Kat eet niet (meer)

Als je denkt dat er iets mis is met je kat, bel dan eerst even de dierenarts(assistente) voor advies. Want al zijn er op het forum veel mensen met ervaring, een juiste diagnose kan alleen gesteld worden door een dierenarts.
Gesloten
Anonymous

Kat eet niet (meer)

Bericht door Anonymous »

Hallo,

Ik heb een 14-jarige kater die sinds circa tien dagen vrijwel niets meer gegeten heeft. Drinken doet hij maar mondjesmatig. Het begon dus tien dagen geleden: hij kroop weg, wilde niet aangehaald worden, zijn stem is kwijt, moeilijk slikken en verder at en dronk hij niets. Aan de zijkant van zijn bekje zit een harde knobbel. Dit lijkt niet op een abces aangezien het erg hard is (misschien een vergroeid bot).
De kat is daarom afgelopen maandagavond naar de dierenarts gebracht.
Er is in de keel gekeken (niets vreemds te zien) en in de hals geprikt voor het doorboren van een eventueel abces) maar zonder resultaat. De kat eet nog steeds niets, maar is wel actiever dan voor de ingreep. Hij knort gewoon, wil bij je zitten en vertoont dus, op het eten na, normaal gedrag.
Delitacesse zoals paling wil hij wel eten maar hij laat het uit z'n bekje vallen.
Vraag: weet iemand, aan de hand van de symptomen, wat hem mankeert?
Gebruikersavatar
claudia
Panter
Panter
Berichten: 452
Lid geworden op: 05 jul 2004 13:20
Locatie: Oldenzaal

Bericht door claudia »

Frankie, wat een naar verhaal! Het komt me niet bekend voor, maar geef je kat maar wat 'ie lekker vindt!
Wat zei de dierenarts wat het wel was dan? Ik kan me haast niet voorstellen dat hij je zo weer naar huis heeft gestuurd. Heeft hij je dan ook geen 'dwangvoer' meegegeven?
Ik wens je in ieder geval veel sterkte en hoop dat alles weer goed komt!
Gebruikersavatar
Admin
Administrator
Administrator
Berichten: 1914
Lid geworden op: 18 mar 2003 01:33
Locatie: Den Haag
Contacteer:

Bericht door Admin »

Verplaatst van Gedrag -> Ziektes
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Anonymous

Bericht door Anonymous »

De arts wist zelf niet precies wat het was. Hij heeft alleen een paar cm onder de knobbel kunnen prikken (vanwege de gevaarlijke zone van het strottehoofd) in de 'hoop' dat het een inwendige infectie was zodat het vuil naar buiten kon. Wat naar buiten kwam was eerder troebel dan pus, dus het lijkt me sterk dat de ingreep geholpen heeft :cry:

De wond moest perse open blijven om het bijgeleverde medicijn (het inspuiten van antibiothica) te gebruiken, zodat er meer vuil uit de wond kon lopen.
Hoe dan ook, naar mijn mening is dit gewoon allemaal onzin en heeft de arts maar wat gezegd en gedaan. Volgens mij kan m'n kat gewoon niet meer slikken en wordt hij alleen nog maar op de been gehouden door pijnstillers. Helaas is hij een stuk magerder geworden en ik wil het beestje natuurlijk niet laten lijden..... Ik ben alleen zo benieuwd wat er met 'm aan de hand is.
Toch moet ik steeds denken aan enkele maanden terug. Door het vechten met andere katten kreeg hij een 'pusbel' op zijn wang en is er vuil ,bij het behandelen van de wond, zijn mond in gelopen. Misschien heeft hij daarvan wat doorgeslikt?
Gebruikersavatar
doryn
Huiskat
Huiskat
Berichten: 72
Lid geworden op: 09 jul 2004 14:02
Locatie: Leeuwarden

Bericht door doryn »

Ik wil je niet bang praten maar bij het programma dieren op spreekuur was er laatst ook een kat die niet meer wilde eten en ook bijna niet meer dronk.
Dat kwam omdat de kat op was, hij wilde dood zeg maar.
Maar wat ik zo raar vind aan je verhaal is die knobbel, dan denk je er toch eerder aan dat ie pijn heeft.
Ik denk dat je ook het beste naar een andere dierenarts kan gaan, al is het maar voor je eigen gevoel. Een dierenarts hoort je twijfel weg te nemen en niet voor meer te zorgen.

Heel veel succes!
Groetjes van Doryn and Cats.
Anonymous

Bericht door Anonymous »

Hallo allemaal,

Bedankt voor alle reacties maar helaas moet ik zeggen dat onze lieve kat Tinus gisteravond is ingeslapen. :cry:
Volgens de dierenarts was de vorige ingreep het enigste wat hij nog kon doen, hoewel we nog steeds van mening verschillen over de plek van het prikken (naar mijn inziens had het op de bobbel moeten gebeuren en niet een paar cm eronder). Ik heb echter niet voor dierenarts geleerd dus hoogst waarschijnlijk zit ik er naast. Wat Tinus precies mankeerde blijft moeilijk aangezien ik 'm weer mee naar huis heb genomen. Dat hij niet meer kon slikken is funest gebleken.

Toch is hij altijd vrolijk gebleven en was hij weer blij toen hij mij gisteravond, na werk, weer zag. Dat en zijn ongelooflijk lieve karakter maakt het zo enorm moeilijk voor ons (mij en ouders) dat we er veel verdriet van hebben. Maar een lijdensweg hebben we hem tenminste bespaard en ik kan gelukkig zeggen dat hij heel vredig van ons is heen gegaan. Ik ben enorm dankbaar voor wat hij mij geleerd heeft en hij blijft voor altijd in ons hartje!
Gesloten