Gebroken lendewervel - verlamming staart
Gebroken lendewervel - verlamming staart
Onze poes Alva is gister thuis gekomen met zijn staart hangend tussen zijn benen en kon amper op zijn achterpoten staan. Ook zat er een grote zwelling achter op zijn kont ter hoogte van zijn staartaanhechting.
We zijn natuurlijk meteen naar de DA geweest omdat we vermoedde dat ze was aangereden.
Eenmaal bij de DA bleek al snel dat het ging om kattenkwaad, iemand heeft haar met opzet ontzettend hard aan haar staart getrokken waardoor een lendewervel uit elkaar getrokken is.
De DA vertelde ons dat haar staart waarschijnlijk voor altijd verlamd is en dat ze misschien niet meer zindelijk zou kunnen worden, maar dat daar nu nog niets over te zeggen is. Haar achterpoten zijn niet verlamd. Hij heeft haar drie spuiten gegeven: 1 met vitamine E, 1 met een ontstekingsremmer en 1 met een pijnstiller. Hij vertelde ons dat we vijdag terug moesten komen voor controle. Maar als de staart dikker werd moesten we eerder komen.
Nu een dag later loopt Alva al weer goed op haar poten en lijkt ze ook geen pijn te hebben. Wel is ze nog heel bang en schrikkerig, wat natuurlijk normaal is na wat ze meegemaakt heeft.
Echter haar staart is nu op ongeveer 10 cm van de punt heel erg geslonken en lijkt af aan het sterven te zijn. Ook lijkt het of het begint te stinken.
Mijn vraag is, moet ik wachten tot vrijdag tot de controle of zou ik morgen al even naar de DA gaan?
We zijn natuurlijk meteen naar de DA geweest omdat we vermoedde dat ze was aangereden.
Eenmaal bij de DA bleek al snel dat het ging om kattenkwaad, iemand heeft haar met opzet ontzettend hard aan haar staart getrokken waardoor een lendewervel uit elkaar getrokken is.
De DA vertelde ons dat haar staart waarschijnlijk voor altijd verlamd is en dat ze misschien niet meer zindelijk zou kunnen worden, maar dat daar nu nog niets over te zeggen is. Haar achterpoten zijn niet verlamd. Hij heeft haar drie spuiten gegeven: 1 met vitamine E, 1 met een ontstekingsremmer en 1 met een pijnstiller. Hij vertelde ons dat we vijdag terug moesten komen voor controle. Maar als de staart dikker werd moesten we eerder komen.
Nu een dag later loopt Alva al weer goed op haar poten en lijkt ze ook geen pijn te hebben. Wel is ze nog heel bang en schrikkerig, wat natuurlijk normaal is na wat ze meegemaakt heeft.
Echter haar staart is nu op ongeveer 10 cm van de punt heel erg geslonken en lijkt af aan het sterven te zijn. Ook lijkt het of het begint te stinken.
Mijn vraag is, moet ik wachten tot vrijdag tot de controle of zou ik morgen al even naar de DA gaan?
Wat vreselijk dat dit gebeuren kan!
Ik denk dat het inderdaad goed is morgen gelijk naar je dierenarts terug te gaan, omdat de staart misschien geamputeerd moet worden als deze afgestorven is.
Het is inderdaad mogelijk dat je kat incontinent wordt, omdat de sluitspier is beschadigd, maar het hoeft niet. Ik ken een kat zonder staart die incontinent is geworden, maar er is ook een kat van een forummer waar alles goed mee is gekomen, dus er is zeker goede hoop. Heel veel sterkte!
groeten,
Sandra
Ik denk dat het inderdaad goed is morgen gelijk naar je dierenarts terug te gaan, omdat de staart misschien geamputeerd moet worden als deze afgestorven is.
Het is inderdaad mogelijk dat je kat incontinent wordt, omdat de sluitspier is beschadigd, maar het hoeft niet. Ik ken een kat zonder staart die incontinent is geworden, maar er is ook een kat van een forummer waar alles goed mee is gekomen, dus er is zeker goede hoop. Heel veel sterkte!
groeten,
Sandra
- Kattenbella
- Tijger
- Berichten: 3006
- Lid geworden op: 13 jan 2003 18:32
- Locatie: Groningen
Wat een misselijke streek
Ik hoop dat alles meevalt , maar zo te lezen heeft Alva een flinke klap gehad.
Kan je achterhalen welke idioten dit hebben gedaan? Misschien kunnen ze aangegeven worden.
Verder sluit ik mij aan bij Sandra's antwoord
Heel veel sterkte!

Ik hoop dat alles meevalt , maar zo te lezen heeft Alva een flinke klap gehad.
Kan je achterhalen welke idioten dit hebben gedaan? Misschien kunnen ze aangegeven worden.
Verder sluit ik mij aan bij Sandra's antwoord
Heel veel sterkte!
"All they need are little black-bow ties and top hats. They might even tip you at feeding time, if you're lucky"
Hier even een update: het eerste wat ik vanmorgen heb gedaan is de DA gebeld. Hij zei dat waarschijnlijk de hele staart geamputeerd moet worden en dat ik Alva meteen kon brengen zodat ze vanmiddag geopereed kan worden. Ik hoop eigenlijk nog steeds dat alleen het laatste stukje eraf moet en de rest gespaard kan blijven, maar als het het beste is dat de hele staart eraf moet, dan moet dat maar en ik zal zeker niet minder van der gaan houden. Vanavond mogen we haar ophalen en dan zullen we het zien.
Verder over die incontinentie. Zelfs op de dag van het gebeuren nadat ze bij de dierenarts was geweest heeft ze zelf al de kattenbak opgezocht. Ook gister heeft ze zowel geplast als gepoept in de kattenbak, daar ben ik wel blij om.
We hebben inderdaad aangifte gedaan, al weten we niet wie het gedaan heeft, we vermoeden een stel van dat opgeschoten jeugd na een paar biertjes, aangezien het waarschijnlijk vrijdagnacht gebeurd is, maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit.
Vanavond zal ik nog een berichtje plaatsen over hoe de operatie afgelopen is.
Verder over die incontinentie. Zelfs op de dag van het gebeuren nadat ze bij de dierenarts was geweest heeft ze zelf al de kattenbak opgezocht. Ook gister heeft ze zowel geplast als gepoept in de kattenbak, daar ben ik wel blij om.
We hebben inderdaad aangifte gedaan, al weten we niet wie het gedaan heeft, we vermoeden een stel van dat opgeschoten jeugd na een paar biertjes, aangezien het waarschijnlijk vrijdagnacht gebeurd is, maar zeker weten doe je het natuurlijk nooit.
Vanavond zal ik nog een berichtje plaatsen over hoe de operatie afgelopen is.
Ik duim voor je dat je kat haar staart (helemaal of gedeeltelijk) kan behouden!
Gelukkig lijkt het erop dat ze niet incontinent is geworden, dus dat is een hele zorg minder. Katten kunnen gelukkig goed verder leven zonder staart en zelfs de hoogste bomen beklimmen zonder hun evenwicht te verliezen.
groeten,
Sandra
Gelukkig lijkt het erop dat ze niet incontinent is geworden, dus dat is een hele zorg minder. Katten kunnen gelukkig goed verder leven zonder staart en zelfs de hoogste bomen beklimmen zonder hun evenwicht te verliezen.
groeten,
Sandra
Vanavond hebben we Alva opgehaald. Haar hele staart is eraf gehaald.
Ze lijkt echter nu veel meer op haar gemak als de voorbijgaande dagen, alsof ze blij dat ze da levensloos stuk van der kwijt is. De zwelling is ook zo goed als weg nu, en het ziet er allemaal mooi uit.
Nu moet ze komende 5 dagen binnen blijven, dat is denk ik meer een kwelling voor der dan die staart die ze nu kwijtis. Alva is namelijk erg graag buiten, maar ja het is voor haar eigen bestwil.
Het gaat dus allemaal beter als verwacht en nu Alva er zo weinig moeite mee lijkt te hebben haar staart kwijt te zijn, begin het zelf ook steeds meer te accepeteren.
Ze lijkt echter nu veel meer op haar gemak als de voorbijgaande dagen, alsof ze blij dat ze da levensloos stuk van der kwijt is. De zwelling is ook zo goed als weg nu, en het ziet er allemaal mooi uit.
Nu moet ze komende 5 dagen binnen blijven, dat is denk ik meer een kwelling voor der dan die staart die ze nu kwijtis. Alva is namelijk erg graag buiten, maar ja het is voor haar eigen bestwil.
Het gaat dus allemaal beter als verwacht en nu Alva er zo weinig moeite mee lijkt te hebben haar staart kwijt te zijn, begin het zelf ook steeds meer te accepeteren.
Heel jammer van haar staart, maar wel fijn dat ze er zelf niet veel last van heeft. Ik ben blij dat het toch nog goed voor haar is afgelopen, al blijf ik verbijsterd en geschokt dat dit soort akties mogelijk zijn.
Wel vind ik 5 dagen binnen blijven erg kort in verband met eventuele infecties aan de wond door modder en viezigheid van buiten. Zelf zou ik het voor de zekerheid wat langer doen, bijvoorbeeld 10 dagen, maar dat is uiteraard helemaal je eigen beslissing
.
Heeft ze eigenlijk verband aan de achterkant of is de wond gewoon aan de buitenlucht bloot gesteld? En heeft ze een kap om tegen het uitstrekken van de hechtingen of was dat niet nodig?
Nog veel sterkte met de komende periode, maar het ergste zit er nu gelukkig wel op.
groeten,
Sandra
Wel vind ik 5 dagen binnen blijven erg kort in verband met eventuele infecties aan de wond door modder en viezigheid van buiten. Zelf zou ik het voor de zekerheid wat langer doen, bijvoorbeeld 10 dagen, maar dat is uiteraard helemaal je eigen beslissing

Heeft ze eigenlijk verband aan de achterkant of is de wond gewoon aan de buitenlucht bloot gesteld? En heeft ze een kap om tegen het uitstrekken van de hechtingen of was dat niet nodig?
Nog veel sterkte met de komende periode, maar het ergste zit er nu gelukkig wel op.
groeten,
Sandra
- Poezebal
- Panter
- Berichten: 456
- Lid geworden op: 04 jan 2003 17:43
- Locatie: ergens in drenthe
- Contacteer:
ik heb hier geen woorden voor 
Als ik een mens een dier ooit zoiets aan zou zien doen, zou ik niet voor mezelf in staan
Dikke knuff voor je poezel ik hoop dat ze goed gaat herstellen en er geestelijk ook niets aan over zal houden, arm dier

Als ik een mens een dier ooit zoiets aan zou zien doen, zou ik niet voor mezelf in staan

Dikke knuff voor je poezel ik hoop dat ze goed gaat herstellen en er geestelijk ook niets aan over zal houden, arm dier

Ik ben in vorm
. Rond is toch ook een vorm?
Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..

Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..
@Sandra W
Ze heeft geen kapje gekregen, wel heeft ze een soort van pleister/ gaasje op de hechtingen gekregen. Ja we houden het natuurlijk een beetje in de gaten mocht de wond er nu niet echt goed uitzien dan houden we haar langer binnen. Denk dat ze er zelf ook nog niet echt aan toe is om al op stap te gaan. We wachten het maar rustig af.
Ze heeft geen kapje gekregen, wel heeft ze een soort van pleister/ gaasje op de hechtingen gekregen. Ja we houden het natuurlijk een beetje in de gaten mocht de wond er nu niet echt goed uitzien dan houden we haar langer binnen. Denk dat ze er zelf ook nog niet echt aan toe is om al op stap te gaan. We wachten het maar rustig af.
Hoi,
ik zie nu pas je berich, maar ik ben dus die forummer van de kat zonder staart die het prima doet waar Sandra het over had.
Is Alva ondertussen al wat bekomen? En ik herken helemaal het blij zijn van dat levensloze staartding. Zo'n ding dat rondfloddert en tegen je pootjes flappert is gewoon heel eng voor een kat.
Gelukkig heeft Alva niet de hele tragedie van Woefie moeten meemaken. Nu ja, tragedie. Bij haar was eerst ook gezegd om af te wachten wat ze nog met die staart ging doen. Maar, toen er nog een infectie optrad en uiteindelijk heel de staart ontstoken was, heeft de da (op de dag voor kerstmis) toch besloten om dan maar heel de staart te amputeren. Erg risky, want echt heel de staart was ontstoken geraakt. Maar eind goed al goed. Het hele verhaal lees je op "Staartje gebroken".
Woefie heeft toen ook een aantal dagen binnen moeten blijven. Maar mocht toch redelijk snel weer buiten. Ze heeft wel een grote dosis antibiotica gekregen.
En, de pels rond haar staart is eindelijk bijna terug helemaal bijgegroeid. Ze doet het echt heel erg goed. Springt even hoog (en eigenlijk zelfs beter) dan onze andere kat. Het stompje dat ze nog heeft gebruikt ze maar al te goed. Gaat omhoog als ze je groet, begint rond te draaien als ze opgewonden is, ... Kortom, een perfect normale kat.
(o, enneh, het is in het begin een beetje griezelig mss, maar ze heeft nog steeds heel graag dat ze je van kop tot staartpuntje aait. Al moet ik zelf bekennen dat ik het nog steeds een raar gevoel vind hebben, dat stompje. Staat echt kaarsrecht, stokstijf omhoog, bij een "normale" kat valt dit niet zo op omdat je je hand meestal rond de staart sluit als je van kop tot staartpuntje aait omdat de rest van de staart dan niet zo opgespannen is, maar ja, nu gaat dat dus niet meer bij Woefie)
ik zie nu pas je berich, maar ik ben dus die forummer van de kat zonder staart die het prima doet waar Sandra het over had.
Is Alva ondertussen al wat bekomen? En ik herken helemaal het blij zijn van dat levensloze staartding. Zo'n ding dat rondfloddert en tegen je pootjes flappert is gewoon heel eng voor een kat.
Gelukkig heeft Alva niet de hele tragedie van Woefie moeten meemaken. Nu ja, tragedie. Bij haar was eerst ook gezegd om af te wachten wat ze nog met die staart ging doen. Maar, toen er nog een infectie optrad en uiteindelijk heel de staart ontstoken was, heeft de da (op de dag voor kerstmis) toch besloten om dan maar heel de staart te amputeren. Erg risky, want echt heel de staart was ontstoken geraakt. Maar eind goed al goed. Het hele verhaal lees je op "Staartje gebroken".
Woefie heeft toen ook een aantal dagen binnen moeten blijven. Maar mocht toch redelijk snel weer buiten. Ze heeft wel een grote dosis antibiotica gekregen.
En, de pels rond haar staart is eindelijk bijna terug helemaal bijgegroeid. Ze doet het echt heel erg goed. Springt even hoog (en eigenlijk zelfs beter) dan onze andere kat. Het stompje dat ze nog heeft gebruikt ze maar al te goed. Gaat omhoog als ze je groet, begint rond te draaien als ze opgewonden is, ... Kortom, een perfect normale kat.
(o, enneh, het is in het begin een beetje griezelig mss, maar ze heeft nog steeds heel graag dat ze je van kop tot staartpuntje aait. Al moet ik zelf bekennen dat ik het nog steeds een raar gevoel vind hebben, dat stompje. Staat echt kaarsrecht, stokstijf omhoog, bij een "normale" kat valt dit niet zo op omdat je je hand meestal rond de staart sluit als je van kop tot staartpuntje aait omdat de rest van de staart dan niet zo opgespannen is, maar ja, nu gaat dat dus niet meer bij Woefie)