Hoe communiceer ik met een dove kat? (Jordanie)

[Hanna Abdullah]

Gisteren kwam mijn man thuis met een kitten van een vriend. De vriend is aan het renoveren en bij ons is het rustiger. Het is dus tijdelijk. Het beestje is zo doof als wat. (wit haar, blauwe ogen) Ik kan hem dus niet roepen. Hij komt wel naar me toe gehuppeld als hij mij ziet. Hij eet goed, slaapt goed en is actief en ondernemend. Hij plast en poept in de badkamer, gelukkig. Hij is gewend om in de tuin zijn behoeft te doen, maar die hebben wij niet.
Ik ben als de dood dat hem iets overkomt. Ik heb een kleinere waterbak neergezet, omdat ik bang ben dat hij in de grotere per ongeluk verdrinkt.
Is het wreed om hem in een grote kattenmand op te sluiten als ik even weg moet. Ik heb nog een grote kat en die is ontstemd. Mijn grote Garfield is bang voor hem. Hij heeft vanaf het keukentrapje naar hem zitten blazen. Garfield begrijpt het allemaal niet en kijkt me vragend aan wat dat ding hier moet in zijn huis. Want het was toch zijn huis alleen?
Ik ben bang dat als ik weg moet, Garfield hem misschien iets zal doen.

(Voor degenen die mij "kennen" mijn Snowy is gecatnapped. Een man heeft hem gepakt en in zijn auto gezet en snel weggereden. Mijn zwager zag het gebeuren, maar kon niet snel genoeg bij de man komen. Dit was 13 augustus. Ben er nog steeds kapot van en hier kun je je katten niet laten chippen of zo. Er worden veel honden en katten gestolen.)

[Hanna Abdullah]

Ik denk dat ik er wat op gevonden heb om hem ongewenst gedrag af te leren. Misschien doe ik het wel verkeerd, dan hoor ik graag hoe ik het beter kan doen.
De kitten speelt heel ruw. Vanmorgen viel hij steeds mijn hand aan, toen ik achter de computer zat. Hij bijt zich dan vast als een bitbull en gebruikt ook alle vier de poten. Hij heeft heel scherpe tanden.
Eerst heb ik een tikje op zijn neusje gegeven en daarna steeds mijn wijsvinger opgestoken. Ook "nee" gezegd, al kan hij me niet horen. Ik heb hem geen pijn gedaan, maar het was vast vervelend voor hem. Als ik nu mijn wijsvinger opsteek rent hij weg. Hij bijt ook in snoeren en nu hoef ik alleen maar mijn wijsvinger op te steken en het is over. Pffff, lastig een dove kat.

[eveline1982]

Jeetje wat erg joh! Wat zal je je rot hebben gevoeld, en nog steeds zo je kat gejat! Ik heb geen ervaring met dove katten, dus kan je geen tips geven. Als je de kitten "opsluit" voor je weg gaat zou ik dit wel in een ruime bench of kamer doen (bijv de badkamer) waar zijn eten/drinken en bak voor de ontlasting in kan. Veel succes met de kleine pitbull

[Dinky]

Wat vreselijk van Snowy
Ergens fijn dat er is gezien wat er is gebeurd ipv dat je eindeloos zit te wachten tot hij thuiskomst al maakt dat het verlies niet minder......

Geen ervaring met dove katten dus daar kan ik je niet mee helpen

[Hanna Abdullah]

Eveline: Goed idee, de badkamer. Hij doet daar zijn behoefte, dus de ruimte is niet vreemd voor hem.

Witte katten zijn erg in trek hier. Het enige wat ik kan bedenken, dat Snowy bij mensen komt die iets om hem geven en goed voor hem zijn. Misschien dat hij kan ontsnappen en de weg naar huis vindt. Ik droom heel vaak van hem dat hij weer thuis komt. Snowy is ook de eerste gedachte als ik 's morgens wakker wordt.
Dacht eerst dat mijn man Snowy wilde vervangen met het jonge witte katje. Ik vind zo'n beestje meteen lief en schattig, maar zei meteen dat Snowy niet te vervangen is. Het ging echter om tijdelijke opvang. Als ik dat weet, ga ik me er niet te zeer aan hechten. Ik ben ook zo'n weekhart als het om dieren gaat.

[Sifra]

Je kunt gebruik maken van het feit dat hij trillingen kan voelen door bijvoorbeeld op de grond te tikken. Ook kun je hem gebarentaal leren. Een vlakke, open hand met de vingers naar beneden is "Kom". Je hurkt en laat je hand zien. Als hij uit nieuwsgierigheid komt, beloon je hem. Hij zal gauw snappen wat het gebaar betekent. Je kunt zelf gebaren en rituelen verzinnen die hij leert koppelen aan wat jij hem duidelijk wilt maken.

[Hanna Abdullah]

Dank je wel, Sifra. Het blijft uitproberen. Nu komt hij nog steeds op mijn hand af en springt erin en bijt zich vast. Ik maak hem los en loop weg. Hij blijft verbijsterd achter. Hij begint wel wat kalmer te worden. Ik kan hem nu aaien en als ik de achterkant van zijn kopje zachtjes masseer valt hij binnen tien seconden in slaap.
Ik hoop dat hij lang genoeg hier kan blijven en ik hem wat gebaren bij kan brengen.
Een niet dove kat is heel wat gemakkelijker. Mijn Garfield begrijpt heel veel woorden.
Wish me luck!

[Sifra]

Good luck!

[Hanna Abdullah]

Even een update: de kitten is niet meer bij me weg te slaan. Op het "kom" gebaar reageert hij nu. Als ik flink met hem speel, bijt hij minder. Dan is hij gewoon te moe.
Hij geeft nu ook kopjes. Hij zat net op schoot, omdat hij wakker was geworden. Tot mijn schrik zag ik dat zijn snorharen, volgens mij, zijn afgeknipt. Hij is wit en tegen de achtergrond van mijn hand zag ik dat ineens.
Ik word daar wat misselijk van. Welk effect heeft dat op een kat? Groeit het weer aan? Snorharen zijn toch heel belangrijk voor een kat?

[Dinky]

Snorharen groeien gewoon weer aan. Net als andere haren
Vind hier ook wel eens snorhaar op de grond die net als normaal haar uit is gevallen (maar dat nooit allemaal tegelijk natuurlijk)

[Hanna Abdullah]

O, gelukkig. Dank je wel voor de snelle reactie. Ik was er beroerd van bij het idee dat dat jongetje van het gezin waar hij vandaan komt, met de schaar aan de gang is geweest.

[Dinky]

Dat zou natuurlijk kunnen maar dan groeit dat wel weer aan

[eveline1982]

Fijn om te horen dat jullie het zo fijn kunnen vinden . Maare aangezien hij nog steeds bij je is.....Hou je hem??

Ik ben het even vergeten, maar loopt er nog een andere kat bij jullie? Die kan nl uit dominantie zijn snoharen eraf hebben gebeten.

[Hanna Abdullah]

Mijn man zegt nog steeds dat hij terug gaat naar zijn vriend, als de verbouwing klaar is. Ik vertrouw het niet helemaal. Daar is wel een tuin en die heb ik niet. Durf hem niet buiten te laten, omdat hij doof is. Auto's of kinderen hoort hij niet.
Mijn grote kerel van 6 kilo is bang voor hem. Hij blaast als de kitten te dicht bij komt. Hij duldt hem echter wel steeds dichter bij hem in de buurt. Garfield kan me heel verwijtend aankijken. Dit was zijn huis en nou laat ik zomaar zo'n monster in zijn huis.

[Hanna Abdullah]

De kitten is nog steeds bij ons. En heb nu toch een paar vragen.

Ik vind hem wat eenzaam. Ik ben de enige die met hem speelt. We zijn wel goede maatjes geworden en 's nachts slaapt hij bij mij op mijn kussen na eerst uitgebreid gespeeld te hebben met mijn haar.
Hij is heel actief en speelt ook wel alleen met ALLES. Hij verzamelt ook allerlei dingen achter het nachtkastje. Van handschoenen tot nagelknipper.

Vraag: hoelang moet ik op een dag met hem spelen en hoe vaak? Ik ben vaak erg moe, maar doe toch mijn best om hem te vermaken.

Vandaag ben ik met hem naar de tuin beneden geweest. Gelukkig rende hij niet weg, maar ging overal snuffelen. Ik dacht dat het leuk voor hem zou zijn om eens iets anders te zien. Er was wel een andere kater, maar die heb ik in de gaten gehouden.

Weer een vraag:
Er is een ongeveer evenoud katertje in deze buurt. Zou het een idee zijn om hem met hem te laten spelen? Het katertje gedraagt zich als een huiskatje. Gaat op schoot zitten is aan te halen en te knuffelen. Mijn man wil het niet, omdat hij bang is voor ziektes. Het katertje ziet er wel mooi en gezond uit.

Volgende vraag: Hij heeft traantjes. Is dat erg en kan ik er iets aan doen? Het valt me op dat het in de zon erger is dan binnen. Hij heeft blauwe ogen.