat dit een waardeloze periode is en sluit het dan af en denk met liefde terug aan Odie en alles wat die kleine vent jullie gebracht heeft, alleen dat was het al waard: onschuldige dierenliefde, vreugde, passie en nog meer van dat soort fratsen. Wees trots, trots dat jullie zoveel van hem hielden, trots dat jullie zo goed voor hem zorgden en trots op dat je voor hem door het vuur ging.

Odie had zich geen betere mand kunnen wensen

[paasnini]

Ik schrik mij wezenloos.

Was 1 van de twee (of allebei) katten die je al had al in huis toen een van de eerdere katten fip had?
Ik heb een kennis met een grote groep katten (had er ooit 17) en daar zijn al 5 katten overleden. Theorie is nu dat de virusstring aanwezig blijft bij de katten in huis en dat wanneer er (zelfs na jaren) een kitten of kat in huis komt dat bij de nieuwkomer het virus muteert. Ik begrijp dat dit misschien niet is waar je op zit te wachten maar wilde het toch delen omdat je met vragen zit.

Ik kan mij maar met moeite voorstellen hoe je je nu voelt.

[Catfish]

Leuk Paasnini, om dat hier even te vermelden. Ze heeft het verdorie al moeilijk genoeg!
Sorry als ik wat hard overkom maar Wendy en haar verdriet gaan me erg aan het hart.
Misschien wel waar, misschien, maar niet echt een tactische actie.

Ik heb twee katten aan FIP verloren die elkaar nooit gekend hebben.
Dus lieve Wendy, maak je geen zorgen om je andere twee.
En voel je niet schuldig, en je hebt niks fout gedaan!

[Kattebeest]

Het was Felv.

[nellebel]

klopt de anderen hadden felv.
de kans dat guusje en gijs het coronavirus hebben is groot, maar dat was ws ook al voordat odie kwam omdat 90 % van alle katten het hebben. dat het muteerd tot FIP is niet te voorspellen. kans is klein omdat ze geen kitten meer zijn en vrij gezond zijn. toch blijf ik hier bang voor. ik zit continue buikjes te vergelijken. dekomende weken zal dat ook zeker mijn angst blijven. DA zegt ik kan wel coronavirus controleren maar dan weet je nog niks, en mocht het zo zijn kun je er toch niets aan doen.
ik denk steeds dat odie de hoek om komt waggelelen, zit te wachten waar hij blijft en ik hoor hem overal. heb weer flinke migraine deze week dus een flink wattig hoofd. heb 2 dagen aan 1 stuk gehuild en ben totaal leeg nu,gisteren niet kunnen huilen, voel me daar weer schuldig om.
willen jullie aub flink meeduimen dat guusje en gijs gezond blijven.

[castratenkoor]

Ik duim keihard mee dat Guus en Gijs gezond oud worden en de kans dat ze ziek worden lijkt mij klein. Bij mij gingen alleen broer en zus met 4 jaar ertussen en de rest niet.

Een verstandige fokker zou niet meer fokken met de moeder van Odie. De kans dat zij meer FIP-kittens krijgt is veel en veel groter dan dat Guus en Gijs ziek worden.

[G+S]

Ik duim ook keihard met je mee!

Wat heb ik veel aan je moeten denken de afgelopen dagen! Blijf het zo onwerkelijk vinden! Het is zo onwijs snel gegaan ik kan me je verdriet zo voorstellen en vind het zo verschrikkelijk erg voor je.

Ik huil bijna nooit maar ik heb van de week gewoon echt om jou en odie zitten huilen. Gewoon omdat ik het zo erg vind voor je. odie was zo'n lieverd en de liefde die jij voor je katzels hebt springen gewoon uit de foto's en je woorden.

Ik weet niet veel over je verleden met katjes maar heb er wel uit kunnen halen dat je zo'n pech hebt gehad. Betrek dit asjeblieft niet op jezelf. Jij kunt er echt niets aan doen! Je hebt je zorgen over odie pas nog uitgesproken, dat je bang was dat hem iets mankeerde. Iedereen zei dat het waarschijnlijk wel mee zou vallen maar jij had het allang door! Je hebt het alleen van je af willen zetten omdat je zoveel van odie hielt! Hou je vast aan die liefde en verwerk het rustig op je eigen tempo!

Een hele dikke vette knuffel vanuit Brabant!