Ik denk dat gedrag voor een groot deel door het karakter wordt bepaald. Ik heb met Boris ook een hevige strijd gestreden vanaf dat hij zo'n 5,6 maanden oud was. En ik wil graag geloven dat ik die strijd gewonnen heb. Dit was overigens een hele andere strijd dan die jij beschrijft, maar soms heel hevig. Hij kon er nl. niet tegen als ik hem iets verbood door NEE te zeggen, dan viel hij me aan door echt hard in m'n benen of armen te bijten. Ik corrigeerde hem dan maar hij werd altijd steeds kwaaier en ging steeds harder bijten en dan zette ik hem 5 min. in de badkamer totdat hij was afgekoeld. Dit is zeer regelmatig gebeurd totdat hij gecastreerd werd toen werd dit dominant katergedrag toch aanzienlijk minder. Hij heeft nog 1x aangevallen toen we een andere kat (Romeo) in huis haalden. En nu moet deze kat het ontgelden als hem iets niet zint en laat hij ons met rust .
Tja ik ben toch niet zo gek van het "onderwerpen" van dieren en al helemaal niet bij katten.
Quinto mag je inderdaad ook bijna niet op zijn buikje aaien, alleen als hij echt helemaal ontspannen is. Xandor daarintegen in dit natuurlijk al gewend zo lang hij kan herinneren omdat hij door Emma is grootgebracht en niet door een moederpoes. Die vind het juist heerlijk als je op zijn buikje aait en gaat daar echt voor liggen.
Ik heb dit nooit gedwongen, bij beide katten niet. Ik vind namelijk dat ook dieren het recht hebben om iets wel of niet fijn te vinden en als ze het niet fijn vinden waarom het dan doordrijven? Dus ik aai ze alleen op hun buik als ze er voor gaan liggen en het zelf toelaten. Naar mijn idee moet zoiets uit vertrouwen ontstaan en niet uit dwang.
Daarbij blijven dieren altijd onberekenbaar, zelfs als je ze heel goed kent. Quinto heeft ook wel een periode gehad dat hij graag de baas wilde zijn en we hem echt duidelijk moesten laten merken dat hij niet alles bepaald in huis. Maar met veel geduld wordt dit steeds minder en accepteert hij steeds meer.
Ik heb ergens gelezen dat katten zich alleen over hun buik laten kriebelen als ze je volledig vertrouwen en zich veilig voelen bij jou. Nu ligt het natuurlijk ook in de aard van het beestje hoe een kat reageert op mensen. Het zal er ook wel aan liggen of ze als kitten zijnde veel in contact zijn geweest met mensen.
Natuurlijk is het ook zo wat Shaz al zei, sommige katten vinden het helemaal niet prettig als je ze over hun buik kriebelt.
Eigenlijk kunnen we alle katten hier wel over hun buik kriebelen, maar soms bijten ze dan nog wel in je hand, maar dat kan ook zijn door te grote opwinding en het niet weten waaraan ze die opwinding kwijt moeten. Dan maar bijten dus. Wat ik dan altijd doe is een speeltje aanbieden zodat ze wel leren dat ze me niet in mn hand mogen bijten, maar zodat ik ook niet voorbij ga aan de gevoelens van de kat.
Sja, waarom zou je per se over hun buik moeten mogen aaien? Hier vinden ze het soms prettig, soms niet, maar ze zijn hier nog maar enkele weken... Misschien wordt het wel beter, maar weet niet waar het voor nodig is in de eerste plaats, er zijn nog zoveel andere plekjes...
Waarom wil je hen onderwerpen? Je bent toch personeel?
IloJeM schreef:
Het gaat mij er niet om dat ik een kat over haar buik wil aaien. Het gaat mij erom dat ze weet wie er de baas in huis is, dat ben ik en niemand anders. .
Katten zijn geen roedeldieren, dus katten hebben geen baas. Als een kat een relatie met je aangaat doet ie dat uit vrije wil en niet omdat hij je als meerdere ziet. Een hond zoekt een baas, een kat zoekt een maatje.
Ik zeg ook niet dat je een dierenbeul bent, want ik ben ervan overtuigd dat je handelt zoals je denkt dat het het beste is voor jezelf en je dieren, maar ik denk toch dat je de aard van dit "wilde dier" onderschat.
Laatst gewijzigd door Shaz op 30 sep 2003 10:31, 1 keer totaal gewijzigd.
Ik denk dat hier een onderscheid gemaakt moet worden tussen de huiskat en de bengaal. Omdat de bengaal nog zo dicht bij zijn oerinstinct staat, is het nodig hem te laten weten wie de baas is, omdat zijn wereld anders onveilig wordt. Dit is met gedomesticeerde katten allang niet meer nodig maar met wilde katten, waar de bengaal dus rechtstreeks van afstamt, wel degelijk erg belangrijk.
Zelf masseer ik natuurlijk de buikjes van babykittens om hun spijsvertering op gang te brengen. Toch merk ik ook bij kittens die ik hier op oudere leeftijd krijg, dat ze het fijn vinden om over hun buikje geaaid te worden. Kennelijk herkennen ze iets van het gedrag van hun moeder hierin, wat hen een veilig gevoel geeft. Althans, dat is mijn interpretatie, want zij genieten allemaal van dit strelen en laten dat luid spinnend merken
IloJeM schreef:
Je moet dat onderwerpen ook niet te zwaar zien hoor. De eerste keer spartelde ze wat, en zodra ze zich een seconde overgaf was het al goed.
Maargoed, ieder heeft zijn eigen manieren. Als het maar werkt voor jou en je kat(ten), dan is het goed, toch?
Tja dat is waar. En als je zo'n ervaring hebt gehad zoals jij met je vorige kat denk je er misschien anders over. Zolang het maar geen machtspelletje wordt, daar kan ik niet tegen als mensen zo nodig "de baas" moeten zijn. In dit geval biedt het structuur en komt het niet voort uit dat je zo graag de baas wil spelen maar uit je ervaring met je vorige kat.
Ik weet niet wat de betekenis er nu van is ofzo maar Simba mag ik altijd wanneer ik maar wil op haar buik aaien.Ze laat het toe en begint dan altijd heel hard te spinnen van genot.
Zal mij dan maar vereerd voelen zeker dat ze het toelaat.
IloJeM schreef:
Ik denk dat je dat zeker mag zijn!
ben ik ook hoor.Ik ben best trots op mijn drie viervoeters.Want ze laten het allemaal toe.Alleen Simba net iets meer.Die mag ik al redelijk hard en snel over har buik masseren.
Ik mag Barrel en Bibi tot nu toe ook nog steeds over het buikje aaien, niet spontaan als ik er zin in heb, maar wel als ze bij me liggen te kroelen. Het komt van twee kanten zeg maar (en ik hoop dat het zo blijft...)
Daantje en B-kwintet 'Geweld eindigt waar respect begint'
Toch zit er iets bij van gewoonte denk ik.Xena zal zich bijv. nooit op haar rug in je armen laten leggen(baby) de rest is niet anders gewend van kleinsaf....dus. Xena is hier in huis wel de leider van de roedel. Als haar iets niet zint zal de rest daar ook zeker op de juiste manier op reageren.
Bij mij laten alle katten zich over hun buikje aaien (als ze zin hebben).
Panter die wil s'morgens bij het ontwaken altijd steevast eerst over haar buikje geaaid worden en knorren dat ze dan doet.
Alleen Sammie slaat haar pootjes dan wel eens uit maar dat is ook meer omdat die zo graag wil spelen want je merk wel degelijk dat ze er geen kracht bij zet, pijn zal ze je niet doen.
Tenminste zolang wij haar ook geen pijn doen.
Tijger waarschuwt eerst altijd als hij geen zin meer heeft en dan laten we hem ook meestal wel even met rust anders hapt ie toe.
Maar Panter laat eigenlijk altijd alles toe dat is echt zo'n theemuts.
groetjes Petra.
De kat eet graag vis, maar ze heeft er geen natte pootjes voor over. (13e- eeuws spreekwoord)
Pini mocht ik alleen over het bovenste deel van haar buik aaien. Deed ik dat op het zachte deel dan haalde ze uit. Alleen als ze totaal ontspannen was ging het goed.
Bij die twee coontjes is het een ander verhaal ze willen graag naast je zitten en geaaid worden, maar die vinden het niet leuk om vastgepakt te worden en over hun buik geaaid te worden. Dat is wel lastig want ze moeten daar wel gekamd worden. Anders wordt het een grote klit. Het gaat nu al iets beter. Maar hun okseltjes dat is een ander verhaal. De mieuwtjes zijn niet van de lucht. Ze hebben nu nog wel kleine tandjes en nageltjes. Ze moeten er nu aan wennen. Lastig he. Dit gaat niet over onderwerpen maar over onderhoud van hun vacht.