Hij blijft maar proberen om op de tafel te komen

[bamboe]

mijn kitten is 5 maanden oud, een kater.

hij mag overal op en aan komen, behalve op de salontafel. daar staat soms eten op en liggen aanstekers en sigaretten. hij weet dit dondersgoed want elke keer toen ik hem net had spoot ik hem met de waterstraal. als hij soms op mijn schoot staat, probeert hij heel stiekem op de tafel te komen. met als gevolg een harde nee of ik klap hard in mijn handen en duw hem weg.

als ik sta af te wassen ( open keuken, is 2 meter verderop) dan sta ik soms met mijn rug naar de salontafel en dan springt hij er alsnog op, met gevolg dat alles overhoop ligt, de asbak en hij wandeld door mij eten heen (als hij het niet gelijk opschranst).

ik weet dat als ik in de gang ben dat hij natuurlij gelijk de tafel opspringt, ik vidn dit zo vervelend want ik kan niet even iets op die tafel laten staan en de deur gaan opendoen want dan heeft meneer alweer alles van de tafel af gesmeten of opgegeten.

ik laat nu nooit meer wat op die tafel staan als ik me even omdraai.

maar hoe leer ik hem nou toch af om van die tafel af te blijven, hij blijft het maar proberen!!!???

[loek]

Hoi Bamboe

mmm klinkt als mijn kat haha. Tja wat doe je eraan. Als iemand het briljante antwoord weet dan houd ik me aanbevolen.
Ik heb een kater en een poes (in april zijn ze 1 jaar oud). Mijn kater is een beetje zoals jij jouw kater omschrijft. Ik heb eigenlijk gewoon geaccepteerd dat hij op de tafel gaat als ik weg loop. Als ik erbij zit probeerd hij het ook maar dan zet ik hem eraf. In het begin inderdaad consequent nat gespoten. Dat is ook echt het enige wat enige invloed heeft.
Maar denk niet echt dat het zal veranderen. Het zit ook wel in zijn karakter. Ik heb nog een poes en dus vergelijkingsmateriaal. Muisje (mijn poes) luisterd over het algemeen heel goed.
Persoonlijk zie ik het grappige er ook wel van in.....Tuurlijk soms denk ik: 'anee'. Maar het is nu eenmaal een boef die zich weinig van mij aantrekt. Ter 'compensatie' heb ik dan mijn brave muisje. En samen is het toch een ideaal stel katten! Ieder z'n eigen karakter.

Niet dat ik daarmee zeg dat jij het ook maar perse moet accepteren hoor. Snap best dat je er iets aan wilt doen. (daarom zeg ik ook, mocht de gouden tip er zijn...ik doe mee) Maar ik vermoed ook dat je kater nooit echt een rustige brave hendrik zal worden...een beetje accepteren zal er toch ook bij moeten zitten vermoed ik.

Misschien scheelt het trouwens wel, als hij gecastreerd is. Er wordt weleens gezegd dat katers dan rustiger kunnen worden. (uhm die van mij niet maar het zou wel kunnen)

[Nyncke]

Het is een jonge kat, geduld is het sleutelwoord.

Ik heb mijn katten het woord NEE geleerd.
Dat gebruik ik in alle situaties van ongewenst gedrag.

Hoe leer je het aan:
Als hij iets doet wat niet mag, zeg je NEE en je haalt hem, in dit geval, heel rustig van de tafel af.
De volgende keer dat hij het doet zeg je NEE en spuit hem kort nat met de plantenspuit.
Eten op tafel is natuurlijk wel erg moeilijk, dus ik zou hem niet alleen in een kamer met een gedekte tafel laten.

Verder zou ik niet met je handen met hem spelen, alleen maar met een speeltje.

Het eerste jaar doen ze ondeugende dingen en kun je je wel eens afvragen : waar ben ik aan begonnen?
Maa dan worden ze rustiger.

Je kat is niet gek, het is gewoon een jonge kat, dat is alles.

[Tember]

Hoi Bamboe

mmm klinkt als mijn kat haha. Tja wat doe je eraan. Als iemand het briljante antwoord weet dan houd ik me aanbevolen.
Ik heb een kater en een poes (in april zijn ze 1 jaar oud). Mijn kater is een beetje zoals jij jouw kater omschrijft. Ik heb eigenlijk gewoon geaccepteerd dat hij op de tafel gaat als ik weg loop. Als ik erbij zit probeerd hij het ook maar dan zet ik hem eraf. In het begin inderdaad consequent nat gespoten. Dat is ook echt het enige wat enige invloed heeft.
Maar denk niet echt dat het zal veranderen. Het zit ook wel in zijn karakter. Ik heb nog een poes en dus vergelijkingsmateriaal. Muisje (mijn poes) luisterd over het algemeen heel goed.
Persoonlijk zie ik het grappige er ook wel van in.....Tuurlijk soms denk ik: 'anee'. Maar het is nu eenmaal een boef die zich weinig van mij aantrekt. Ter 'compensatie' heb ik dan mijn brave muisje. En samen is het toch een ideaal stel katten! Ieder z'n eigen karakter.

Niet dat ik daarmee zeg dat jij het ook maar perse moet accepteren hoor. Snap best dat je er iets aan wilt doen. (daarom zeg ik ook, mocht de gouden tip er zijn...ik doe mee) Maar ik vermoed ook dat je kater nooit echt een rustige brave hendrik zal worden...een beetje accepteren zal er toch ook bij moeten zitten vermoed ik.

Misschien scheelt het trouwens wel, als hij gecastreerd is. Er wordt weleens gezegd dat katers dan rustiger kunnen worden. (uhm die van mij niet maar het zou wel kunnen)

Hier is het precies hetzelfde. Erwin is de bengel en Dennis de engel. Erwin komt nog altijd stiekem op het aanrecht, de salontafel en de eettafel. Hij weet dondersgoed dat het niet mag, maar sommige streken verleer je nooit en stiekem moet ik er wel om lachen. Hij kent de regels, alleen soms rebelleerd ie even. Moet kunnen vind ik, zolang ie me maar niet gaat tarten.

[Claudia007]

Mijn kat is net zo.
Alleen zorg ik dat er gewoon geen gevaarlijke dingen op tefel liggen want het zijn net kinderen en ze zijn heel snel.

[JLC]

Mijn katten hebben die neiging ook, vooral Jaap. Van tijd tot tijd willen ze op het aanrecht springen, vooral als mijn man thuis is en ik niet. Mijn man vindt de katten zo lief, dat hij het niet over zijn hart kan verkrijgen de katten te corrigeren met " foei" of een "nee". Mijn katten zijn dus nog slim ook. Ze weten precies bij wie ze wel kattenkwaad kunnen uithalen en bij wie niet.
Ik sluit me verder aan bij het advies van Nyncke.

[roxana_amanda]

Die van mij heeft ook een liefde voor het aanrecht. Het probleem is dat wij een souterain hebben en dus niet kunnen zien als hij op het aanrecht geweest is (ja aan de dingen die ineens verplaatst zijn) maar betrappen is dus moeilijk. Hij doet het nooit als wij er bij zijn.

Van de week wilde ik een taart bakken (intussen weet ik geen eten achter laten als ik er niet bij ben) en had het zakje met de mix even op het aanrecht gelaten. Wilde even iets opzoeken op de computer in de huiskamer zie ik ineens een kast voorbij komen met een zakje met mix in zijn bek. Eindstand een heel spoor van mix in de huiskamer....
Grrr kan ze wel wat aandoen op zo'n moment.

je leert er weer van, niets maar dan ook echt niets is veilig op het aanrecht.

[Henri]

Ahuum, tja, blijkbaar ben ik de enige die zich er niet aan stoort?
Mijn knolleke zit continu op het aanrecht en zo naar het venstertablet, bovenwonder is hij zo lenig, dat hij nog nooit of nooit iets omvergelopen heeft. Ook zit hij heel vaak op de keukentafel, het stoort mij niet, het is trouwens zijn gewoonte, om af en toe een deel van mijn eten af te pingelen .Hij zal wel nooit zijn pootjes in de borden zetten, zeer voorzichtige kater moet ik zeggen.

Geduld hé, als je dat niet graag hebt, geduld en de raad van nyncke volgen.

[Adriana]

raad van Nyncke volgen?
dat advies van die plantenspuit... Henri, meen je dat nou echt? ('je spuit hem kort nat' etc..)
thuis bij Nyncke zelf helpt dat gezien haar berichten toch ook niet?

heel veel katten die zich vervelen gaan aandacht trekken door dingen te doen waarvan ze weten dat dit reactie => aandacht uitlokt/oplevert van het baasje.
zolang ze dan indd. aandacht* krijgen, blijven ze het doen, want het wèrkt en zo slim hoef je daar als kat niet voor te zijn..

*negatieve reactie in de vorm van 'nee' of plantenspuit is óók aandacht en veel katten hebben een beetje regenbui daar wel voor over!

[Henri]

Er zit waarheid in, adriana, die spuit is er teveel aan, enkel het steeds opnieuw van de tafel nemen op een zachte, maar toch van een beetje kracht voorziene beweging, kan volgens mij de enige mannier zijn voor resultaat, aangezien een kat enkel lichaamstaal verstaat, het heeft dan ook geen zin, als men achteraf ontdekt dat ze erop zat, ze te straffen, men moet ze op het moment van de daad wegwijs maken.
Om de puntjes op de i te zetten, raad van nyncke, exklusief die plantenspuit.Neen zeggen of om het even wat gepraat schept enkel vertrouwen, want katten verstaan daar niets van, de wijze van ze van de tafel te zetten is hun begrijpende moedertaal.

[ktje]

Bij ons moeten ze zelf op de aanrecht! Dit omdat we een hond hebben die anders alle brokjes zal opeten (die kunnen zichzelf dood eten). Dus staan de brokjes op het aanrecht! We hebben ons zelf gewoon aangeleerd om geen dingen op het aanrecht te laten staan. Soms komt het wel voor, maar ze hebben hier nog nooit wat opengemaakt,kapotgemaakt of iets dergelijks.

Het is maar hoe erg je eraan stoort. Wij vinden het niet erg, en hebben ons zelf dus gewoon aangeleerd om geen etenresten te laten liggen.

[Boheme]

Ik heb de strijd ook maar opgegeven ... Als ik aan het koken ben, blijven ze braaf op het hoekje van het aanrecht zitten. Maar als ik klaar ben en we zitten aan tafel moet ik wel zorgen dat het aanrecht opgeruimd is, anders gaan ze natuurlijk op zoek naar achtergebleven hapjes. Op tafel komen ze ook gewoon, maar als we eten blijven ze weg.

Daarnaast hebben we een hond die nog veel erger is dan alle katten bij elkaar. Inmiddels hebben we een hond proof prullenbak gekocht ... het voer van de katten op een creatieve manier aan de wand op plankjes bevestigd zodat hij er niet bij kan. Maar dan nog moet je af en toe oppassen. Gister had ik een brood uit de vriezer gehaald om te ontdooien, ik ben vijf minuten boven geweest en toen ik terug kwam, was alles bezaaid met kruimels, hij had dus een heel bevroren brood op zitten eten Ik kan er ook wel om lachen ook, je moet die kop van hem zien als ik hem betrap

[Adriana]

@ktje/boheme: verstandig, verstandig!
mijn eerste kat heb ik zijn hele leven verboden op het aanrecht te komen en hij heeft het zijn hele leven lang gedaan,
wat een energie en tijdverspilling! ook niet zo jofel voor de sfeer in huis.
bij mij aan de rechter kant van het aanrecht, zover mogelijk van het gasstel, ligt nu een handdoekje en dat is de kattenplek voor Mo.
Enzo wil ook van alles zien maar klimt daartoe op het hoogste keukenkastje en gaat over de rand hangen.
Mo weet dat hij op zijn handdoekje moet gaan zitten en dat doet hij ook.
en als er eten is dan krijgt hij het alleen als hij op het handdoekje zit.
en zo kun je het met salontafels en tafels ook doen.
en als je katten in huis hebt zweeft overal haar, dus ook boven de tafel waar ze dus niet op mogen komen, .. !

[Isia]

Mijn Kalifornia ook een ondeugend poesje van 20 weken klimt of springt op de eethoek of salontafel. Als we dat zien dan halen we haar meteen weg en zeggen Nee en klappen hard in de handen. Geen idee of dat echt helpt. Ze gaat wel weg maar het blijft proberen...nu dus ook even...Wat mij ook helpt is niet altijd negatief te reageren maar ook met iets positief afleiden. Bijvoorbeeld: In de keuken heb ik een kartonnen doos geplaatst met een kleine plastic balletje met een geluidje erin. Zodra Kalifornia achter mij aan in de keuken komt, rent ze naar die doos om daarin te spelen. Zo heb ik iets meer rust als ik in de keuken bezig ben. Ik kan haar dan niet alleen zien maar ook horen.

[Anne]

Het is heel normaal kattengedrag dat katten blijven terugkeren naar iets wat een belonend resultaat oplevert Wil je je katten niet op de tafel? Dan moet je er ook geen eten op laten staan