Kater steeds agressiever, of is het wat anders?

[OMH]

Hallo, wij hebben twee poezen van bijna twee jaar oud - een zusje en een broertje. Vanaf het begin is de kater erg beschermend geweest tegenover zijn zusje, waar we bijna niet aan mochten komen, maar later is dat veranderd in "hanengedrag". Waar zij ligt wil hij liggen, waar zij zit wil hij zitten, en dat gaat lang niet altijd vriendelijk. Het poesje is ook een beetje bang van hem en verdwijnt dan vaak een tijdlang onder de bank. Ik weet dat straffen geen zin heeft, maar een wijsvinger opsteken en "Nee!" zeggen helpt vaak, alleen helaas maar heel even. Verder kunnen ze letterlijk en figuurlijk goed door één deur, ze eten heup aan heup en doen gemiddeld wel gewoon tegen elkaar, al is het lieve bij de kater er wel af.

Sinds een paar weken hebben we er een kitten bij en dat was natuurlijk wennen. We hebben dat heel langzaam en volgens de regel Geur/Elkaar zien/Elkaar live zien gedaan en dat ging aanvankelijk prima. Het kitten hebben we 's nachts nog wel een tijd apart gehouden omdat we ze anders niet in de gaten konden houden. De kater blijft achterdochtig en verstoord kijken naar dat kleine ding, al gaat het langzaam wel wat beter. Als hij van haar schrikt blaast of bromt hij wat, maar daar blijft het bij (voor zover we kunnen zien). De twee meisjes spelen intussen samen en kunnen het goed met elkaar vinden. Ik heb niet het idee dat we iets te snel of verkeerd hebben gedaan.

Maar: de kater gaat zich steeds onaangenamer gedragen naar zijn zus. Hij bespringt haar steeds en doet haar pijn, te horen aan de kreten. Dit is beslist geen spelen meer.

Ik weet niet meer wat ik moet doen en heb me zelfs al afgevraagd of deze kater niet beter op zijn plaats zou zijn in een huis waar verder geen andere katten zijn. Hij wordt volgens mij niet gelukkig van dat poezengezelschap, al kan ik hem dat niet vragen, en voor de andere twee is het ook niet leuk. Voor ons is hij lief, al houdt hij niet van optillen en is hij ook geen schootkat - dat vind ik niet erg, ook een kat moet kunnen zijn wie hij is. Maar hij wordt graag geaaid, is supergezond en vreselijk slim. Hij kan prima duidelijk maken wat hij wil, echt enorm leuk.

Heeft iemand tips? Opnieuw beginnen met wennen heeft volgens mij geen zin, broer en zus zijn al sinds ze negen weken oud zijn samen bij ons. De komst van het kitten heeft misschien niet geholpen, maar ik zie wel vooruitgang. Het is vooral zijn zus die het moet ontgelden - dat moest ze altijd al een beetje, maar het wordt er niet leuker op.

[Anne]

Zijn jouw katten, op het kitten na dan, beide geholpen?
Het lijkt erop dat jouw kater zich verveeld en wat meer uitdagingen nodig heeft
Je zei zelf al dat hij intelligent is
Heb je al eens voerpuzzels geprobeerd? Waar hij bij moet nadenken en werken voor zijn eten?
Ga daar eens op googlen, als je creatief bent kun je ze zelf ook maken

Verder zou ik elke dag wat meer met je kater spelen om hem te vermoeien zodat hij zijn zus met rust laat

Fijn dat jouw poes zo veel aan het kitten heeft
Jouw kater valt het kitten niet lastig?

[OMH]

Dag Anne, dank je wel voor je reactie. Om antwoord te geven op je vragen: ja, beide "oudere" katten zijn geholpen.
Verveling zou kunnen, maar we spelen al veel. Hij vindt het geweldig als we speelgoedmuizen weggooien, die brengt hij dan weer terug en dat kan hij erg lang volhouden (wij ook, het is zo grappig).

Het is misschien een goed idee om zo'n voerpuzzel te proberen, dank voor die tip.
Poes Tika en kitten Kaya kunnen goed met elkaar opschieten, erg leuk om te zien. Ze likken elkaars kopjes en rennen gezellig achter elkaar aan zonder dat daar iets onaangenaams bij gebeurt. We hebben al járen katten - met een pauze - en kunnen wel kattenlichaamstaal lezen.

Kater Noek valt het kitten niet lastig, hij vind haar eerder een beetje eng. Misschien moet het meer tijd hebben? Vaak staan ze ook gewoon neus aan neus of naast elkaar te eten en dan is er niets aan de hand, maar Kaya is vreselijk speels en soms schrikt hij van haar, dan gromt of blaast hij even, meer niet.

Los van dit alles vraag ik me toch af of Noek niet beter af is in een omgeving waar verder geen andere katten zijn. Hij kan zo onrustig en vervelend zijn en dan kunnen we hem ook niet afleiden met speeltjes of een andere vorm van aandacht. Dan heeft hij gewoon een klierige bui en dan is hij duidelijk niet happy.
Desondanks: ik moet er niet aan dénken hem niet meer te hebben. Hij is lief voor ons en een hele persoonlijkheid, zeg maar... Ik wil me er dus absoluut niet van afmaken, ik denk aan zijn welzijn, niet aan het onze.

Als er nog meer ideeën zijn: heel graag. Ik vind het zielig voor zowel Noek als voor Tika.

Alvast bedankt!

[OMH]

Probleem is verdwenen, van de ene op de andere dag. Bedankt voor het meedenken!

[Anne]

Oh dat is goed nieuws