Giftige mot?!
Giftige mot?!
Luna heeft net een mot gevangen. Op het moment dat ze hem op at, liet die mot opeens allemaal zwart poeder los! Het zat allemaal op het kleed en Luna's bekkie was ook helemaal zwart! Ze heeft hem gewoon opgegeten en daarna nog een langpootmug gevangen en opgegeten en wat water gedronken. Ze maakt dus geen zieke indruk. Maar ik schrok er toch van en vraag me af of zo'n mot misschien niet giftig is. Op internet kan ik er niks over vinden. Herkennen jullie dit?
ik vertrouw dan inderdaad ook hun instinct. Als ze niet thuis komen met zieke konijnen zullen ze ook wel niet thuis komen met giftige insecten.
Misschien naïef, maar als ze vrij rond lopen kan je niet alles controleren wat ze vangen en eten. Daarom moet je ze gewoon maar vertrouwen denk ik.
Misschien naïef, maar als ze vrij rond lopen kan je niet alles controleren wat ze vangen en eten. Daarom moet je ze gewoon maar vertrouwen denk ik.
Als niemand je begrijpt, ben je tenminste geen simpele ziel
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
ja precies. Ik heb dat poeder alleen nog nooit gezien maar ik ben hier al een paar keer te laat geweest en zag het beest nog net in de bek van 1 van de katten verdwijnen. Ze hebben er nooit iets aan overgehouden dus neem ik aan dat ze niet giftig zijn.naomie120 schreef:Poes had er ook laatst één gevangen en opgegeten (knappe Poes!) en ze loopt nog steeds rond dus het lijkt me niet gevaarlijk.
groetjes Sharon
Kortom het is dus netzoiets als huidschilfer.De vlindervleugels bestaan uit schubben die als dakpannen op elkaar gestapeld zijn. De schubben zijn hol en vormen a.h.w. een soort tasje, gevuld met pigment dat de vlinder zijn mooie kleuren geeft. Bij sommige soorten (de weerschijnvlinders) hebben deze schubben nog een reliëf, waardoor er een bijzonder vorm van breking van licht ontstaat en er een metaalachtige glans op de vleugels ontstaat. De schubben zijn voorzien van een dun waslaagje, waardoor de vlinder in zekere mate waterafstotend is. Mannetjesvlinders hebben ook geurschubben, van belang voor het samenbrengen van partners. Het poeder dat van de vleugels afkomt als je ze aanraakt zijn in feite schubben.
Groetjes Lida
Solo, Willie, Bloempie, Liesje, Biggles en Nina
Liefde is.....het spinnen van een kat
Solo, Willie, Bloempie, Liesje, Biggles en Nina
Liefde is.....het spinnen van een kat
Dat denk ik ook wel hoor. Het is me ook opgevallen dat ze bepaalde torretjes laten lopen. Ze volgen ze wel maar eten ze niet op. Blijkbaar zijn die toch niet helemaal goed.claudia schreef:Ik denk dat ze echt wel zelf weten wat wel en niet kan.
Lief dat je het hebt opgezocht, Lida! Achteraf geloof ik ook wel in hun eigen inzicht en instinct, maar ik schrok er gewoon even van.
Ja hoor, wespem of vliegen of vlinders, het maakt ze hier niet uit. Ik heb wel eens gezien dat Puk in zijn neus werd geprikt. Althans, hij speelde met een bij (de bij niet met hem) en liep ineens heel raar met zijn neusje te trekken en zat met zijn pootje aan zijn neus te wrijven. Het was erg zielig! Maar hij had er niet veel last van en heeft er ook weinig van geleerd, hij gaat ze nog steeds achterna....
Motten...
Onze Jos heeft afgelopen zomer een gans mottennest gevonden, want bijna dagelijks kwam hij met zo'n beest af.
Meestal leefde de mot nog (half) en fladderde ze nog wat rond, terwijl onze kater achter haar aan zat. Toen het beest zo goed als dood was, wou hij het ook altijd verorberen. We hebben het steeds afgenomen.
Hij zal er al wel een paar verorberd hebben die we niet gezien hebben....
Het toppunt was toch wel die avond dat hij na die ene mot, een tweede ging halen en toen we ook die afgenomen hadden, kwam hij simpel binnenwandelen met een derde exemplaar.
Het nest blijkt ondertussen uitgeroeid....
En Jos loopt nog kerngezond rond (zelfs vorige week zijn eerste muis gevangen, want niet simpel is als je weinig buitenruimte hebt! )
Onze Jos heeft afgelopen zomer een gans mottennest gevonden, want bijna dagelijks kwam hij met zo'n beest af.
Meestal leefde de mot nog (half) en fladderde ze nog wat rond, terwijl onze kater achter haar aan zat. Toen het beest zo goed als dood was, wou hij het ook altijd verorberen. We hebben het steeds afgenomen.
Hij zal er al wel een paar verorberd hebben die we niet gezien hebben....
Het toppunt was toch wel die avond dat hij na die ene mot, een tweede ging halen en toen we ook die afgenomen hadden, kwam hij simpel binnenwandelen met een derde exemplaar.
Het nest blijkt ondertussen uitgeroeid....
En Jos loopt nog kerngezond rond (zelfs vorige week zijn eerste muis gevangen, want niet simpel is als je weinig buitenruimte hebt! )