Logeetjes: wel of niet laten komen?

[Admin]

Ik wil me er niet mee bemoeien (ik doe het toch ) maar is het al duidelijk waaróm het niet gaat: katten en een baby? Verder lijkt het me dat zij sterk op je schuldgevoel aan het werken zijn: "Als jij ze niet neemt, gaan ze direct naar het asiel" (!)

Persoonlijk zou ik eerst en vooral aan mijn eigen katten denken. Welke impact heeft het op hen? Zijn de andere katten goed gesocialiseerd of schieten ze bij de eerste de beste stresssituatie in een pisbui? Mankeren ze iets of hebben ze iets besmettelijks waardoor jouw katten gevaar lopen?

Een logeerpartij zou ik ook niet doen, tenzij jouw katten en hun katten van elkaar gescheiden kunnen blijven.

En weet je, voel je zeker niet schuldig als je besluit het niet te doen. Okee, in het ergste geval gaan die katten naar het asiel. Dat is altijd stukken beter dan ze ergens loslaten of in een afgesloten doos in het bos zetten. Ja, dat klinkt gemakkelijk en misschien hard, maar ondanks dat ik een groot hart voor katten heb, zou ik ook mijn verantwoordelijkheid naar mijn eigen katten nemen en doen wat in de eerste plaats goed voor hen is.

[Siris]

Goed verwoord Admin!!! Ik was al een heel verhaal aan het tikken, maar je was me net weer voor

[Admin]

Waar is je verhaal gebleven dan? Er is plek voor iedereen

[Poezebal]

Rollie has spoken

Ik vroeg me inderdaad ook af, waarom gaat het niet?

Wat is de reden? Allergie?

Dat is iets waar ik dus niet 1,2,3 in zou stinken, want kijk op marktplaats en op dierenasiels.com.
De helft van honden, katten, konijnen en overige dieren wat er zit is afgestaan wegens "allergie".
Allergie om het verzorgen en aandacht geven waar ze veel al geen zin meer in hebben te verdoezelen.

Ik ben nu 27 week zwanger, en allergie en astma is iets wat in ons gezin voorkomt, en ik hou er rekening mee dat zowel mijn nichtje van bijna 3 maand, en straks ook mijn kindje zoiets zouden kunnen ontwikkelen, al hoeven ze er ook compleet geen last van te krijgen.

Mijn zusje is bv altijd wat allergisch geweest met katten en honden, en vooral paarden, maar we hebben ze altijd aangehouden omdat er manieren zijn om de allergie tegen te gaan.
Zij heeft al jaren een astmapompje, en manieren aangeleerd om het contact die de allergie veroorzaakt zoveel mogelijk te beperken. Dus naar de paarden met sjaal om, handschoenen aan, dat soort dingen.

Ze heeft nu zelf honden en katten, en dat gaat op zich aardig goed, en ze doet ze er echt niet om weg.

Ik heb rond de leeftijd van 18 mijn astma helaas gekregen, maar met een paar jaar medicatie en goed schoonhouden in huis gaat het super en heb ik zelden last.
Ik heb dan zelf stofallergie, en vooral met vogels ben ik nu achter, maar had ik het met katten gehad dan had ik eerst een oplossing op medisch vlak gezocht voordat ik besluiten zou dat de katten gelijk maar de deur uit moeten.

Hoe oud zijn de beide heren trouwens?

[Seemy]

Ik had het nu ook niet gedaan. Straks heeft het ook nog een slechte uitwerking op Pebble, en die heeft haar rust wel nodig!
Wel erg lief van je trouwens dat jij dit evt zou willen, maar af en toe moet je ook nee kunnen zeggen, ook al heb je eigenlijk al ja gezegd
Ik vind dat je nu een hele goede reden hebt om nee te zeggen.
Succes met je beslissing!

Maar dat Katten & baby's niet samen zouden kunnen? Waarom zou dat niet?
Niet iedere kat is hetzelfde, niet iedere baby is hetzelfde... en dan zullen inderdaad niet alle combinaties goed gaan met elkaar!
Maar ik ken genoeg mensen met een kat (of meerdere) en ook een baby (of inmiddels al peuters) en dat gaat prima.

[Poezebal]

Sommige katten kunnen natuurlijk erg gestrest raken bij de komst van een kindje.
Vooral als ze altijd heel erg hun rust gewend zijn.

Ik heb hier ook een exemplaar wat dus bij vreemde situaties even in de stress kan schieten.
Als er ineens oudere wat drukkere kinderen op visite of uberhaupt vreemden op visite komen duikt hij altijd weg.
Hij is erg verlegen, en komt pas als het wat gewend is tevoorschijn.

Hij kan ook gaan stresslikken dan, al is dat tegenwoordig wel minder dan het was.

De 2 jongste poezels hier puberen op t moment wat, planten gaan er aan, de verlegen kater is de pineut met pestspelletjes, en hij sloeg dus gelijk weer aan het likken.
Nu heb ik de jongsten ff op hun nummer gezet, en met de plantenspuit laten weten dat hun gedrag fout was, en hij heeft nu ook besloten de jongsten zelf meer te corrigeren, en het stressen is gelijk weer klaar.

Dus kan me wel voorstellen dat een kat ongelukkig word met een huilende baby in huis, maar vind ook dat je de kat ook tijd moet geven er aan te wennen, en niet gelijk bij een misstap die de kat maakt, bv uit protest ergens plassen of wat maar ook, de deur maar moet wijzen.

Ook met allergie, kijk eerst of t wel aan de kat ligt, of er medicijnen zijn, doe je dit niet heeft iemand in mijn ogen ook niet genoeg van zn dier gehouden.

Helaas worden op t moment bij bosjes dieren aangeboden op MP en in de asielen wegens allergie, en dat is gewoon jammer.

Mijn hart zegt ook breng maar hier, maar ik kan het gewoon niet.
Ik heb 4 katten, een hond, en een kindje op komst, en je moet gewoon eerst aan je eigen denken, hoe moeilijk dat soms ook is.

En dat is voor Muizenis ook erg moeilijk, dat snap ik, maar ik vind dat het ook vooral belangrijk is daar dat er rust in huis is voor Pebble, tenzij ze de katten apart kan houden, maar dan zou ik ze nog alleen opnemen als er een duidelijke, logische reden is, en die is er in mijn ogen nu niet echt

[Siris]

Waar is je verhaal gebleven dan? Er is plek voor iedereen

Vanwege deze melding

Het is handig als je het bericht eerst ziet voordat je dit bericht plaatst om dubbel plaatsen van berichten te voorkomen.

Je bent best wel streng hoor (maar goed ook, dat er iemand een oogje in het zeil houd)

Het kwam zo ongeveer op hetzelfde neer en het voegde niets extra's toe.

[Kattenbella]

Malou, mijn hart zegt helemaal niets meer door al dit soort mensen. Sluit jouw hart er ook voor af, want het is volkomen zinloos.

ik wilde die tseten eventueel weten voor die mensen, maar Roland wat je zegt of het wordt het asiel, fijn dan

vanmiddag kwam Fred ook weer met een melding. Collega met kat allergische vriendin en de kat moet de deur uit of die kattenmadam iemand weet...NEE
Waarom nu, waarom in het hoogseizoen.
Ik zit hier best in de schulden doordat mijn hart zo groot was voor de dieren, de mensen kunnnen me gestolen worden. Allergie is zo handig.
Ik doe het niet meer, de asiel zitten vol. Malou, jouw katje zat twee dagen in een reismandje, waar gaat dit naartoe?

[Uumie]

Zo is dat! Maar ja als de ouders die opvoeding niet hebben genoten en zo handelen. Dit zijn de mensen waardoor de asiels zo vol raken.

Inderdaad, Morisson is bij ons terechtgekomen omdat hij niet 'ging' met de kleuter. Toen mijn nichtje van 3 hier laatst op bezoek was, was het geen enkel probleem! Dus ook ik heb het vermoeden dat die mensen gewoon van hun katten af willen.

Ik zou ook aan je eigen katten en je eigen gemoedsrust denken nu. Kun je het niet uitstellen totdat Pebble weer beter is? En zo niet... dan gaan ze maar naar het asiel. Dit klinkt heel hard, maar denk maar zo: Je kunt kiezen tussen OF mogelijk Pebble, je andere katten en jezelf veel stress bezorgen, of twee 'vreemde' katten stress bezorgen door ze naar het asiel te laten gaan. Ik ben niet echt duidelijk denk ik, maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.
Uiteindelijk is het jouw beslissing, en alleen de jouwe. Succes!

[Babiche]

Over katten en baby's, het is onzin dat het niet zo gaan.
Hier een baby van 2,5 maand en peuter van bijna 3 en beide keren was er niets aan de hand toen de kinderen geboren waren.
Nieuwsgierigheid en ruiken, soms even de zitjes uitproberen , maar ze weten nu dat het niet mag.

Praktisch gezien hebben we bijv op de box 2 afdekplaten gelegd, voor als we er niet zijn en de kinderwagen rijden we de kamer uit. Zodat ze er niet per ongeluk in kunnen gaan liggen (want ja, het is wel een lekker zacht mandje om uit te proberen ).

Onze ene kat komt vaak nieuwsgierig kijken waar onze oudste mee speelt en de andere vind die drukte juist niks. Hij trekt zich liever terug op zijn eigen stoel onder de tafel.

De 'allergie en weg doen'-smoes vind ik ook niet kunnen zelf, het is gewoon erg gemakzuchtig en koud, dat je zo over je katten denkt.

[Shaz]

Ik vind het lief dat je er serieus over nadenkt, maar deze mensen maken volgens mij wel misbruik van jouw goedheid. Zij maken van hun probleem jouw probleem en dat is niet de bedoeling.

Ik heb zelf twee jonge kinderen (2,5 jaar en 10 maanden) en juist als baby is het nog enorm makkelijk te combineren. Pas als ze gaan kruipen of lopen wordt het lastig, maar het is zo´n verrijking! Mijn man en ik hebben allebei astma en dus hebben onze kinderen ook grote kans op astma of een allergie, maar je kan veel doen om zo min mogelijk prikkels in huis te hebben. Er moet heel wat gebeuren voor wij onze katten naar een asiel brengen
Zo leuk kan het zijn:

[daantje]

Ik sluit me volledig aan bij wat iedereen hier schrijft. Ik krijg ook de indruk dat deze mensen iets doen met je gevoel waardoor je je verantwoordelijk voelt, maar nee.... Dat ben jij niet, dat zijn zij zelf!

Denk om je eigen tevreden groepje meiden en vooral aan Pebble, ik denk dat vooral zij de dupe zal worden van nog eens een verandering.

Sterkte, want ik kan me voorstellen dat "nee" zeggen niet gemakkelijk voor je is

[Umimeis]

Ook ik sluit me aan bij de rest.....en Roland heeft goed gesproken ik ben het volledig met hem eens.


Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is om 'nee'te zeggen. Maar het is hun verantwoordelijkheid wat zij met hun katten doen en niet de jouwe.
Eigenlijk moeten mensen die hun huisdier wegdoen een bewijs afgeven bij het asiel. Want het is wel heel makkelijk om te zeggen dat je ze weg moet doen vanwege een allergie.
Ik was vroeger allergisch voor de huidschilfers van honden en katten,maar toch wouden mijn ouders de hond niet wegdoen omdat het een onderdeel van het gezin was. En bovendien was die hond echt mijn maatje in moeilijke periodes. Ik had die hond nodig. Ik heb overigens nooit echt enorm last gehad vd allergie, ondanks dat de test aangaf dat ik allergisch voor hondenschilfers en huismijt had. Op dit moment heb ik helemaal geen last meer. Volgens m'n moeder heb ik een soort van 'afweersysteem' ontwikkeld waardoor ik geen last meer heb voor honden en katten haren/schilfers. En ook al zou ik opeens wel weer last krijgen......mijn katten gaan nooit weg, dan moet ik maar gewoon mee leren leven.

[tacuma]

Een lastig probleem, maar in feite wordt het nu bij jou neergelegd, en wordt er met je gevoelens
gespeeld -om niet te zeggen dat je gewoon emotioneel gechanteerd of gemanipuleerd wordt.
Dit is althans het gevoel dat het hele verhaal bij mij oproept. Als de katten niet bij jou mogen
logeren, dan moeten ze maar direct naar het asiel...

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit überhaupt al hun bedoeling is, maar dat ze op
deze manier proberen de katten bij jou te dumpen, of ze door jou bij het asiel laten afgeven.
Fijn als je zo bezig bent: ten opzichte van de katten, maar al helemaal ten opzichte van jou.
Als ze werkelijk alleen maar willen uitproberen of een vermeende allergie verdwijnt met de katten,
zou een pension natuurlijk ook uitkomst kunnen bieden. Natuurlijk, het is vakantietijd -en het zal
dus niet makkelijk zijn iets te vinden-, maar dat zal ze waarschijnlijk wel te duur zijn.

Ik ben het dus volledig met de anderen eens dat je in dit geval je poot beter stijf kan houden,
en het probleem bij henzelf kan laten. De gezondheid van Pebble én het evenwicht dat er nu
zo langzaamaan weer lijkt te ontstaan, is het belangrijkste. Als ze dat niet begrijpen, zegt dat
alles over henzelf!

Pffffff, het is een langer verhaal geworden dan ik van plan was te schrijven!

Groeten van Laura.

[Nyncke]

Tja, hoe waar of niet, kunnen we van hieruit natuurlijk niet bepalen...helaas zijn er mensen die wel erg allergisch zijn...die hoeven niet meer met hun verhaal aan te komen.

Maar ze mogen natuurlijk nooit je gaan manipuleren en dat gebeurd nu wel.

Ik heb 1 x katten van een vriendin in huis genomen...met de belofte dat als het niet ging met mijn katten ze verder zou helpen en/of ze alsnog naar het asiel brengen.
1 Van haar katten was dood en dood-ongelukkig bij mij en dat werd ook niet beter. Heb haar gebeld, ze reageerde meteen van dan haal ik de andere ook weg...ze zou helpen met een oplossing...maar na 2 weken had ik nog niks gehoord.

Uiteindelijk heb ik de katten bij haar voor de deur afgezet, ze was en is nog steeds pislink op me ...dat ik dat had wagen te doen...wat ik de katten had aangedaan...
Over haar eigen gedrag , geen woord...
Vriendin, mehoela....

Maar goed, zodra manipuleren begint, trek jij aan het kortste eind....