Kat opeens bang in huis

[Annalinssen]

Lieve forumleden,

Sinds gistermiddag is mijn lieve kater bang in huis. Geen idee wat er is gebeurd. Hij durft niet meer binnen te zijn als je hem in huis neerzet begint ie te kermen en wil hij vluchten. Er is niets veranderd in huis, geen rare of andere geur, geen andere kat behalve de kat die hij gewend is (en waar hij niet bang voor is). Er is ook geen aanleiding bekend. We lieten hem gistermiddag binnen na zijn dagelijkse rondje over straat en hij rende als een gek naar boven waar hij drie keer tegen een dicht raam sprong en begon te kermen als een gek. Naar buiten gelaten door het raam, alles weer oké. Buiten op straat kon ik hem aaien, ging hij rollen etc. Hele middag lag hij lekker te slapen in de tuin. Bij het savonds naar binnen halen weer hetzelfde verhaal. Kermen , vluchten, grote ogen, naar de pui of raam. Uiteindelijk vond hij rust op de zolder. In de ochtend naar de dierenarts gegaan, fysiek (en neurologisch) kerngezond. Kattenmandje in de woonkamer gezet, direct weer kermen en vluchten of verstijfd ergens op de venster zitten. Uiteindelijk na een paar minuten weer naar buiten gelaten; alles weer oké. Vriendelijk, kopjes geven, spinnen en hele middag slapen op de tuinbank. Proberen naar binnen te lokken met eten. Hij weigert naar binnen te komen. Dat terwijl hij normaal de halve dag heerlijk bij me op de bank of op bed ligt te soezen. Ik snap er niets van en het breekt mijn hart. We hebben van de dierenarts feliway gekregen, maar het lijkt niet te helpen. Wat als hij dadelijk helemaal niet meer naar binnen wil? Het is een Britse korthaar en we laten hem maar af en toe buiten(met een tracker om). Ik ben echt ten einde raad en heb geen idee hoe ik dit moet aanpakken. Ik hou zielsveel van mijn beest en het feit dat zijn veilige thuis opeens zijn grootste angst is breekt mijn hart. Heeft iemand dit ooit eerder meegemaakt en hoe hebben jullie het aangepakt? Alvast bedankt voor jullie reacties!

Liefs een verdrietige baas

[Asse-Poes]

Jeetje wat een heftig verhaal!

Jouw kater was buiten, wilde zelf naar binnen maar toen hij eenmaal binnen was ging het mis?

Dan zou er iets bij die deur moeten zijn waar hij de stuipen van krijgt. Dat kan een ding (takje, ritselend blad)/dier (slak, kever, wesp)/geur (urine van een andere kater) zijn.

Probeer eens om hem via de voordeur naar binnen te krijgen. En alles bij die achterdeur goed schoonmaken. Hopelijk helpt dat!

Mijn kat is gek op valeriaan, daar wordt hij high van.
Ik heb deze:
https://www.zooplus.nl/shop/katten/spee ... t=293403.0

Misschien is dat ook een idee om hem over zijn angst heen te krijgen?
Je zou een zakje bij die deur kunnen leggen en wat zakjes op verschillende plekken in huis.

Ik hoop dat de anderen hier nog tips voor je hebben, want dit is echt heel naar voor hem en voor jou.
Sterkte voor nu!

[Annalinssen]

Hey!

Wat lief dat je reageert. Ja mijn vriend liet hem binnen. Wel was de postbode er net geweeest. Maar dat is normaal zijn grote vriend. Er lopen wel veel katten in de buurt ja. Dus het zou een optie zijn. Het gekke is alleen dat hij volgens de dierenarts dan eerder bang zou zijn buiten (zowel postbode of andere kat) dan binnen. Er kan namelijk ook echt geen andere kat binnen en mijn vriend en ik werken thuis. Het is nu dag drie en nog steeds hetzelfde. Feliway helpt niet. Hij blijft wel rond het huis hangen. Dat wel. Nu ligt ie bijvoorbeeld op de oprit. Of hij gaat slapen in de tuin. De nachten heeft ie nu doorgebracht op de zolder. Kennelijk ervaart hij dat als meest veilige plek. Ik ben zo bang dat het niet meer goedkomt. Ik heb er zelf niet van geslapen. Je voelt je zo machteloos. Echt bizar. Het lijkt wel alsof er iets is gebeurd bij het naar binnen komen maar ja er was niets. Het stomme is nog dat je hart breekt als je hem zo ziet. Ik weet; hij is kerngezond. Maar normaal is hij altijd supervrolijk en kletst ie de oren van je kop. En nu is daar niets van over.

De achterdeur en een ingang via de kattenren of via het slaapkamerraam hebben we allemaal al geprobeerd. Wil hij echt niet. Het is echt angst voor de gehele beneden en bovenverdieping, die allen grenzen aan een gang met trap. Toenstraks heb ik hem naar binnen gehaald om wat te eten. Dat hebben we dan maar boven gedaan omdat daar zijn bakje staat. En na een sessiedwanglikken en kermen ging hij uiteindelijk toch eten. Gelukkig. Maar wel na elke hap staren naar de deur/gang. Dus ja.

Ik zal je tips zeker proberen en mss proberen gewoon de voordeur etc schoon te maken. Wie weet het helpt het. Ik hoop ook dat er nog anderen reageren die me kunnen helpen. Ik weet dat ik moet proberen positief te blijven, dus ik hoop ook op goede ervaringen hier en mensen bij wie het gewoon goed is gekomen.

Nogmaals bedankt!

Liefs

Anke

[Rik]

In zijn ogen is er iets binnen te zien of gebeurd. Moeilijk te voorspellen wat dat is maar in zijn ogen is het dus iets vreselijk (en in onze ogen zou het iets simpels kunnen als een onverwachte schaduw).

Hoe krijg je hem nu overigens op zolder en hoe komt hij van zolder weer naar buiten (zelf?)?

Persoonlijk zou ik hem nu zo veel mogelijk binnen houden (op zolder) en dan langzaam zijn gebied weer uit laten breiden naar beneden (dichter bij de zoldertrap eten geven, daarna op de trap tot aan de eerste verdieping etc. etc.). Het kan in één klik weer compleet verdwenen zijn, maar tot die tijd zul je zijn grenzen heel langzaam moeten verleggen elke keer.

PS. Je kunt helemaal niets aan hem aflezen? Waar hij naar loopt te staren? Of dat hij een bepaalde hoek eng vindt?

[Annalinssen]

Thanks voor je reactie! Daar zat ik dus ook aan te denken, op zolder houden. Maar de dierenarts zei; laat hem maar gewoon zijn gang gaan en buiten laten als ie naar buiten wil. Maar ja, het liefste wil hij denk ik altijd buiten zijn nu dus hoe krijg je hem weer gewend. Ik merk wel dat hij erg gefixeerd is op de gang waar de trap is en waar de gang boven aan grenst. Beide gangen zijn uit den bodes vandaar was er wel iets van vooruitgang. We hadden hem in de kamer neergezet. Hij ging op venster zitten kermen maar na een tijdje liep hij uit zichzelf naar de aanbouw om daar verder te huilen dat ie naar buiten wilde. Maar hij liep al zelf. Dat was al een vooruitgang. Hij durfde de stappen te zetten zeg maar. En opvallend; met een grote boog langs de deur naar de gang/naar boven. Echt letterlijk een boog er omheen.

We hebben hem opgepakt om ‘s nachts binnen te halen. Hij is ‘s nachts naar normaal altijd binnen. Hij sprintte linea recta door naar zolder. Heb hem vanmiddag even bij me gepakt op bed (hij ligt normaal het liefste hele dagen op mij normaal!) en na enige onzekerheid ging hij op me liggen en begon hij te spinnen en viel hij in slaap. Zijn ademhaling was rustig en hij was lief. Maar toen hij wakker werd was er weer die man paniek. Hij eet altijd boven (zijn favoriete brokken) en ik zette hem bij zijn brokken. Hij at maar bij eke hap kijken naar de deur van de gang. Er is daar echt niets gebeurd in onze beleving. Mijn vriend was erbij zelfs toen hij de trap op rende, maar wat je zegt, het kan iets zijn wat ons niet is opgevallen en voor hem dramatisch is. Voor nu lijkt het dus dat de zolder en de slaapkamer bij mij op bed ‘veilig’ zijn.

Ik twijfel dus alleen of permanent houden wat ik zelf denk dat goed is. Of de dierenarts die zegt gewoon buiten laten als ie dat niet wil. Het is verschrikkelijk om te zien. Overigens heb ik hem na het eten op de slaapkamer dus gewoon door het raam naar buiten gelaten. Nu ligt ie te slapen in de tuin van de buren. Dank voor je hulp

Liefs Anke

[Asse-Poes]

Eens met Rik.
Ik zou hem én de andere kat binnenhouden. Je zit niet te wachten op gedoe tussen de 2 katten omdat er 1 wel naar buiten mag.

[nellebel]

ik denk dat je goed bezig bent. lekker binnen houden. daar heb je nu al de meeste progressie geboekt. stapje voor stapje.

[Annalinssen]

Nou hij heeft inmiddels behalve op zolder ook een veilige plek bij mij op bed. Heeft ie de hele middag gelegen. Met de slaapkamerraam open maar het regende. Hij is even buiten geweest maar toen het begon te regenen heb ik hem naar binnen gehaald. Vanaf halverwege de oprit kermen en spartelen. Maar direct de trap op en linea recta naar de slaapkamer en daar ligt ie nu weer te soezen. Ik ben al blij dat ie kennelijk een veilig plekje heeft in huis. Het zal wel veel tijd nodig hebben. Ik ben dankbaar voor jullie reacties. Hij gaat gelukkig dus niet echt naar buiten dus de behoefte om te vluchten als hij op de slaapkamer is heeft hij niet. Maar hoe ik hem kan laten wennen aan de trap, de gang en beneden… ik heb geen idee. Misschien dat hij dat uit zichzelf weer gaat proberen met de tijd. Het jammere is overigens dat onze rode kater (zijn grote vriend) inmiddels wel bang voor hem is. Hij kermt steeds zo en gedraagt zich anders , dus de rode vindt hem nu eng en blijft op afstand. Hij blijft wel in de buurt. Bijvoorbeeld in de tuin. Alsof hij dan op hem let. Maar niet dichtbij. Alsof hij wil zeggen, doe je ding broer, ik ben er voor je zodra je weer normaal doet. Ach ja.

Heeft iemand ervaring over hoe lang het kan duren? Overigens merk ik niets van die feliway. Van die dingen wat je insteekt in het stopcontact. Hebben anderen hier wel positieve ervaringen mee?

Groetjes Anke

[Asse-Poes]

Wat een mooie katten! En wat zijn hun namen?

Het gaat echt goed en nog belangrijker: je kater maakt al grote stappen vooruit. Hij heeft nu al 2 veilige ruimtes!

Feliway deed bij mijn katten ook niks. Ik vergelijk het maar met parfum: niet iedereen houdt van Chanel no. 5
Mijn katten hebben ook niks met catnip, maar valeriaan....wow dat spul is echt het toppunt van geluk.

Met snoepjes op de gang en -in de volgende fase- op de trap, wint de lekkere trek het misschien ook van de angst.
Of een zakje valeriaan in de gang. Als hij die geur ook onweerstaanbaar vindt, dan gaat hij daar echt wel heen. Dan merkt hij dat de gang helemaal niet eng is, maar juist superfijn.

Niet op de trap leggen, want als hij in extase raakt, rolt hij van de trap af!

[Annalinssen]

Hier ook geen echte reactie op catnip, maar valeriaan en dan vooral de slaap lekker thee van pickwick vinden ze het einde!! Neo is de witte kater met blauwe ogen (5) en hummer is de rode pers van 13. Vaak vragen mensen zich af waarom ik mijn raskat naar buiten laat. Dat zal ik uitleggen. Hummer is een echte goedzak die net als zijn zusje Nala niet snapte dat hij op de schutting kon klimmen om de tuin uit te komen. Vanaf het moment dat ze bij ons kwamen wonen gingen ze in de tuin en gingen ze nooit maar dan ook nooit weg. Nooit geprobeerd zelfs. Helaas overleed Nala vijf jaar geleden aan kanker. Heel verdrietig. Na een tijdje wilden we wel een nieuwe vriend voor hummer. Dus na lang zoeken vonden we Neo. Hummer kwam dus altijd buiten in de tuin zonder problemen. Vervolgens kwam Neo bij ons wonen en jullie raden het al. Neo zat op dag 1 al op de schutting en op dag 7 met krap 1 kilo boven op het dak naast de schoorsteen (!!!) want hij ging jagen op een duif (net zo groot als hem zelf). Vanaf de draad van de kattenren zat hij in 1 minuut op het dak. We hebben alles geprobeerd maar we konden Neo met geen mogelijkheid in de tuin houden. Er staat ook gebouwtjes en een kattenren dus met draad afzetten etc is ook onmogelijk. Zo’n schokking vind ik vreselijk, plus we wonen in een hele rustige wijk (waar geen verkeer komt wat er niet hoeft te zijn). Dus uiteindelijk vonden we de oplossing in een tracker. Van Tractive. Die heeft hummer niet. Want ook al heeft Neo al 10.000 keer voorgedaan hoe je op de schutting springt…. Hij snapt niet dat er een wereld is achter de schutting. Neo kan dus overal naartoe maar heeft zijn vaste blokje rondom het huis. Zodra hij iets verder gaat krijgen we een appje en zetten we de pieper aan en komt ie braaaf terug. Natuurlijk ben ik nog altijd bang dat hem iets gebeurt op straat. Maar we konden hummer na 8 jaar vrijheid niet ook binnen gaan houden. Die was het zo gewend om buiten te komen. En geloof me Neo was echt een luchtalarm. Die kan gerust vier uur zitten miauwen voor een deur voordat ie ophoudt. Dus het was ondoenlijk om de een wel buiten te laten en de ander niet….

Ja ik ben ook echt trots op Neo dat ie nu twee plekjes heeft waar hij zich terug kan trekken. De rest zal moeten blijken. Ik vind het moeilijk hoor. Hij is normaal heel vrolijk en blij. Slaapt altijd op zijn rug met zijn poten in de lucht. Hoort aan de auto welk bezoek er komt en komt bij zijn graag geziene kasten blij miauwend aangerend om ze te begroeten. En daar waar hij normaal echt een opvallend blij en enthousiast beestje is, is hij nu echt down. Natuurlijk ligt ie fijn te soezen op het bed, maar het blije is er vanaf. Hij kijkt zorgelijk en verdrietig. En dat doet me wel verdriet. Maar goed ik hoop dat met geduld en heel veel liefde hij weer de oude kan worden. En als ie niet went en het blijft een probleem het huis dan koop ik nog liever een nieuw huis dan dat ik hem verdrietig laat zijn. Mijn katten zijn echt heilig voor mij haha. Misschien dat meerder mensen dat hier herkennen. Dus vandaar ook de uitleg over het naar buiten laten. Ik hoor zo vaak; laat jij je kat buiten??! Een raskat? Maar goed.

Nogmaals dank. Ik ga dat valeriaan trucje proberen. Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs Anke

Hummer en neo

[Annalinssen]

Hier ook geen echte reactie op catnip, maar valeriaan en dan vooral de slaap lekker thee van pickwick vinden ze het einde!! Neo is de witte kater met blauwe ogen (5) en hummer is de rode pers van 13. Vaak vragen mensen zich af waarom ik mijn raskat naar buiten laat. Dat zal ik uitleggen. Hummer is een echte goedzak die net als zijn zusje Nala niet snapte dat hij op de schutting kon klimmen om de tuin uit te komen. Vanaf het moment dat ze bij ons kwamen wonen gingen ze in de tuin en gingen ze nooit maar dan ook nooit weg. Nooit geprobeerd zelfs. Helaas overleed Nala vijf jaar geleden aan kanker. Heel verdrietig. Na een tijdje wilden we wel een nieuwe vriend voor hummer. Dus na lang zoeken vonden we Neo. Hummer kwam dus altijd buiten in de tuin zonder problemen. Vervolgens kwam Neo bij ons wonen en jullie raden het al. Neo zat op dag 1 al op de schutting en op dag 7 met krap 1 kilo boven op het dak naast de schoorsteen (!!!) want hij ging jagen op een duif (net zo groot als hem zelf). Vanaf de draad van de kattenren zat hij in 1 minuut op het dak. We hebben alles geprobeerd maar we konden Neo met geen mogelijkheid in de tuin houden. Er staat ook gebouwtjes en een kattenren dus met draad afzetten etc is ook onmogelijk. Zo’n schokking vind ik vreselijk, plus we wonen in een hele rustige wijk (waar geen verkeer komt wat er niet hoeft te zijn). Dus uiteindelijk vonden we de oplossing in een tracker. Van Tractive. Die heeft hummer niet. Want ook al heeft Neo al 10.000 keer voorgedaan hoe je op de schutting springt…. Hij snapt niet dat er een wereld is achter de schutting. Neo kan dus overal naartoe maar heeft zijn vaste blokje rondom het huis. Zodra hij iets verder gaat krijgen we een appje en zetten we de pieper aan en komt ie braaaf terug. Natuurlijk ben ik nog altijd bang dat hem iets gebeurt op straat. Maar we konden hummer na 8 jaar vrijheid niet ook binnen gaan houden. Die was het zo gewend om buiten te komen. En geloof me Neo was echt een luchtalarm. Die kan gerust vier uur zitten miauwen voor een deur voordat ie ophoudt. Dus het was ondoenlijk om de een wel buiten te laten en de ander niet….

Ja ik ben ook echt trots op Neo dat ie nu twee plekjes heeft waar hij zich terug kan trekken. De rest zal moeten blijken. Ik vind het moeilijk hoor. Hij is normaal heel vrolijk en blij. Slaapt altijd op zijn rug met zijn poten in de lucht. Hoort aan de auto welk bezoek er komt en komt bij zijn graag geziene kasten blij miauwend aangerend om ze te begroeten. En daar waar hij normaal echt een opvallend blij en enthousiast beestje is, is hij nu echt down. Natuurlijk ligt ie fijn te soezen op het bed, maar het blije is er vanaf. Hij kijkt zorgelijk en verdrietig. En dat doet me wel verdriet. Maar goed ik hoop dat met geduld en heel veel liefde hij weer de oude kan worden. En als ie niet went en het blijft een probleem het huis dan koop ik nog liever een nieuw huis dan dat ik hem verdrietig laat zijn. Mijn katten zijn echt heilig voor mij haha. Misschien dat meerder mensen dat hier herkennen. Dus vandaar ook de uitleg over het naar buiten laten. Ik hoor zo vaak; laat jij je kat buiten??! Een raskat? Maar goed.

Nogmaals dank. Ik ga dat valeriaan trucje proberen. Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs Anke

Hummer en neo

[Asse-Poes]

Wat een schitterende foto's en wat is het een leuk duo

Of jij je katten binnen houdt of buiten laat, hoef je hier echt niet uit te leggen hoor

Het advies om Neo (tijdelijk) binnen te houden is gegeven omdat Neo dan niet de kans krijgt om te vluchten.
Hij zal toch echt over zijn angst heen moeten komen en als hij steeds de mogelijkheid heeft om naar buiten te vluchten, duurt het alleen maar langer.
Door zich buiten wel veilig te voelen , loop je het risico dat Neo helemaal niet meer binnen wil zijn. Dan ben je nog verder van huis.

Prijs hem de hemel in als hij weer een stapje doet, moedig hem aan en beloon hem.
Mijn katten reageren enorm op complimentjes. Ik hoop dat dat bij Neo ook effect heeft.

[nellebel]

Wat een mooie katten. Soms even kijken wat het begin en einde zit met al dat haar. Ha ha. Hij maakt stapjes vooruit dus je bent goed bezig


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Anne]

Wat fijn dat hij wel lekker op bed ligt ondertussen en zich veilig voelt
Ik zou hem op zijn eigen tempo laten wennen

[Annalinssen]

Even een update. Ons huis is bezaaid met de valeriaan theezakjes (een wandelroute) en beetje bij beetje lijkt hij wat minder angstig te zijn. Dus dank voor die tip. Ook is inmiddels meer duidelijk wat er aan de hand is. Ik vertelde al dat hij naar binnen kwam en als een gek de trap op sprintte. Mijn vriend zegt nu dat de dikke rode kater net de gang binnen kwam toen de witte naar binnenkwam. Wij vermoeden nu dat hij hem daar niet had verwacht en hem aan zag voor een andere vreemde kat. Want het probleem zit dus echt in de gang/trap. Als we hem op de bank zitten trekt ie een sprint naar buiten maar dan met een grote boog om de deur (naar de)/ gang heen. Heel opvallend. Hier hadden wij eerder niet bij stilgestaan omdat hij na de eerste paniek buiten gewoon nog gezellig met hummer in de tuin zat. Hij heeft hem dus in alle snelheid wellicht niet herkend. En vanuit alle hoeken van de kamer zit hij steeds angstig naar de gang te kijken, de plek waar hij Hummer zag. Ik loop nu een paar keer per dag met hem er naartoe op de arm en ga daar even met hem staan om te laten merken dat er daar niets is. Therapie noem ik het maar. Maar behalve dan dat hij zich nu veilig voelt op zolder op de slaapkamer en buiten is er nog niet veel progressie. Maar ik ben heel erg blij dat hij in ieder geval twee veilige plekken in huis heeft waar hij dan ook echt lekker kan slapen en eten. De zakjes zorgen wel dat ie steeds minder bang wordt om iets verder te gaan. Zo zat ie vanmorgen bovenaan de trap. De trap zelf is nog eng. Maar eerst durfde hij de bocht naar de trap in de gang niet eens om en keek hij bang naar de deuropening. Dus zeer langzaam maakt ie mini stapjes…

Ik ben benieuwd….