Gebeten door mijn kat

[Anneke_84]

Afgelopen donderdag ben ik gebeten door Bes.
het was mijn eigen schuld. ze moest naar de dierenarts. Daar heeft ze natuurlijk een grote hekel aan en het lukte me niet om haar in haar reismandje te krijgen. Het duurde dan ook niet lang voordat ze beet. Ze had me flink te pakken. ik heb haar daarna laten gaan en de DA afgebeld en gevraagd of hij op bezoek kon komen. (ze moesten de herhalingsspuit van de inenting hebben).

De wond heeft flink gebloed, maar met een tetanusspuit en een antibioticakuurtje moet het met mij wel goedkomen al maak ik me wat zorgen om haar.

Ik heb pieke en bes nu een aantal maanden (heb ze gekregen toen ze beide 5 waren, ze waren sinds 2004 al niet meer bij de DA geweest en al jaren niet meer in hun reismandje). Ze waren aan mij snel gewend, maar het heeft lang geduurt voordat het weer oke was tussen hen (het zijn zusjes).
Drie weken terug naar de DA geweest (het eerst met mij) ook daarna is Bes wel 2,5 week over de toeren geweest. Ik kon bijna alles met haar, maar Pieke accepteerde ze niet. Nu moest ze dus weer en daar had ze duidelijk geen zin in. Wie kan het haar kwalijk nemen.

De avond nadat ze me gebeten had, kroop ze uit zichzelf bij me op schoot (ik had haar door de dag al voorzichtig aangehaald en geaaid). toen ik haar wou aaien beet ze me nog eens. deze keer beet ze niet door gelukkig. Ze bleef wel op schoot liggen. Ik heb haar daar laten liggen zonder haar te aaien. Ondertussen doet ze weer blazen e.d. naar Pieke.

De volgende dag kwam de DA, die dacht dat hij het wel onder controle had, na een handdoek en handschoenen kwam uiteindelijk toch de drukkooi erbij. Wat een akelig iets is dat!
Ze heeft haar injectie toen gehad, maar wat een stress voor dat beestje.
Ik vertelde de dierenarts dat ik ga overwegen wat erger is, geen inenting en geen stress, of wel inentingen heel veel stress. Wat denken jullie?

Ik hoop dat het weer een jaar duurt voordat er weer een DA nodig is, misschien dat ze dan ook meer aan mij is gewend en meer tot rust is gekomen... maar ik was toch wel geschrokken. Ik kan haar nu goed aaien (na een paar dagen) maar durf haar nog niet zo goed op te pakken, ben wat schrikachtig geworden. Soms blaast ze nog naar me, maar dat is mestal wanneer ik de kamer inloop en ik haar dus van achteren benader, dan schrikt ze denk ik van me.

Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik dit post,haha, misschien nog het meest om even mijn verhaal kwijt te kunnen. Maar tips zijn van harte welkom! en wat denken jullie over de inenting/dierenartsbezoek/stressquestie?

[castratenkoor]

Als ik dit verhaal lees, zeg ik kies voor niet meer enten. Het is zonde de moeizaam opgebouwde band op deze manier te verknoeien.
Ik heb hier meerdere slecht gesocialiseerde katten en weet wat het is.
Komen jouw katten buiten of zijn het binnen katten?

Sterkte met je hand, ik weet hoe het voelt, helaas.
Die hoektanden kunnen heel diep in je vlees dringen.

[sandy]

Jessie van mij is ook een enorme paniekzaaier wat dat aangaat, alleen is zij niet zo lang van slag af.
De da laat ik elk jaar standaard langskomen voor de entingen en dat is altijd weer een drama maar omdat ze hier nog wel eens in de tuin mogen durf ik dat niet na te laten.
Probleem is, als ze ineens wat mankeren en dat heb ik ook meegemaakt dat het een veel groter probleem word omdat ze er nooit aan wennen als je ze nooit meeneemt.
Dat is dus een keuze die je moet maken en erg lastig, ik heb er voor gekozen om ze niet de stress aan te doen als het niet nodig is om ze aan het mandje te laten wennen, ik weet dat dat dus gewoon nooit gaat gebeuren. Het mandje en de vreemde handen/omgeving gaan altijd voor paniek zorgen.
Als je wil blijven enten zou ik de da thuis laten komen en zorgen dat je ze al ergens hebt waar ze niet weg kunnen, laat de da snel het spuitje zetten en laat ze gaan, dat moet ik met Jessie ook anders breekt de hel los. En anders maar niet als dit zo'n drama is.

[loek]

Hoi Anneke
He wat rot zeg. Kan me voorstellen dat je behoorlijk geschrokken bent. En ik zou er persoonlijk ook verdrietig van worden. (maar misschien ben ik een watje )
Weet je iets van de geschiedenis van Bes? Is het kat die bekend was met wat agressief gedrag?

Gelukkig had het (door)bijten wel een duidelijke aanleiding. Waardoor het dus niet een onvoorspelbaar beestje is denk ik. Als dat zo is ben je natuurlijk verder van huis.

Dat blazen doet ze dat vanaf dat ze bij de direnarts is geweest of deed ze dat daarvoor ook weleens? En Pieke? Vind die het allemaal wel best de dierenarts?

Ik sluit me aan bij Sandy. Als je katten buiten komen zou ik ze wel enten. Maar dan vragen of de da bij je thuis komt denk ik. Je zou ook kunnen kijken of Bes kan wennen aan het mandje. Door het in de kamer te laten staan. Af en toe een brokje er in achter laten etc. Zodat ze misschien er gewoon eens inkruipt en er weer uit. En als ze dat heel normaal vind een keer deurtje dicht en weer meteen open. Een keertje optillen en weer meteen eruit...en zo opbouwen??? Ik weet niet of dat nog een optie is voor Bes?

Als ze binnen blijven zou ik overwegen om ze niet te enten denk ik. Maar ja wat Sandy ook al zei dan zit je wel dubbel en dwars met een probleem als er dan iets anders is waarvoor ze naar de da moeten....

In eerste instantie proberen te laten wenne zou natuurlijk het meest ideaal zijn.

Ik hoop dat Bes weer snel helemaal rustig is en ook het blazen staakt. Zodat je gewoon weer lekker alles met haar kunt zonder een angst inje achterhoofd te hebben. Kan me goed voorstellen dat je die nu hebt. En dat lijkt me erg rot.

succes!

[Anneke_84]

Bedankt voor jullie lieve reacties en tips!

Ze komen niet vaak buiten. Ik woon in een flatje en een heel enkele keer neem ik ze even mee op het balkon, dan snuffen ze wat in de lucht wat ze wel gezellig vinden en na een minuut of 5/10 dan gaan ze alweer naar binnen. Maar heb niet het idee dat ze het heel erg zullen missen om naar buiten te gaan. dus als ik voor niet enten kies houd ik ze gewoon binnen. ze zijn het niet gewend om naar buiten te gaan.

ik denk dat ik over een aantal maanden (na een half jaar ofzo) eens ga oefenen met het mandje. ik had het nu ook een paar dagen van te voren in de woonkamer gezet maar ik zal het veel rustiger moeten opbouwen. Ik ga haar niets opdringen, die stress wil ik niet meer. De laatste keer dat ze naar de DA waren geweest was met hun sterelisatie heb ik begrepen en daarna waren ze ook erg gestresst geweest omdat dit niet helemaal lekker was verlopen (heb ik begrepen van de vorige eigenaar) en de keer daarna in het reismandje was op weg na mij. toen hebben ze ook een hele heftige nacht gehad en is Bes achter het t.v.kastje beland toen ze aan het vechten waren (om de rangorde weer te bepalen) en toen is het blazen begonnen. Maar het is denk ik de stress en de angst en niet zozeer een kat die verkeerd in dr vel zit of onvoorspelbaar is.
Pieke was bij de DA rustiger dan toen ze hier de inenting kreeg. Ze blaast wel wat, maar het is meer show dan dat ze het meent. Bij de DA was ze erg onder de indruk van de hele tafel enzo, dus hield ze zich wat rustiger, hierthuis is ze op vertrouwd terrein dus gaf ze meer protest. toch was het vrij snel gebeurd. Is meer groot vertoon dan wat anders.


Ik heb nog even contact gehad met de vorige eigenaar. Zijn dierenarts had toendertijd verteld dat bij binnekatten het enten niet nodig was. Mijn dierenarts nu blijft er toch op inhameren dat het heel belangrijk is omdat ik ook ziektes mee kan nemen het huis in. ik vind het dan lastig om die keus te maken omdat ik gewoon het beste voor hen wil. Maar ik wacht het nog eens een paar maanden af, en ga dan kijken en oefenen met het koffertje, kijken wat er gebeurd.

en anders de DA thuis laten komen als ik toch wil enten. ik had nu al de woonkamer,slaapkamer e.d. afgesloten, dus alleen de gang en keuken open, maar had er even niet aan gedacht dat de kattenbak natuurlijk een ideale verstopplek is.

@loek, je bent geen watje hoor, ik wordt er ook verdrietig van, met name omdat ik zie wat het haar doet! ik vind het zo naar voor haar.ik zou zo graag die stress willlen wegnemen, ik wil iets goeds doen voor haar,maja, dat snapt ze natuurlijk niet.

met mijn hand komt het wel weer goed, gelukkig had de huisarts meteen door dat ie ook antibiotica moest geven, want de dag erna was de wond al aan het ontsteken, maar nu gaat het al een stuk beter.
maar de schrik zit er wel in. Ik was toch wel al een beetje onzeker over het in de mandjes doen enzo, maar nu nog meer. dus ik moet weer even oefenen met mijn moed,haha.
maar t komt wel allemaal weer goed.
in ieder geval alledrie erg bedankt voor de lieve reacties!

[sandy]

Dat mee naar binnen lopen valt wel mee hoor, ik heb op een bovenhuis bijna 14 jaar een kat gehad die voor het laatst was ge-ent met 7 maanden als ik me niet vergis.
Nooit wat gemankeerd.
Wennen aan het mandje kan helpen, maar de stress van naar een vreemde omgeving gesjouwd worden en bij de da komen waar toch allemaal vreemde geurtjes hangen blijft toch.
Ik heb er voor gekozen om het niet te gaan proberen met de korf, op het moment dat ze erin moet blijft het toch strijd, dat weet ik gewoon en ik probeer dat dan zo snel mogelijk te doen
Zet het mandje op zn kant die mn vriend vasthoud, grijp dr bij dr lurven en supersnel erin laten zakken.
Is in die 5 jaar mischien 2 keer nodig geweest. Blijft lastig en enorm zielig

[pearlsofpassion]

Ja, ik heb nu wel geen aggressieve kat ( te weinig assertief ook soms) maar het is ook steeds een gevecht als ik ze daar de kans toe geef. Gewoon rustig de box in, gaat gewoon niet! Bij mij is het dan ook gewoon snel en krachtig, hup de box in. Box tegen de muur en gewoon, voor ze doorheeft wat er gebeurt zit ze erin. Onze kleine kat ligt graag in de box en zoekt daar zelfs dekking in als er veel lawaai is of zo, dus die ligt er gewoon voor zijn plezier in. Dat is natuurlijk het gemakkelijkst, als je dat voor elkaar kan krijgen...
Ik snap wel dat als ze zo bang is voor het mandje, en ze je dan bijt, dat je haar wat laat omdat ze het doet omdat ze bang is, maar doet ze het soms nog, zonder reden? Want dan zou ik haar toch eens duidelijk maken wie er de baas is. Bijten vind ik persoonlijk toch iets onaanvaardbaars. Je kan haar daarna terug aanhalen en lief zijn, maar ik zou daar toch de lijn trekken. Katten hebben ook nodig dat je een lijn trekt om hun plaats in huis te bepalen, daar worden ze rustiger van omdat ze weten waar ze (in welke rang) ze thuishoren. Er moet duidelijkheid zijn. Natuurlijk met haar zusje moet ze het zelf uitvechten, maar het is toch belangrijk dat ze weet dat jij baas bent over haar... Ik lees ook wel dat het een moeilijke kat is, en mss ga je er veel tijd en moeite in moeten steken, maar mss wordt ze van een duidelijke lijn toch wel rustiger en zelfzekerder, want ik heb de indruk dat ze voornamelijk onzeker is en daardoor gestresseerd.

Verder ook nog: ik denk niet dat op het balkon meer kwaad kan als binnen, zolang er geen andere katten op je balkon komen. De lucht vanop het balkon komt tenslotte ook gewoon binnen, het is pas als ze buiten op plaatsen komen waar nog andere katten komen, dat het een haard van besmetting kan zijn.

Veel succes
Valerie

[Anneke_84]

ja, de box op zijn kant, en dan erin laten zakken was ook mijn tactiek, maar heeft niet helemaal geholpen.
Sandy hoe doe jij dat dan? want bij mij zetten ze meteen hun achterpoten uit mekaar,haha. dus dat is een hoop gefrut.
Ik ben in mijn eentje, dus de volgende keer zouden misschien wat extra handen wel welkom zijn. Ik moet misschien ook wat daadkrachtiger zijn inderdaad. Ik had haar goed bij haar lurven te pakken, om het zo maar te zeggen, maar ondertussen ben ik zenuwachtig, en dat voelt zij natuurlijk megagoed aan......
mhz, ik vind het maar lastig. Op zo'n momenten mis ik een krachtige vent die dat klusje ff voor me klaart,haha.
maar ik denk inderdaad toch dat het voor haar stressvol blijft, zeker als ik ook zie wat het haar alsnog deed toen de DA hier thuis was.
Terwijl ze bezoek normaal gesproken erg gezellig vind, was ze hier helemaal niet blij mee. mhz....
op mijn balkon is ooit 1 keer een kat geweest, die zag toen die 2 van mij aan de andere kant van de raam en is nooit meer teruggekomen,haha. Ik ga binnekort het balkon afzetten met draad langs de spijlen, dus dan kan een evt. kat er nog lastiger inkomen. maar denk niet dat er eentje het zal proberen.

de redenatie van dezelfde lucht had ik inderdaad ook al gehad.Ik zie het nog even aan, misschien dat ik het volgend jaar nog 1 keer probeer met de DA hier, omdat ze dan ook aan mij en de omgeving alweer wat meer gewend is, misschien meer tot rust gekomen, en anders laat ik het daar gewoon bij.

@valerie; ze bijt normaal niet, ze heeft me 1 keer flink gebeten tijdens het gevecht voor het reimandje, en die avond nog 1 keer (zachtjes,haha) toen ze van me schrok. Dus ik denk dat het wel meevalt. maar ik hou het in de gaten, het moet geen hobby van dr worden

Weer bedankt voor jullie tips en steun! wat ben ik blij met dit forum,haha.

[Cari]

Laat die entingen achterwege en laat je kat lekker met rust. Jaarlijkse entingen zijn sowieso al heel discutabel (zie talloze andere berichten) en voor een kat die er zo gestresst van raakt, is het enige wat je doet, jullie relatie stukmaken. Als ze nu nog steeds neiging tot bijten heeft, is dat nog steeds door de angst en een groot wantrouwen. Zo'n kat ga je niet "duidelijk maken wie de baas is", zo'n kat ga je opnieuw vertrouwen geven! Je moet ook zeker niet de illusie hebben dat elk jaar in een mandje haar wel zal doen wennen. Het is elke keer opnieuw een drama, dus de weerzin zal zeker niet kleiner worden, waarschijnlijk zelfs alleen maar groter.
Als er echt een keer wat aan de hand is, gaat ze gewoon mee, no matter what. En geloof me, als ze er echt slecht aan toe is, gaat dat een stuk makkelijker dan wanneer ze in topconditie is.

p.s.: Als een dierenarts goed en rustig omgaat met een dwangkooi, is dat voor een bange kat een hele fijne manier, die veel en veel minder stress geeft dan handdoeken , handschoenen en grijpgrage mensen.

[Anneke_84]

hey cari,

ja, je hebt gelijk. gelukkig heeft ze alweer aardig wat vertrouwen in mij, maar niet in de dierenarts, haha.
ik zal me eens wat verder verdiepen in die inentingen. De DA die ik nu heb kan er nogal over doordrammen en vind dat wel lastig om daar dan tegenin te gaan. moet wat steviger in mijn schoenen gaan staan denk ik zo maja, wil het gewoon zo graag goed doen.
de drukkooi was bij hem het laatste middel, maja, ze was door alle andere dingen al zo van de lik dat dit natuurlijk voor nog meer stress zorgde. vond het heel naar om te zien. Als het zo moet kunnen inentingen me gestolen worden.
en ik had me inderdaad ook al bedacht dat wanneer ze echt ziek is er een stuk minder weerstand zal zijn.
pfff, lastige zaak vind ik het. wil het beste voor hen en of ik dan op mijn gevoel afga of op het advies van een deskundige (DA).....

[sandy]

Dierenartsen word ook alleen maar geleerd dat het noodzakelijk is, en het is een bron van inkomsten natuurlijk
Hoe ik het toen deed met Jessie, die kruipt onder het dekbed waar ze zich veilig voelt, anders krijg ik 'r ook niet...in dr nekvel grijpen, heel stevig, en andere hand onder dr kont, zo kan ze de achterpootjes ook niet afzetten tegen de box. En heel heel snel erin laten zakken en dicht.
Dit is echt iets wat in een seconde gebeurt moet zijn.

[Anneke_84]

haha, jah, die secondes zou ik onder de knie moeten krijgen

en inderdaad, het is natuurlijk inkomen voor de DA, toch hoop ik dan stiekem dat hij het kattenwelzijn daarboven zet en eerlijk advies geeft......hij zal het toch wel goed bedoelen.
al had hun vorige dierenarts (bij de vorige eigenaar) dus wel eerlijk gezegd dat enten niet perce nodig is als ze niet buiten komen.....

[sandy]

Het is maar net waar hun overtuiging ligt denk ik, de meeste dierenartsen hebben alleen maar goede bedoelingen anders zouden ze dit werk niet kiezen denk ik
Zo is de 1 voorstander van vers voeren , de ander kijkt je een beetje vreemd aan en weer een ander is er resoluut op tegen om maar even een voorbeeld te geven.
In Rotterdam heb ik andere ervaringen vandaar dat ik dus wel weet dat er wel zijn die alleen maar naar hun portemonnee kijken. Maar dan spreek ik wel over ruim 10 jaar en verder geleden hoor toen mn hond nog leefde.

Als de nood hoog is, wat toen het geval wat bij Jessie, heb je die seconde enorm snel door hoor

[Anneke_84]

sandy, ja ik ga toch maar altijd uit van die goede bedoelingen,haha.

Ik denk dat ik niet meer ga enten, maar die afweging hoef ik pas echt over een jaar te maken.

Ondertussen begint bij Bes de rust weer wat weder te keren. Ze heeft alweer een paar keer bij haar zusje liggen slapen. Ik merk wel dat ze zo nu en dan wat schrikachtig is, dus het zit er toch wel diep in bij haar. maar voorlopig krijgt ze van mij alle rust en dan zal het wel weer goed komen met haar.

[loek]

Hoi Anneke
Ik denk dat je er prima mee omgaat! Je geeft Bes de rust en dat is naar mijn mening belangrijk. Ik ben het met Cari eens dat het laatste wat je moet doen is "haar laten weten wie de baas is" ook als ze het nogmaals zou doen (zeker als dit uit angst gebeurd). Maar ik denk dat je wat dat betreft, als ik het zo goed inschat, hartstikke goed voor Bes bent en het goede doet!
Ik hoop dat jullie wederzijdse vertrouwen vanuit nu weer kan gaan groeien. Want dat dit bij jou ook weer wat hersteltijd nodig heeft kan ik me heel goed voorstellen hoor!

Wat betreft wel of niet enten.....Ik zou het ook net zo goed weten als ik jou was. Je hebt de tijd om nog wat research te doen.....dus dat zou ik doen. En dan zie je wel weer volgend jaar.

Ik zou persoonlijk wel een poging gaan doen om aan het mandje te wennen. Daar heb je ook nog een jaar voor Echt in hele kleine ministapjes! Als ze er alleen al aan snuffelt dan is dat al super lijkt me...en dan stap voor stap verder. En in geen geval ook maar iets forceren dus.

Maar goed, ka me ook voorstellen dat je denkt: 'het is wel goed zo' laat dat maar mooi zitten met die mand.

Wat je ook doet...je doet het weloverwogen en ik denk dat je niet meer dan dat kunt doen.