laatste hoop

[petra 45]

Dat weet ik ook, dat je wilt helpen en dat waardeer ik ook. Ik probeer zoveel mogelijk, maar hoe meer contact iemand met haar zoekt hoe schuwer ze wordt.
Ja ze is hier net, maar ook niet zo heel kort toch? Had toch wel verwacht dat ze zich ondertussen af en toe liet zien, maar ja dat is nu éénmaal niet zo.

Ik wacht af wat de toekomst gaat brengen. Was in elk geval geen uithaal naar jou persoonlijk toe, ik weet hoe dat voelt dus geloof me dat was niet mijn bedoeling, sorry.

[Chiquita98]

Ok fijn!
Bij een schuwe kat is de tijd dat ie bij jou is toch wel kort hoor. En ik denk ook hoe meer aandacht ze krijgt hoe schuwer ze blijft. Laat haar nu haar eigen tempo bepalen. Eigenlijk kan je niet meer doen dan afwachten en rustig blijven praten. Niet de confrontatie opzoeken met haar. Probeer haar te verleiden met wat lekkers. Zodra ze het gevoel heeft dat ze je vertrouwt zal ze losser komen. Mijn kater is nu bijna 3 en als ik eraan kom lopen loopt ie altijd hard weg. Maar zodra ik op 1 plekje sta of zit dan komt ie wel. Hij is ook geen schootkat. Hem kon ik verleiden met spelletjes zoals een speelstok, lekker eten en nu is hij gek op het laserlampje.
Maar zoals ik al zei kan ik je verder ook echt niet helpen. Ik ben benieuwd hoe de situatie over een paar maand is. Je kan altijd ook nog het advies van een gedragsdeskundige vragen

[Robijn]

Beste Petra, het toverwoord is: geduld, veeeeeeeel geduld, en niets forceren, en nog niets verwachten op de korte termijn....
Ik begrijp dat je een beetje baalt dat je poes niet zo aanhankelijk is als je verwacht had, maar je hebt haar natuurlijk ook nog niet zo lang. Dat kan echt nog gaan veranderen, maar waarschijnlijk niet zo snel als jij zou willen.
Mijn poes Robijntje was ook extreem angstig in het begin (zie mijn foto-album voor het hele verhaal). Drie maanden later nam ik er een kittentje bij. Ook met de gedachte, een kittentje is een onbeschreven blad, vrolijk en speels, en dat miste ik bij Robijntje.... Ik werd eigenlijk zelf een beetje depressief van haar angstige en depressieve gedrag. Ik had beter een kittentje kunnen nemen... Een beetje egoïstisch van mezelf... Ik kende het kattenforum toen nog niet, en dacht dat het beter was om een kittentje bij Robijntje te zetten, dan een volwassen kat, met misschien ook wel weer een rotverleden, waar je niets van af weet. Wilde niet weer een angsthaas.. Vlak voor Gaudi kwam, zag ik dat Robijntje minder angstig werd, en steeds meer contact met mij begon te zoeken. Ik begon een beetje te twijfelen; was het wel een goed idee, nog een kitten erbij? Aan de andere kant vond ik het toch ook leuk om een kitten erbij te hebben, en even mijn zorgen rondom Robijntje te vergeten. En inderdaad, Gaudi was een ontzettend leuk en stoer katertje. Voor ons, maar helaas niet voor Robijntje. Integendeel, na een tijdje beulde hij haar helemaal af..... Zij gaf haar grenzen niet aan, en hij werd dus steeds wilder naar haar toe. Dat was niet het leven wat ik voor ogen had voor haar; ze had al zo'n rotverleden.... Het advies op het forum was: of een kitten erbij, waar Gaudi mee kon ravotten, zodat Robijntje met rust gelaten zou worden, of een ander gouden mandje voor Gaudi zoeken. Ik had voor het laatste gekozen. Vanaf dat moment begon Robijn helemaal op te bloeien. Ze werd steeds aanhankelijker, speelser, zelfverzekerder.
Ik was gewoon te ongeduldig. Verwachtte te veel van haar in een te korte tijd. Ik dacht ook altijd dat een kat na een week of 4 toch wel gewend moet zijn, en zo niet, dat het dan nooooooit meer goed zou komen.
Fout gedacht.. Weet nu dat het maanden, zelfs jaren kan duren, voordat een angstige kat zich durft te ontspannen. En soms blijft de kat heel z'n leven angstig. Niet elke kat is/wordt een knuffelkat; en dat zul je in dat geval gewoon moeten accepteren en respecteren. Lees eens in het album van Dinie (castratenkoor). Zij heeft zgn 'hopeloze gevallen'. Echter deze katten mogen zijn wie ze zijn, en er wordt niets van hen verlangd of verwacht. Dinie heeft ze geaccepteerd zoals ze zijn, met al hun 'minpuntjes'. Prachtig toch?!
Bij Robijntje duurde het echt een klein jaar, voordat ze ons echt vertrouwde.
Maar wat heb ik ervoor terug gekregen..... Ik zou haar voor geen goud meer kwijt willen!!!
En nu is ze een superlieve aanhankelijke, zachtaardige poes die heel graag bij ons wil zijn, bij ons op schoot ligt, bij ons op bed, zich ontzettend graag laat knuffelen, en super goed overweg kan met Sem, de volwassen kater die ik er later bijgenomen heb, met een even zachtaardig karakter als Robijn...
Een collega van mij ook; zij had een volwassen poes overgenomen. De poes was doodsbang; heeft een jaar op de bovenverdieping in de klerenkast geleefd. Iedereen zei tegen haar dat ze die kat weg moest doen, want wat heb je nou aan zo'n kat. Nee, zei ze, dat doe je toch ook niet als het je kind is. Die doe je toch ook niet weg, omdat die doodsbang is voor de wereld??
En nu is deze poes de meest aanhankelijke poes die ze nu heeft (ze heeft er 3).
Met veel liefde en veel geduld kun je een hoop bereiken.

Heb geduld, en gij zult beloond worden....

[Renatevanderveer]

Hier heeft poes Bounty zelf heel duidelijk aangegeven waar ze wel of niet aan toe was.
De eerste weken maakte ze werkelijk gehakt van ons als we haar wilden benaderen.
Ze werd dan heel, heel erg agressief, naar alles en iedereen.
De eerste week heeft kater Snickers een paar flinke meppen gekregen.

S' nachts hoorde ik haar wel eens op de kattenbak gaan en zodra ze ons hoorde bewegen, hoorde je haar brommen en grommen.
Ze was heel alert en alles was erop gericht zichzelf te beschermen.
Dit heeft Bounty bijna anderhalve week volgehouden, al liep ze wel steeds vaker in onze buurt.

Hier heeft Bounty alles kunnen afkijken van kater Snickers, maar jouw Siel heeft geen voorbeeld.
Niet iets waaraan ze kan ontdekken dat mensen te vertrouwen zijn.
En vergeet niet, ze is nog maar net bij je.
Het heeft weken geduurd voordat we Bounty 'normaal' konden oppakken.

De vele dierenartsbezoeken hebben het weliswaar versneld,
maar de vertrouwensband waar Bounty zo gebaad bij is, die hebben enkel mijn vriend en ik gewonnen.
Anderen zijn eng en soms neigt Bounty dan weer even agressief te worden.

Geef Siel de tijd om zelf het tempo te bepalen.
Hoe ongeduldiger jij word, des te langer het duurt.
Je kunt beter alle stapjes voorwaarts onwijs aanmoedigen, in je hoofd dan.
Wanneer jij ongeduldig word, voelt Siel dit aan.
Ik kan het weten, want wanneer ik, ongeduldig als ik was, Bounty wilde benaderen, mepte ze me helemaal aan gorten.

Geduld, zoals Mariska ook al omschreef, is het beste medicijn.

[Dinky]

3 dagen terug was er nog iemand die ook dacht in dagen met een angstige kat. Dat topic is hier terug te vinden. Misschien heb je er wat aan? En misschien heb je er wat aan om contact op te nemen met diegene omdat die op dit moment in hetzelfde schuitje zit?

Bij een angstige kat zoals Siel moet je ook niet denken in dagen maar in maanden (of zelfs jaren). Wat betreft succesverhalen kan je kijken in dit nieuwe foto-album

[Adriana]

Oké even een update, het gaat goed met siel, ze krost de hele kamer door en ontziet niets of niemand maar.
Op tafel, kast achter koelkast, vazen die sneuvelen, maar ik heb dit toch 1000x liever dan een poes die achter het gordijn blijft zitten.

lees de eerste berichten van je topic nog ff door.... en dat binnen een paar weken.. dus hoezo laatste hoop, leve Siel!

enne, is ze nu al gecastreerd?

[Chiquita98]

Zie, dit heeft dus maar 2 weken geduurd. Weer een voorbeeld dat het baasje echt wat geduld moet hebben. Hopelijk lezen nieuwe baasjes die tegen hetzelfde aanlopen eerst dit topic. Wijze les: niet meteen in paniek raken als je katje zich verschuilt. Rust en tijd is wat je kat het meest nodig heeft.

Heel fijn dat het nu goed gaat! En nu dan ook lekker gaan genieten van je huisgenootje

[petra 45]

Ja dat doen we zeker, Ik heb aleen de vazen maar even weg gezet, niet
omdat ik er zo aan gehecht ben, maar dat glas is eng, moet ze niet in haar
pootjes krijgen.

[BloemTetsu]

Zie je, het is toch allemaal goedgekomen

[petra 45]

zeker, alles is goed gekomen maar nu bijt ze, ik hoop dat het spelen is maar ze heeft me flink te pakken gehad bloedde als een rund.
En ze eet geen brokjes meer, wat ik ook probeer. zelfs royal canin voor moeilijke eters wil ze niet.

Het is wel een poes met gebruiks aanwijzing, en die is niet mee geleverd, hahaha

[helskinky]

Ach dat gaat ook wel weer over, Mio heeft ook af en toe van die kuren, dan bijt ie ineens in mijn dochter d'r been . Zou niet bij elk dingetje gaan denken dat het aan het beestje ligt. Fijn dat alles weer goed gaat

[Chiquita98]

Ik ken ook geen gebruiksaanwijzing die van toepassing is op alle katten. Ze hebben elk weer een andere. En dat maakt ze ook zo leuk

[BloemTetsu]

Een kat met gebruikaanwijzing is helemaal niet leuk

Heb je ook de Almo hollistic met kip geprobeerd?
Natvoer eet Siel wel?

Misschien was het een eenmalig actie. Paniek, spel of iets heel anders.

[Dinky]

De eerste poes met bijgeleverde gebruikshandleiding moet ik nog tegenkomen
En als ze maar eet is het geen ramp wanneer ze de brokjes niet eet (al zou ik dan wel gebit in de gaten zien te houden).

[petra 45]

Een kat met gebruikaanwijzing is helemaal niet leuk

Heb je ook de Almo hollistic met kip geprobeerd?
nee die niet, nooit van gehoord ook.

Natvoer eet Siel wel?
Dat wel ja, en daar gooi ik dan ook maar water bij want drinken doet ze ook niet
of ik zie het niet, urine en ontlasting wel normaal, brokjes heb ik ook al in water proberen te weken en in kattemelk, met als resultaat dat ze eraan ruikt, me aankijkt en miauwd alsof ze wil zeggen ben je nou echt helemaal "gek" geworden.

Misschien was het een eenmalig actie. Paniek, spel of iets heel anders.

Nou dit was geen éénmalige actie, ik ben op mijn hoede nu maar mijn man had ze ook te pakken.
Ik ga er toch nog vanuit dat het spelen is want ze komt nl eerst om aandacht vragen, als je dan gaat aaien wordt het spel snel ruw [doet ze zelf] en dan inééns is het hap, en ze laat niet los, bijt echt door.

Ik heb nu een goede laser gekocht en laat haar flink rennen misschien wordt ze dan zo moe dat het bijten niet leuk meer is, en krijgt ze zoveel honger dat ze aan de brokken gaat.