Vandaag al dierenarts of morgen?

[sam123]

Hi iedereen,

mijn laatste berichtje op het forum ging over dat mijn katertje (inmiddels 10 maanden) voor mijn gevoel wat afstandelijker was, gelukkig viel dit uiteindelijk wel mee allemaal en kwam hij toch weer veel knuffelen. Maar goed, deze week maandag begon hij plots kort te kuchen (laag naar de grond, alsof hij een haarbal probeerde op te hoesten). Aangezien hij dit nog nooit eerder gedaan heeft, schrok ik er een beetje van, maar ik besloot om het nog een dagje aan te kijken. De volgende dag deed hij dit weer, dus heb ik toen gelijk de dierenarts gebeld. Ik vond zijn ademhaling namelijk ook wat snel. Ik ben toen naar de dierenarts gegaan op woensdag, die is alles nagegeaan en heeft ook temperatuur genomen. Ze zei dat hij geen koorts had en ze ook niks anders gek kon horen/zien. Ze had een vermoeden dat hij misschien gewoon verkouden is. Als advies gaf ze me om wat haarbalpasta te geven, in het geval het toch om een haarbal zou gaan. Ze zei ook dat ik wel terug moest bellen als er symptomen bij kwamen of als hij echt hardnekkig bleef kuchen

In de dagen die volgde merkte ik toch dat het steeds minder met Ollie ging. Hij is veel minder actief en slaapt echt heel erg veel. Nu was hij al niet zo'n enorme bom van activiteit, maar het valt me echt op dat hij bijvoorbeeld ook minder naar zijn favoriete slaapplekje springt etc. Verder moet ik hem er echt toe aanzetten om wat te eten, terwijl dit nooit eerder een probleem was. Hij gaat wel op de kattenbak, maar poept erg weinig. Ik vind zijn ademhaling nog steeds wat snel en kan hem soms ook horen ademen. Hij ademt niet met zijn bekje open en ik heb hem gelukkig ook niet meer horen kuchen, dus dat is wel goed nieuws. Kortom ik maak me nu toch echt zorgen en heb het idee dat er iets met hem aan de hand is. Ik vind het alleen moeilijk om in te schatten of de situatie zo slecht is dat ik de spoed dierenarts vandaag al moet bellen. Of beter tot morgen kan wachten en dan mijn gebruikelijke dierenarts bel. Heeft iemand advies of enig idee wat er aan de hand kan zijn?

[Anne]

Het kan zijn dat hij een virus onder de leden heeft en daarom niet zo goed wil eten en wat meer slaapt
Eet hij helemaal niks meer? Of nog een klein beetje?

Heb je hem dagelijks de haarbalpasta gegeven? Want als dat het is kunnen ze ook in eetstaking gaan

Verder vind ik het moeilijk om in te schatten of je wel of niet naar de spoed arts moet
Als je je echt zorgen maakt over zijn ademhaling kun je denk ik beter wel gaan

[cerna]

Onze Laila hoestte ook altijd vaak en ik ben een paar keer met haar vanwege die klacht naar de dierenarts geweest en dan kreeg ik zo ongeveer hetzelfde antwoord als jij: "virusje en gaat wel weer over". Wanneer ik vroeg - want dat had ik gelezen - of er een relatie was met hartklachten werd dit weggewuifd want hoesten en hartklachten kwam alleen bij honden voor.

Vorig jaar, 17 juni, dacht ik dat Laila last had van de warmte. Ze had behoorlijk overgewicht en in combinatie met warm, vochtig weer is dat niet fijn. Laila was lusteloos (vanwege de warmte, dacht ik) en at nauwelijks wat, maar liet zich wel goed voeren gelukkig.
Maar die zaterdag werd ze steeds lustelozer en heb ik toch een afspraak gemaakt.
De dierenarts heeft foto's van haar longen gemaakt en die bleken vol met vocht te zitten. Hartfalen. Dus toch.
Medicatie was in dit stadium niet meer mogelijk en we hebben Laila uit haar lijden verlost. Ze moest nog 10 worden.

En sinds die tijd neem ik mezelf kwalijk dat ik niet heb aangedrongen op verder onderzoek. Maar ja, wanneer de dierenarts zegt dat het niks is dan neem je dat toch aan?
En meestal zal het ook niks zijn en ik hoop in jouw geval ook dat het niks is, maar wanneer het wel iets blijkt te zijn ben je nu nog op tijd.

Ik denk wel dat je tot morgen kunt wachten (maar ik zie de kat niet), en dan vragen of ze naar het hartje willen luisteren.
En nogmaals, misschien is het niks en gaat het vanzelf weer over, maar liever een keer voor niets gegaan dan achteraf wroeging te hebben.
En mocht het inderdaad een virusje zijn kun je ook nog Puur Sinus overwegen.
https://www.medpets.nl/puur-sinus

[sam123]

Het kan zijn dat hij een virus onder de leden heeft en daarom niet zo goed wil eten en wat meer slaapt
Eet hij helemaal niks meer? Of nog een klein beetje?

Heb je hem dagelijks de haarbalpasta gegeven? Want als dat het is kunnen ze ook in eetstaking gaan

Verder vind ik het moeilijk om in te schatten of je wel of niet naar de spoed arts moet
Als je je echt zorgen maakt over zijn ademhaling kun je denk ik beter wel gaan

Ik heb hem de haarbalpasta 1 x gegeven en daarna niet meer. Verder eet hij nog wel een beetje natvoer, maar lang niet zo veel als hij normaal eet. Ik hoor hem in de ochtend soms ook wat van het droogvoer knabbelen, maar ook dit is echt minimaal.
Ik vind het lastig inschatten met zijn ademhaling... Inmiddels hoest hij niet meer, maar ik vind het toch opvallend, ik had dit vorige keer ook al aangekaart bij de dierenarts en die gaf aan er niet echt bezorgd om te zijn. Misschien dat ik de spoedlijn gewoon bel en desnoods even overleg met de dierenarts. Bedankt voor je advies!

[sam123]

Vorig jaar, 17 juni, dacht ik dat Laila last had van de warmte. Ze had behoorlijk overgewicht en in combinatie met warm, vochtig weer is dat niet fijn. Laila was lusteloos (vanwege de warmte, dacht ik) en at nauwelijks wat, maar liet zich wel goed voeren gelukkig.
Maar die zaterdag werd ze steeds lustelozer en heb ik toch een afspraak gemaakt.
De dierenarts heeft foto's van haar longen gemaakt en die bleken vol met vocht te zitten. Hartfalen. Dus toch.
Medicatie was in dit stadium niet meer mogelijk en we hebben Laila uit haar lijden verlost. Ze moest nog 10 worden.

Ik denk wel dat je tot morgen kunt wachten (maar ik zie de kat niet), en dan vragen of ze naar het hartje willen luisteren.
En nogmaals, misschien is het niks en gaat het vanzelf weer over, maar liever een keer voor niets gegaan dan achteraf wroeging te hebben.
En mocht het inderdaad een virusje zijn kun je ook nog Puur Sinus overwegen.
https://www.medpets.nl/puur-sinus

Wat vreselijk van Laila. Het lijkt me heel vervelend om er op die manier achter te komen dat je het toch bij het juiste eind had.

De dierenarts had bij mijn afspraak hartklachten wel genoemd als mogelijke oorzaak van het hoesten en heeft daarom ook als eerst naar het hartje geluisterd, maar dat was allemaal in orde gaf ze aan. Hopelijk heeft het daar niks mee te maken en is het echt een virus... In ieder geval ga ik morgen sowieso langs.

[Anne]

Je moet de haarbalpasta wel dagelijks geven wil het effect hebben
Ze kunnen echt flink beroerd zijn door een haarbal

Fijn dat de da het hartje al heeft beluisterd

Beterschap

[sam123]

Je moet de haarbalpasta wel dagelijks geven wil het effect hebben
Ze kunnen echt flink beroerd zijn door een haarbal

Aha, oké dan zal ik dat nog maar een keertje toedienen! Ik hoop dat het inderdaad een haarbal is, maar moet zeggen dat ik dat wel gek vind in combinatie met het zware ademen. Maar goed, hopelijk krijg ik bij de DA morgen wat meer duidelijkheid. Dank je wel:)

[sam123]

Beterschap

Lieve iedereen,
ik heb gister toch besloten om een bezoek aan de spoed dierenarts te brengen, omdat ik echt een slecht onderbuik gevoel had. Daar eenmaal aangekomen ging het heel erg snel en heb ik helaas het besluit moeten nemen om Ollie accuut te laten inslapen. Het was een enorme schok, maar de DA heeft vastgesteld dat hij waarschijnlijk FIP had. Hij was pas 10 maanden en ik had een enorme band met hem opgebouwd, ik vind het vreselijk. Gelukkig heeft hij heel lang nergens last van gehad en is het deze week pas echt achteruit gegaan met hem en is hij, hoop ik, snel uit zijn pijn verlost.

Hoe gek het ook klinkt, zie ik heel erg op tegen het gemis dat ik ga ervaren. Ik ben een student en Ollie en ik waren veel met z'n twee, dus ik zal me denk ik wel alleen voelen in het begin. Het is gister erg snel gegaan en ik heb bij de dierenarts enorm veel en hard gehuild. Gelukkig kon ik daarna terecht bij mijn vriend waar ik lang met hem over Ollie heb gepraat, wat voor mijn gevoel wel hielp. Ik moet natuurlijk nog steeds heel veel aan hem denken, maar hoop stiekem toch dat mijn verdriet snel verandert in gelukkige herinneringen.

Verder weet ik niet of ik een nieuwe kat moet nemen. Ik vond het enorm fijn om de hele tijd een maatje om me heen te hebben en overweeg diep van binnen om een nieuwe kitten een fijn huisje te geven bij mij, maar misschien dat dit nu te snel zou zijn. Daarbij waren de kosten bij de dierenarts enorm, dus zou ik even moeten wachten met het in huis halen van een nieuwe dierenvriend, Ik heb geen idee hoe ik er mee moet omgaan eerlijk gezegd, dus misschien dat iemand van jullie daar wel advies over heeft. In ieder geval bedankt voor al jullie hulp de afgelopen 10 maanden.

[cerna]

Ach, wat is dat schrikken en opeens zo snel.
En nee, natuurlijk is het niet gek dat je hem gaat missen. Jullie waren toch maatjes, ook al was het helaas veel te kort.
FIP is zo'n rotziekte (gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt) en komt meestal voor bij kittens of oudere katten.

Of je een nieuw kitten moet nemen is helemaal aan jezelf, maar bij mij werkte dat altijd wel het beste.
Niet dat je dan Ollie vergeet of zelfs verraadt want hij blijft altijd in je hart, maar een nieuw kitten haalt de scherpe randjes er iets van af en geeft afleiding.
En ja, de kosten zijn natuurlijk ook een factor die je moet laten meespelen. Vooral wanneer je nog studeert en nauwelijks inkomen hebt.

Ik reageer ook even in het andere topic.

[Anne]

Wat ontzettend sneu

Hier hebben we Taxi met fip gehad. Het arme dier had meer dan 10 dagen hoge koorts en is uiteindelijk zelf overleden een paar uur voor de euthanasie afspraak

Ik denk daarom dat Olly veel leed is bespaard en jij uit liefde voor hem hebt gehandeld. Iets wat hij nooit gaat vergeten en jouw dankbaar voor zal blijven

Niettemin is dit heel snel gegaan en zit jij nu met een verschrikkelijke leegte
Ik zou daar over blijven praten, dat helpt in het rouwproces
En laat al je emoties toe

[sam123]

Ik denk daarom dat Olly veel leed is bespaard en jij uit liefde voor hem hebt gehandeld. Iets wat hij nooit gaat vergeten en jouw dankbaar voor zal blijven

Niettemin is dit heel snel gegaan en zit jij nu met een verschrikkelijke leegte
Ik zou daar over blijven praten, dat helpt in het rouwproces
En laat al je emoties toe

Ja, FIP is echt afschuwelijk. Het voelt zo onrechtvaardig dat hij maar 10 maanden heeft gekregen, maar goed het is niet anders. Ik merk wel dat ik me vandaag al ietsjes beter voel, maar zit natuurlijk wel nog met een leeg gevoel. Ik ben veel aan het praten met mijn naasten over het verlies en merk dat het heel erg helpt. Aangezien het zo snel is gegaan, lukte het me gisteravond en vandaag pas om echt te begrijpen wat er gebeurd is, maar ik merk dat het me steeds beter lukt om het te accepteren. Verder is het heel fijn om het forum te hebben en via jullie ook support te krijgen, dat is echt enorm fijn, dus heel veel dank daarvoor!

[sam123]

Ach, wat is dat schrikken en opeens zo snel.
En nee, natuurlijk is het niet gek dat je hem gaat missen. Jullie waren toch maatjes, ook al was het helaas veel te kort.
FIP is zo'n rotziekte (gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt) en komt meestal voor bij kittens of oudere katten.

Ja, FIP is afschuwelijk en het was echt mijn worst nightmare dat Ollie zoiets zou krijgen. Ik had het eerlijk gezegd ook niet verwacht. Gelukkig is hij naar mijn weten in het grootste deel van zijn opgroeien wel gezond en gelukkig geweest, in ieder geval heb ik hem al mijn liefde proberen te geven.

Of je een nieuw kitten moet nemen is helemaal aan jezelf, maar bij mij werkte dat altijd wel het beste.
Niet dat je dan Ollie vergeet of zelfs verraadt want hij blijft altijd in je hart, maar een nieuw kitten haalt de scherpe randjes er iets van af en geeft afleiding.
En ja, de kosten zijn natuurlijk ook een factor die je moet laten meespelen. Vooral wanneer je nog studeert en nauwelijks inkomen hebt.

Ik merk hoe mee ik er over na denk, hoe meer het me toch een fijn idee lijkt om uiteindelijk weer een katje in huis te nemen. Ik vond het heel erg fijn om een maatje te hebben, naast mijn vrienden en merkte ook dat ik zoveel geleerd heb door verantwoordelijk te zijn voor een ander wezentje. Het liefst neem ik opnieuw een kitten, maar om echt naar een fokker te gaan of dergelijke zou voor mij inderdaad te duur zijn. De zorgen voor een kitten kan ik prima op me nemen financieel gezien, ik heb dit immers eerder gedaan en dat ging prima. Ik denk dus dat ik een nieuwe kitten via het asiel ga proberen te krijgen, dit zou nog wel eventjes kunnen duren, maar dat is misschien ook wel goed, want het geeft me wat tijd om alles rustig te verwerken. Zo kan ik mijn nieuwe huisdiertje alle liefde geven die hij/zij verdient. In ieder geval dank je wel voor al je zorgen en advies!

[Dinky]

Je kan natuurlijk ook voor een jong volwassenen kat uit het asiel gaan ipv een kitten

[sam123]

Je kan natuurlijk ook voor een jong volwassenen kat uit het asiel gaan ipv een kitten

Ik zou dit zeker ook overwegen. Alleen is het zo dat mijn ouders verhuisd zijn, waardoor ik ze soms bezoek met de trein. Ik had Ollie vanaf jongs af aan getraind met een harnas en kattenrugzak zodat we samen met de trein konden en dit ging super goed, ook mede door de fantastische kat die hij was denk ik. Ik kan me voorstellen dat het lastiger zal zijn een oudere kat dit te leren en wil de kat natuurlijk niet meenemen als dit erg stress veroorzaakt. Maar goed als dit geen factor zou zijn, zou ik zeker een oudere kat adopteren!

Ik hoop dat ik snel weer een lieve kat mag ontvangen, maar weet dat de asielen in mijn omgeving op het moment erg leeg zijn.

[Anne]

Wel mooi dat je een klein herkansertje een warm mandje gunt!!

Fijn dat je in je omgeving er over kunt praten
10 maanden is nog veels te jong
Ik hoop dat de volgende hartendief een betere start heeft en dat je hem of haar ook soepel kunt leren mee te reizen in de trein
Wat een mooi bijzonder gezicht zal dat zijn, zo samen in de trein

Had je nog een foto van Olly? Ik word nieuwsgierig naar zijn dapperheid
Wat knap van hem om met jou mee te reizen in de trein