Pluisje, verhoogde nierwaardes

[Cerna]

Vandaag had ik een drukke dag, maar moest voortdurend aan jou en Simba denken. Zo'n mooie zonnige dag en dan zoveel verdriet.

En dan lees je dat ze er nog is en dat ze zelfs nog naar buiten wil en alert is. Dat is toch fantastisch?!Zwak? Hoe kom je erbij. Zolang het voor Simba geen lijden is, mag ze van het leven blijven genieten en eens zul je toch die beslissing moeten nemen, maar wie weet gaat het nog wel een hele tijd zo op en af. En laat je alsjeblieft door niemand onder druk zetten.

Mijn man liet de beslissing altijd aan mij over en dat was fijn, maar ik heb wel eens meegemaakt dat een dierenartsassistente mij onverantwoord vond omdat ik een afspraak voor euthanasie af zei. En dan ga je twijfelen.
Nu weet ik, ik ken mijn kat het beste, maak haar/hem iedere dag mee en weet dus zelf wanneer haar/zijn tijd gekomen is, niet de schoonmoeder, buurman of dierenartsassistente. Alleen jij (natuurlijk in overleg met je man) beslist en ik hoop echt dat het nog eventjes mag duren. Voor jou, maar vooral voor Simba. Dat ze nog 16 mag worden.

[Nouchka]

Hoi inge!

Ik wou je niet doen twijfelen, je doet wat goed voelt voor je poes. Net zoals de anderen hier, kan jiji het beste simba inschatten. Ik heb ook pas achteraf beseft dat het inderdaad wel tijd was vr mn hartsvriendin. Heb haar uiteindelijk moeten afgeven omdat ze een attackje kreeg en niet meer kon lopen. Verder was ze zoals simba aant het genieten.

Je zal het wel aanvoelen als de tijd gekomen is voor haar. Onthoud dan dat je haar het beste van jezelf hebt gegeven en zij aan jou. Dat is het mooiste geschenk dat je aan elkaar kan geven, toewijding.

Verder wens ik je sterkte toe. Huil maar lekker door, je hebt er alle reden voor. *knuffel*

[castratenkoor]

Nee zwak vind ik je zeker niet.
Geniet van de mooie momenten en luister naar je eigen gevoel, dat werkt altijd.
Fijn dat je da je in je waarde laat, ik heb ook wel anders meegemaakt en dat is vreselijk op zo'n moment.

Ja wat wens ik je - een combi van sterkte en geniet nog even.

[MarjanR]

Zoals mijn voorgansters; nee, het is zeker geen teken van zwakte dat je Simba nog even wat langer laat genieten van de dagen die ze heeft hoor.
Op je gevoel afgaan is goed!

[patiani-guusje]

Elke dat Simba er nog is en zich redelijk voelt is een kadootje! Geniet nog van elkaar zolang het kan, en sla elke herrinnering in je op, maak foto's... Voel je vooral niet zwak Inge het is juist heel dapper wat je doet, je gaat het gevecht toch nog even aan voor zo lang het nog duurt. Simba geeft zelf wel aan als het genoeg is, en jij al haar vrouwtje weet wanneer het genoeg is. Tot die tijd: geniet van elkaar!!!

Patiaan heeft mij vrijdag flink laten schrikken: erg veel slapen, en erg ver weg/weinig actie/reactie.
Dacht: is het nu voor mijn Patiaantje ook zover Heb hem vastgehouden en ook toen erg suffig. Best wel even in paniek en een traantje weggepinkt. Later op de dag kreeg meneer gelukkig weer praatjes, dus ik denk (en hoop) dat het door de warmte kwam. Maar wat kun je scrikken en verdrietig zijn bij alleen het idee al dat.... Ik begrijp je heel goed Inge, watmoet jij een moeilijke tijd doormaken!
Ik wens je daarom nogmaals heel veel sterkte, en probeer ook ondanks al het verdriet ook te genieten!

[Kattenbella]

Ik heb Misty tegen alles ook meegenomen. Dierenarts was het ook met me eens na haar reactie. Het gaat nog prima met haar!
Ga op je eigen gevoel af, het is jouw katje. Kijk naar haar en handel naar wat je ziet.
Sterkte en ook veel plezier met de tijd die je hebt.

[Cerna]

Een "Ode aan Noa" staat vanaf gisteren in het blad van Neocat Britten (Noa is zoooo trots) en heb ik nu ook in mijn fotoalbum gezet.

[Gootje87]

Jeetje, met een brok in mijn keel lees ik het stuk over Simba. Hoe gaat het nu???
Pfff... ik leef heel erg met je mee Inge. Jij kunt, zoals iedereen voor me ook al heeft gezegd, het beste voelen wanneer het het juiste moment is. Ik zou precies hetzelfde hebben gedaan in jouw geval.

Heel veel sterkte en dikke knuffel van margot, Puma en Storm....

[puksji]

Simba heeft 3 heerlijke dagen buiten gehad. Vandaag helaas weer minder. Ze gaat niet meer op de bak. Ze ligt al de hele dag op het aanrecht te slapen en doet in haar slaap haar plas (op een badlaken) die ik dus steeds verschoon.
Wel wordt ze wakker om te drinken en een paar hapjes te eten.
Dit is zo moeilijk allemaal, je blijft grenzen verleggen. Zelfs haar incontinentie is me niet eens teveel.

@Patiaan: een klein dipje is nog niet het eind hè

[lmd]

Je bent een lief bazinnetje voor Simba Inge!
Simba is wel een doorzettertje zeg , ik hoop dat je nog een tijdje van haar kunt genieten!

Groetjes Luciënne

[Gootje87]

Inge, voor je lieve beestjes is denk ik niks teveel en het is heel begrijpelijk. Het is familie van je, het is je kindje! Dan doe je daar alles voor hoor. Gelukkig heeft ze 3 lekkere dagen buiten gehad, waarvan ze weer lekker heeft kunnen genieten. Zo leef je bij de dag en geniet je van alle kleine momentjes extra hard. Je doet het goed

*knuf*

[mjverrijp]

Wat een moeilijke dagen maak je door, Inge.
Je verlegt inderdaad je grenzen, maar daar is niks mee, zolang Simba nog een paar mooie dagen mee mag maken. Is mooi om daar later op terug te kunnen kijken.

Een beroemde kat in ons midden, ,leuk Noa !!

Gr ina

[puksji]

Het is heel moeilijk, want je wordt verscheurd door twijfels. Vooral nu ze gewoon in haar eigen plas blijft liggen, eigenlijk kan dat natuurlijk niet. Wanneer jullie vinden dat het zo niet meer kan wil ik het ook graag horen. Wat zouden jullie doen?

Ik ga toch maar proberen om er wat van op te vangen, misschien wel een blaasontsteking?
Alleen nu ze niet meer op de bak gaat is dat lastig. Zou het ook kunnen als ik het uit het badlaken knijp?

[Cerna]

Inge, wij kunnen Simba niet zien en dus is het lastig om advies te geven.
Ik heb een kat gehad die de laatste jaren van haar leven dement was en het laatste half jaar sliep ze alleen nog maar in een doos. Ik zette haar overdag regelmatig op de bak en soms wist ze niet meer wat ze moest doen en dan bewoog ik met haar voorpoot door het grit en dan deed ze een plas of een hoopje. 's Nachts gebeurde dat natuurlijk niet en 's morgens was ze nat. Ik had in de doos een incontinentieluier gelegd met daar overheen een handdoek en dat verschoonde ik dan 's morgens.
Het feit dat ze incontinent was geworden, was voor mij nog geen teken dat ik haar in moest laten slapen (hoeveel mensen in verpleeghuizen zijn niet incontinent, die krijgen toch ook geen spuitje?). Het criterium was ophouden met eten en drinken en toen dat gebeurde, heb ik de DA gebeld.

Wanneer Simba dus nog eet en drinkt, al is het weinig (geef je nog wel infuus?), zou ik het nog even aanzien. Maar wanneer ze alleen nog maar ligt en helemaal niets meer wil, dan moet je je gaan afvragen hoeveel betekenis het leven nog voor haar heeft. En dat kunnen wij vanaf een afstand niet beoordelen.

Heel veel sterkte ermee!

[MarjanR]

Ik vind dat ook heel moeilijk te bepalen.
Ik kan haar niet zien natuurlijk, ik maak haar niet mee.
Daarbij ligt bij iedereen die grens anders.

Ik vond dat toen mijn Roxy* haar dingetje in de huiskamer deed en mij aankeek van "joh, vrouwtje. Ik weet dat het hier niet de bedoeling is, maar ik weet niet mee waar wél" dat het genoeg was.
Maar ja, ze keek me ook zo schuldbewust aan. Dát vond ik erg, niet het plasje of het drolletje wat ze liet.
Het brak m'n hart haar zo te zien. Ik heb haar 2 dagen zo verwend (met eten en aandacht etc) en ben toen naar de da gegaan om haar te laten gaan.

Elke situatie is anders, elke kat, elk mens.
Hoe lastig ook maar je moet de beslissing zelf maken.