Kat met stomatitis? Of toch nog ander bijkomend probleem? Kauwspiermyositis??

[Tinkerbell2024]

Eerst en vooral: beste wensen voor het nieuwe jaar!
Mijn allerliefste poes Jenny (14j) heeft sinds een aantal maanden last van stomatitis. Haar tanden zijn eerder al verwijderd, enkel de hoektanden heeft ze nog. Het probleem zit niet bij de nog aanwezige tanden, maar het tandvlees dat ontstoken is, vooral achteraan in de bek. Sinds een 5-tal maanden wordt ze behandeld, eerst met antibiotica, later met de combinatie antibitiotica/cortisone. Ik ging telkens om de 3w om een nieuwe injectie, na 3w merkte ik echt dat de cortisone z'n werk niet meer deed en ze aan een nieuwe injectie toe was. De dierenarts liet verstaan dat de behandeling palliatief is, enkel om de symptomen te bestrijden, maar genezing niet meer aan de orde is. Hoe lang ik met de behandeling kan doorgaan, is mijn keuze (of tot wanneer de behandeling niet meer aanslaat).
Drie weken geleden merkte ik dat de cortisone niet meer bleek aan te slaan. Ze at plots ook niet meer, en heeft dan 2d bij de dierenarts aan het infuus gelegen en is gedwangvoerd. Ze leek er terug even bovenop te komen, maar ging dan toch weer achteruit. Indien mogelijk had ik haar graag nog wel tot de feestdagen bij ons kunnen houden, zodat een aantal familieleden die aan haar gehecht waren (maar ver weg wonen) nog afscheid konden nemen. De dierenarts gaf als advies om metacam bij te geven, hoewel dat eigenlijk niet mag in combinatie met de cortisone die ze toch net had gekregen, omdat het op lange termijn schade kan veroorzaken. Maar omdat er in dit geval geen sprake meer is van "lange termijn", zou dit nog wel een mogelijkheid zijn om de pijn wat te kunnen verzachten en haar afscheid nog even te kunnen uitstellen. Ik wil er ook even bij vermelden dat het niet puur gaat om het "rekken om te rekken", maar de kwaliteit van haar leven m.i. nog voldoende is. Want dat komt uiteindelijk op de allereerste plaats. Ze is nog vrij actief, komt spontaan bij ons op de schoot, kijkt geïnteresseerd naar "cat-tv", loopt rondjes rond de tv op zoek naar de diertjes, geniet van de aandacht die ze krijgt, m.a.w. eigenlijk lijkt er niet veel aan de hand... behalve als ze moet eten, dan heeft ze erg veel pijn. Het eten lukt dan ook steeds minder goed. Ik probeer steeds nieuwe truukjes uit: opwarmen van haar kattenmelk, gelei van een blik natvoer wat opwarmen, de inhoud van een blik door een zeefje duwen, voer mixen met wat water zodat het een soepje wordt. Vloeibaar voedsel en op lichaamstemperatuur lukt immers best, van zodra er ietwat van stukjes in zit, heeft ze het meeste last.
Om bevestiging te krijgen van de diagnose van mijn dierenarts (die oa gespecialiseerd is in tandheelkunde), wilde ik toch graag een tweede opninie en ben ik bij een andere dierenarts ten rade gegaan (ook met als specialisatie tandheelkunde), maar die bevestigde de diagnose van mijn dierenarts, en zou ze op dezelfde manier behandelen. Deze dierenarts zei dat het in haar geval meerbepaald om faucitis gaat, en dat de ontsteking specifiek gelocaliseerd is op de overgang van de bovenkaak naar de onderkaak. Het is inderdaad daar dat ze het meeste last heeft. Ze maakt bij het eten ook telkens een "schrapend" geluid, als tandenknarsend (maar zoals gezegd heeft ze geen tanden meer). Wat het geluid dan precies is, is niet duidelijk. De 2e dierenarts vertelde dat er lang werd gedacht dat het een geluid zou zijn dat het gewricht maakt, maar dat dit blijkbaar toch ook niet zo zou zijn.
Nu ze de feestdagen goed is doorgekomen, is het moment aangekomen om, zoals ik me had voorgenomen, ze te laten gaan.
Toch heb ik het er enorm moeilijk mee. Niet in de laatste plaats omdat ze mijn allerfavorietste poes ooit is (ik heb altijd al katten gehad, +10 in totaal, maar dit is de poes waar ik het meest aan gehecht ben). Maar eigenlijk is ze voor de rest nog goed, en ergens zegt mijn buikgevoel dat er misschien nog iets anders aan de hand is.
Het valt mij op dat, nu de ontsteking die ze eerst ook op ander plekken in haar bek had, zo goed als weg is, ik mag wrijven op haar bovenlip, onderlip, onderkaak, ze dit zelfs graag heeft en ik dit vrij hard mag doen zonder ze pijn lijkt te hebben. Ik vraag me dan ook af of er misschien nog een bijkomend (/onderliggend) probleem is. Of de ontsteking/pijn/probleem niet echt op haar kaakgewricht zit? Ze heeft immers telkens pijn als ze haar kaakgewricht beweegt (om te eten, als ze geeuwt, om zich te wassen (ze was zelf nog enkel haar voorpoten)). Ik ben dan toch verder nog even op zoek gegaan bij Dr. Google, waar ik iets vond over kauwspiermyositis, een ontsteking van de kauwspier, wat bij een kat heel zeldzaam zou zijn. Ik vraag me nu af of ze dit niet zou kunnen hebben? En dit misschien niet direct herkend wordt door de dierenarts(en), in de eerste plaats net omdat het zeldzaam is, maar aanvankelijk er ook duidelijk een ontsteking in de bek aanwezig was.
Ik kom daarom hier even ten rade. Misschien zijn er mensen hier die er ervaring mee hebben. En ik wil ze niet nodeloos nog met bijkomende dierenartsbezoeken belasten, het beestje is zo al genoeg getraumatiseerd van alle recente ervaringen. Bijkomende vraag is dan ook: stel dat het zo zou de eventuele behandeling anders zijn, of dezelfde?
Ik wil echt alle mogelijkheden geprobeerd hebben, vooraleer ik haar laat gaan en toch nog met twijfels blijf zitten of er nog niet een andere oplossing was geweest.
Alvast bedankt om te lezen, en graag hoor ik jullie ervaringen.

[cerna]

Ik heb voorlopig maar één vraag en dat is: zijn er na de operatie foto's gemaakt van ieder getrokken element?
Het komt namelijk heel vaak voor dat er stukjes wortel blijven zitten en dan begint de hele ellende overnieuw.

Mijn Noa had stomatitis en omdat na de operatie het tandvlees nog erg rood was rond de hoektanden, kreeg ze van de homeopathisch dierenarts Mercurius Corrosivus D30 en het rode tandvlees verdween.
Ik weet niet of dit een oplossing is in jouw geval, maar wanneer je schrijft dat de kat het verder goed doet, dan zou ik toch alles proberen wat mogelijk is voordat je zo'n drastisch besluit neemt.
Hier staat nog iets meer over de relatie Mercurius C en zweertjes in de bek: https://www.robkalmeijer.nl/zelfred/pre ... dieren.pdf

Ik zou contact opnemen met een homeopathisch dierenarts

[Anne]

Stomatitis is erg pijnlijk helaas en het trekken van tandjes wil niet zeggen dat je er dan vanaf bent
Onze Hummel* had het ook en na volledige verwijdering van gebit kwamen de plekken terug in haar wangslijmvlies. Nadat ze overging op hypoallergeen dieet verdwenen de plekken. Dat zou je eventueel nog kunnen proberen

Uit jouw verhaal maak ik op dat ze eigelijk nog te "goed " is om te laten gaan, afgezien de pijn bij het eten
Ik heb geen ervaring of kennis met kauwspiermyositis
Ik heb daar zelfs nog nooit van gehoord
Hopelijk zijn er anderen die je daar mee kunnen helpen

Wat mij te binnen schiet, als je poes pijn heeft bij het kauwen, is er al pijnstilling gegeven?
Heb je al eens geprobeerd je poes met een vloeibaar dieet bij te voederen zodat ze alleen hoeft te slikken?

Metacam kan schadelijk zijn voor de nieren, vooral bij senioren

Sterkte,ik wou dat ik er meer van wist

[Synemios]

Ja helaas werkt het trekken bij sommige katten niet of niet voldoende.
Verder eens met mijn voorgangers, en had ik dezelfde vraag als Annet, zijn er achteraf ook foto's gemaakt?

Ik ben toen voor Indy op zoek gegaan en omega 3 wordt door diverse praktijken genoemd als ondersteunend middel.

Misschien heb je nog iets aan de info op deze site:

https://www.dierengebit.nl/kat/kat-slij ... gs-genezen

Ik heb zelf gelukkig geen ervaring met kauwspiermyositis.
je kunt ze altijd even mailen en er alsnog naar vragen of dat het zou kunnen zijn. ( of er aan gedacht is)

[Tinkerbell2024]

Ik heb voorlopig maar één vraag en dat is: zijn er na de operatie foto's gemaakt van ieder getrokken element?
Het komt namelijk heel vaak voor dat er stukjes wortel blijven zitten en dan begint de hele ellende overnieuw.

Er zijn voor zover ik weet geen foto's gemaakt van de getrokken tanden, dus ik neem aan van niet.
Probleem is nu dat bij het laatste onderzoek haar hartje wat onregelmatig klopt, dus narcose niet meer aangewezen is.

Ik zou contact opnemen met een homeopathisch dierenarts

In principe geloof ik niet echt in homeopathie, vooral omdat er zelf geen enkele ervaring mee heb, maar ik ga deze piste zeker overwegen, om mijn lieve schat te kunnen redden

[Tinkerbell2024]

Ja helaas werkt het trekken bij sommige katten niet of niet voldoende.
Verder eens met mijn voorgangers, en had ik dezelfde vraag als Annet, zijn er achteraf ook foto's gemaakt?

Ik ben toen voor Indy op zoek gegaan en omega 3 wordt door diverse praktijken genoemd als ondersteunend middel.

Misschien heb je nog iets aan de info op deze site:

https://www.dierengebit.nl/kat/kat-slij ... gs-genezen

Ik heb zelf gelukkig geen ervaring met kauwspiermyositis.
je kunt ze altijd even mailen en er alsnog naar vragen of dat het zou kunnen zijn. ( of er aan gedacht is)

Synemios, bedankt ook voor jouw reactie.
Voor zover ik weet zijn er geen foto's gemaakt, dus ik neem aan van niet. Is ondertussen echter ook uit den boze omdat er een onregelmatig hartritme is geconstateerd bij de laatste consultatie.
Ik ga zeker de site es bekijken die je hebt doorgegeven, ik zie dat er nog andere, misschien nuttige links op staan.

[Tinkerbell2024]

Stomatitis is erg pijnlijk helaas en het trekken van tandjes wil niet zeggen dat je er dan vanaf bent
Onze Hummel* had het ook en na volledige verwijdering van gebit kwamen de plekken terug in haar wangslijmvlies. Nadat ze overging op hypoallergeen dieet verdwenen de plekken. Dat zou je eventueel nog kunnen proberen

Anne, dankjewel ook voor je reactie. Zou ik inderdaad nog kunnen proberen. Baat het niet, dan schaad het niet. Ik heb hier totaal geen ervaring mee. Is er evt. iets wat je kan aanraden? Er rekening mee houdend dat ze enkel zo vloeibaar mogelijke voeding eet, en direct pijn heeft zodra er iets van stukjes of brokjes in de voeding zit.

Wat mij te binnen schiet, als je poes pijn heeft bij het kauwen, is er al pijnstilling gegeven?
Heb je al eens geprobeerd je poes met een vloeibaar dieet bij te voederen zodat ze alleen hoeft te slikken?

Ze krijgt dus Metacam voor de pijnstilling. En voordien kreeg ze cortisone, maar dit blijkt niet meer te werken voor haar.
Momenteel eet ze ook nog enkel vloeibare (of vloeibaar gemaakte) dingen. Bij alles waar iets van stukjes/structuur/korrel in zit heeft ze onmiddellijk pijn en stopt ze met eten.

Metacam kan schadelijk zijn voor de nieren, vooral bij senioren

Ben ik me van bewust, het is dan ook omdat me gezegd werd dat er geen sprake meer is van "lange termijn" dat ik ze het geef. En omdat het momenteel de enige optie lijkt. Het is dat of de pijn is te erg en lijkt er geen andere optie dan te laten inslapen.

Sterkte,ik wou dat ik er meer van wist

Dankjewel, het is al een lijdensweg geweest geweest de afgelopen weken, zowel voor haar als mezelf

[Synemios]

Nog even een aanvulling, als het zenuwpijn is dan helpt metacam/onsior of een andere nsaid of prednison niet voldoende.
Bij Indy waar wel foto's voor en achteraf zijn gemaakt werkte de gabapentine uiteindelijk het beste ( die had last van zenuwpijn)
Jammer dat het nu geen optie meer is om alsnog foto's te laten maken, want als er zoals Annet al opperde nog het eea achter gebleven is dan blijf je aan de gang.

En je zou toch verwachten dat een arts gespecialiseerd in tandheelkunde dit uit zichzelf wel zou doen en zou moeten weten.

[Anne]

Ik weet dat je van trovet hypoallergenic natvoer hebt in de vorm van paté
Nu weet ik niet of dat geheel vloeibaar gemaakt kan worden zonder dat er " stukjes" in zitten
Je kunt het wel dmv spuitjes voeren geven zodat ze niet hoeft te kauwen, enkel hoeft te slikken

Voor Hobbel heb ik de hypoallergenic rabbit v trovet in natvoer vorm en deze is heel geschikt voor spuitjes voeren
Ze hebben meerdere smaken/soorten hypoallergenic natvoer

Heel veel sterkte met deze moeilijke situatie

[Synemios]

Een goede blender of keukenmachine haalt de stukjes die er eventueel inzitten er wel uit.

[Anne]

viewtopic.php?t=34448

Wellicht heb je hier wat aan, in dit topic wordt een stootkuur met l-lysine besproken, is wel intensief want het moet precies om de 12 uur gegeven worden maar wie weet helpt het jouw kat


Denise wat een goed idee,

[Tinkerbell2024]

Dankjewel iedereen om mee te denken en mee te leven.

Nog even voor iedereen gisterenavond/vandaag nog heeft gereageerd:
- Ik heb nog contact opgenomen met de dierenarts om nog wat bijkomende info te vragen adhv jullie opmerkingen maar kreeg de dierenarts zelf niet aan de lijn, die zal me morgen terug opbellen
- Ben vanavond nog naar de dierenspeciaalzaak geweest ivm hypoallergene voeding, helaas hadden ze in die zaak niets in vloeibare/zachte vorm. Ik heb wel nog enkele soepjes meegenomen, die ze makkelijk zou moeten kunnen eten, helaas voorlopig zonder succes
- Wat het mixen betreft: lukt goed met een staafmixer. Helaas is er, afhankelijk van het soort voer, vaak nog een korrelige structuur aanwezig die je niet fijn krijgt (zie je niet op het zicht maar voel je als het je het tussen je vingers wrijft - volgens m'n vriend zou dit kraakbeen zijn dat in de voeding zit en je niet fijn krijgt).
- Wat de L-lysine betreft, zou een goed idee zijn om te proberen, moest het niet zijn dat ze momenteel bitter weinig eet, als het dan nog iets in zit met misschien een rare geur/smaak vrees ik dat het helemaal niet gaat lukken.

Momenteel gaat het niet goed met haar. Ze heeft de afgelopen 2 dagen bitter weinig gegeten. Waar ze voordien nog wel zin had, maar snel moest stoppen van de pijn, merk ik dat de zin zelfs minder en minder wordt. Ze is ook merkelijk minder actief dan voorheen, slaapt meer en toont minder interesse in alles rondom haar heen. Gelukkig komt ze nog wel spontaan op de schoot liggen en knuffelen, dat zijn onze quality time momentjes (hoewel die momenten ook minder worden).
Dwangvoeren wil ik niet doen. Dat is een grens die ik voor mezelf heb gesteld. Het is al een heel gevecht om ze 's morgens haar metacam te kunnen geven. De twee dagen dat ze aan het infuus gelegen heeft en gedwangvoerd werd bij de dierenarts, vond ik hartverscheurend. Zelf wil ik dit niet doen, want het zou een foltering zijn voor mezelf en voor haar. Ik wil niet dat ze me telkens met angstige ogen moet aankijken of ik niet weer een spuit in haar bek ga rammen. De tijd die ons nog rest, wil ik op een kwalitatieve manier met haar kunnen doorbrengen.

Ik merk voor mezelf dat ik me probeer vast te klampen aan elke strohalm, maar ik vrees (beetje afhankelijk van het telefoontje van de dierenarts morgen) dat ik stilaan de realiteit onder ogen moet zien en me moet voorbereiden op het onvermijdelijke

[cerna]

Ik wilde je net adviseren dat spuitjevoeren ook een optie is wanneer ze zo slecht eet, maar ik lees nu dat je dat een grens vindt. Jammer want spuitjevoeren hoeft helemaal geen "spuit in haar bek rammen" te zijn.
Ik ben 13 jaar geleden met spuitjevoeren begonnen bij een jonge kat (de kat met stomatitis die 5 weken metacam heeft gehad en daarna waren haar nieren aan gort) met nierfalen en dat was in het begin lastig omdat ik onhandig was en Noa ook niet echt mee wilde werken, maar het was geen "rammen". Noa was 3 en opgegeven, maar dankzij het spuitjevoeren heb ik haar nog 4,5 jaar aan de gang kunnen houden en niemand die aan haar kon zien of aan haar gedrag kon merken dat ze nierpatiënt was.

Toen in 2021 bij onze Amber (toen 16) nierfalen werd geconstateerd en Amber het nierdieet ook niet wilde, ben ik weer gaan spuitjevoeren en daardoor heeft Amber nog ruim 1,5 jaar een fijn leven gehad.
En nu zit ik met Milka (15) die sinds mei nierfalen heeft en altijd al erg kieskeurig was met het eten en natuurlijk (ik had niet anders verwacht ) zelf geen nierdieet wilde eten. Bij haar had ik zo mijn twijfels of spuitjevoeren wel zou lukken, maar vanaf dag 1 ging dit prima zolang ik het maar rustig doe en stop wanneer ze aangeeft dat ze genoeg heeft (ze krijgt 3x daags 6 spuitjes van 5 ml. en eet daarnaast haar vertrouwde voer). Dan gaan we een kwartiertje later verder en eet ze het lekker op.
Hier kun je zien welke soort spuitjes ik geef: viewtopic.php?f=57&t=36433&start=15

Metacam kan de eetlust trouwens ook negatief beïnvloeden.

[Anne]

Ik ben het eens met Annet
Hier verschillende katten opgeknapt na dwangvoeren
Op een normale manier, dus niet hardhandig en respect naar het dier toe
Maar inderdaad niet elke kat is daar geschikt voor
Als jij nu al weet dat dat een helle strijd wordt en je kat zich gaat verstoppen en andere stress reacties laat zien dan moet je dat ook respecteren

Weet echter wel dat als een kat bitter weinig eet de kat zich alleen maar beroerder gaat voelen en uit misselijkheid niet meer uit zich zelf wil eten

Jouw laatste post vind ik op dat gebied zorgwekkend
Ik hoop dat je vandaag een goed gesprek hebt met je dierenarts, wat voor opties er nog zijn en dat je met liefde voor je kat de juiste beslissing kunt nemen

Veel kracht voor jullie

[Tinkerbell2024]

Ik wilde je net adviseren dat spuitjevoeren ook een optie is wanneer ze zo slecht eet, maar ik lees nu dat je dat een grens vindt. Jammer want spuitjevoeren hoeft helemaal geen "spuit in haar bek rammen" te zijn.
Ik ben 13 jaar geleden met spuitjevoeren begonnen bij een jonge kat (de kat met stomatitis die 5 weken metacam heeft gehad en daarna waren haar nieren aan gort) met nierfalen en dat was in het begin lastig omdat ik onhandig was en Noa ook niet echt mee wilde werken, maar het was geen "rammen". Noa was 3 en opgegeven, maar dankzij het spuitjevoeren heb ik haar nog 4,5 jaar aan de gang kunnen houden en niemand die aan haar kon zien of aan haar gedrag kon merken dat ze nierpatiënt was.

Toen in 2021 bij onze Amber (toen 16) nierfalen werd geconstateerd en Amber het nierdieet ook niet wilde, ben ik weer gaan spuitjevoeren en daardoor heeft Amber nog ruim 1,5 jaar een fijn leven gehad.
En nu zit ik met Milka (15) die sinds mei nierfalen heeft en altijd al erg kieskeurig was met het eten en natuurlijk (ik had niet anders verwacht ) zelf geen nierdieet wilde eten. Bij haar had ik zo mijn twijfels of spuitjevoeren wel zou lukken, maar vanaf dag 1 ging dit prima zolang ik het maar rustig doe en stop wanneer ze aangeeft dat ze genoeg heeft (ze krijgt 3x daags 6 spuitjes van 5 ml. en eet daarnaast haar vertrouwde voer). Dan gaan we een kwartiertje later verder en eet ze het lekker op.
Hier kun je zien welke soort spuitjes ik geef: viewtopic.php?f=57&t=36433&start=15

Metacam kan de eetlust trouwens ook negatief beïnvloeden.

Ik begrijp dat spuitjevoeren voor jouw katten wel een oplossing was. Voor Jenny is het echt onmogelijk om te doen. Wanneer ze haar metacam krijgt, moet mijn vriend haar ingewikkeld in een dekentje vasthouden, het lukt dan net om ze nog geen halve ml van het spul toe te dienen, dan wordt ze woest en wrikt ze zich los, hoe goed je haar ook probeert vast te houden. De twee dagen dat ze bij de dierenarts aan het infuus heeft gelegen en gedwangvoerd werd, vond ik verschrikkelijk om te zien. Ik heb gezien hoe hij haar probeerde te dwangvoeren, dat waren echt foie gras toestanden, ik vond dat hartverscheurend om te zien, laat staan dat ik het zelf zou moeten doen. Die blik in haar ogen van "wat heb je me aangedaan", toen ik ze achteraf ging ophalen, ook al wist ik dat het voor haar bestwil was. Je moet niet vergeten dat ze erg veel pijn heeft, telkens ze moet slikken. Dat is in jouw situatie wellicht anders?
Ik had het met de 2e dierenarts hier ook over, dat ik ze niet wou dwangvoeren, en zij had ook zoiets van: nee, zou ik ook niet doen, want ze heeft ontzettende pijn, en tot welk doel? Beiden zien haar als palliatief, dus vinden het net als ik belangrijk dat de tijd die haar nog rest, ook kwalitatief nog iets betekent. Haar hartje klopt ook onregelmatig, wie weet zijn er nog andere achterliggende problemen (nieren?,...) die nog niet zijn getest, maar ook daar vinden beiden: met welk doel zouden we dit nog testen?
Toch blijft de twijfel, en vind ik het ontzettend moeilijk om de knoop door te hakken, en hoop ik toch ergens nog op een klein mirakel