Eén of twee kittens?

[berregen]

Hallo iedereen,

Onze oude kat is een viertal maanden geleden gestorven en we zouden graag een nieuw huisdier nemen. Een kennis heeft een nest kittens die een warme thuis voor ze zoekt, is het oké om er eentje te nemen of raden jullie aan om er 2 te nemen zodat ze zich niet te eenzaam voelen?

[Peet]

Twee is duizenden malen leuker voor de katjes zelf, maar ook voor jou hoor. Ze kunnen samen spelen, ze zijn nooit alleen, communiceren op zijn kat's. Ze leren ook ontzettend veel van elkaar.
En om de interaktie te zien tussen 2 katten is zó genieten!

[castratenkoor]

Ik raad absoluut aan om er twee te nemen. Ze kunnen heel veel van elkaar leren en veel energie met elkaar kwijt. het is absoluut heerlijk naar twee spelende kittens te kijken - twee knus slapende kittens - elkaar wassende kittens enz enz.

[berregen]

Maar je raadt niet af om er één te nemen (voor de kat zelf dan)? Denk je dat ze zich ongelukkig zal voelen als ze helemaal alleen uit een nest genomen wordt?

EDIT: Nog een extra vraagje: Hoeveel weken kunnen kittens best bij de moeder blijven?

[castratenkoor]

Ik zou als de mogelijkheid daar is ze 10 weken bij moeder laten.
Voor het welzijn van het katje is het echt beter er twee te nemen.

[Peet]

Ik zou je één ook niet aanraden. Waarom maar één? Met wie moet hij dan spelen, van wie moet hij dan leren? (kan natuurlijk niet in je portomonnee kijken hé, maar 1 of 2 maakt naar mijn idee nu niet zóveel verschil)
Want zoals een soortgenoot dat doet kun je als mens nooit vervangen.
Plus als er geen mens thuis is hebben ze toch elkaar.

[berregen]

Bedankt voor jullie reacties. Onze vroegere kat was ook alleen en ik denk (of het lijkt alleszins toch zo) dat ze zich nooit eenzaam gevoeld heeft. Oorspronkelijk dachten we er één te nemen maar nu gaan we er toch eens over nadenken om er 2 te nemen.

[castratenkoor]

Twee uit een nest is helemaal ideaal, dan heb je ook geen introductie nodig. Hoeven ze alleen aan jou en je huis te wennen. En samen zal dat stukken sneller gaan dan alleen, ze zullen veel stoerder zijn bij aankomst, lekker veilig met broertje of zusje.
Ik zou ze wel jong castreren, liefst al met 6 maanden. Om de hormonen voor te zijn.

[achtpuntzes]

twee katten lijkt mij ook het leukst voor de kat, hoewel ik genoeg voorbeelden ken van gelukkige katten in hun eentje.

houd er wel rekeing mee dat als je kitten solo opgroeit de kans groot is dat ze later geen andere katten meer accepteerd, en dus voor altijd alleen zal moeten blijven.

[pearlsofpassion]

Ik denk echt wel dat katten per twee gelukkiger zijn. Maar dat wil niet zeggen dat een kat alleen ongelukkig zou zijn. Die leren daar ook mee omgaan en weten al snel niet beter meer. Maar ik denk wel dat het verschil maakt.
Zeker als kitten is de periode tot 14 weken cruciaal dat ze met soortgenootjes kunnen interageren en spelen voor de ontwikkeling van het jonge katje.
Ook erna is het natuurlijk super, net zoals mensenkinderen zoveel hebben aan vriendjes op school.

[berregen]

In welke zin is het voor een kat belangrijk voor de ontwikkeling om tot week 14 met soortgenoten te kunnen omgaan? Welke vaardigheden missen katten die dit niet hebben?

Gewoon uit interesse

[Adriana]

katten leren door voorbeeldgedrag en mensen kunnen dat voorbeeldgedrag niet nadoen, mensen spreken/doen geen kats.
dus in het nest van de broertjes/zusjes en met name van de moederpoes leert een kitten heel erg veel.
de ontwikkeling van een kat gaat door tot jong volwassen en dat is rond anderhalf - 2 jaar. in die tijd moet alles verder ontwikkeld worden, lichamelijk en mentaal/sociaal.
door twee kittens gelijktijdig te laten opgroeien leren ze van elkaar, ze trainen hun spieren, troosten elkaar en zijn maatjes. de kans op verveling is heel veel minder want ze tuigen elkaar af en slopen elkaar in plaats van je interieur. en moegespeeld komen ze op je schoot liggen..
het is al heel erg vaak uitgelegd en toegelicht, ook op het Forum (zoekfunctie rechtsboven) en anders even goegelen op gedrag, ontwikkeling kitten.

[pearlsofpassion]

In welke zin is het voor een kat belangrijk voor de ontwikkeling om tot week 14 met soortgenoten te kunnen omgaan? Welke vaardigheden missen katten die dit niet hebben?

Gewoon uit interesse

Gewoon kort door de bocht:
- omgaan met soortgenoten en de kattentaal spreken en begrijpen. En zo ook volledig 'kat' worden.
Vb kopjes geven of speels meppen en uitdagen is typisch iets wat een kat die dit niet heeft meegemaakt als aggressief beschouwd.
- Leren rekening houden met een ander en niet altijd gewoon je zin kunnen doen. Ook leren dat je daar iets voor terugkrijgt, als je de ander plezier doet en niet pest.
Dat is iets anders dan de 'opvoeding' die mensen soms geven door middel van straffen!
- Hun eigen kracht leren kennen en controle over eigen lichaam. Dus ook vooral nageltjes intrekken, niet doorbijten...
- Leren genieten van liefde, samen plezier maken, grenzen aftasten voor zichzelf en op verkenning gaan. Toegegeven, dat leren ze bij mensen ook voor een deel, maar op een kattenniveau is dat toch nog iets heel anders. Ze begrijpen elkaar gewoon een stuk meer. En echt onbezonnen jong dier zijn doe je het liefst met een vriendje...

Eigenlijk typische zaken die een kleuter in de kleuterklas ook leert...


Daarnaast heb je natuurlijk ook de lichamelijk stimulansen door het met elkaar stoeien, die erg bevordelijk zijn voor zowel lichaam als geest. Maar dat blijft ook na 14 weken gelden.
Een kitten is eigenlijk ook niet gemaakt om alleen te zijn, totdat ze op zo'n 5 maanden wat zelfstandiger worden. En dan nog...dan vinden ze het vast nog niet leuk. En dat kan je ook opvangen door een soortgenootje.

[Mirjam86]

Ik zou ook zeker twee kittens adviseren, om bovengenoemde reden.
Ik heb zelf ook een duotje rond lopen en zou nooit meer anders willen. Ze doen echt álles samen en hangen hier nooit in de gordijnen of iets dergelijks.
Het is puur genieten om te zien hoe ze alles samen doen!

[KoosjeCato]

Zelfs met 2 kittens is er al behoorlijk veel gesneuveld in huis of noodgedwongen weggezet. (zodat de fret de desbetreffende plant vervolgens heeft uitgegraven) dus ik wil er niet aan denken wat er was gebeurd als Koos of Kato maar in hun eentje was geweest! Katootje is het eerste met alles en Koos doet haar dan na. Kato zit in de koelkast als deze opengaat, Koos kan het de week erna ook. Kato op aanrecht, Koos daarna ook.
Die van mij komen ook uit 1 nest en waren toen al behoorlijk op elkaar gesteld. Dat merk je nu ook. Ze hebben hun eigen taaltje, een soort van getjilp als ze aan het spelen zijn, maar ook brommen als de een een speeltje heeft die de ander niet mag hebben. (Uitdaging om het dan toch af te pakken) En Koos is weer wat aanhankelijker naar ons toe dan Kato, maar daarin heeft Kato weer geleerd van Koos.
Als ik zie hoe ze met elkaar spelen en hoe lief ze ook voor elkaar zijn, hoe vaak ze elkaar opzoeken (altijd zijn ze eigenlijk bij elkaar in de buurt) en hoeveel ze van elkaar leren, dan vind ik het haast zielig om een kitten alleen te nemen. Natuurlijk, alles kan. Alleen mocht ik ooit weer willen beginnen aan kittens, neem ik er weer 2, omdat ze gewoon zo enorm veel aan elkaar hebben.