Zoekend en bang katertje

[Rilana]

Sinds vandaag heb ik 2 katertjes. De een is heel vriendelijk en aanhankelijk.
De ander heel bang en afstandelijk.
Dat was hij al in het gezin waar ik hem gehaald heb.

Hij miauwt constant soms heel hard en het lijkt alsof hij iets zoekt.

Is dit normaal? Waarom doet hij dit en wat kan ik er aan doen om dit te veranderen?
Het klinkt heel zielig.

[castratenkoor]

Hij is er net vanaf vandaag. gelukkig heeft hij steun van zijn broertje, dat is heel gunstig.
Hij heeft even tijd nodig te wennen.
Komt vast snel goed - misschien zoekt hij zijn moeder.
Probeer zoveel mogelijk alles te doen zoals hij gewend was met eten en kattenbak en zo.
En probeer hem af te leiden met spelen.

[Adriana]

welkom op het Forum en oeps, vraag het eens aan hem, hihi!

wat leuk dat je voor twee kittens bent gegaan, twee katertjes dus. ik denk dat je onzekere katertje de overgang wat moeilijker aankan dan zijn broer en daarom mauwt en zoekt en waarsch ook schichtig is. gelukkig heeft hij het voorbeeld van zijn broer, die kennelijk nergens bang voor is.
het zal altijd een gevoelig beestje blijven (dus nooit straffen en nooit schreeuwen - zeg niet dat je dat van plan bent maar dit type reageert daar heel slecht op..) en laat hem maar een beetje. ze zijn nog niet zo lang bij jou en uit de vorige omgeving en geef het anderhalve week. en als het dan nog zo is, dan verder kijken maar voor nu lijkt het me redelijk normaal.. en niks om je zorgen om te maken

[Rilana]

Dan jullie voor jullie reacties.

ze komen uit 2 verschillende gezinnen dus het zijn geen broertjes maar omdat ik 24 uur per week werk wilde ik er 2.

Magma is gewend zonder moeder want ze werd op straat gevonden dus misschien dat hij daarom wat makkelijker is
En Lava werd samen met zijn moeder en broertjes en zusjes op straat gevonden en zijn moeder was nogal wild.
Ik heb ze beide van de opvang maar van 2 verschillende opvangadressen.

Ik heb vaker gehoord dat een poes/kater uit zich zelf moet komen. Maar gisteren hoorde ik dat als ik hem niet aanhaalde dat hij dan schuw zou blijven.

Net kwam hij al dichtbij me maar volgens mij was dat een foutje.
Iedere keer als ik hem wil aaien dan reageert hij schrikachtig.

Wat is nu waar?

ow en mocht ik haar schrijven of zij ipv hem/hij dan komt dat omdat ik vrouwelijk cavia's heb gehad. haha

[Adriana]

je zou even kunnen zoeken op 'socialiseren kitten' en dan zie je dat als kattenbabies niet van heel erg jongs af aan gewend zijn aan mensen-nabijheid, ze dan vrij schichtig zijn.
veel spelen, veel aandacht en langdurig denk ik, ze zijn nog vrij jong en missch kun je het nog compenseren.
en je kunt de feliway verdamper in je achterhoofd houden, ook daar even zoeken, dat zijn feromonen in een verstuiver. als je die in een stopcontact in de kamer waar ze het meest verblijven steekt, dan krijgt die hele kamer een soort van rustgever en dat zou in deze eerste periode best wel kunnen helpen om ander gedrag aan te leren. hardstikke goed dat je voor deze twee verschoppelingetjes bent gegaan en het zal met wat aandacht en tijd heus wel goed komen..

[castratenkoor]

Ik heb zelf een aantal slecht gesocialiseerde katten, ook als kitten opgevangen.
Mijn ervaring is de kat zelf het tempo laten bepalen, niks opleggen, of afdwingen, dat werkt averechts.
Geef hem even tijd, speel elke dag voorzichtig met ze, met stok met veren of pluim.
Praat veel tegen ze zodat ze je stem leren kennen, lekker enthousiast zoals je tegen een baby/peuter doet, dus hoog en blij.

[castratenkoor]

Valeriaan druppelen op kussens en pluche beesten is ook een idee.
Te koop bij de apotheek.

[Rilana]

dank jullie wederom.

Ze zijn ook nog heel erg jong. Van begin juni en eind mei.
Ik hou jullie op de hoogte.

[Neva]

ons jongste poesje was ook schrikkerig en kwam ook niet naar mij toe,
ik ging steeds als ze rustig lag, heel rustig naar haar toe en ging haar daan aaien,
dan begon ze te spinnen als een gek, ook kon ik haar dan pakken en op schoot nemen,
nu loopt ze al gewoon langs me en kan ik haar aaien, en net kwam ze voor het eerst naast me zitten toen ik achter de laptop zat... een hele vooruitgang, elke kat reageert natuurlijk anders, maar mijn ervaring met een vroegere kat bij mijn ouders thuis was, dat je beter niet zelf kan laten gaan en gaan zitten wachten, want dan word hij (de kat bij mijn ouders tenminste wel) nog schuwer, gewoon rustig benaderen en als hij rustig ligt gewoon lekker tegen hem praten en rustig op hem af gaan en lekker proberen te kroelen, daar heb ik hele goede ervaringen mee.

maar dat hoeft natuurlijk niet voor elke kat het geval te zijn..

[castratenkoor]

Wat ook wel positief werkt is op je achterwerk op de grond zitten met lekkere brokjes of kattensnoepjes.
Of zelf languit liggen, maak je klein en laag en praat lief.

[pearlsofpassion]

Let gewoon goed op de lichaamstaal.
Als hij wegschiet als je op hem af komt of je hand naar hem uitsteekt, dan ben je te snel gegaan en moet je volgende keer minder komen. Je moet proberen niet over de grens te gaan tot waar hij blijft. Van als hij dreigt weg te lopen, stop je en ga je achteruit. Hopelijk leer je dat te zien.
Ik zou persoonlijk ook eerder niets opdringen en gewoon laten.
Wat je wel moet doen, is jezelf interessant maken (alhoewel zo'n katjes wel heel erg nieuwsgierig zijn van zichzelf).
Laat hem nu eerst een dag of twee gerust. Echt! Dat hij aan het huis en de omgeving kan wennen, en kan kennis maken met zijn vriendje en daar steun bij zoeken. Daarna kan je aan jezelf werken.
Hoe oud is de bange nu?

alleszins moet je hem eerst die ruimte geven, zodat hij tenminste voor een deel op zijn gemak is en ook al gegeten en de bak gebruikt heeft.
Daarna kan je vb dicht bij het eten gaan zitten of iets heel lekkers proberen geven (wordt moeilijk met een durfal die alles zal wegnemen, maar je kan het proberen). Zet de andere kitten nooit weg, want dan zal de bange achterdochtig zijn en is hij zijn steun kwijt. Gebruik de andere kitten juist door leuke zaken met hem te doen zodat de bange dat ziet. Aai de andere kitten zodat de bange je geur daarop terugvind.
Neem eens een lang touwtje en trek dat over de grond, kijk of dat zijn aandacht trekt. Zo'n zaken. Beetje creatief zijn, jezelf interessant maken, en ga op de grond zitten of liggen en probeer hem niet aan te kijken. Zo schrik je hem het minste af.
Geen bewegingen, laat hem zelf maar komen en je besnuffelen, op je klimmen zonder dat je iets doet (in de kamer slapen op een matras of op de bank kan daar ook bij helpen). Zo leert hij dat je niet gevaarlijk bent, als je meteen met je hand naar hem toe gaat, schrikt hij en leert hij dat niet...

Valeriaandruppels kunnen ook helpen om zaken interessanter te maken en de stress wat af te laten nemen.

Verder nooit langs boven naderen met je hand. Hou je hand lager dan zijn ogen en liefst niet op hem af komen. Laat hem zelf komen snuffelen en dan kan je eventueel (niet de eerste keer!) zachtjes over zijn kinnetje of kaakjes proberen aaien. Dan achter de oortjes kroelen, en niet boven zijn ogen!

Veel succes.

[Rilana]

Ze zijn ouder maar ik had niet goed gekeken. De bange is van 2 mei 2011. Ik laat hem ook zoveel mogelijk uit zichzelf komen. Hij graaft ook constant in de kattenbak.

Ik had het vlees al bij de bank gezet maar hij komt alleen met zijn kopje eronder uit. Dus ik zet het bankje steeds verder van de bank af en steeds dichter bij mij.
Hij is wel erg nieuws gierig want hij kijkt wel naar alles wat ik doe.

Ik heb 2 van die stokjes. 1 met balletjes en 1 met vetertjes. Dat vind hij wel leuk maar zodra ik het vast heb dan neemt hij afstand.

En die andere zit constant op mijn schoot. Is niet weg te krijgen. Wilt zelfs meetypen en duwt iedere keer haar nageltjes in mijn been. Dus die heeft het wel gevonden.

[pearlsofpassion]

Oh, das al 13 weken oud...
Das al wat ouder dan ik verwacht had.
Nu, de strategie blijft hetzelfde hoor, maar dan hoop ik maar dat hij al iets van socialisatie gehad heeft maar nu gewoon onder de indruk is. Anders wordt het wat moeilijker voor je.
Enfin, je hebt toch al een kroelkatje en blijkbaar je handen vol
Geef de ander dan gewoon tijd.

[castratenkoor]

Dat is heel positief, dat je een dappere en aanhankelijk bij het bange katje hebt. Zo kat de bange de kunst afkijken van de dappere. Vertrouw erop dat komt goed.

Iemand van het forum had Bo en Bella uit asiel gehaald. Bo dapper en Bella angstig.
En dat is helemaal goed gekomen. De eerst angstige bella is nu een zeer aanhankelijke poes.
Ze heeft zich opgetrokken aan de dappere Bo.

[Peet]

Tijd en geduld... dan komt het vast goed.
Wel leuk dat je twee kittens hebt, hebben ze altijd elkaar.