Kat met stomatitis? Of toch nog ander bijkomend probleem? Kauwspiermyositis??

[Synemios]

Hopelijk gaat ze zich snel beter voelen.

[Tinkerbell2024]

Hoi, even een update...
Sinds het laatste bezoek aan de dierenarts gaat het iets beter met Jenny, maar het blijft een moeilijke situatie.
Ondanks de Metacam en Gabapentine blijft ze toch veel pijn hebben bij het eten.
Na een aantal dagen uitproberen wat de beste aanpak was, ben ik momenteel tot een bepaald medicatie/voerschema gekomen wat het beste voor haar werkt.
's Ochtends krijgt ze de Metacam en Gabapentine (1/3 capsule) in Trovet Recovery Liquid (in "ijsblokjes"-porties ingevroren), en Mirataz in haar oor om de eetlust te stimuleren.
In de eerste uren na de toediening lukt het haar het beste om te eten, maar ze is nog kieskeuriger geworden als voorheen. Momenteel drinkt ze enkel kattenmelk (40-80ml per dag), en eet ze enkel nog rauw gehakt (ik wissel af tussen kippen-, runds, en varkens/kalfsgehakt). Ze eet dit enkel als ik het aanbied op m'n hand, uit een schoteltje/kommetje eet ze het niet. Ze eet zo'n 40-70g gehakt per dag. Het lijkt niet zoveel, maar ze blijkt er wel genoeg mee te hebben. Het is uiteindelijk ook puur vlees en is ze een echte "couch potato" geworden dus verbruikt niet veel. Ze is sinds het laatste bezoek aan de DA dan ook weer iets aangekomen.
Vanaf een 4-tal uren na de eerste toediening krijgt ze opnieuw veel pijn als ze moet eten. Dus ik probeer ze die eerste 4 uren haar dagelijke portie gehakt te geven. Ik probeer ze later op de dag een tweede dosis gabapentine te geven (gemengd in het gehakt) maar dat lukt niet altijd. Enkel 's ochtends voer ik het via een spuitje, ik wil de "spuitjesmomentjes" echt beperken tot 1x per dag als ze ook haar Metacam krijgt, het is sowieso al een hele onderneming, en ik wil haar niet de stress bezorgen dat ze altijd alert moet zijn voor een mogelijk spuitje dat op komst is.
Als ze een tweede dosis Gabapentine heeft gekregen, is ze ook de rest van de dag knock-out.
Na het eten heeft ze sowieso telkens nog pijn en moet ze even tot rust komen. Ik kan haar gelukkig dan wel wat kalmeren door ze te aaien en bij haar te zijn. Maar het blijft dus moeilijk en tijdrovend.
Ik heb het geluk dat ik van thuis uit werk en ik haar tussendoor wat aandacht kan geven als ze het nodig heeft. Moest ik buitenshuis werken, had ik haar allang moeten laten gaan, want dit zou gewoon niet lukken.
De vraag is hoelang het zo verder kan. Ze sleept zich wel de dag door, en haar toestand is wel terug iets beter dan een 10-tal dagen geleden, maar t.o.v. 2-3w terug is ze wel achteruit gegaan. Haar levenskwaliteit in het algemeen is m.i. wel achteruit gegaan, de vraag blijft hoelang het zo kan blijven doorgaan. Ik vind het een erg moeilijke beslissing omdat er ook nog leuke momenten zijn, en ze ook zichtbaar geniet van de extra aandacht die ze krijgt, dus ik kan voorlopig nog geen knoop doorhakken (al is niets beslissen, eigenlijk ook een beslissing...)

[cerna]

Ja, dat is altijd het lastige wanneer een kat achteruit gaat. Je wilt ze zo graag bij je houden en iedere opleving geeft je weer hoop dat het allemaal weer goed komt.
Maar constant pijn en constant Metacam om die pijn te onderdrukken is ook niet fijn en dan zul je uiteindelijk toch die moeilijke beslissing moeten nemen wanneer er echt niets meer mogelijk is.
Ik wens je heel veel sterkte (ik vind zelf deze tijd altijd veel zwaarder dan de tijd na het overlijden want dan is er 'alleen' verdriet en nu strijden verdriet vanwege het naderende afscheid en de twijfel wel of niet laten inslapen voortdurend met elkaar).

[Tinkerbell2024]

Klopt wat je zegt, Cerna. Weten dat het niet meer goedkomt en toch hopen op een mirakel waarvan je eigenlijk wel weet dat het niet komt. Elke dag zijn er verdriet en twijfels, Je verwoordt dat heel treffend.
Een paar dagen geleden had ik me voorgenomen om haar vandaag te laten gaan (mijn mama zaliger haar verjaardag). Ik zou verlof nemen om afscheid te kunnen nemen en haar crematie te regelen. Nu kon ik geen verlof nemen op het werk ivm een belangrijke release. Bleek in de late namiddag dat die release 2w zal worden uitgesteld. Misschien zie ik dingen die er niet zijn, maar voor mij leek het een teken dat het nog te vroeg was om haar te laten gaan. Anders was ze er nu wellicht niet meer geweest. En nu ben ik zo blij dat ze hier nog naast me ligt te spinnen. Terwijl ik evengoed besef dat er morgen weer pijn, verdriet en onmacht is als ik zie hoe ze pijn heeft. Binnenkort ga ik inderdaad de knoop moeten doorhakken, maar tot dan probeer ik haar zo goed mogelijk bij te staan in de slechte momenten, en nog zoveel mogelijk met haar te genieten van de waardevolle goeie momenten.

[Synemios]

Dit zijn hele moeilijke periodes.
Als de slechte momenten overheersen en als leven lijden wordt dan vind ik het tijd om een dier te laten gaan.
Maar de enigen die kunnen bepalen wanneer het tijd is zijn jij en je kat.

Heel veel sterkte.