Een aantal jaren geleden is onze oudste poes bij ons komen wonen, ze is nu ongeveer 10. We hebben haar overgenomen van een kennis toen ze 6 jaar was samen met haar zus. Haar zus is vorig jaar helaas overleden. In oktober 2011 is er een poes van ongeveer 2,5 jaar bijgekomen uit het asiel. De oudste is een bange en onzekere poes en heeft grote moeite met veranderingen. De poes van 2,5 is een hele lieve, gezellige en makkelijke poes. In het begin hebben ze wel moeten wennen aan elkaar, maar omdat die van 2,5 zich snel aanpast gaat het best goed samen (de oudste blaast wel regelmatig en zo, maar vindt het stiekem ook wel gezellig volgens mij).
Nu wilde we graag een derde (ook voor de jongste)...we hebben in het asiel uitgebreid informatie ingewonnen over wat bij ons zou passen en hebben een kater uitgekozen van 3 jaar. Hij leek in het asiel heel makkelijk, er liepen wat vrouwtjes naar hem te blazen, maar hij bleef rustig liggen en maakte zich niet druk. Het asiel zei dat hij echt nooit problemen heeft met andere katten en zo zag het er ook uit. Echt een knappe lieverd!
We hebben hem eerst apart gezet in de logeerkamer met alles wat hij nodig heeft. Omdat de introductie vorige keer best goed was gegaan, hebben we hem na een dag of 2 door het huis laten lopen, maar hij toonde al gauw een obsessie voor de oudste poes. Hij sprong een aantal keer op haar af met een dikke staart en de oudste werd helemaal gek. We hebben het asiel gebeld wat we konden doen en een kattengedragstherapeut daar vertelde ons dat de introductie echt veel langzamer moet, het kan zomaar een paar weken duren.
De kater dus weer terug op zijn kamer en de afgelopen dagen zijn we bezig geweest met geur uitwisselen, eten geven bij de deur etc. Omdat het goed leek te gaan met de kater en de jongste poes (en dat de eerste dagen ook wel goed leek te gaan), hebben we gisteren de oudste even apart gezet en hebben we de kater door het huis laten lopen en kwam hij natuurlijk de jongste poes tegen. Eerst weinig interesse, maar ineens rende hij er op af met een dikke staart en ging vlak voor d'r zitten staren en joeg de jongste weg. De kater rent vervolgens weer op haar af, in de aanval, en toen hebben we maar ingegrepen, want de mevrouw van het asiel had gezegd dat de nieuwe de anderen niet mag opjagen.
Omdat onze poezen allebei best onderdanige beestjes zijn, vraag ik me nu af of we wel een goede keus hebben gemaakt. Is deze kater niet te dominant (ookal schijnt dat niet te bestaan...), hij vertoont nogal macho-gedrag
Of hoort dit gewoon bij het begin om elkaar te leren kennen en zijn ze aan het plaats bepalen? We zijn nu al helemaal gek op de nieuwe kater, maar we willen ook dat het goed blijft gaan met de poezen en dat ze niet te angstig worden. Wie heeft er goede tips of heeft ook zoiets aan de hand gehad? En is het goed gekomen uiteindelijk?
Alvast heel veel dank voor jullie reacties!
Muffin, Tijgetje en Minoes en ik
IM Mickey, Poesje, Patiani, Guusje, Nina, Monty, Fritske, Rooie, honden Luna, Sophie en Nala 
En ze heeft haar melk in de buurt van zijn kamer opgedronken en ook de kleine lijkt weer wat meer interesse te tonen, maar misschien merken/voelen ze dat hij wat verzwakt is.