Ondanks grote oplettendheid zat onze kater net met zijn pootje tussen ons kiepraam, uiteraard een hoop gejank en gegil, ik had hem in 2 sec eruit, dus het duurde hoogstens 5 seconden en hij lijkt het nu alweer vergeten (oftewel, kwam vrolijk aangehuppeld voor zijn eten en ligt nu languit op de grond te slapen). Maar onze poes is onwijs geschrokken! Ze was heel even bang voor ons, maar dat is nu over, maar ze vindt de kater nog steeds erg eng. Toen hij net op haar af kwam lopen trok ze d'r rug heel hoog op, dikke staart en platte oren, de kater reageerde daar dominant op, dikke en lage staart en uitdagende houding. Nu ontwijkt zij hem, hij volgt haar met z'n ogen wel, maar verder niets bijzonders.
Waarom gebeurt dit?

PS. Het kiepraam was in de slaapkamer, daarom hadden we het niet direct gezien dat hij bij het raam stond te kloten. De poes is nu ook bang voor de kamer, heeft dat nog een reden?