Pipo is stervende...

[joops]

Onze Pipo, een gecastreerde huis-tuin-en-keuken kater van 10, een levenslustige aanhankelijke binnen- en buitenkat is al een paar weken niet de oude. Hij begon steeds slechter te eten en werd steeds lustelozer. We dachten eerst aan zijn verfijnde smaak, en hebben hem (duurder) voer voorgezet dat daar mogelijk beter bij aansloot. Het baatte niet. Pipo viel steeds verder af. Drinken deed hij nog wel. Opvallend was ook dat hij vaker dan normaal op schoot wilde liggen, zij het zonder zijn vertrouwde spinnen.

Afgelopen donderdag de gang naar de dierenarts gemaakt. Pipo stribbelde erg tegen toen hij in de transportkooi gezet werd, en ook op de behandeltafel krabte hij in paniek wild om zich heen. Van nood besloot de dierenarts hem even "weg" te maken" en voor dat prikje moest Pipo even stevig in bedwang gehouden worden.

Eenmaal van de wereld heeft de DA hem onderzocht. Ogen en neus waren goed, en ook zijn lijf vertoonde geen voelbare afwijkingen. Hij was uiteraard wel flink mager. Bloedonderzoek toonde een veel te hoog bloedsuikergehalte aan, en de voorlopige diagnose luidde suikerziekte.
De DA legde de behandeling (het instellen en o.a. 2 maal daags insulineinjectie en bloedmeten) uit, maar onderkende tegelijkertijd de mogelijke martelgang, gelet op Pipo's eigenzinnig gedrag op de behandeltafel.

Een langzaam ontwakende Pipo en een zak dieetvoer weer mee naar huis genomen (hij had overigens flink overgegeven...) Vanaf dat moment gaat het steeds verder bergafwaards met Pipo. Hij ligt de hele dag maar, en keek af en toe duf om zich heen. Heel af en toe loopt hij moeizaam en verzwakt een paar meter. Op schoot wil hij niet meer, en hij zoekt steeds een plek onder de salontafel. Hij eet nu ook helemaal niets meer, en drinkt alleen af en toe een beetje water.

Hoewel een kat vaak moeilijk te doorgronden is, denken wij dat Pipo ervoor gekozen heeft te gaan sterven. Momenteel hebben we zoiets over ons die "wens" te respecteren. Voor zover we kunnen nagaan lijdt Pipo geen pijn en heeft hij het niet benauwd. Hij is heel kalm en loom. Zoals we er nu insteken hebben we het gevoel dat als wij gaan "dokteren" met Pipo, wij dat niet zouden doen in het belang van hemzelf, maar voor ons.

We durven eigenlijk de gang naar de dierenarts niet meer te maken, gezien de stress die hij er door heeft ondervonden. Uiteraard doen we dat wel wanneer we zien dat er een soort doodsstrijd plaats gaat vinden.

Verder hopen we op een klein wondertje dat Pipo weer vanzelf beter wordt, en anders dat het snel gebeurd is, voor zowel ons als Pipo zelf.

We zouden graag soortgelijke ervaringen en tips vernemen op dit verhaal.

M vr gr Joop

[Elintjuh]

Wat zielig zeg voor Pipo! en natuurlijk voor jullie,

veel sterkte!
Groetjes Eline

[Boomer]

Ik lees je verhaal met gemengde gevoelens.
Vergeef me als ik het verkeerd heb, maar ik maak uit je verhaal op de jullie niets aan de suikerziekte doen en hopen dat dit vanzelf overgaat cq snel uit zijn lijden is.
Van suikerziekte kan je heel ziek zijn en dat is je kat dus ook. Een kat met suikerziekte is te behandelen alhoewel ik weet dat het instellen heel moeizaam kan gaan. In feite is je kat dus te behandelen, ook al zal die zijn levenlang op medicatie moeten.
Ook al is hij moeilijk in zijn gedrag , personlijk zou ik hiervoor kiezen / proberen.

Ik heb er moeite mee dat jullie (als er niets aan zijn ziekte gedaan kan worden, door welk reden dan ook) je kat laat lijden en hopen dat hij zelf snel uit zijn lijden komt.
Een dier (in tegenstelling tot mensen) kiest nooit bewust om zelf dood te gaan.

Misschien kom ik hard over , sorry hiervoor ! Maar dieren hebben het voorrecht om niet te hoeven lijden. En ik hoop dat jullie een goede beslissing gaan nemen , hoe moeilijk dit ook is.

[Sandra W]

Ik ben het helemaal met Boomer eens en ik zeg het zelfs nog wat sterker: jullie hebben de VERPLICHTING om goed voor Pipo te zorgen en dat betekent dat jullie er alles aan moeten doen om zijn lijdensweg tegen te gaan!! Dit betekent dus onmiddellijk vandaag nog beginnen met dwangvoeren en een behandelplan met de dierenarts afspreken.

Als dit dan niet lukt hebben jullie het in ieder geval geprobeerd en kun je hem beter in laten slapen. Hem zo dood laten gaan is niet zijn wens respecteren maar bijzonder wreed in mijn ogen. Sorry dat ik hier zo fel op ben, maar dit is echt niet het beste voor Pipo!!

groeten,
Sandra

[Lotte]

Ik wil toch even tegen Boomer en Sandra in gaan.
Ik kan me heel goed inleven in de keuze om niet te gaan behandelen. Dat er een behandeling is betekend niet altijd dat je ook de behandeling moet uitvoeren. Lang niet altijd is dit in het belang van het dier.
Wanneer de stress die het behandelen hem volgens jullie oplevert groter is dan het effect vind ik ook dat je hem moet laten gaan.
Dan kom je inderdaad zoals je zelf al aan geeft bij het volgende dillema, wanneer lijdt je kat en wanneer is het gewoon een stervensproces wat uiteindelijk ook een natuurlijk proces is.
Mijn persoonlijke keuze is zolang je niet het idee hebt dat hij pijn heeft (wat bij suikerziekte het geval is) laat hem dan zelf sterven, in zijn eigen tempo, in zijn eigen omgeving.

Ik zal je ook vertellen waarom ik er zo over denk.
Mijn ervaring is niet met een kat maar met onze hond. Zij had nierfalen in een ver gevorderd stadium al toen we hier achter kwamen. We zijn met haar gaan martelen met dieetvoer wat ze echt niet wilde eten, dwangvoeren etc etc. Het was vreselijk zowel voor haar als mijn moeder die het voeren moest doen. Uiteindelijk heeft het niks geholpen, het proces was misschien een paar (vreselijke) weken gerekt, maar dit heeft niemand ook maar iets op geleverd.
Achteraf gezien zouden we dit ook nooit weer op deze manier doen

Over onze katten hebben wij nu dan ook de afspraak, als ze dieetvoer willen eten krijgen ze dit als ze het nodig hebben. Maar als ze het niet willen gaan we niet dwingen.
Soms moeten we gewoon ook accepteren dat niet ieder mens 100 wordt en dat niet iedere kat 18 jaar kan worden.

Om samen te vatten, ik vind dat jullie het op deze manier goed aanpakken en absoluut NIET verplicht zijn te dwangvoeren en het stervensproces te versnellen.

[joops]

Vanmiddag ons een hele poos met Pipo bezig gehouden. Inderdaad heben we een poging dwangvoeren gedaan, maar suf als dat ie was, hij weigerde resoluut. Moeizaam lopend probeerde Pipo zich af te zonderen in een donker verscholen hoekje.

De weekenddienst van de dierenkliniek gebeld, en de dienstdoende DA geheel bijgepraat. Het verhaal aanhorende en het afgelopen onderzoek nagaande was hij vrij duidelijk: Pipo moest behoorlijk ziek zijn, en hij stelde voor hem in te laten slapen.

Na emotioneel gezinsberaad hebben wij dat inderdaad besloten te doen.
In tegenstelling tot de vorige keer protesteerde Pipo nauwelijks om mee te gaan. Opp in de behandelkamer bleef hij versuft.
Na een laatste onderzoek concludeerde de DA dat Pipo doodziek was, en dat inslapen voor hem inderdaad het beste was. (Ook) hij vond behandelen eigenlijk geen optie.
Daarna heeft Pipo een spuitje gekregen, waar hij totaal niets (meer) van merkte, en hij stierf rustig en kalm in bijzijn van de kinderen.

Inmiddels hebben wij gezamenlijk Pipo een laatste rustplaats gegeven in onze tuin die daar gelukkig geschikt voor is.

Natuurlijk zijn we verdrietig en missen Pipo nu al, maar eerlijk is eerlijk, dat deden wel al dagen...
Gelukkig was het de DA zelf die voorstelde Pipo in te laten slapen, een keuze waar wij ons mee hebben verzoend.

Wij zijn blij dat wij 10 jaar hebben mogen genieten van de liefste en leukste kat ter wereld, en dat hij vredig is gestorven zonder ellende en moeite.

[funnygirl72]

sterkte met dit verlies!

[Leonie89]

ook namens mij sterkte met dit verlies..
ik ben het helemaal met lotte eens dat wanneer de stress die het behandelen oplevert groter is dan het effect, je hem moet laten gaan.. 2 keer insuline spuiten per dag als de kat niet wil klinkt mij als een hoop lijden.. voor jullie en de kat..
ik vind dat jullie goed nagedacht hebben over wat te doen met Pipo.. helaas heeft het hem niet kunnen redden, maar het heeft hem wel een hoop ellende bespaard..
mijn mening is dat jullie echt het beste hebben gedaan voor Pipo, en ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken..

[Sandra W]

Ik ben het met jullie eens dat behandelen niet altijd mogelijk is en dat het soms meer stress oplevert dan dat het goed doet, maar waar ik het vanmorgen absoluut niet mee eens was dat ik de indruk kreeg dat jullie bij voorbaat al de moed hadden opgegeven zonder een poging te doen en hem dus maar gewoon lieten sterven. Een natuurlijke dood is namelijk helemaal geen pretje voor een dier en in zo'n geval is een spuitje echt een zegen.

Nu lees ik dat jullie wel degelijk hebben geprobeerd om hem met dwang te voeren en toen dit niet ging hem in hebben laten slapen. Dat vind ik een heel andere situatie en daar ben ik het roerend mee eens. In dit geval hebben jullie inderdaad geheel in het belang van Pipo gehandeld en hem een hoop ellende bespaard. Ik wens jullie verder veel sterkte met het verwerken van jullie verlies!

groeten,
Sandra

[Boomer]

Allereerst heel veel sterkte met het verlies van Pipo !

Ik ben het met anderen eens dat een behandeling geen stress moet opleveren. Maar als een dier erg ziek is en het geen uitzicht heeft om beter te worden, dan vind ik wel dat je een andere keuze moet maken zoals een spuitje. Hoe moeilijk dit ook is.

Ik vind dat jullie een verstandige keuze hebben gemaakt.

[Anida]

Heel veel sterkte met dit verlies. En jullie hebben een goede keuze gemaakt.

[rissie]

Heel veel sterkte met dit verlies,

[Collector53]

Hoewel een kat vaak moeilijk te doorgronden is, denken wij dat Pipo ervoor gekozen heeft te gaan sterven. Momenteel hebben we zoiets over ons die "wens" te respecteren. Voor zover we kunnen nagaan lijdt Pipo geen pijn en heeft hij het niet benauwd. Hij is heel kalm en loom. Zoals we er nu insteken hebben we het gevoel dat als wij gaan "dokteren" met Pipo, wij dat niet zouden doen in het belang van hemzelf, maar voor ons.

We durven eigenlijk de gang naar de dierenarts niet meer te maken, gezien de stress die hij er door heeft ondervonden. Uiteraard doen we dat wel wanneer we zien dat er een soort doodsstrijd plaats gaat vinden.

Verder hopen we op een klein wondertje dat Pipo weer vanzelf beter wordt, en anders dat het snel gebeurd is, voor zowel ons als Pipo zelf.

We zouden graag soortgelijke ervaringen en tips vernemen op dit verhaal.

M vr gr Joop

Veel sterkte. Het doet zo'n pijn een levensvriend te verliezen. Onze kater is ook ziek maar we gaan naar een andere dierenarts voor een "second opinion". Wij voelen ons moreel verplicht hem die kans te gunnen.

Doe hetzelfde voor hem.

Collector53

[Lotte]

Collector,

als je goed gelezen had zag je dat Joops op 8 juni heeft gemeld dat ze met Pippo naar de dierenarts zijn geweest en dat hij daar is ingeslapen.

[peetie72]

Heel veel sterkte...