Lief ongeleid projectieltje

[Nymphadora]

Een hele goede morgen,

In dit huishouden leven drie katten. Twee poezen (zusjes) van 12 jaar en een kater van 7 maanden, onlangs is de laatste ook geholpen. Het samenvoegen van deze drie was even spannend, omdat de zusjes al 12 jaar met zijn tweetjes waren, maar dat is goed gegaan en ze accepteren elkaar.
De twee oudste heb ik aardig weten op te voeden al zeg ik zelf Ze komen niet op tafel of aanrecht, blijven van menseneten af etc. Daarnaast spelen we samen, zonder dat ze bijten en knuffelen we heel wat af. Ze zijn van het vuilnisbakkenras.
De kleine barrel is een combinatie van voornamelijk Maine Coon en een beetje Bengaal. Al vermoed ik dat zijn karakter voornamelijk Bengaals is. Hij leeft volledig zijn eigen leven, springt op tafel/ aanrecht, is volledig gefocust op mijn eten, soms gewoon echt een strijd om mijn eigen bord leeg te mogen eten. Hij gaat tegenwoordig in een bench als het voor ons etenstijd is. De kleine man laat zich niet corrigeren, zodra hij weer op de grond staat, weet hij niet hoe snel hij weer terug het aanrecht op moet om daar bv de pan leeg te likken. Ook geen geduld om rustig naar de bak te gaan, waardoor er regelmatig ontlasting naast de bak ligt...
Verder is het echt een heel lief beestje en zou ik hem voor geen goud willen missen, maar heeft iemand tips om dit lieve ongeleide projectieltje een klein beetje bij te sturen?

[cerna]

Nee, geen tips want ik vind het geen probleem wanneer een kat op tafel of op het aanrecht (alleen niet tijdens het koken) springt. Zou één van de katten in mijn bord duiken dan zou ik hem of haar op de grond zetten en dit blijven volhouden totdat het kwartje valt, maar dat doen ze bij ons niet want er zit niets op mijn bord wat ze lusten. Ze vinden het gewoon gezellig om op tafel te zitten. Gelukkig niet alle vier tegelijk trouwens.
Onze Yarah zit graag in het broodmandje en het maakt haar niet uit wanneer er ook nog brood in ligt, maar dat vinden wij toch niet zo fris dus dan zet ik haar op de grond (en 2 minuten later is ze terug ). Dat eet wat onrustig, maar och, dat zijn we gewend.

Ik zou in ieder geval zorgen dat er altijd een deksel op de pannen zit zodat hij daar niet uit kan likken, maar verder geloof ik niet zo in het opvoeden van katten want na 47 jaar heb ik wel gemerkt dat dat nauwelijks lukt en dat katten toch hun eigen plan trekken.


En het is heel goed mogelijk dat hij nu na de castratie, zijn wilde haren wat kwijt gaat raken.

[Nymphadora]

Dank je wel voor je reactie! Ik heb er even over nagedacht, want "niet opvoeden" is ook zeker een manier van omgaan met je katten. Het geeft in zekere zin rust voor allemaal en de katten een berg vrijheid.
Het is alleen niet mijn manier. Ze mogen heel veel, komen in bijna alle ruimtes in huis, mogen naar buiten. Maar dingen als op tafel of eten van mijn bord jatten vind ik niet okay. Ze krijgen alle drie hun eigen voer, mogen in alle rust eten en dat wil ik ook graag.

[Rik]

Hij gaat tegenwoordig in een bench als het voor ons etenstijd is.

Handig voor jou... maar... op het moment dat ze in een bench zitten begint het opwind mechanisme van de kat te lopen. Dus als hij daar dan op een gegeven moment uit mag... Ping... Dan zit hij vol energie

Wat doe je op het moment voordat je gaat koken? Speel je dan met hem? Dat heeft een kitten van 7 maanden echt wel nodig. Als je dus eerst heel intensief speelt (15 minuten, 3x tot kookpunt en weer af laten koelen) en dan gaat koken en ze dan eten geeft (of eten geven voordat je gaat koken), dan is hij rustig als jij aan het eten bent.

En dan nog kan het in het begin zijn dat je hem 100x van het aanrecht af moet tillen, maar op een gegeven moment heeft hij het wel door.

[Dinky]

Hier geldt ook de regel dat ze niet op de eettafel mogen komen en niet op het tv meubel en het aanrecht. Dat weten ze ook dondersgoed want als ze er op springen en wij staan op dan springen ze er gelijk zelf al af. Maar dat weerhoudt ze er niet van om het toch te doen. En ook regelmatig dat je net weer zit en je gelijk weer op kan staan, dan dagen ze ons echt uit.

Wat ik maar wil zeggen is dat je katten slechts beperkt 'op kan voeden'. Wanneer je iets echt niet wilt dan moet je zorgen dat het onmogelijk is. Kortom als er pannen op het aanrecht staan waar hij niet bij mag dan moet hij niet in de keuken kunnen komen op dat moment. Zelfde geldt met de eettafel op het moment dat je aan het eten bent.

[Asse-Poes]

De meeste katten zijn slim. Superintelligent zelfs.
Je kan ze echt het een en ander leren.
Het ligt alleen voor 100% aan de kat of het hare Majesteit, danwel zijne Hoogheid, behaagt om naar jou te luisteren en jouw "bevel"op te volgen.

De ene kat vind het leuk en fijn om een wit voetje bij het personeel te halen, de andere heeft daar totaal geen behoefte aan.
Mijn Clea is erg gevoelig voor complimenten. Mijn Bellow daagt uit, maar weet inmiddels wel waar de grenzen liggen. De 3e keer een luid "nee Bellow!!" Is meestal afdoende.

Besteed veel tijd aan het communiceren met jouw kater. Leer hem kennen en begrijpen, daar heb je zelf uiteindelijk veel profijt van.

[Synemios]

Ik denk dat ik Tommy jullie kant maar opstuur
Bij alle katten helpen bovenstaande tips behalve bij Tommy.

Ik zorg er nu voor dat de kans dat hij tijdens het koken of daarna het jatten uit een pan echt nihil is, deksels op de pan of eerst snel even de pannen afwassen.
Ik heb inductie dus echt gevaarlijk is het hier niet, en net na het koken gaan er beschermplaten overheen zodat ze zich niet kunnen verbranden aan restwarmte.
Als wij gaan eten gaat hij ook eten, zo voorkom ik dat hij teveel gefixeerd is op mijn eten.

Omdat alles wat ik probeerde niet hielp heb ik mij aan hem aangepast.

[Nymphadora]

Dank jullie wel!

@Rik: ik heb geen vaste momenten om te spelen, maar we spelen iedere dag meerdere keren. Ik ga eens kijken wat het voor hem doet als het een vast moment voor het koken wordt! Eten krijgen ze voor het koken, omdat ze alle drie wat anders krijgen en ik er dus echt bij moet gaan zitten (ze eten het liefst het voer van de ander, terwijl er 2 ziek worden van het voer van de ander)

@Dinky: daar heb je helemaal gelijk in, ze zullen altijd een beetje wild blijven en toch doen wat er in het koppie opkomt. Dat is ook prima, het blijven dieren. En ik verwacht ook dat ze gewoon op tafel zitten als er niemand aanwezig is. Als ze dan maar weer luisteren als ik ze corrigeer

@Asse-Poes: Je hebt een goed punt denk ik. Met de zusjes kan ik lezen en schrijven. Natuurlijk kunnen ze heel ondeugend zijn, maar over het algemeen begrijp ik wat er gebeurt en weet ik hoe ze (kunnen) reageren. De kleine probeer ik te lezen, maar dat wil nog niet altijd. Ik ga er meer tijd in investeren!

[Nymphadora]

@Synemios: wat heerlijk dat de mijne niet de enige is met, voor mij, onhandig gedrag! Ongemerkt pas ik inderdaad ook aan, misschien komt er ergens nog een mooie middenweg

[Synemios]

Ja dat zou ook een mooie uitkomst zijn

[nellebel]

Gijs is ook gefocust op eten. Hier krijgen ze hun natvoer tegelijk als wij gaan eten. Juist om die reden. Geeft ons veel rust


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Guazala]

Onze Filou zit ook graag op het aanrecht. Als we niet aan het koken zijn, mag dat gewoon. Vooral tijdens de afwas zit hij graag op de eerste rij.

Als we met voeding bezig zijn, zet ik hem er gewoon van. Als hij een volhardende dag heeft, plaatsen we een obstakel op zijn opstapje. Hoewel hij perfect van de grond op het aanrecht kan springen, heeft hij dat (voorlopig) zelf nog niet door. Dus we zetten dan wat rommel op de tafel waarlangs hij komt en dan denkt hij dat het daar ook niet lukt.
We hebben dus eigenlijk geluk dat hij niet het scherpste mes in de lade is...

Maar door hem er steeds weer af te zetten, weet hij duidelijk wel wanneer het mag en wanneer niet. En heel soms doet hij ook iets met die kennis.

Dus ja, aanvaarden is de makkelijkste optie. En anders een wedstrijd volhardendheid.

[Nymphadora]

Mooi dat Filou zich nog goed laat foppen! Hoop dat hij dat nog lang volhoudt

Hier gaat het dan toch echt de wedstrijd volhardendheid worden. Hij kost me namelijk nogal wat servies. Meer dan die andere twee in 12 jaar samen hebben gekost.
Het zal dan een langdurige opvoeding worden, maar als dat nodig is, dan moet ik dat accepteren en er voor gaan. Ik verwacht niet van hem dat hij een heilige wordt, dan zijn de andere twee gelukkig ook niet

[Gimli]

Herkenbaar...
Ik had 17 jaar lang een ongelooflijk lieve kater, mocht mijn bord eten zelfs op de grond zetten en hij zou er hooguit aan snuffelen. Bbq met familie / vrienden: het aanrecht stond dan altijd mooi gevuld met slaatjes, sauzen etc zodat deze niet buiten in de warmte moesten staan. Allemaal verleden tijd
Na het recente overlijden adopteerden we een nieuw katje (1,5 jaar) om terug wat leven in huis te brengen. Leven is er wel maar ook op dezelfde manier als bij jou Ik lees overal bij gedragstherapeuten dat je er maar aan moet wennen dat ze op het aanrecht springen, wij moeten ons aanpassen en niet de kat. Allemaal makkelijk gezegd, nu blijkt mijn katje 3 verschillende soorten parasieten te hebben waaronder giardia. Daar zitten we dan met een kat die likt aan de kraan, ons koffieapparaat, de afwas, aan ons eten wil komen, vooral graag op het aanrecht springt als ze net uit de kattenbak komt...
Wij hebben deksels over de gootsteen gelegd en er hangt een plastic zakje over de kraan. Maar als ik even de kookpotten wil laten weken is het vaak een gepuzzel om alles in de gootsteen te krijgen met die deksels er nog over, ondertussen wordt ons eten koud. Altijd goed nadenken dat ik mijn glas hier niet laat staan of ze likt eraan / stoot het om. Te laat komen op afspraken omdat ik nog eerst met heel de organisatie zit van de afwas, het huis 'cat proof' te maken Ik hoop ook echt dat dit ooit zal veranderen want het is niet alleen lastig voor ons maar ook gevaarlijk voor de kat zelf als ze iets eet wat niet mag of in glasscherven loopt.

Hoe is jouw katje met zijn eigen eten? Schrokt hij? Dat was bij ons katje het geval dus hebben we 3 anti-schrokbakjes geplaatst, waarvan er eentje op hoogte staat. Het gaat verveling tegen en ze is langer bezig met haar eigen eten, hierdoor hebben wij nu toch al wat meer rust terwijl we zelf willen eten.
Enkel dat op het aanrecht springen he Vooral lastig terwijl je aan het koken bent en continu alles in de gaten moet houden. Ik heb wel een krabpaal naast het keukeneiland staan waar ik ze op plaats als ze me weer komt storen, van daaruit kan ze alles goed observeren. Soms werkt het, soms niet.
Laten we hopen dat het betert met de leeftijd.

[Asse-Poes]

Uiteindelijk is er maar 1 methode: consequent zijn. Elke keer weer meteen van het aanrecht/tafel op de grond zetten. Ook al is dat 25x achterelkaar.
Zodra jijzelf ook maar 1x de fout in gaat (ik ben nu te moe, ach hij zit daar zo lief, ik heb nu haast dus laat maar even) kan je weer opnieuw beginnen.

Uiteindelijk komt de boodschap wel aan. Toch zijn er zat katten die dondersgoed weten wat wel en wat niet mag en het tóch steeds blijven proberen. Dat zijn de Uitdaag-katten, de Grensopzoekende-katten.
Katten met Karakter noem ik dat Ik zie daar de lol wel van in, maar hier is nog nooit iets kapotgemaakt. Dat maakt natuurlijk wel verschil met jouw barrelkatertje

De anti-schrokbakjes die Gimli heeft, zijn ook een goed idee. Dat geeft jullie in ieder geval rust tijdens het eten.