Dat probleem had ik ook met Jessie, haar hadden wij net een maand toen we erachter kwamen dat zij zwanger bleek(gebeurt in de opvang).
Zij is een voormalig verwilderd kitten en haar vertrouwen winnen had ook tijd nodig omdat zij niet goed gesocialiseerd was.
En dan moest ook ineens dit, ik moest haar vertrouwen die ze in me had gekregen beschamen om haar met een foefje in de korf te krijgen omdat ze anders wild werd
Ik voelde me vreselijk schuldig dat ik haar dit moest aandoen, zeker zo kort nadat wij haar hadden gehaald.
Maar uiteindelijk is het allemaal reuze meegevallen, ik heb haar met pijn in mn hart achtergelaten daar en mocht haar al vroeg weer halen omdat zij zich niet prettig voelde daar.
Heb haar de hele dag apart in onze slaapkamer gehouden, ben regelmatig wezen kijken hoe het ging, maar ook weer niet teveel gestoord omdat ze de narcose eruit moest slapen. Later op de dag wilde ze wel erg graag uit de kamer. Maar ik heb gewacht tot een uurtje of 7 tot ze goed wakker was.
Geen angst naar mij toe gelukkig waar ik bang voor was en de anderen hebben maar even lelijk gedaan tegen haar.
's Avonds was ze alweer druk met Buffy waar ze altijd mee speelt en haar leed wel alweer vergeten.
Dus hoe je het wil doen is eigenlijk wel het beste mijns insziens, bij ons heeft het prima gewerkt
Alleen wel in de gaten houden dat ze niet overal op probeert te klimmen of springen want ondanks dat ze zo duf als een konijn zijn proberen ze dat wel.
Ik heb naar het raamkozijn provisorisch makkelijke opstapjes gemaakt zodat ze er makkelijk op en af kon.
Alvast sterkte!! Het komt best goed hoor
