Poes valt mij aan

[Kip]

Hoi allemaal! Sinds september 2014 hebben wij een een hele lieve poes genaamd Kip in huis. Ze wordt in juli 2 jaar. Ik ben gek op haar en ze is echt prachtig. Helaas hebben wij al vanaf het begin dat ze mij soms aanvalt. Soms als ik rustig op de bank zit bespringt ze me uit het niets en grijpt ze mijn arm. Ze laat niet los, bijt en krabt heel hard met haar achterpoten. Ook als ik soms langs haar loop springt ze in mijn benen. Waarom? Ik heb werkelijk geen idee. Natuurlijk hebben wij haar geprobeerd te straffen, op verschillende manieren. En ze weet donders goed dat het niet mag, maar het gedrag houdt maar niet op.

Het gevolg van dit gedrag is dat ik regelmatig onder de wonden en littekens zit. En het doet natuurlijk gewoon heel erg veel pijn. Ook geestelijk. Ik ben gek op haar, maar snap niet waarom ze dit doet. Mijn vriend valt ze (zelden tot) nooit aan en ook bij andere mensen heb ik het haar niet zien doen. Het is niet zo dat ik haar pijn doe of haar pest waardoor ze zo zou kunnen doen. Ook komt ze geregeld met me knuffelen, dus ik kan me niet voorstellen dat ze een hekel aan me heeft.

Meestal ben ik de hele dag alleen met haar thuis. Zou ze dan gewoon gek van me worden? Ze ligt vrijwel de hele dag te slapen, maar als ze eenmaal wakker is dan is ze echt een duivel. Ze heeft heel erg veel speelgoed en kan me niet voorstellen dat ze zich verveelt. We proberen zelf ook vaak met haar te spelen. Het enige wat ik me kan voorstellen is dat ze baalt dat ze niet naar buiten kan. Wij wonen op een bovenverdieping en hebben geen tuin. Soms kunnen we haar op het balkon of de galerij laten, maar kan me voorstellen dat dat niet heel bevredigend voor haar is.

Toen ze mij vanochtend voor de zoveelste keer aanviel (tot bloedens toe), besloot ik haar op Marktplaats te gooien. Echter kreeg ik binnen een uur zo ongelooflijk veel mailtjes van geïnteresseerde dat ik er eerlijk gezegd een beetje van schrok. Ik wil haar helemaal niet weg doen! Alleen haar gedrag houd ik niet lang meer vol. De advertentie heb ik wel meteen verwijderd.

Gelukkig kreeg ik ook een paar hele lieve mailtjes van mensen met tips. Over het algemeen kwam daaruit dat het misschien helpt om er nog een poesje bij te nemen. Dan heeft ze een maatje waarmee ze kan stoeien. Hoe denken jullie hierover? Zelf lijkt het me heel erg leuk, maar ik ben bang dat ik straks met twee duivels in huis zit.

Zoals jullie misschien wel merken ben ik de wanhoop nabij. Hopelijk kunnen jullie mij met dit probleem helpen. Ik wil heel graag dat het stopt!

Liefs,

Anouk

[Ilovesiamesecats]

Lastig hoor!!

Voordat je ook maar iets gaat veranderen: laat haar checken bij de dierenarts. Dan wil ik je ook nog op het hart drukken Kip nooit meer te straffen!! Een kat snapt dat niet. Beter is om niks te zeggen, rustig op te staan en weg te lopen.

Tot slot: Wat weet je over haar achtergrond? Was het een buitenkat? Was ze andere katten gewend?

[Kip]

Bedankt voor je reactie! Ze is onderzocht bij de dierenarts toen ze werd gesteriliseerd en ze was kerngezond! Is het aan te raden om nog een keer langs te gaan specifiek voor het probleem?

Van dat straffen wist ik niet! Het probleem is alleen dat ze echt in mijn arm hangt en ik haar niet los krijg tenzij ik echt met mijn arm zwaai tot ze los laat. Klinkt heel raar en zielig, maar als ik niks doe blijft ze krabben en bijten. Dat weet ik helaas uit ervaring . Ik heb ook niet het idee dat het speels bedoeld is. Zo bijt ze bijvoorbeeld echt heel hard door. Ik zal het vooraan proberen te negeren.

Ik weet niet heel veel over haar achtergrond. Ze was drie maanden oud toen we haar bij haar moeder vandaan gehaald hebben. Daar was ze met kinderen en met andere katten. Haar moeder was een hele jonge poes (7 maanden geloof ik) die al voor de tweede keer (!!) een nestje had. Ze kon daar wel naar buiten.

Wat ik heel vreemd vond is dat Kip het laatste poesje was uit het nestje dat naar een gezin ging. En dat terwijl ze echt veel mooier was dan de rest (mooi zegt natuurlijk niet veel maar ik vond het vreemd). Het gezin heeft zelf ook een poesje uit het nestje gehouden. Ik denk dat ze destijds al doorhadden dat Kip een hele drukke poes is en agressief gedrag vertoont.

[Nikki2309]

Ik zou ook zeggen dat ze een maatje mist. Mijn katten vertonen dit gedrag bij elkaar. Zo slapen ze heerlijk bij elkaar en zo springt de een boven op de ander, wordt er gebeten en getrapt met pootjes.

[Jantina]

Ik denk dat dit typisch gedrag is wat een solo poes vertoont. Tik maar eens solo kat in rechts boven in de zoekfunctie. Je zult veel tegen gaan komen.
Ik zou denken dat een maatje echt zou helpen. Liefst een kitten katertje, dat zal het beste matchen. Je kunt naar het asiel gaan, daar weten ze vaak wat meer over de katten.

Dat ze je aanvalt, en jou alleen, heeft er denk ik mee te maken doordat jij het vaakst thuis bent. Kip ziet jou als haar 'kattenvriendje'. Zoals Nikki ook al zegt bij haar katten, maar mijn katten vertonen dit ook. Heel lief met elkaar, maar ineens springen ze boven op elkaar, bijten in elkaars nek, en rennen achter elkaar aan. Door gebrek aan een speelmaatje, doet Kip dit bij jou.
Ik snap dat je het erg vervelend vind, maar je moet echt proberen om haar niet te straffen. Daar snapt een kat niks van. Het is net een kind: ze zoekt aandacht en negatieve aandacht is ook aandacht. Negeren helpt dan het beste. Je zou ook kunnen proberen om hard 'auw' te roepen. Dat doen katten ook bij elkaar als de één de ver gaat. Een teken om te stoppen met vechten.

[Rik]

Ik kan het natuurlijk niet zien maar mij lijkt het ook spelen (zeker als ze het alleen bij jou doet). Een solopoes heeft geen idee hoe ze moeten spelen en dat kan soms wat pijnlijk zijn. Een maatje is inderdaad de beste oplossing maar het is wel verstandig om dat met een proefperiode te doen om te zien of ze niet echt al een verstokte solopoes is geworden. Straffen heeft inderdaad totaal geen zin en werkt zelfs alleen maar averechts bij een solopoes. Wat wel kan helpen is piepen en misschien wat "terugknijpen" (in het begin niet te hard maar als ze vast blijft houden wel wat harder). Dus proberen na te doen wat katten onderling ook doen. Trek je arm/hand niet terug want dat zorgt alleen maar voor grotere krassen en meer bloed. Dus duw een beetje met je arm en hand naar haar toe (hoe moeilijk dat ook is als die al "open" ligt) en knijp met de andere hand in haar nekvel en maak een piepend geluid.

[Kip]

Heel erg bedankt voor jullie reacties! Het doet me goed om te lezen dat dit gedrag niet abnormaal is. Van de term solopoes had ik nog nooit gehoord, daar ga ik me even in verdiepen. Ik ga sowieso proberen om haar te negeren als ze dit gedrag vertoont.

Het lijkt me heel erg leuk om er een kitten bij te nemen. Leuk dat zo'n vervelend probleem met zoiets moois opgelost kan worden! Jantina, jij geeft aan dat een kitten kater de beste oplossing zou zijn. Is hier een reden voor?

Waar ik alleen een beetje bang voor ben is dat ze een kitten te veel pijn gaat doen. Als ik zie en voel hoe ze mij aanvalt, kan ik me niet voorstellen dat een kitten daar wel tegen kan.. Lijkt me verschrikkelijk als ze zo'n beestje aanvalt en dat de kitten er dan blijvende schade aan over houdt.

[Ilone]

http://www.zooplus.nl/shop/katten/speel ... che/145966


Hierop doen ze het zelfde als op jouw arm.
En inderdaad, vriendje erbij om mee te ravotten?

Edit: sorry lees niet goed :P je denkt al na over een tweede

[Renatevanderveer]

Kip zal feilloos door hebben dat het kitten jong is.
Ze zal er dus voorzichtig mee omgaan, dat regelen katten onderling prima.
Jantina adviseert een kittenkatertje, omdat poezen soms erg fel en pittig kunnen zijn.
Katers zijn wat vriendelijker en vaak ook stabiel in de omgang.

Ik zou voor een katertje van ongeveer 10 - 12 weken gaan.
Ga wel op zoek naar een goed gesocialiseerd katertje, deze passen zich vrij gemakkelijk aan.
Wedden dat ze binnen no time door de kamer rennen?

Edit: Kittens en katten onderling kunnen het prima regelen tijdens het stoeien.
Piep is auw en auw is ho!
Ik merk het hier met Snickers en Jesper, wanneer één van beide een gil geeft, is het stoeien meteen over.

[Renatevanderveer]

Nog even ter aanvulling;

Misschien heb je er iets aan, misschien niets.
Begin januari hebben wij onze poes Bounty* laten inslapen.
Snickers, haar steun en toeverlaat, bleef alleen achter en vond het alleen zijn vreselijk.
Voor hem hebben we een vriendje gezocht.
Ik wilde heel graag een goed gesocialiseerd, jong katertje.
Waarom? Omdat deze meestal niet zo snel onder de indruk zijn en voor een (jong) volwassen kat minder bedreigend.

Het heeft fantastisch uitgepakt, want de heren kunnen niet met en ook niet zonder elkaar.
Ik kan het je écht aanraden!

[Jantina]

Super dat je er al over nadenkt.
Precies wat Renate zegt over een kitten katertje.
Zou wel zoals Rik aangeeft zorgen dat je de kitten terug kan brengen, mocht Kip al meer een solopoes zijn. Het heeft sowieso tijd nodig, maar dan dus meer voor Kip dan voor het kitten. Als je een goed gesocialiseerde kitten neemt, verwacht ik weinig problemen.
Goed om je alvast in te lezen!

[EliekeTips]

Ik had een soort gelijk probleem mijn jonge kater vloog mijn poes aan die daar niet van gediend is. Dus ik was gelukkig niet zelf de pineut. Ik heb er een jong sociaal katertje bijgehaald van ca. 6 maanden en binnen een half uur vlogen ze samen door het huis en mijn poes kan nu weer lekker de hele dag slapen.

[Kip]

Wat fijn dat het voor jullie gewerkt heeft om een kitten erbij te nemen! Hier even een kleine update.

Hoe meer ik erover nadenk, hoe leuker het me lijkt om nog een katje in huis te nemen. Ik heb vandaag gelijk contact opgenomen met een kittenadoptiecentrum in de buurt en de situatie uitgelegd. Ik kreeg een erg vriendelijke vrouw aan de lijn die me erg goed heeft geïnformeerd. Haar conclusie was dat Kip mij waarschijnlijk niet respecteert, mij ziet als prooi en me daarom aanvalt. Niet zo leuk om te horen.. Dat ik haar kattenvriendje ben (zoals Jantina dat zei) klinkt een stuk gezelliger haha.

Haar advies was om eerst eens contact op te nemen met een kattengedragsdeskundige. Daar heb ik gelijk het een en ander over opgezocht en ik schrok een beetje van de bedragen van een consult. Ik heb er veel voor over, maar ik weet niet zo goed wat ik van zo'n deskundige moet denken. Met alle respect hoor! Een kitten kon ook wel helpen volgens haar, maar dan zou hij al zeker een maand of 8 moeten zijn. Een jonkie was volgens haar nog te kwetsbaar.

Hoe klinkt dit advies voor jullie?

[castratenkoor]

Heel persoonlijk lijkt het mij een onzinnig advies.

Kijk eens naar wat mijn kittens hier met elkaar doen. Achter elkaar aanzitten, stoeien, ravotten, meppen, elkaar vangen en bespringen enz. Dat mist jouw poes. Daar gebruikt ze jou voor. Je arm pakken en met de achterpoten ertegenaan trappen is normaal stoeigedrag. Heeft niks te maken met dat ze jou niet respecteert.

Persoonlijk zou ik geen geld uitgeven aan een kattengedragsdeskundige. Waarom je poes doet wat ze doet is heel duidelijk.

Ik zou naar een andere opvang gaan en een speelmaatje - liefst een katertje van onder de 6 maanden, niet dominant, maar ook niet te bang/onderdanig, een lekker nonchalant type - voor haar halen. Dat zal in het begin echt niet zonder slag of stoot gaan, maar als je een maand verder bent gaan ze wat aan elkaar hebben.

[Rik]

Haar conclusie was dat Kip mij waarschijnlijk niet respecteert, mij ziet als prooi en me daarom aanvalt.

Mmmmmm, jou écht als prooi zien... dat lijkt mij sterk. Jij bent 'tig keer groter. Geen enkel verstandig beest zal een ander beest dat zoveel groter is als prooi zien (of ze moet echt helemaal "maf" zijn). Dus dit moet speelgedrag zijn, tenzij ze blaast en gromt met opstaande vacht als ze aanvalt, maar ik neem aan dat je zelf dat verschil wel ziet. En "niet respecteren" lijkt mij ook een beetje kort door de bocht. Maar ok... ik ben geen gedragsdeskundige. Dat een jong kitten kwetsbaar is heeft ze wel gelijk in, maar of dat een probleem is hangt van de situatie af. Vandaar dat ik me afvroeg hoezeer Kip al als solopoes gecategoriseerd mag worden. Als ze dus echt sologedrag vertoond tegenover een kitten en er gelijk op aanvalt en blijft aanvallen is dat inderdaad niet zo goed voor een kleine kitten. Maar het kan ook meevallen en dat er een instinkt naar boven komt en dat ze er heel voorzichtig mee zal zijn. Vandaar dat ik ook een proefperiode adviseerde. Als ze er in de eerste dagen niet op duikt (met blazen en grommen en hoge rug) dan zal het wel meevallen. Blazen en grommen zonder aanvallen kun je overigens wel van haar verwachten, denk ik, maar dat komt met wat tijd wel goed. 2 jaar vind ik echt nog wel een leeftijd waarbij je een maatje kunt (moet) introduceren.