Wat moet ik doen?!

[achtpuntzes]

geduld lijkt mij hier het beste.... de aanhouder wint.

ik had hier ook een bange kat die in een half jaar tijd van haar angst verlost is. eigenlijk heb ik er zelf niet zo veel aan gedaan. Laat de kat zelf maar komen, dat kan best een tijdje duren maar is veel beter dan zelf achter de kat aan te rennen, oppakken enzo, dat werkt juist averechts. andere tips die ik heb: praat veel tegen je kat, met een lief stemmetje, koop lekkere kattensnoepjes en zeg steeds hetzelfde woord als je ze een snack geeft. (als ik hier thuis het woord "vleesje?" zeg, komen ze meteen aanstuiven), verder er veel mee spelen (de laserpen vinden ze ook hier helemaal geweldig) en nogmaals het belangrijkste : laat je kat zelf het moment bepalen: op een gegeven moment komt ie echt wel.

[Cari]

De ene bange/schuwe kat is de andere niet. De meesten komen wel tot op zekere hoogte los, zeker als ze jong zijn, maar er zijn er ook, die zich misschien nooit zullen laten aaien. Accepteer ze dan zoals ze zijn. Ook zonder aaien kunnen ze heel gelukkig zijn.

[DeTut]

Sanne ik zou je graag tips geven, is het een idee dat ik dat in een pb doe? Het kan namelijk nogal uitgebreid worden en dat is misschien niet zo de bedoeling van dit forum...
Maar alleen als je het goed vindt hoor, als je liever niet een directe mail ontvangt zeg het gerust.
Alvast een 1e tip voor nu: ga eens observeren op welke plek(ken) en tijdstippen Mello het meest op zijn gemak is/het beste te benaderen. Kijk eens of je hem het best kunt paaien met voer: het beste is om een kat alleen op vaste tijden en plaatsen te voeren en die activiteit uit te buiten voor opbouw contact.
Ik hoor het graag of je een pb op prijs stelt of liever niet. Doe Mello de groetjes!

[Evaa1985]

Vroeger (13 jaar terug) hebben wij thuis een poes gehad met hetzelfde verhaal als bovenstaande. Ze zeiden dat ze 10 weken was. Bij thuiskomst vertoonde ze vreemd gedrag, heel bang en steeds in de hoek van de kamer aan het zoeken naar iets. Wat bleek, ze zocht moeder haar tepel. Dierenartsschatte haar op 6 weken en heeft ons toen aangeraden om kittenmelk te geven uit een flesje waarvan het lijkt of ze aan de tepel zuigt. We moesten haar dan op een warm dekentje leggen of op je blote benen/armen en haar dan zo de fles geven, alsof het een babietje was. In het begin vonden we dit nogal vreemd, wat kan zo'n beest daar nou mee, of je het in een bakje of in een flesje op schoot geeft, als ze de voeding maar binnen krijgt! Nou, ik kan je melden, het was een hele strijd om haar de eerste keer op schoot te krijgen en in die houding maar vanaf het moment dat ze het flesje doorhad ging het perfect met haar! Werd minder bang en voelde zich veilig in huis. Ik was toen 12 en vond het helemaal geweldig om te doen, mijn vader had het geduld niet en mijn moeder vond het veel te schattig als ik dat deed dus ik was dé aangewezen persoon om het te doen. Toen ze ongeveer 10 weken was zijn we begonnen met gewoon kittenvoer en hebben het fles geven afgebouwd. Sjimmie (zo heet ze) weet t nu nog, als ik bij mn vader ben, gaat ze in die houding op mn schoot liggen slapen. Zo geborgen is ze!

[Cari]

Wat een schattig verhaal !

[DeTut]

sanne hoe gaat het er nu mee?
ik heb de moeite genomen je 2 weken geleden uitgebreide tips te sturen en ben wel benieuwd of je er wat aan had?

[Sannetj-89]

Hoi DeTut!

Ik ben heel hard bezig met Mello! Heel erg bedankt voor je tips. Ik heb helaas nog niet eerder de tijd gehad om je te bedanken. Gisteren mocht ik Mello voor het eerst kammen. Dat was heel byzonder. Mello is de helft dunner geworden, haha! Eindelijk glimt zijn vachtje weer en ziet hij er weer uit als een nette kater! Ik blijf bezig met hem, hij zal denk ik altijd wel schrikachtig blijven maar zoals ik al eerder in dit topic heb gezegd, sinds we een derde kitten hebben is hij steeds meer op de voorgrond. Yara (onze derde meid) is een stoere, die het veel voor Mello opneemt als hij bang is en het lijkt wel of ze hem aanzet tot minder bang zijn. Een heel leuk gezicht!

Liefs en bedankt voor alles!

[castratenkoor]

Mijn ervaring is dat met veel geduld en liefde het vertrouwen in de loop der jaren groeit. Bob is net zo. Maar nu met vijf jaar getuigen de foto's toch echt van een gelukkige kat. Hij blijft schrikkerig maar het is meer onder controle. Als ik iets in mijn handen heb, een plastic zak of zo, schiet hij nog steeds panisch weg. Maar hij ligt ook op zijn rug in de deuropening. Hij ligt ook op schoot. Risico is dat als hij schrikt, hij wegvlucht en ik de gaten in mijn bovenbenen heb.
Visite krijgt NOOIT een Bob te zien.
Maar zodra ze weg zijn istie weer van de partij.
Dus geef niet op, met veel geduld en liefde gaat het in de loop der jaren echt beter.
Succes met Mello.

[DeTut]

fijn zo Sanne!!! geef die knappeerd een extra aai van mij )ik heb een zwak voor angsthaasjes' en keep up the good work

[Sannetj-89]

Hoi Detut,

Ik zal het doen. Het is wel grappig om te zien Mello word nu een beetje stoer tegen over het kleintje. Hij wil ook graag even domineren. Alleen het lijkt een beetje alsof hij niet weet hoe dat moet. Verder spelen ze de hele dag met elkaar en liggen Mello en de kleine samen te slapen in 1 mand. Heel lief ziet dat er uit want ze liggen dan helemaal in elkaar opgekruld. Het is me tot nu toe nog niet gelukt om een foto ervan up te loaden. Zodra ik mijn camera pak, is Mello wakker en weg maar deze heb ik wel kunnen nemen. Zo begon het allemaal.

[Cari]

Wat schattig, dat kleine koppie boven de rand..
Hartstikke fijn voor Mello dat ie zo'n lief klein en vooral dapper vriendinnetje heeft !

[MarjanR]

Waaaaaaaaaaaaaah, wat een leuke foto.
En wat een mooie beesten!!

Klinkt allemaal heel erg goed zeg.
Wat fijn dat je hier tips hebt gekregen die ook werkelijk geholpen hebben