Kitten herplaatsen?

[AnnaSt]

Hi allen,

Het doet pijn aan mijn hart om dit te schrijven, maar sinds kort ervaar ik een soort benauwdheid. Ik ben kortademig, krijg het snel heel warm, zweten, misselijk, heel de tijd een soort naar gevoel in mijn lichaam, last van mijn buik, hyperventileren, kortademig en heel prikkelbaar. Dit is bijna 24/7 en soms word het heel intens waardoor ik in paniek raak. Ik ben hier ook mee bezig met de huisarts en een bloedonderzoek. Dinsdag eind van de middag 11-07 heb ik mijn 4 maanden oude brits korthaar kitten opgehaald. Ze is er nu dus iets langer dan 3 dagen. Ze doet het echt beeldig, gewoon een lief beestje met af en toe kittenstreken. Ik merk dat ik haar aanwezigheid (heel onverwachts) niet kan handelen. Ook van haar word ik heel benauwd. Ik heb niet perse het idee dat zij de oorzaak is, maar als ze erg aanwezig is dan triggert zij het wel. De eerste 2 nachten sliep ze bij mij en waren we dus 24/7 samen. Inmiddels slaapt zij met al haar spullen in een aparte ruimte zodat ik even een moment heb om bij te komen. Ook soms gedurende dag doe ik haar daar even als het echt niet gaat. Ik ben echt ten einde raad, omdat ik niet weet wat dit nou precies is en wat het beste is voor het beestje. Ik heb het gevoel dat ik haar nu niet kan geven wat ze verdient. Ik voel mij schuldig omdat het niet aan haar ligt. Het opsluiten voelt dan ook niet oke (ookal lijkt ze het niet al te erg te vinden, ze miauwt wel even omdat ze liever met mij is, maar ze is verder niet angstig en gaat na een paar minuten lekker zelf spelen). Mijn omgeving geeft aan, wacht het even af je weet nog niet waardoor dit is en die adviseren het opsluiten wel omdat ik eerst voor mijzelf moet zorgen. En dat klopt, maar ik kan niet genieten van mijn kitten en dat is niet wat zij verdient. Ze krijgt alsnog genoeg knuffels en zeker als ze slaapt of rustig is ligt ze bij mij, maar ik ben bang dat ik haar toch te kort doe. Het is gewoon een verschrikkelijke samenloop van omstandigheden, want ik ben altijd met dieren geweest en heb dit nooit zo ervaren. Ik heb alles goed uitgezocht van te voren, maar ik had niet verwacht dat mijn lichaam onverwachts zo heftig zou reageren. Sinds zij er is, is het gevoel extreem versterkt. Het enige dat helpt is als ik even naar buiten ga, maar het gevoel komt al snel weer terug. Inmiddels voel ik mij hier zo ongelukkig door en ik ben echt ten einde raad. Ik kan hier online ook niks over vinden. Misschien dat iemand dit enigszins herkent en advies heeft?

[Asse-Poes]

Als je niet gelukkig met Liya bent en serieus overweegt om afscheid van haar te nemen, lijkt het mij het beste dat ze teruggaat naar de fokker.

Bij een raskat staat dat ook vaak in het koopcontract.

[Mikaco]

Ik herken al je klachten, ik heb ze al jaren, bij mij komt het door overprikkeling. Heb je last van veel spanning, vermoeidheid of burn-outklachten? Als je klachten daardoor komen, zou het helaas wel eens een tijd kunnen duren voordat ze weer minder worden.

Wij hebben 3 katten, de jongste is 10 maanden en zij wil ook veel aandacht en die krijgt ze ook zeker. Maar ik moet me dagelijks ook echt terugtrekken van de katten voor mijn eigen rust en soms lukt het een dag niet om met ze te spelen. Ik voel me daar dan ook wel rot over, maar goed voor jezelf zorgen vind ik het belangrijkst (als het immers steeds slechter met mij gaat, hebben de poezen daar ook niks aan). Een net nieuwe kitten vergt veel energie. Ik begrijp uit je verhaal dat je er geen andere kitten/poes bij hebt? Ze willen toch graag uren per dag spelen en zonder speelmaatje komt het op jou aan om dat met haar te doen. Daarnaast nog het opvoeden natuurlijk en het knuffelen. Ik weet niet hoe ver je met de huisarts bent, wanneer een oorzaak duidelijk wordt? Het zou ook kunnen zijn dat je een tekort hebt aan iets bijvoorbeeld en zoiets is makkelijk op te lossen. Persoonlijk denk ik dat je je nu het beste op jezelf kan richten en je niet genoeg ruimte hebt om er ook voor de kitten te zijn nu. Ik ga mee met wat hierboven wordt beschreven, als je besluit dat het voor jullie beter is dat de kitten ergens anders terecht komt, neem dan even contact op met de fokker. Dat is een rotbeslissing, maar misschien voor jullie beide wel het beste, dan voel jij er de druk ook niet van. Ik zou het wel overwegen, hoe moeilijk het ook is. En vergeet niet dat je later altijd nog een kitten kan nemen als het met jou weer beter gaat!

[Asse-Poes]

En vergeet niet dat je later altijd nog een kitten kan nemen als het met jou weer beter gaat!

Een wat oudere en rustigere poes lijkt me dan beter bij Anna passen
Maar inderdaad: eerst jezelf weer op de rit krijgen.

[Mikaco]

Een wat oudere en rustigere poes lijkt me dan beter bij Anna passen
Maar inderdaad: eerst jezelf weer op de rit krijgen.

Dat is natuurlijk ook een hele goede optie, hangt er ook vanaf hoe je je dan voelt en wat je mogelijkheden/behoeften zijn.

[AnnaSt]

Ik herken al je klachten, ik heb ze al jaren, bij mij komt het door overprikkeling. Heb je last van veel spanning, vermoeidheid of burn-outklachten? Als je klachten daardoor komen, zou het helaas wel eens een tijd kunnen duren voordat ze weer minder worden.

Wij hebben 3 katten, de jongste is 10 maanden en zij wil ook veel aandacht en die krijgt ze ook zeker. Maar ik moet me dagelijks ook echt terugtrekken van de katten voor mijn eigen rust en soms lukt het een dag niet om met ze te spelen. Ik voel me daar dan ook wel rot over, maar goed voor jezelf zorgen vind ik het belangrijkst (als het immers steeds slechter met mij gaat, hebben de poezen daar ook niks aan). Een net nieuwe kitten vergt veel energie. Ik begrijp uit je verhaal dat je er geen andere kitten/poes bij hebt? Ze willen toch graag uren per dag spelen en zonder speelmaatje komt het op jou aan om dat met haar te doen. Daarnaast nog het opvoeden natuurlijk en het knuffelen. Ik weet niet hoe ver je met de huisarts bent, wanneer een oorzaak duidelijk wordt? Het zou ook kunnen zijn dat je een tekort hebt aan iets bijvoorbeeld en zoiets is makkelijk op te lossen. Persoonlijk denk ik dat je je nu het beste op jezelf kan richten en je niet genoeg ruimte hebt om er ook voor de kitten te zijn nu. Ik ga mee met wat hierboven wordt beschreven, als je besluit dat het voor jullie beter is dat de kitten ergens anders terecht komt, neem dan even contact op met de fokker. Dat is een rotbeslissing, maar misschien voor jullie beide wel het beste, dan voel jij er de druk ook niet van. Ik zou het wel overwegen, hoe moeilijk het ook is. En vergeet niet dat je later altijd nog een kitten kan nemen als het met jou weer beter gaat!

Bedankt voor je reactie, want ik dacht dat ik de enige was.
Ik twijfel of het een burn-out is, maar het zou kunnen. Ik heb het niet bewust zo ervaren, maar ze zeggen wel dat het erin sluipt. De spanning en vermoeidheid herken ik wel.

Voor nu heb ik met de fokker afgesproken dat zij morgen (tijdelijk) teruggaat. Zo kan ik de komende week met de huisarts uitzoeken wat er aan de hand is en mijn rust pakken. Mocht ik er dan achter komen dat de oorzaak ervoor zorgt dat ik de zorg niet voldoende kan dragen, dan zal ik overleggen of ze daar mag blijven voor haar bestwil.

[Asse-Poes]

Dat is een mooie oplossing!

[Mikaco]

Inderdaad een mooie oplossing. Sterkte, ik hoop dat er snel duidelijkheid komt en het beter met je gaat!