Poes lijkt het zwaar te hebben

[Nymphadora]

Hoi allemaal,

Onlangs heb ik één van de katten helaas in moeten laten slapen. Zij was bijna 13 jaar, een lieverd, maar ze geen poeswaardig bestaan meer. Nu heb ik nog een poes van bijna 13 (waren zusjes) en een katertje van bijna 1 jaar. Het katertje is een maine coon, poes een vuilnisbakkenras.

Na het overlijden kwam er eerst rust in huis. Maar inmiddels lijkt de poes het toch wel heel zwaar te hebben met het katertje. Hij jaagt haar weg bij de waterbak en als dat gelukt is, gaat hij ervoor zitten, zodat zij er niet bij kan. Met eten is er net zo weinig rust. Ze heeft een best gewicht, heb de wereld uit de kast getrokken om haar hiermee te helpen om wat kwijt te raken, maar niks gaf gek genoeg (vermoedelijk at ze ook buiten de deur). Nu met de nieuwe situatie lijkt ze wel af te vallen.

Ik vind het naar om te zien dat ze verder in haar schulpje kruipt en haast lijkt te vluchten voor de kleine draak. Wat kan ik voor haar doen?

Dank jullie wel alvast!

[OMH]

Dat is een vervelende situatie, maar om even een ikje (huistaal) te gebruiken: ik ken het wel.
Heb je de introductie een beetje voorzichtig gedaan, of heb je ze "zomaar" bij elkaar gezet? Dat is geen kritiek hoor, zo deed ik het vroeger ook...

Ik begrijp dat het katertje een echte vent is, d.w.z dat vindt hij zelf. Vaak zijn katers een beetje dominant (gaat lang niet altijd op!). Voor zover ik een adviesje mag geven: houd ze even uit elkaar. Volg de regeltjes van de introductie. Die kun je best nog een keer proberen, al hebben ze elkaar al ontmoet.
Laat ze even los van elkaar eten. Zet meer waterbakjes neer. Misschien een beetje meer spelen ter afleiding, ik weet niet hoe je die dingen doet?

Vraagje, voor de zekerheid: hoeveel kattenbakken heb je?

[Nymphadora]

Dank je wel voor je reactie!

De kleine draak is al sinds september hier. De introductie toen heel voorzichtig gedaan en tolereerde elkaar, wat ik al heel veel vond, want de poezen zijn hier al die jaren met zijn tweetjes geweest. Hij vindt zich zelfzelf inderdaad een echte vent, tot er een onbekende binnenkomt, dan is ie een held op sokken Zou je ze na al die tijd weer opnieuw moeten/ kunnen laten wennen aan elkaar?
Ik heb nu 3 waterbakken staan, waaronder eentje boven, zodat ze altijd de mogelijkheid heeft om ergens te drinken. Hij is namelijk altijd bij mij in de buurt te vinden, dus kan ze ergens stiekem drinken. Spelen doe ik met hem veel, zij heeft er niet veel behoefte meer aan. Des te meer houdt ze ervan om even te komen knuffelen, maar ook daar komt de kleine draak soms tussen zitten. Mag van mij niet, maar dan is ze alweer weg. Ze komen ook regelmatig buiten, praktisch iedere dag en daar kunnen ze dus ook lekker rond hollen en achter de bewegende natuur aan (blaadjes, takken, veertjes, vandaag dan ook een hommel, hommel heeft gewonnen)

Los van elkaar eten kan ik zeker gaan doen! Die ruimte is er, dus dat is een goeie!
Er staan 2 kattenbakken

[Rik]

Onderlinge verhoudingen kunnen altijd veranderen als er een wegvalt. Dat kan zelfs gebeuren als je 10 katten hebt en er valt er een weg. Dan kan het hele zooitje in de war raken. Die begint zich meer te bemoeien met de een en de ander trekt zich weer meer op aan de ander. Bijna niet te voorspellen wat dan de uitwerking is.

Zo te lezen heeft je poes in ieder geval niet veel zelfvertrouwen. Zit niet lekker in haar vel. Een zelfverzekerde eenjarige kater gaat dan niet helpen.

Je hebt het over 'de waterbak'. Ik mag aannemen dat je waterbakken door het hele huis hebt staan? Ik heb er volgens mij zeker wel 5 (waarvan 2 fonteintjes). Die kun je niet genoeg hebben en er mag dus nooit een weg naar water geblokkeerd worden. Als er kappen op de kattenbakken zitten, probeer die er eens af te halen. En verder een kwestie catification. Vluchtwegen, plankjes op muur, meer ligplekken (ligmogelijkheden).

Als ze achter blaadjes aan holt dan is ze ook nog speels. Dan moet dat met een goede verenstok o.i.d. ook in huis lukken (op de juiste manier). Alles om haar binnen meer zelfvertrouwen te geven.

Ik twijfel eigenlijk of naar buiten gaan een goed idee is. Als het alleen de kater zou zijn dan zou ik sowieso nee zeggen. Want die neemt dan allemaal nieuwe geuren mee. Dat is voor een onzekere huisdweller absoluut niet bevorderlijk. Maar je zegt dat ze dus samen buiten zijn.

Hoe is ze buiten? Zelfverzekerder?

[Nymphadora]

Nee, zelfvertrouwen is op dit moment inderdaad ver te zoeken.

Er stonden 2 waterbakken, dat ging prima toen ze nog met 3 waren. Buiten zijn namelijk ook nog drinkplekken. Nu zijn het er 3, omdat ik wil dat ze beide bij het water kunnen. 2 staan er beneden, 1 boven.

Ze zijn inderdaad allebei overdag buiten (als er iemand thuis is en dat houdt in dat ze praktisch alle dagen wel paar uur naar buiten kunnen). Ze scharrelt in de voor-en achtertuin, als het goed waait holt ze achter de blaadjes aan. Verder blijft ze vooral graag in de buurt, komt ze binnen voor haar tussentijdse tukkies en gaat ze het contact met andere katten inmiddels het liefst uit de weg. Dit is ooit anders geweest, maar de laatste jaren wordt dit gewoon steeds minder.

Op de kattenbakken zitten geen kappen.

Wat maakt dat je twijfelt of naar buiten gaan een goed idee is? Ze komt er al sinds ze 7 maanden is (na de sterilisatie) en ze vraagt er zelf alle keren om/ geeft aan dat ze wil. De kater ga ik sowieso niet binnen kunnen houden, zodra hij een gaatje vindt, is hij weg. Ook hij blijft trouwens in de buurt (tot nu toe dan). Maar goed, ben wel heel benieuwd waarom het niet zo best voor haar zou zijn.

Ik ga in ieder geval kijken of ik haar ook binnen weer aan het spelen kan krijgen!

[Rik]

Er stonden 2 waterbakken, dat ging prima toen ze nog met 3 waren.

Hoeven niet eens echte waterbakken te zijn hoor. Een bakje waar jullie de yoghurt uit eten kan ook als die 'waterbak' dienen. Zolang er altijd ergens iets beschikbaar is. (Ik heb naast de 2 fonteintjes ook nog 2 grote honden-drinkbakken voor de katten )

Wat maakt dat je twijfelt of naar buiten gaan een goed idee is?

Ja, daarom zei ik erbij dat als alleen de kater naar buiten zou gaan, dat ik dat geen goed idee zou vinden. Kater krijgt een boost in zelfvertrouwen en neemt geuren e.d. van buiten mee. Maar wanneer ze allebei naar buiten kunnen gaan dan gaat dat niet op.

Vandaar ook mijn vraag of ze zich buiten beter voelt. Meer zelfvertrouwen. Dat wil je in ieder geval binnen ook creëren. Als ze zich buiten wel goed voelt dan zou je kunnen kijken waarom. Beetje gedrag observeren om te kijken wanneer zij meer zelfvertrouwd overkomt.

Binnen kun je ook kijken waar kater haar 'blokkeert'. Die plekken moet je ontregelen. B.v. iets neerzetten zodat zij de keuze heeft om linksom of rechtsom te gaan. Dat dit dingetjes.

[cerna]

Ik zie maar één oplossing en dat is een vriendje/vriendinnetje voor de kater zodat hij zijn aandacht kan gaan verleggen naar een leeftijdsgenootje en niet meer naar de bejaarde poes. Dan heeft zij haar rust en verveelt hij zich niet meer en zal het etteren hopelijk stoppen.

En weet je zeker dat het afvallen veroorzaakt wordt door stress?
Wanneer heb je voor het laatst een geriatrisch bloedonderzoek laten doen?

[nellebel]

ben het eens met Annet. kater is ook nog een maine coon. wordt echt een grote jongen. die begint te puberen, wil spelen, machtsvertoon enz. daar zit zo'n oude dame niet meer op te wachten. voorheen waren ze met zijn tweeën ,konden ze zo'n kleintje (toen nog) misschien samen wel handelen. maar hij wordt ouder en groter, en zij ouder en bejaarder.
gun hem een speelmaatje en haar haar verdiende rust. op zich denk ik dat het wennen wel gelukt is. dit is echt spelen en uittesten wat hij aan het doen is, hoort bij zijn leeftijd en het oude dametje kan niet tegen hem op.

[Nymphadora]

Hij is maine coon, maar ook beetje bengaal en lijkt niet erg groot te worden. UIteraard kan hij nog groeien, maar als ik naar de grafieken kijk, zit hij op de onderste lijn van de vrouwtjes.

Voor nu ga ik inzetten op het vergroten van het zelfvertrouwen van het ouwe bessie. Ergens diep verstopt zit er zelfvertrouwen, kijken of het lukt om dat naar boven te krijgen. Er nog een beestje bijhalen gaat poes niet helpen om meer vertrouwen in zichzelf te krijgen vermoed ik. De huidige twee gaan alle zorg, aandacht en liefde krijgen die ze nodig hebben, ik denk dat dat belangrijker is. Maar ik snap waarom het voor een oplossing zou kunnen zijn.

[Guazala]

Ik zou starten met hun aantal bronnen uit te breiden: meer eetplekken, meer drinkplekken, meer kattenbakken, meer krabplekken (en als de maine coon groter is dan de kattin, ook een aantal waar zij in past, maar hij niet), zodat ze elkaar kunnen ontwijken.
Als je een gang hebt waar ze elkaar kruisen, kan je daar bv. met hoogtes en een tunneltje (of kartonnen dozen) werken, zodat als de coon in de gang zit, de dame boven hem langs kan of omgekeerd.

Onze 2 katten komen doorgaans goed overeen. Door de verbouwingen hebben we een aantal van hun bronnen moeten weg halen, waardoor ze niet altijd aan een 2de kattenbak en etensbak konden. Op 2 dagen tijd, voelde je al hoe dit spanning met zich meebracht. Na wat puzzelen toch alles een plekje kunnen geven en instant was die spanning weer verdwenen.

Dus zeker als je 2 katten hebt waarbij het niet zo goed loopt, is het heel belangrijk dat ze overal aan kunnen, zonder de ander te hoeven zien.

[Nymphadora]

We zijn een paar weken verder en heel langzaam aan verandert de sfeer hier ten goede. Poes laat steeds meer van zich horen en het katertje leert steeds meer zijn plek kennen. Ze kunnen, als ze denken dat ik niet kijk, stiekem af en toe samen spelen of in dezelfde krabpaal liggen. Hij is meer buiten te vinden, zij vindt meer rust. Ik speel meer met de kleine barrel, het ouwe bessie is gelukkiger met een uitgebreide kroelbeurt. Voor beide maak ik tijd.
De meerdere drinkplekken hebben wonderen gedaan

[OMH]

Goed nieuws zeg, fijn om te lezen!