Heeft dit nog zin?

[lunetuesday]

Even voor ik dit opschrijf, heb ik te horen gekregen dat de nieren van mijn poes Kyra niet meer werken, of, waarschijnlijker, nooit gewerkt hebben. Ze wordt in juli 3, en is altijd een kerngezonde kat geweest. De hoeveelheid keren dat ze geniest heeft in haar leventje sinds ze bij ons is zijn op twee handen te tellen. Haar vacht heeft altijd geglanst als een malle, kotsen deed ze praktisch nooit, en ze miauwde je de oren van de kop.

We noemden haar onze 'hellspawn', ze deed namelijk continu alles wat ze niet mocht. Op het aanrecht, op de afzuigkap, ze wilde altijd helpen met de computer bedienen (lees; achter het muispijltje aan).

Tot afgelopen donderdag speelde ze nog, ze (vr)at afgelopen zaterdag nog een hele bak vlees leeg (ze krijgen normaal alleen maar brokken), ze kroelde nog uitgebreid en sliep ook nog, zoals altijd, bij ons in bed. Echter, was er wel iets wezenlijk veranderd; ze is nooit veel geweest, in de zin van dat ze eigenlijk altijd op 't randje van ondergewicht zat, maar de laatste tijd (laatste anderhalve week) was het helemaal niets meer. Haar ruggegraatje was voelbaar, ze was slap als een lappenpop en speelde niet meer zoveel. Ook stonk ze uit haar bek alsof ze dode kangoeroes had gegeten. En miauwen, ja, dat deed ze ook niet zoveel meer, maar goed, dat was ook wel eens lekker rustig.

Echter, omdat ik het niet zo vertrouwde, omdat ze gewoon zo ontzettend de kat niet meer was die ik kende, ben ik vanmorgen met haar naar de dierenarts geweest. Dat was nooit nodig, want zoals gezegd, ze had nooit wat. Ze leek, zeker ten opzichte van het weekend, weer aardig opgeknapt. Ze speelde weer, verkondigde luid en duidelijk dat ze toch echt even de wc in wilde om eruit te drinken (zoals ze vaker deed), dus of we de deur even open wilden maken.

De dierenarts schrok zich echter het apelazerus: hij vond haar broodmager, en volgens hem was ze ook uitgedroogd. Haar temperatuur was normaal; 38,2. Ze krauwde de DA nog van top tot teen open omdat ze het niet eens was met de thermometer in haar kont. De DA adviseerde een bloedonderzoek, en een infuus tegen de uitdroging. Nou prima hoor, je gaat je gang maar. Kosten geen probleem.

Vanmiddag, zoals dat dan gebruikelijk is, kreeg ik de uitslag per telefoon. Haar waardes?
Creatinine 1200.
Ureum; te hoog om te meten, dus hoger dan 46.

De DA adviseerde eigenlijk direct euthanasie, maar hij was wel bereid "omdat de kat nog een levendige indruk maakte en nog steeds vocht" een infuus aan te leggen om te spoelen, om te zien of de nierwaardes zouden dalen. Dat hebben we dus ook gedaan, aanstaande woensdag gaat ze van het infuus en kijken we verder.

Maar dan blijft de vraag staan: heeft dit nog zin? Heeft het nog zin om haar vol te pompen met Fortekor en allerhande soorten medicatie, om haar leven te verlengen? Ze wil heel duidelijk nog niet gaan, een kat die zulke nierwaardes heeft hoort eigenlijk in een hoekje te liggen, en niet, zoals die van ons, uitgebreid te vechten met d'r zus, die ook bij ons woont.

Moet ik een second opinion aanvragen? Ik ga er (tegen beter weten in natuurlijk) eigenlijk van uit dat die waardes niet kloppen. Pas sinds afgelopen donderdag is ze ziek, in vijf dagen kunnen die waardes toch niet omhoog schieten naar 1200? Ik hoop ontzettend dat ze een fout gemaakt hebben met de bloedtest, en weet verstandelijk tegelijkertijd dat dat nergens op slaat.

De gevoelens zijn gemengd, en ik kan de hele dag al niet stoppen met huilen. Wat moet ik nou?

Ons meisje is ons allesje, ze is onze griet, ons kindje, en als het moet reizen we tot het einde van de wereld en terug voor haar.

[Robijn]

Och, @lunetuesday, wat een ellende zeg..
Ik zou inderdaad ook nog een tweede dierenarts raadplegen. Kijken wat die zegt en adviseert; ben je misschien toch nog wat wijzer geworden, dan dat je de hele tijd zit te twijfelen of de waardes nu wel of niet kloppen..
Heel veel sterkte! Hou je ons op de hoogte?

[Cerna]

Heeft het nog zin? Ja, ja, ja!!!

Wanneer een jonge kat in zo'n korte tijd opeens zulke hoge waardes heeft, dan moet dat een oorzaak hebben. Dat is acuut nierfalen.
Heeft ze iets giftigs gegeten of gedronken, dat je weet? Wat gaf de dierenarts aan wat de oorzaak kon zijn?

Met het infuus kan het zijn dat de waardes weer snel dalen vooral omdat je er zo snel bij bent. Dat betekent niet dat ze dan geen nierpatiënt meer is - dat zal ze haar hele leven blijven - maar wanneer ze nu met die enorme waardes, nog zo goed in haar vel zit, dan kan het nog weer goed komen.
Ze zal dan wel de rest van haar leven op nierdieet moeten en Fortekor moeten slikken, maar dat is toch niet zo'n probleem?

Wat ik je wil adviseren is het volgende: je hebt nu twee dagen om je in te lezen. Kijk in "Pluisje" http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... &start=105 en lees onze ervaringen met nierfalen. Kijk ook bij het verhaal van Misty: http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... ilit=misty

Onze 3-jarige Noa had een crea van 495 en de dierenarts vond dit ook een reden om haar in te laten slapen (je zult het allemaal lezen), maar Noa wordt over 2 maanden 5 jaar en zoals het er nu uit ziet kan ze nog jaren mee!
Natuurlijk een crea van 1200 is helemaal niet voor te stellen, maar wanneer de andere organen goed werken, dan kan een 3-jarige poes dit (hopelijk) aan.
En misschien moet ze wat langer dan 3 dagen in de kliniek blijven? Op de laatste pagina's van Pluisje staat het verhaal van Karel, ook een jonge kat, ook gigawaardes, die is een week in de kliniek geweest.

Ik wens je heel veel sterkte en vooral heel veel wijsheid en dit wil ik je nog meegeven: euthanasie kan altijd nog, eerst proberen om Kyra weer op de rit te krijgen. Sommige dierenartsen staan zo snel klaar met de spuit

[castratenkoor]

Dat heeft zeker zin! Doet me denken aan mijn Sjaak, zijn waarden waren niet eens meer meetbaar en hij was in coma, hij was 4 jaar. Na een half jaar weer in coma.

Ik ben - ondanks het advies : euthanasie - doorgegaan.
Sjaak is nu 14 jaar en doet het prima!

Succes en sterkte!

[kellyc]

Karel (4 j) werd vorige maand ook met nierfalen gediagnosticeerd, crea 850.
Ik wist niet wat ik hoorde, helemaal in paniek, dagen huilen...

Eerst Karel op eigen vraag naar de DA gebracht om aan het infuus te liggen.
Ondertussen dierenkliniek Merelbeke gebeld en hem naar daar gebracht.
Hij is daar van zondag tot vrijdag geweest, en nu lijkt het alsof er niets aan de hand is met hem.
Hij eet redelijk, drinkt vrij goed, is terug wat aan het spelen.

Hoe lang ik hem nog bij mij zal hebben, kan ik jammer genoeg niet voorspellen.
En die onzekerheid is hard, maar ik geniet elk moment dat hij nog bij me is.

Ik vind het zo ontzettend oneerlijk en als ik hem zie, kan ik me niet voorstellen dat hij er binnen enkele maanden mss niet meer zal zijn. Maar ik ben toch blij dat ik alles voor hem gedaan heb, wat mogelijk is.

Volgende woensdag moet hij op controle naar het ziekenhuis en wordt zijn bloed opnieuw getrokken. Hopelijk is die creatinine nu niet te veel gestegen (toen hij naar huis mocht, zat hij op crea 400. Nog zeer hoog, maar toch al de helft minder als waar hij mee binnen gegaan was).

Amai castratenkoor (wat een gekke naam ), jouw verhaal is echt hoopgevend!! Ik hoop dat mijn Kareltje ook die leeftijd mag halen (en alle andere poesjes met nierfalen uiteraard).

Want afscheid nemen komt altijd te vroeg en doet zo'n pijn...

[lunetuesday]

Hallo allemaal,

Wat een opluchting zeg, deze berichten! Je weet verstandelijk dat je schatje echt heel erg ziek is, maar je weet ook dat er nog wonderen gebeuren op deze aarde. Maar de vraag: hoe ver moet je gaan, die blijft natuurlijk altijd actueel.

Ik vind het eerlijk gezegd heel, heel moeilijk te verkroppen dat ze voor een mens alles zouden doen wat nodig is, en dat een dierenarts serieus tegen me zegt: maar mevrouw, als ik haar aan het infuus leg, kost u dat 200 euro, zonder garantie op resultaat. Ja, en? Als het aan mij lag transplanteerde je ook een nier bij d'r, maar de NLse dierenartsen doen dat nou eenmaal niet!

@Robijn, die second opinion ben ik sowieso van plan. Al is het maar om die bloedtests door een andere DA nogmaals te herhalen. Ik zou het mezelf eeuwig kwalijk nemen als ik haar nu in laat slapen en de DA vervolgens naar me toe komt met het verhaal dat-ie een foutje heeft gemaakt. Ik moet het voor mezelf gewoon zeker weten!

@Cerna: ik waag te betwijfelen of het acuut nierfalen is, omdat de dierenarts al zei dat haar niertjes erg klein waren. Bij acuut nierfalen zijn ze toch juist vergroot? Hoe dan ook, hij gaf eigenlijk niet eens een oorzaak aan, ik heb hem maar heel kort gesproken. Ze heeft wel ongeveer twee weken terug chocolade binnengekregen, maar dat was maar zo ontzettend weinig, dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat het daardoor komt. Ik ben overigens wel van plan dat vandaag nog een keer extra te noemen, als ik ze bel. De andere dierenarts had het erover dat, gezien de hoge waarden, haar nieren waarschijnlijk nooit gefunctioneerd hebben. Met andere woorden: dat ze dus verkeerd aangelegd zouden zijn. Ze hebben echter weer geen echo gedaan, maar alleen maar gevoeld. Misschien dat die echo nog gedaan kan worden. Ook krijgt ze op dit moment volgens mij geen Fortekor, ik noem dat ook nog even in het gesprek straks......

Wat betreft dat in de kliniek blijven: voor mijzelf hangt alles af van de bloeduitslag van aanstaande woensdag. Dan heeft ze twee nachten en drie dagen bijna fulltime aan het infuus gelegen, en ik hoop dat de waardes dan enigszins gedaald zijn. Anders had het volgens de DA praktisch geen zin meer nog verder te behandelen. Als de waardes dalen kan ze een nierdieet en Fortekor en die hele reut krijgen, en is er een kans. Dan ligt het aan de vechtlust van ons meisje zelf, in de zin van hoe lang de waardes er dan weer over doen om te stijgen. Hoe langer dat dan duurt, hoe langer ons meisje nog bij ons mag zijn. Mochten ze wel dalen, dan ben ik zeker bereid de tijd aan het infuus te verlengen!

@ Castratenkoor: ik teken voor een verhaal als het jouwe. Kyra's waarden waren nog meetbaar (1 van de 2 dan toch), en ze was bij lange na nog niet in coma. Ik las elders dat je wel een dierenarts gevonden had die zijn vrije dagen voor Sjaak opofferde? Hoe bedoel je dat precies, en wat was voor die DA de aanleiding door te blijven gaan?

@Kellyc: ik twijfel ook heel erg of ik Kyra niet naar het dierenhospitaal in Roosendaal moet brengen. Ze ligt nu bij een DA in Bergen op Zoom. Ze hebben bij dat dierenhospitaal waarschijnlijk meer kennis in huis, maar goed, ik wil haar ook weer niet van het infuus af halen en haar van hot naar her slepen. Misschien dat ik hen eens moet bellen voor overleg. Wat je verdere verhaal betreft: wat een geluk dat Kareltjes waarden wilden dalen! Nog lang niet genoeg natuurlijk, maar toch! Wat je zelf al zegt, het is ZO oneerlijk! En die onzekerheid....pffff, ik kon er vannacht niet van slapen. Mijn babygrietje, wat flikt ze me nou toch weer? Hou je me op de hoogte hoe het met Kareltje gaat? Voor zowel Karel als Kyra is woensdag de dag des Oordeels....

[Adriana]

gelukkig heb je dit forum gevonden met veel mensen, die ruime ervaring hebben met nierpatienten. heb even voor je gekeken maar chocolade, ook bij erg kleine hoeveelheden is bijzonder giftig voor honden en katten.
het gaat als ik je goed lees toch om acuut nierfalen, dat kan nooit al veel langer aan de gang zijn.. en ja, heel veel hangt af van de urea/crea-waardes van aanstaande woensdag.
langer aan het infuus heeft dan niet zo veel zin en het is op dat moment even de vraag hoe ze zich voelt en of ze uit zichzelf eet en drinkt. er zijn katten met vrij hoge crea-waardes, die het vrij goed doen. er zijn verschillende oorzaken voor nierfalen. naast vergiftiging en chronisch nierfalen zijn er ook aangeboren ziektes zoals pkd en daarbij zie je ook erg hoge crea-waardes. en een aantal van die katzels leven met de nodige zorg zoals annet en patiani-guusje en nog veel meer baasjes in het topic Pluis je kunnen bevestigen.
en dit soort nierfalen kan redelijk gestabiliseerd worden met de juiste medicatie, dieetvoer en eventueel thuis-infusen.
naast de links die Annet je al gegeven heeft kun je ook nog kijken bij de stickytopic nierfaalkatten, op de eerste pagina staan links naar overzichtelijke verhalen, er staan overzichten van soorten medicatie en van nierdieetvoer.. http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 56&t=22980

hoop dat je een beetje hoop hebt gekregen en we duimen hier ook voor jullie voor morgen..

[lunetuesday]

Jullie gaan het nooit geloven, maar ik ben ZO blij! Ik heb zojuist de dierenkliniek gebeld voor een update, en ze laat iedereen daar verbaasd staan. Ons meisje eet uit zichzelf! Sterker nog, ze eet als een bootwerker! Al het eten wat ze bij de DA krijgt, eet ze tot de laatste kruimel op, en tot de laatste kruimel blijft het binnen. Ze drinkt ook goed, en ze maakt een levendige indruk. Kroelen wil ze ook nog graag.

Een 'normale' nierpatient eet bij deze waarden (ureum hoger dan 46!) erg slecht, door de misselijkheid, maar ons meisje dus niet. Ze schijnt op het eten aan te vallen alsof ze 'al een week niks gehad heeft'. Ze krijgt vandaag nog een urinetest, om de hoeveelheid eiwit in de urine te bepalen, dit omdat ze zo mager is. Als die hoog is, gaat ze aan de Fortekor. Ze krijgt nu alleen ipakine (of zoiets) om de fosfaten in haar bloed te binden.

Ik ben in ieder geval godsblij dat we die euthanasiespuit niet in d'r hebben gezet, ze wil echt nog. Ons grietje is er nog niet klaar voor om te gaan. We zijn er nog lang niet, heel veel hangt nog af van de urinetestuitslag en de bloeduitslag van woensdag, en natuurlijk, wat er gebeurd als we het infuus afkoppelen, maar de wil om te leven is er bij ons meisje, en dat is het belangrijkste!

We bidden hier zeker door, en ik blijf me inlezen. Muizenstapjes tegelijk....maar goed, ze worden wel gezet!

Duimen jullie alsjeblieft mee?

[Cerna]

Wanneer ik jouw laatste bericht lees, dan voel ik weer hoe ik me voelde op 19 november 2010.
Noa's waardes waren gedaald - niet spectaculair, maar het begin was er - en het ging goed met haar. Wat er dan door je heen gaat! Twee dagen daarvoor gingen we naar huis met haar doodvonnis: er was niets meer aan te doen, nierdieet, Fortekor, spoelen, het zou niets helpen. Huilen, huilen, huilen. En nu: ik kon wel een gat in de lucht springen. En toen ze thuisgekomen door het huis ging rennen en begon te spelen, toen wisten we dat er nog hoop was. Ze zou het wel tot kerstmis redden. En kerstmis ging voorbij, het voorjaar kwam, de zomer, Noa werd 4 jaar en het ging steeds beter (Noa is trouwens de kat in mijn avatar; foto vorig jaar genomen).

En ik hoop voor jou dat het net zo zal gaan! Het begin is gezet, morgenavond even heel spannend want dan krijg je een nieuwe uitslag en dan weet ik zeker dat de waardes gezakt zijn anders zou ze nu niet zo goed eten. Mag je vanmiddag bij haar op ziekenbezoek?
Noa en ik zullen voor je duimen, bidden en wat er verder nog mogelijk is!

[Kattenbella]

Ik lees dit nu pas
Klinkt ook heel erg als Misty. Ik ging ook naar haar toe om haar in te laten slapen, maar mede door de support van Annet heb ik haar weer lekker meegenomen.
Ze leeft nog steeds, ruim een jaar later en het gaat prima met haa.

Ik duim ook voor jouw kleintje. Drie jaar is nog veel te jong!

[Cerna]

Bella, het vervolg staat in Pluisje. En het gaat heel goed met Kyra!

[Kattenbella]

Ik ga lezen, dank je!

[lunetuesday]

Hey Kattenbella,

Bedankt voor je reactie, en bedankt dat je wilt duimen. Ze heeft het nog steeds nodig natuurlijk, maar voorlopig gaat het heel goed met onze griet!

De update staat inderdaad in Pluisje.