Overmatig zichzelf en mij wassen

[boncuk1]

hoi hoi,

ik probeer een fototje te placeren maar dat lukte me niet erg.

Hetgeen ik me afvraag...is het normaal dat mijn kleintje zich erg veel lekt en mij ook tegelijkertijd. Ze vindt het fantastisch om m'n gezicht en handen te lekken.

Ze is nochtans niet vuil, ze is erg proper vind ik. als ik haar kattebak een dag ben vergeten proper te maken doet ze haar ding dus niet. En als ze haar ding doet dan raken haar poten de kattenbak niet aan.ze blijkt op de rand zitten...eigenlijk wel een lachwekkende zicht maar erg proper

dank jullie voor het antwoord.

Stéphanie en Bonçuk

[nellebel]

Hallo Stephanie
Mijn vorgie kat had dat ook heel erg. Zij werd op een gegeven moment zelfs kaal aan haar pootjes en buik omdat ze daar continue likte. alles onderzocht (ze had al een kale buik toen we haar uit het asiel haalde) maar niets gevonden. Conclusie; ietwat smetvrees. Het was haar manier om stress kwijt te raken. Ze was erg inactief en als ze dan een keer erg opgetogen was dan ineesn stopte ze met alles en begon zich als een bezetene te likken. Ook ging ze pas op de bak als ik thuis was, om te poepen, en moest ik het meteen opruimen, anders ging ze er niet meer op. Plassen wilde ze nog wel meer als 1x doen, maar ook liever niet.
Mijn nieuwe katzels raken hun energie vooral kwijt door te spelen en bewegen.
Bij mijn kat ging het met periodes erg heftig ( toen ze dus echt kaal werd) en dan moesten we het gedrag gewoon even doorbreken en dan stopte ze ook. kwam wat dwangmatig over bij haar.

[pearlsofpassion]

Jou wassen is gewoon zoeken naar genegenheid. Zichzelf wassen is alleen abnormaal als ze zich dus effectief kaal wast.

Het beste wat je voor je katje kan doen is er een speelkameraadje bij halen. Dan zal ze zich nooit vervelen en minder gaan likken. Ze zal wel even lief blijven tegen jullie (al kan dat de eerste week wat minder zijn) want die liefde zal ze blijven opzoeken en nodig hebben.
Een jong kitten heeft soortgenootjes nodig om hem te leren wat kat zijn betekent en om uit te groeien tot een evenwichtige en gelukkig kat. Als je dat te vroeg ontneemt heb je kans op gedragsproblemen in de puberteit. Bovendien kan ze ook gaan slopen uit verveling of eenzaamheid en dat heb je dus niet met een soortgenootje.
Een kitten mag tot 4-5 maand eigenlijk nooit alleen zijn...

Kijk maar eens rond als je nog twijfelt, het staat in ongelooflijk veel topics uitgelegd en er zijn oneindig veel voorbeelden van gedragsproblemen die zichzelf oplossen door een 2e kitten (en dan heeft iedereen zo'n spijt dat ze het niet van in het begin gedaan hebben).
Kijk eens in de albums van mensen met 2 kittens, ze zijn ongelooflijk mooi samen. Je weet maar wat je mist tot je het eens gehad hebt, en dan wil je nooit meer een kitten alleen!
2 kittens is gewoon oneindig veel leuker dan eentje alleen, zowel voor haar als voor jou en zeker om problemen met gedrag te vermijden.

[nellebel]

tja, ik kan valerie geen ongelijk geven. Ben sinds 1 maand ook overstag en heb er nog geen minuut spijt van gehad, hoezeer ik er ook tegenop heb gezien. Onze vorige kat is altijd een einzelganger geweest (ook gezien haar verleden). Daar hebben we wel eens een kat bijgezet maar dat ging falikant mis. Zij zat in het asiel ook alleen. Zij likte vooral mijn man bij thuiskomst altijd zijn hele hoofd schoon, alsof zijn haar stonk van het werk (vrachtwagenchauffeur). Hij kleedde zich wel altijd meteen om als hij thuis was (diesellucht) maar ging niet altijd meteen douchen.
Volgens mij was ik ook altijd het personeelslid (eten, bak verschonen) en hij was haar vriendje. Ze speelden altijd samen en hij kroelde als de beste. ik denk dat hij haar als maatje zag en hem daarom ook zoveel likte. Maar ze had wel degelijk een tik, omdat ze zichzelf dus met momenten zeveel likte dat ze kaal werd.