Ik was dus niet achterlijk

[Selena]

Weken geleden heb ik hier al gepost over mijn kater Siri die zich vreemd gedroeg: lusteloos, anders dan anders. Twee keer naa de dierenarts geweest, urine, bloed en alles onderzocht maar leek kerngezond. Ze zeiden dat hij stress heeft en daarom zo doet. Ik vond het raar, want beest is nooit gestressed en is nergens bang voor maar Ik werd op een gegeven moment een beetje aangekeken alsof ik hypochondrisch zou zijn. Ik weer naar huis en denken: het zal dan wel aan mij liggen. Even ging het iets beter maar nu sinds een week werd hij weer lustelozer, eetlust nam af, en ik maar tegen mezelf blijven zeggen dat ik het me inbeeld, tussendoor nog een keer de dierenarts gemaild dat ik me toch zorgen maakte maar kreeg geen reactie en was bang om helemaal niet meer serieus genomen te worden. Ook beweegt hij houterig en aarzelt als hij ergens vanaf moet springen. Dit doet hij extreem voorzichtig, maar deed hij dus al langer (ook in de tiijd dat ze hem onderzocht hebben en gezond verklaart). Zijn eetlust is nu ook afgenomen en hij is de hele dag binnen. Zijn knipvlies is af en toe voorgeschoven en pupillen zijn vaak groot. Ook likt hij steeds nerveus op een bepaalde plek (dit zou ook stress zijn volgens de dierenarts) IEdere dag maak ik me nog zorgen om hem maar praat mezelf aan dat hij wel gezond MOET zijn.
Echter vandaag heeft hij me zelf verteld wat er aan de hand is! Op de plek waar hij steeds nerveus wat likte bevond zich opeens een enorme kale plek. Dit zit er sinds vandaag want valt direct op en ik zie het nu pas. Ik heb het bekeken en het lijkt alsof hij in één keer al zijn haren dar er uit heeft getrokken. Ik belde de diernarts wederom om te vragen of deze kale plek in combinatie met zijn vreemde gedrag nu wél een concrete aanwjzing is om verder te zoeken. Op nieuw gaven ze aan dat het stress was en dat mijn kat nou eenmaal een gestressed poesje IS. Wederom legte ik uit dat dit JUIST niet het geval is en dat hij tijdens het vuurwerk vrolijk voor het raam de knallende vuurpijlen zat te bekijken alsof het smakelijke vogeltjes waren. Totáál niet gestressed dus dat beest! Toch zou het stress zijn en ik moest het aankijken.
Voorzichtig ben ik nogmaals gaan kijken en voelen en voelde dat er onderhuids een grote vochtophoping zit. Het voelt heel warm aan en opeens viel het op dat er een hele zwelling zat (door zijn vacht niet te zien maar door de kale plek nu wel degelijk. Ik belde de dierenarts en opeens moet ik nu met spoed komen want het kan goed een onderhuids abces zijn!!

Niet zo gek dus dat hij steeds lustelozer werd, tekenen van pijn en stress heeft. Nu is het zo erg geworden dat hij niet meer goed kan bewegen en veel pijn heeft! Ik baal hier echt heel erg van, dat het nu pas ontdekt wordt en ben zo blij dat hij het heeft kaalgeplukt (alsof hij het dus echt aan me wilde laten zien) en voortaan zal ik dus NOOIT maar dan ook nooit meer aan mezelf twijfelen als ik vind dat mijn kat raar doet. Vanmiddag ga ik naar de dierenarts en zal dus duidelijk worden wat het precies is. Ik hoop dat het makkelijk te behandelen is en niet heel ernstig is...

[Brittenbolletje]

Ik zou als de wiede weerga een andere da zoeken. een da hoort je serieus te nemen en zeker niet te doen alsof het stress is. jij kent (dat blijkt maar weer) je kat veel beter. ik zou er een klacht neerlegge of meer stappen ondernemen. Ik hoop voor je dat ze nu op tijd zijn met alles want o wee als het zo fout gaat...... maar daar gaan we nu niet aan denken.

[Anne87]

Ik weet niet waar je woont, maar zoek een andere dierenarts! Hier heb je niks aan, deze neemt je totaal niet serieus. Een dierenarts hoort ook open te staan voor jouw bevindingen, jij woont tenslotte met je kat in huis en ziet hem het meeste. En dan inderdaad zsm naar de nieuwe dierenarts toe! Ik zou zelfs overwegen een klacht in te dienen bij de huidige dierenarts. Ik hoop voor je dat ze op tijd zijn...

[Selena]

Geloof het of niet, maar dit is dus al de derde dierenarts in een half jaar tijd! Bij Dierenarts 1 ligt al een klacht, bij dierenarts 2 heb ik geen klacht ingediend maar ga ik NOOIT meer naar toe en bij deze dierenarts is dit nu weer aan de hand.... Ik word niet goed van het dierenarts hoppen. Deze staat erg goed aangeschreven in Den Haag ik denk dus dat het overal zo is en kennelijk kom ik debiel over of zo... volgende keer zal ik ook eisen om verder onderzoek ook al zeggen zij dat het niks is... misschien heb ik me te snel over laten halen. Ik weet het niet, het ligt denk ik ook voor een deel aan mij aangezien ik het dus vaker heb

[Anne87]

Woon je in Den Haag zelf of in de regio? Mijn ouders wonen in Alphen aan den Rijn. Daar heb ik zelf ook jaren gewoond en ik was groot fan van de Ster kliniek in Alphen. Hun website is http://www.sterkliniek-alphen.nl/. Ik weet niet of dat voor jou bereikbaar is, maar ik vond hun erg prettig, vriendelijk en professioneel.
Wij zijn daar gekomen nadat de kat van mijn ouders van een open zoldertrap was gevallen. Bij de toenmalige dierenarts werd gezegd dat Odie vals was en afgemaakt moest worden. Odie beet namelijk ineens toen de DA haar zat te porren in haar zij. Wij waren het daar niet mee eens en zijn naar de ster kliniek gegaan. Die hebben foto's gemaakt en haar heup bleek volledig doormidden gebroken aan een kant. Vind je het gek dat ze beet? Ik zou ook bijten als iemand daarin port... Anyway, meteen opgenomen en geopereerd en ze heeft nog meer dan 10 jaar geleefd daarna. Altijd bij hun gebleven, ook met de konijnen en hond, en later ook met Flo, toen Flo nog in Alphen woonde. Fantastische dierenarts.

[Dinky]

Tja op wat voor verder onderzoek had je dan gestaan want bijvoorbeeld bloedonderzoek was toch gedaan en kwam niets uit?
Wel fijn dat je nu de kwaal hebt kunnen ontdekken en duimen dat het niet te laat is geweest
Wel enorm balen dat je door de da niet serieus werd genomen

[BloemTetsu]

Dus je bent gek en moet maar blijven? Tuurlijk niet.
Deze was ook niet goed. Er zijn genoeg DA in Den Haag en forumleden die er wonen, dus zij kunnen je een andere (als je deze niet heel toevallig al gehad heb) aanwijzen.

Het zit je gewoon niet mee en dat kan, nu niet aan jezelf gaan twijfelen, poezen zijn belangrijk en serieus genomen worden hoort erbij.
Dat het in korte tijd gebeurt kan omdat de katten vaak ziek waren, anders was je er op den duur wel achter gekomen.

Ik hoop voor je dat ze op tijd zijn

[lidewij020]

Wat goed van je dat je zelf wel inzag dat er iets goed mis was met je kat. Heel goed ook dat je nu zelf die kale plek hebt onderzocht en die verdikking hebt gevonden. Ik denk dat dit wel een les is voor de toekomst en voor iedereen een les kan zijn. Vaak geloven we professionals teveel. Ze hebben gestudeerd, ervaring, dus ze zullen het wel weten. Uit onderzoek is gebleken dat lager opgeleide mensen vaak een minder goede behandeling tegen kanker kregen dan goed opgeleide mensen. Rede: goed opgeleide mensen hebben meer de neiging door te vragen en zelf informatie te zoeken.

Het kan dus nooit kwaad om echt door te vragen en heel duidelijk te zijn in wat jij vindt. Ook al ben je het niet met de professional eens.

[eveline1982]

Jeetje wat vervelend joh!!! Niet aan jezelf twijfelen blijkt maar weer, als je zeker weet dat het niet klopt, klopt het gewoon niet. En gewoon verder zoeken naar een da, uiteindelijk kom je de juiste tegen. Hoop dat het nu snel goed komt met hem, en hij weer verder kan gaan in goede gezondheid!

[Brittenbolletje]

Ik vraag me iets af. Want als er bloed gecheckt is, komen er ook ontstekingswaarden te voorschijn. Is de temperatuur opgemeten bij de kat??

[castratenkoor]

Bij een dierenarts die me niet serieus neemt zou ik echt niet blijven. Dus ook ik raad je een andere dierenarts aan.

Beterschap met Siri! Ik hoop dat je uiteindelijk een dierenarts vindt waar zowel jij als Siri zich prettig bij voelen.

[Robijn]

Hoe gaat het nu met Siri?
Wat heeft de dierenarts gedaan?
En heeft Siri het abces opgelopen als gevolg van een krab/beet door een andere kat? (ik weet niet of Siri buiten komt?)
Heel veel sterkte en beterschap, en ben erg benieuwd hoe het afgelopen is!

[Selena]

Ja ik zal natuurlijk vertellen hoe het is afgelopen en de vragen van mensen hier in deze reactie ook beantwoorden.

Toen ik de arts op de kale plek wees en zei dat ik dus al een maand (sinds het vorige bezoek met onderzoeken) dacht dat mijn kat ziek was maar dat zij daar aangaven dat het stress was. De arts onderzocht Siri en schrok best wel. Zijn temperatuur werd gemeten en hij had hartstikke koorts 40,5 graden! Ze erkende direct dat DIT heel goed de oorzaak kan zijn dat hij zich al die tijd al niet lekker voelt. Op dat moment wilde ik dat alle energie naar de behandeling van mijn kat zou gaan en niet naar de discussie over of zij me wel serieus genoeg namen. Ik voelde in ieder geval een stuk erkenning omdat zij het toe gaf dat ze het niet gevonden had vorige keer, maar tegelijkertijd konden zij daar niets aan doen omdat er toen ook niets te zien was. In de urine waren wel veel ontstekingslichamen gevonden wat zou duiden op een infectie, echter kan dat bij een kat ook nergens op duiden. Uit het bloed onderzoek kwam niets en hij leek na lich. onderzoek kern gezond. Ik was er bij en ze hebben hem ook zorgvuldig onderzocht. Het kan natuurlijk goed dat zoiets verborgen blijft op dat moment. Zij hadden alleen niet mijn zorgen allemaal van tafel moeten vegen... maar nogmaals, dat ligt ook aan het feit dat ik snel aan mezelf ga twijfelen.

Afin nu het belangrijkste: ze scheerde een stuk om de plek kaal en er zat een hele grote buld onderhuids. Ze nam met een naald wat vloeistof er uit en het was helemaal gevuld met pus. Het zou opengemaakt moeten worden. Omdat het vrijdag 17 uur was konden ze Siri niet opnemen en moest hij eerst versuft worden, waarna hij middels een infuus algeheel verdoofd zou worden alvorens ze het abces open zouden snijden. Omdat Siri de hele tijd heel rustig was verwachtte niemand dat hij ongelooflijk fals werd NAdat hij versuft was gemaakt. Heel apart... ze kregen het steeds niet voor elkaar het infuus in zijn pootje te brengen... blazen, krabben, krijsen... en hij begon ook nog tussendoor te braken. Het was heel zielig voor mijn dappere mannetje... uiteindelijk lukte het en ze brachten hem dus onder narcose maar zelfs in die narcose begon hij af en toe opeens weer te blazen en krabben. Ik ben er tijdens het opensnijden bij gebleven en het was een behoorlijk abces, dat op en in de spier van de bovenkant van zijn voorpoot zat, ze moest er dus een beetje omheen snijden. Hij moet er veel last van gehad hebben al die tijd...
Ze brachten een slangetje in de openingen zodat de troep er de komende dagen uit zoukunnen stromen. Het moest open blijven. Het zou een troep geven in huis en een grote bloederige wond worden omdat de opperhuid meestal loslaat, maar dat kon niet anders, want als ze het dicht maken en de ontsteking is nu nog niet over, dan vormt zich zo weer een nieuw abces. die troep maakt me natuurlijk niet uit. Als t maar voor het beestje het beste is. Hij kreeg een gek, strak rood pakje aan zodat hij niet aan de wond kon gaan zitten en het slangetje er uit kon halen.
TOen het klaar was moesten we wachten tot siri wakker zou worden voor ze ons naar huis lieten gaan. Hij wilde niet ontwaken uit de narcose (ik geef hem groot gelijk) en ze begonnen hem te stimuleren door zacht aan pootjes ed te zitten. Het hielp niet en ze gingen even wat anders doen. Siri is nogal een vreetzak en eten is zijn favoriete bezigheid. Ik zeg dus opeens: Siri, happies!? Pling! zijn ogen bewegen, kop omhoog. Waar zijn die happies??!! de assistent kwam er niet aan en zei dat ze dát wilde zien en dat we nu naar huis mogen. Ze waarschuwde me dat na deze ingreep en alle medicatie hij thuis nog niet wil gaan eten. Hij zal de komende dagen geen eetlust hebben, hij moet wel weer gaan eten na een dag of drie. Eten is een heel goed teken. Verder zou hij er alles aan gaan doen om zich te ontdoen van het pakje en het heel erg vinden. Hij zou dagen nodig hebben om te herstellen maar als ik geluk heb zal hij over een paar dagen tekenen van verbetering gaan laten zien. Ik wist al dat waarschijnlijk precies het tegenovergestelde het geval gaat zijn (bij mijn kat lijkt alles namelijk altijd precies omgekeerd te zijn) Toen ik thuiskwam rende meneer inderdaad direct naar zijn etensbak en begon te vreten als nooit te voren. Hij verorberde achterelkaar twee blikjes gourmet en viel daarna zijn brokken aan. Zijn hele kop zat onder het kattenvoer, zo had hij lopen schranzen. Het rode pakje kon hij zeer vanwege de warmte.

Natuurlijk was hij daarna moe en in de war. Af en toe verstopte hij zich omdat hij pijn had denk ik. Ik maakte een tentje waar hij veilig in kon liggen. Mijn andere kat vond hem heel eng vanwege het pakje maar kwam later toch naar hem toe om zijn kopje te likken. De geur van de natte plek op het pakje waar die wond zat betekende duidelijk onheil want zodra ze dat rook maakte ze dat ze wegkwam.

Nu een dag later heeft hij zich dan toch ontdaan van het pakje (herstel: hij zat er helemaal mee in de knoop en stikte half er in...) ik heb hem er van verlost en zag dat de wond helemaal niet bloederig of vies is maar mooi roze en droog. Een zeer voorspoedig herstel dus. Komt ook totaal geen troep meer uit. Het grootste geschenk was dat ik mijn echte kat weer terug heb, nu al! Hij was al zo lang niet zich zelf en nu valt het contrast direct op. HIj is weer bijna de oude en super actief en levendig (ondanks de pijn die hij zou hebben) Ik vind het heel heel erg dat hij zo lang hiermee heeft moeten lopen en ben zo ongelooflijk trots op hem dat hij het heeft kunnen'vertellen'. Net op tijd voor het weekend, anders had ik nu weer met spoed naar een of andere malloot gemoeten die weer iets tijdelijks doet wat niets oplost...
Hij is nu continu aan het zeuren dat hij naar buiten wil. Hij moet plassen namelijk. Ik heb een kattenbak met grit (die hij verafschuwd) en met aarde neergezet en hem daar iedere keer bijgezet en uiteindeiljk is hij toch op de kattenbak gaan plassen (heel demonstratief alsof het het goorste was wat hij ooit gedaan had) maar zo goed van hem!
Maandag moet ik terugkomen bij de dierenarts ter controle...

[Selena]

oja, het is inderdaad ontstaan door een krab op beet van een andere kat maar ik denk zelf dat hij gebeten is door een muis. Dit komt omdat hij een tijd geleden thuis kwam met een enorme mannetjes muis, wel dood toen, maar hij schrok daar steeds van en likte ook op die plek waar nu het abces zit. Denk dat die muis hem dus gebeten heeft. Daar was iets mee in ieder geval... Hij ontmoet ook wel andere katten buiten, maar hoor hem niet vechten. Ze schelden alleen op elkaar...

[castratenkoor]

Fijn dat het nu is opgelost en dat hij zo goed en snel opknapt.