Ik ben hier nieuw, en ik hoop dat jullie mij kunnen adviseren over het volgende.
Ik heb twee katers, beide ongecastreerd. De een is 9 jaar en de ander 9 maanden. Die van 9 jaar heet Milo (een siberische) en die van 9 maanden Bailey (thai siamees), om het wat makkelijker te maken.
Milo woonde eerst samen met een gecastreerde kater, die helaas te vroeg is overleden. Daar probeerde hij wel regelmatig op te duiken, maar dat werd niet door hem geduld. Dus probeerde hij het vaak bij mij. Maar uiteraard tolereerde ik dat niet en daar luisterde hij redelijk goed naar. Duurde vaak wel een paar pogingen.
Nu hebben we dus sinds een aantal maanden een nieuwe kater in huis, van inmiddels 9 maanden. Welke nu ook behoorlijk mannelijke hormonen krijgt. Waar Milo blijkbaar erg door getriggerd wordt voor hitsig gedrag. Hij accepteerd wel dat Milo bovenop hem duikt en gaat er soms zelf bij zitten als een teefje als Milo zijn bronstigheid uit.
Nu wordt dat de laatste tijd echt stront vervelend/hinderlijk. Als Milo bronstig is, en daar is het nu de maand voor, maakt hij (vooral s'nachts, maar soms duurt het echt een hele dag) mopperende geluiden, om knetter van te worden. Bailey weet precies wat er aan de hand is en gaat die geluiden mee zitten doen en er dan soms dus als een teefje voor hem bij zitten. Hoe vaak ik ze ook uit elkaar haal, weer aandacht geef, hem optil om te knuffelen of iets. Hij heeft alleen nog maar aandacht voor het dekken van Bailey. Hij loopt er dan ook de ganse dag achteraan met die mopper geluiden. Vooral s'nachts dus en daar wordt ik wakker van.
Nu is mijn vraag, kan ik dit hinderlijke gedrag nog op deze late leeftijd nog wegnemen of verminderen door middel van castratie? Het is echt om knetter van te worden. Ook nu houdt hij mij alweer het grootste gedeelte van de nacht wakker.....

Ik voel de vraag al branden, waarom heb ik hem nooit eerder laten castreren? Ik dacht er aan om misschien nog een nestje te willen van hem, zodat mijn moeder een bloedverwant van hem kon krijgen. Daarnaast heb ik ooit gelezen dat gecastreerde katers eerder last krijgen van blaasgruis. En aangezien mijn voormalige kat (wel gecastreerd) daar waarschijnlijk aan overleden is, ligt het heel gevoelig. Ze komen niet buiten, dus het is niet dat ze voor ongewenst nazaten zorgen of iets dergelijks.