laatste hoop

[petra 45]

Onze siel werd een paar dagen geleden inééns heel bang, nu kruipt ze steeds verder weg en wordt steeds banger en banger, we hebben haar een weekje nu.

net kwamen we thuis ze zat voor het raam ik keek haar van buiten naar binnen aan, zwaaide even en ze dook weg, dat is toch raar gedrag?

ze zit te rillen over haar hele lijfje, ik vrees het ergste.

[Ms Maaike]

Hoi, misschien is het het beste om even naar de dierenarts te gaan. Hoezo laatste hoop eigenlijk?

[AnneLore]

het klinkt wel sneu, je schreef al in een eerder topic dat ze eerst zo aanhankelijk was (misschien krolsheid, dacht jij?) en dat het nu zo anders is. wat balen voor jou en voor Siel.

Wat Maaike al zegt, even langs de da is geen slecht idee, om in ieder geval uit te sluiten dat ze niets onder de leden heeft. eet en drinkt ze wel?
wat je nog kunt doen is feliway gaan gebruiken (dat is een synthetische variant van het kattenhormoon, wat een geruststellend effect heeft. als je huis ernaar ruikt zegt dat eigenlijk 'het is hier veilig') het is te koop op Zooplus, en ik denk ook wel bij een aantal dierenartsen.
Valeriaan op watjes door het huis verspreiden kan ook werken.

het kan zijn dat ze iets heeft gehoord of gezien wat haar aan het schrikken heeft gemaakt. heb je haar van kitten af?
Mijn kat Joost is eerst nog bij andere mensen geweest, en dat was geen groot succes. Ik pakte vanmorgen de plantenspuit om behang mee af te halen, en hij vloog zowat tegen het plafond. pas toen ik hem had gerustgesteld en had uitgelegd en laten zien (en dat duurde best láng) dat ik niet richting hem iets ging doen met dat ding kalmeerde hij weer. Terwijl ik nog nóóit zo'n ding in huis heb gehad, maar kennelijk had hij hier een hele slechte ervaring mee.
ik bedoel maar, het kan iets zijn wat absoluut niet aan jou gekoppeld is, maar wat zij heeft ervaren als heel indringend. kun je niet altijd iets aan doen.

ik zou haar vooral heel veel tijd geven en alle (ja, sorry, alle ) topics over angstige katten doorlezen. daar staan echt veel goeie tips in. forceer in ieder geval niks...

sterkte!

[Ikey]

Wat vervelend dat ze zo achteruit lijkt te gaan Je zei eerder al dat jullie niks gek hebben gedaan, maar Annelores verhaal over de plantenspuit doet mij toch ook vermoeden dat het misschien zoiets is geweest. Dus misschien toch nog eens nagaan of je de dag(en) voordat het begon een bepaald iets hebt gedaan/vastgehad wat je eerder (dus in de tijd dat Siel net bij je is) niet had gedaan. Heb je misschien ruzie gehad met iemand? Of misschien iets laten vallen? Of juist een heel vrolijke gehad? Kan me voorstellen dat het lastig is na te gaan
Ik ben het ook met Maaike eens om even langs de DA met haar te gaan, om medische oorzaken uit te sluiten. Hoop voor je dat ze snel bij trekt

[Ikey]

Ik zit nog even te denken aan wat je in een ander topic zei dat je toch dat dat het krolsheid was omdat ze haar kontje omhoog deed. Heb ook even terug gelezen in je eerste topic. Je zei dat ze een hoge staart had en kopjes kwam geven.

Is dit niet katteneigen als ze aandacht vragen? Om je benen draaien, tegen je aan wrijven, hoge staart, spinnen en eventueel kopjes geven? Ik meen me te herinneren dat onze kater (die is gecastreerd) ook wel eens zijn kontje omhoog doet als ik hem aai.

Ga je Siel trouwens wel castreren? Misschien een idee om meteen een afspraak met de DA te maken als je er toch bent om dit te bespreken.

[eveline1982]

Het lijkt er toch op dat Siel iets heeft mee gemaakt, in het verleden misschien? Euhm zonder even terug te lezen, jullie hebben haar net toch? Ik zou eerst medische oorzaken uitsluiten bij de dierenarts. Als daar niks uit komt raad ik aan om haar opnieuw te introduceren! Een ruime bench waar je haar kattenbak, eten/water en deken in kan leggen raad ik je toch echt aan. Hou haar daar een paar dagen in en zorg er absoluut voor, dat er in die dagen niks engs kan gebeuren, ik raad je dan ook echt aan om geen visite in huis te halen! Ga meerdere keren per dag bij haar zitten, en bied haar lekkere dingetjes aan en kroel haar veel, hier pas ik massages toe bij bange katten. Ik aai ze eerst over hun hele lichaam en kop om te voelen waar de stress zit, dan start ik met het zachtjes masseren van de plekken waar zij het, het prettigst vinden. Elke kroelsessie ga ik iets verder en pak ik steeds meer de gestresste plekken aan. Pas als ik geen knopen meer vind en de kat duidelijk laat merken dat hij de massages fijn vind mogen ze "los". Vaak heb ik binnen een paar dagen de knopen (en dus grootste stress) uit het dier weg en een band opgebouwd. Het is best intiem, zo een massage, en soms vechten katten hier tegen. Mochten ze grommen of uithalen toon dan geen angst!!!! Maar leg je hand rustig voor hen neer en zodra je merkt dat ze weer wat relaxter reageren ga je verder.

zowiezo is het nooit aan te raden om een kat te straffen, zelfs niet met wat water. Katten zijn eigenzinnige dieren en tolereren dit niet! Ik heb een poesje in de opvang (8 maandjes oud nu) die niet veel menselijk contact gewend was. Zij houd er nogal een verknipte manier op na, om haar liefde te tonen naar mij. Ik heb dus al aardig wat krassen en bijtwondjes opgelopen, de eerste keer hief ik mijn vinger op om haar te tonen dat dit niet kon. Ik bekocht dit met een paar flinke halen . Gelukkig heeft haar dit niet haar vertrouwen in mij gekost, maar ik heb dus wel weer een wijze les gehad! Getraumatiseerde of bange katten moet je NOOIT straffen, de band die je met ze opbouwt is enorm fragriel en heel snel stuk te maken. Ga goed na of je dit kan en of je genoeg geduld hebt om met haar aan het werk te gaan, is dit niet het geval, ga dan aub opzoek naar mensen die dit geduld wel kunnen opbrengen. Maar sluit eerst medische oorzaken uit! Heel veel succes.

[petra 45]

Allereerst, laatste hoop dat we er vandaag uit zouden komen, dierenarts tuurlijk maak me teveel zorgen, castreren zeker weten, maar niet nu want dan wordt ze nog banger.

Bij haar gaan zitten, tja moeilijk als ze niet bij me komt ik heb namelijk een zeldzame aandoening waardoor dit zonder heeeeeel veel pijn niet mogelijk is. Maar dat is off topic geloof ik.

Ik weet niet wat er is gebeurd, alleen dat ze 1x een stroom schokje kreeg toen ik haar aaide, kwam denk ik door mijn trui. Maar dan moet ze dat met terug werkende kracht zijn gaan asocieeren met negatief want op dat moment schrokken we alle twee wel even maar kon ik haar gewoon blijven aaien.

Verder is het hier rustig, mijn man en ik wonen hier nog alleen kinderen zijn al uitgevlogen, natuurlijk komen die wel regelmatig over de vloer, maar eerlijk is eerlijk ik ga mijn kinderen en schoonkinderen niet verbieden te komen omdat siel er niet tegen kan.

Dus tja we modderen maar aan, ééns zien wat dierenarts zegt, of ik wel of niet moet komen nu ze zo angstig is etc etc.....

[AnneLore]

Allereerst, laatste hoop dat we er vandaag uit zouden komen, dierenarts tuurlijk maak me teveel zorgen, castreren zeker weten, maar niet nu want dan wordt ze nog banger.

ik wil niet vervelend zijn, maar dit gaat niet met een dagje opgelost zijn... dit werkt op een heleboel levels, fysiek (stresshormonen), emotioneel (angst) en gedrag (reactie/wegkruipen) het gaat een boel geduld kosten ben ik bang. niet dat je er de hele dag naast moet zitten, maar het is wel een kwestie van lange adem, met vallen en opstaan, enz.

Bij haar gaan zitten, tja moeilijk als ze niet bij me komt ik heb namelijk een zeldzame aandoening waardoor dit zonder heeeeeel veel pijn niet mogelijk is. Maar dat is off topic geloof ik.

oei, dat is naar. weet niet of het off-topic is, denk eigenlijk van niet. het heeft ook invloed op hoe jij haar wel en niet kunt benaderen, dus het is wel van belang denk ik sowieso ook rot voor je!
Je zou natuurlijk, wat Eveline zegt, een bench neer kunnen zetten (een grote) en dat zo dat jij er ook makkelijk bij kan. dat je zonder pijn bij haar kunt zitten. want ik denk dat zij het ook wel doorheeft als jij niet ontspannen zit

Ik weet niet wat er is gebeurd, alleen dat ze 1x een stroom schokje kreeg toen ik haar aaide, kwam denk ik door mijn trui. Maar dan moet ze dat met terug werkende kracht zijn gaan asocieeren met negatief want op dat moment schrokken we alle twee wel even maar kon ik haar gewoon blijven aaien.

lijkt me stug dat dat het is, denk dat je het dan op dat moment wel had gemerkt? (of heeft iemand anders daar een beter onderbouwd idee over?)
maar het kan ook een geluid van buiten zijn, een auto, een blaffende hond, iets wat op de grond viel? geen idee...

Verder is het hier rustig, mijn man en ik wonen hier nog alleen kinderen zijn al uitgevlogen, natuurlijk komen die wel regelmatig over de vloer, maar eerlijk is eerlijk ik ga mijn kinderen en schoonkinderen niet verbieden te komen omdat siel er niet tegen kan.

het is ook niet dat ze nooit meer kunnen komen... maar een aantal dagen, tot Siel wat minder bang is als ze jou kan zien als 'basis' en daar vertrouwen in heeft, kan ze ook meer nieuwe dingen aan.

nog maar even uit ervaring: de eerste keer dat ik hier mensen over de vloer had bleef Joost maar rondrennen, zn nagels zetten in stoelen die scheef stonden (hij is een tikje dwangmatig als dingen niet op hun plek staan ) en daar zat dan natuurlijk ook nog iemand in. Hij kruipt niet weg, maar blijft in een soort 'aanval- en meedoen modus, tot hij echt compleet op is. 's nachts komt dan de stress eruit en ligt er een bibberend katje tegen me aan. maar de tweede keer durfde hij na een paar uur al rustig tussen het bezoek door te lopen. schot in de zaak ik bedoel te zeggen, ik hou er wel rekening mee, in die zin, dat ik dat soort bezoeken niet plan als ik net veel heb gewerkt, of vlak na oud en nieuw bijvoorbeeld.
naarmate hij ouder wordt (hij is nu 8 maanden) en het beter kan handelen kan er ook meer. het blijft toch een soort van opvoeden...

Dus tja we modderen maar aan, ééns zien wat dierenarts zegt, of ik wel of niet moet komen nu ze zo angstig is etc etc...

als ik zo brutaal mag zijn, ja, wel gaan. liever dat, dan dat ze pijn heeft en dat dat voortduurt. je kunt ook voor de gelegenheid op medpets iets rustgevends bestellen (maar daar weten anderen meer van dan ik)

[petra 45]

Ik weet niet of ze pijn heeft, als ik dat zeker wist had ik vandaag ook een dierenarts kunnen vinden, we wonen hier niet in een plaats met maar 1 D.A en pijn is vreselijk zo gemeen ben ik echt niet, maar het is echt bangigheid, stress.

Ik hou jullie op de hoogte, kijk morgen even is er niets veranderd dan D.A.

[DeTut]

kan heel goed (alleen maar) bangigheid, stress zijn; zo'n verhuizing is best ingrijpend en wellicht weet je niet wat je in het verleden heeft meegemaakt? om haar nu te moeten oppakken, in mandje en bij d.a. is dan wel weer extra stress...Zo'n katje kun je t best in kleine ruimte laten wennen, waar je goed contact kan maken dus niet mogelijkheid om onder bank of bed. bench is allerbeste optie maar veel mensen vinden dat (helaas) zielig. Ik zou pas naar d.a. gaan als je denkt dat er iets met gezondheid is. Eet en drinkt en poept en plast ze goed en genoeg? Lijkt niet sloom, koortsig? dan zou ik eerst maar flink investeren in 'geestelijke hulp'...!

[jennli]

Hier heeft het bij pjotr weken geduurd voordat hij niet meer bang en gestrest was. Laat het beestje haar tijd nemen en ook het initiatief nemen. Zolang ze drinkt, eet en haar behoefte doet. Geduld, rustig tegen haar praten helpt

[eveline1982]

Met geen visite bedoelde ik, de eerste dagen of misschien week. Het is om rust te kweken en om een goede eerste band met haar op te bouwen. De bench zou je eventueel in een rustige hoek van de kamer, op een tafeltje kunnen zetten zodat je op een stoel ernaast kan zitten voor de kroel/massage's technieken. Ik begrijp heel goed dat je nu denkt, waar ben ik aan begonnen en hoe heeft het zo fout kunnen gaan. Ik denk niet dat je hier ooit een goed antwoord op zal krijgen, het kan inderdaad het stroomstootje van de trui kunnen zijn die een angst heeft getriggerd bij haar, maar het kan ook een iets late reactie op de verhuizing zijn. Maar dat is maar gegis. Wel ben ik (gezien het verhaal) ervan overtuigt dat je een getraumatiseerde of verkeerd gesocialiseerde kat hebt. Gezien haar leeftijd is de kans enorm groot dat het allemaal nog goed komt, maar dan moet er wel actie worden ondernomen. En zoals detut al schreef, achter de bank kom je echt niet ver! Ik raad echt aan om zsm een bench aan te schaffen en haar vanuit daar het vertrouwen terug te geven, dit is echt niet zielig en zodra je merkt dat ze het vertrouwen heeft kan de bench ook gewoon weer weg.

Het opvangertje waar ik het net over had, vond de bench enorm fijn en zag dit als haar veilige haven. Ik heb de bench een week voor haar laten staan en na 2 dagen liep ze al (schichtig) door het huis, als er iets gebeurde wat te eng was vloog ze dan ook direct de bench weer in. Ik weet zeker, dat als ze de bench heel erg had gevonden, ze ook niet meer (na haar "vrijlating") er weer in was gegaan

[BloemTetsu]

Bloem kon ik na 3 maanden pas aaien. Zij had in haar leven geen mens gezien. Toen ik haar in huis nam was ze 1,5-2 jaar en dat was op 1 oktober 2011.
De eerste maande had ze haar eigen kamer, waar ik vaak ging zitten lezen en negeren. Heel veel rust, geduld en honderden uren arbeid. Bench had ik jammer genoeg niet tot mij beschikking.

Het is nu de perfecte knuffel kat. Die altijd een beetje wild blijft.

Oppakken is no-go. Net als nagels knippen, kammen, oren schoonmaken. Niet dat het nodig is, maar ik probeer het te trainen in geval het wel moet.

[Ms Maaike]

Er zijn al heel goede tips gegeven. Maar ik wilde toch nog wat zeggen over de bangigheid. Die kan namelijk prima voortkomen uit pijn. Elke kat gaat anders om met pijn, zeker als ze misschien niet weten waar die pijn vandaan kan komen. Dit in combinatie met dat ze net verhuisd is kan het allemaal erger maken. Als ze na een aantal dagen nog steeds niet kalmer is geworden (of juist te kalm) zou ik toch even naar de dierenarts, juist omdat die angst zo plots is begonnen.

[Dinky]

Ook ik vraag me af of het wel alleen angst is, juist omdat ze vrij snel wel tevoorschijn kwam eerst en nu weg gestopt zit te rillen.
Katten kunnen namelijk weg gaan kruipen wanneer ze juist pijn hebben, daarom zou ik er toch over nadenken haar voor controle langs een DA te halen. Wanneer ze medisch gezond is zou ik toch een bench overwegen, vooral omdat jij zelf niet erbij kan zitten wanneer ze zo weg gestopt zit.