Ze slaapt bij ons in bed en ze schrok erg van een hard geluid tijdens het opstaan. Ze sprong een meter omhoog. Vervolgens kroop ze angstig ineen. Met moeite kreeg ik haar de slaapkamer uit. Ze miauwde klagend. Omdat ze een geschiedenis heeft van hart problemen maakte ik me zorgen. En niet onterecht zo blijkt nu.
het is alleen niet haar hart dat problemen geeft.Ze loopt wankel en heeft de pupillen wijd. Ik zet haar op de bak en ze eet en drinkt goed. Wel was ze nogal verstopt na het schrikken. Dat heeft mij vorig weekend moeite gekost maar het is gelukt. Oraal visolie, veel vocht en rectaal wat olie. Zaterdag kwamen de eerste keutels (net stenen) en zondag kwam de volgende lading. net een ketting met een haar ertussen... Die nacht is ze voor de rest leeggelopen. temperatuur steeds 38.1. Dat is goed dus.
Maandag naar de DA geweeest. Die dacht aan kalium tekort omdat ze haar hoofd ook niet omhoog kon bewegen. Onderhuids infuus met kalium (nog geen bloedtest) en dex (corticosteroiden). Met moeite bloed afgenomen voor het onderzoek. helaas moest dit woensdag opnieuw. Onze DA is nogal kwaad op het lab. Die hebben tot twee keer toe geen koerier gestuurd! Gelukkig is het bloed nu ergens anders getest. De bijlage zet ik erbij.
Ze heeft weer infuus gehad en weer dex. kalium was 3.9 en na een infuus dus vrij laag maar normaal. Voor het zekere heeft de DA gekozen voor infuus.
De eerste keer zag ik vrij snel verbetering. Nu liet dat wachten tot vanmorgen. Ze heeft twee nachten in bed geplast (ze bleef gewoon erop liggen). Vanmorgen was ik even weg en ze is ergens anders gaan liggen. dat had ze al een week niet echt gedaan.
Ook gaat haar hoofd weer omhoog! Tja... toch de kalium zou je zeggen dan.
Ze is wel nog wankel maar al iets beter. Ze heeft wel nog de neiging om zich te verstoppen. Ze durfde een uur geleden bijna op de bank te springen.
De DA heeft een vermoeden van de nieren. Haar hart is in vergelijking met 1 1/2 jaar geleden perfect! Ze heeft langere tijd plaspillen gehad omdat ze aanvallen had (hijgen, HCM achtig) en ze had een hartruis. De plaspillen krijgt ze niet meer nu.
Ze (we hebben er nog 3) krijgen sinds een tijdje canagan brokken en vers vlees (en wat vis). Dat gaat goed.
Wel heeft ze al een tijdje last van niezen en vieze ogen. maar elke keer gaat dat weer weg als ik naar de DA wil gaan. Raar maar waar... daarom vandaag ook wat antibiotica gehaald. De zalf had weinig effect.
Ze heeft in haar leven een slechte start gehad. Zo in mei (koude nachten!) geboren in een afbraakbuurt (schuur). Ik heb haar met 2 1/2 week oud opgehaald en met een spuitje gevoed. Haar broer (vorig jaar overleden) en haar zus wonen bij mijn zus.
Aurora (2000 was er noorderlicht te zien) sabbelde tot ze 5 was aan mijn arm en ze wast mij nu nog steeds. Ze snapt niet echt dat ze een kat is... Ze slaapt tussen mij en mijn vriendin in en elke avond moet ze perse even kijken bij onze dochter (10).
Toen ze twee was heeft ze eens een speelgoed muisje gegeten. dat werd laxeermiddel...
In 2011 had ze een infectie in haar mond en ze gaat tandenloos door het leven nu.
In die periode heeft ze ook metacam gehad en antibiotica.
Vervolgens begonnen haar hart problemen. Daarom kreeg ze plaspillen.
Om stress door krolsheid te verminderen krijgt ze ook de poezenpil.
Sinds ongeveer 6 weken speelt dus het punt van niezen en de ogen. In het bloed geen ontsteking te zien en ook geen koorts.
En dan dit... Sinds eergisteren wast ze mij wel weer. dat is al vooruitgang dus.
Echt duidelijk is de bloedtest niet. Ureum te hoog en anemie. Vooral de anemie is opvallend eigenlijk. Ook lijkt ze te hyperventileren (tijdens de bloedtest lage PCO2).
Mij valt de MCh op. B12 tekort?
Ik vraag me af wat de mensen hier ervan denken.
Ik moet wel zeggen dat ik erg tevreden ben met onze DA. Ze vindt het te vroeg voor EPO of iets dergelijks trouwens.
