Weeskitten

[wolfie]

dag kattenliefhebbers !

Vrijdag heb ik samen met mn vriendin een wees-kitten (8-9 weken schat ik) geadopteerd , deze was vorige week samen met haar broertes en zusjes gedumpt bij iemand in een schuur en zijn daar eigenlijk een beetje aan hun lot overgelaten (kregen wel wat voedsel maar voor de rest zaten ze echt in de viezigheid). Eens bij ons thuis hebben we ze rustig zelf uit haar transportmand laten komen zodat ze op haar eigen tempo onze living kon verkennen... Jammergenoeg is ze eigenlijk direct onder de zetel gekropen in een hoekje en daar komt ze amper vanonder uit. Ze eet wel goed ( meestal als wij er niet of niet in de buurt zijn) en gaat zelfs in haar (splinternieuwe) kattenbak naar toilet , maar vanaf je ze probeert te benaderen of aaien vlucht ze onder de zetel (ze blaast zelfs als je haar daar probeert te benaderen). Ik vermoed dat dit gedrag is omdat ze haar eerste weken niet of enkel in slechte omstandigheden met mensen in contact is geweest maar ben bang dat dit misschien zal blijven aanhouden. Daarom is mijn vraag hoe ik snelst/best haar vertrouwen win zodat de kitten niet meer bang is en en echte speelse kleine poezie wordt die kopjes geeft en bij je wilt/komt liggen. (besef dat dit tijd zal nodig hebben) Intussen zit ze al een kleine week bij ons en s'avonds komt ze soms op ons lakentje liggen in de zetel, maar weeral bij de minste beweging of aanstalte voor te aaien vlucht ze weg of blaast .... Ik weet dat hier al veel onderwerpen over staan maar naar mijn mening zegt iedereen iets anders .... sommigen zeggen veel met spelen, andere juist geen aandacht geven en dan komt ze zelf ...

al bedankt voor de respons

[nellebel]

haar met rust laten, en haar naar jou toe laten komen. Meestal helpt het als je zelf laag bij de grond lbijft. bijv op de grond gaan liggen en zachtjes tegen haar praten. ik praatte altijd tegen gijs (die ook heel bang was), ook als ik voorbij liep, zodat hij kon wennen aan mijn stem. niks forceren.
wat zeker ook helpt en ook heel verstandig is om problemen te voorkoemn is een soortgenootje erbij nemen. liefst eentje uit het asiel die al wat gesocialiseerd is. heb ik ook gedaan, en daar heeft onze gijs zich toen helemaal aan opgetrokken. daar leren ze kattengedrag van (want ze is ook wel vroeg uit het nesjte weg).

[castratenkoor]

Dat is inderdaad een goed advies er een goed sociaal en dapper kitten bij nemen, waar het angsthaasje zich aan op kan trekken.
Verder zacht en hoog tegen haar praten en niets jezelf teveel aan haar opdringen, laat haar het tempo bepalen. Kijk eens of het helpt als je bij haar op de grond gaat liggen en zacht tegen haar praat.
Proberen te spelen met haar, liefst op afstand met een stok met veren of pluim.

[mittenslief]

bij de kittenopvang hebben we de regel dat we ze een paar keer per dag in de armen nemen en echt vasthouden totdat ze zich ontspannen en dan zo lekker gaan kroelen

[wolfie]

dit bedoel ik nu :p ene zegt laat de kitten het tempo bepalen en jezelf niet opdringen... andere zegt neem ze maar vast ( daar heb ik zelf meeste zin in, maar heb ook schrik dat ze me dan nog minder zal vertrouwen, aangezien ik haar eerst serieus tegen haar zin zal moeten vangen) ... Een 2de kitten erbij nemen daar is iedereen het blijkbaar wel over eens , maar hoe weet ik dan dat die WEL sociaal zal zijn alvoren ik ze in huis heb en neem ik dan eentje die even jong is ?

[Adriana]

gevoelsmatig denk ik ook dat je je nog even niet moet opdringen en dus niet oppakken en vastpakken. je kunt er naast gaan liggen en wachten tot dat het kitten komt snuffelen. kittens zijn doorgaans nieuwsgierig en als je neus/neus-contact krijgt dan gaat het de goeie kant op.
en omdat ze angstig is kun je kijken of een feliway-verdamper (zoek via de zoekfunctie rechtsboven naar ervaringen) in de ruimte je aanspreekt.

je zou bij het dichtstbijzijnde asiel de situatie kunnen uitleggen en overleggen of zij een al iets ouder kitten hebben wat je zou kunnen matchen met jullie hummeltje. kittens leren heel veel van elkaar en de mw's van het asiel kennen hun dieren en weten welke goed gesocialiseerd zijn. en bovendien heb je terugbrenggarantie als het buiten verwachting niet gaat of lukt. ik denk dat met een tweede kitten het weeskitten wat sneller vertrouwen in de situatie en in jullie krijgt. ze kopieren veel van elkaar en als je tweede kitten bij jullie op schoot kruipt zal het weeskitten dat na enige tijd kopieren. bovendien hebben ze elkaar want jullie weeskitten is nu wel heel errg eenzaam..

[pinguin]

Ik zou ook kijken in het asiel voor een sociaal kitten maatje. Buiten het feit dat ze je in het asiel goed kunnen helpen. Kan je zelf in het asiel ook al wel zien of een kat sociaal is of niet. Een kitten is speels en zal ook nieuwsgierig zijn, verder als je het kitten kan optillen, kroelen ect. En geen angstige indruk maakt heb je grote kans dat het een heerlijke onbezonnen kat is. Eentje waar je andere angstige kitten zich aan kan op trekken.

[castratenkoor]

Als een kitten in het asiel naar je toe komt weet je meteen dat het sociaal is. De mensen van het asiel moeten ook weten wel kitten dapper is.

[pearlsofpassion]

Kies ook je asiel of opvanggezin met zorg.
Een kitten dat in een opvanggezin opgegroeid is bij mensen die daar al even ervaring mee hebben, krijgen vaak de beste socialisatie. En dat is dus wat je moet hebben. Een kitten dat goed gesocialiseerd is en goede ervaringen opgedaan heeft met mensen.

Hou er ook rekening mee dat dit kittentje misschien nooit het speelse kroelpoesje wordt dat je verwacht. De kans is zeker aanwezig dat ze dat wel wordt, maar het kan ook altijd van niet. Ik zeg het maar even op voorhand zodat je daar rekening mee kan houden en straks niet teleurgesteld wordt.
Als je een sociaal poesje wil en niet goed weet hoe je dat moet aanpakken, kan je in het vervolg beter geen verwaarloosd kitten nemen. Al is het natuurlijk wel prachtig voor het poesje dat je haar opvangt en een thuis biedt. Als je er alsnog in slaagt haar vertrouwen te winnen en een band op te bouwen is dat natuurlijk des te mooier.

[Boerin]

dit bedoel ik nu :p ene zegt laat de kitten het tempo bepalen en jezelf niet opdringen... andere zegt neem ze maar vast ( daar heb ik zelf meeste zin in, maar heb ook schrik dat ze me dan nog minder zal vertrouwen, aangezien ik haar eerst serieus tegen haar zin zal moeten vangen) ... Een 2de kitten erbij nemen daar is iedereen het blijkbaar wel over eens , maar hoe weet ik dan dat die WEL sociaal zal zijn alvoren ik ze in huis heb en neem ik dan eentje die even jong is ?

Nooit tegen de zin in een kitten oppakken. Ze komt vanzelf naar jou toe, zodra ze er klaar voor is. Een 2e kitten is inderdaad het beste wat je kunt doen.

Heel veel succes en heel veel plezier.
Geef het diertje aub de ruimte om haar plekkie te vinden. Niet dwingen hoor, dat komt niet goed!!

[achtpuntzes]

bij ons op het asiel werd ook wel aan "dwangknuffellen" gedaan...

ik vind het zelf maar niks. het kan helpen, maar het kan ook helemaal mis gaan, volgens mij... dus ik zou adviseren gewoon het kitten zelf lekker rustig het tempo laten bepalen

[Boerin]

Onze Jody is een boerderij kitten. Je wilt niet weten hoe schuw ze was toen ze hier kwam. Meteen achter de kast gekropen. Pfff t arme ding.
Nu bleek ze ook nog helemaal vol met wormen te zitten, dus voelde ze zich ook enorm beroerd.
Een kitten erbij was echt de oplossing. Lekker samen spelen. Je zou nu niet meer zeggen dat ze vroeger zo schuw was. Het is een echte jager, je lacht je slap om haar. Ze probeert je altijd te verleiden, door op je voeten te gaan liggen, kopjes geven, miauwen. Ze is inmiddels bijna 4 jaar, en ze heeft zich onwijs goed ontwikkeld.

Maar dus niet door haar te dwingen, juist door haar zichzelf te laten zijn, zodat zij het tempo mocht bepalen.

[nellebel]

ik heb onze gijs soms ook onder dwang gepakt hoor. maar het verschil is dat onze gijs zich helemaal verstopte en niet tevoorschijn kwam, en als ik hem dan oppakte ontdooide hij helemaal en begon hij als een gek te knorren en bleef hij verder ook liggen. hij was met name bang voor handen en voeten en grote mensen, maar als hij dan op schoot lag was hij er niet meer weg te slaan.
was hij dan ook bang geweest had ik hem nooit gedwongen.
hoe was het kitten toen je haar vast had? dat is wel belangrijk. als ze toen ook bang lekker haar de tijd geven. en toch dat vriendje. is voor jou toch ook veel leuker, 2 kittens. hahaha

[pearlsofpassion]

Ik ga met Wendy mee.
Als het kitten snel op zijn gemak is als je het in je handen hebt, kan je het best geregeld eens aanhalen. Als het echter echt bang is, ook als je het knuffelt, dan maak je het daarmee alleen maar erger. Dan moet het je eerst gaan vertrouwen en dat gaat niet als je het tegen zijn wil vangt.
Dwangknuffelen wordt meestal toch op jongere leeftijd gedaan? Of heb ik dat mis?
alleszins, op 9 weken zit een kitten op een cruciale fase waarin alles wat ze niet kennen en ze bang van worden zonder dat de moeder hen geruststelt, als gevaar gaan zien en zo inprenten. Dus wees voorzichtig in wat je doet. Als jij het kitten op dat moment niet kan geruststellen, dan kan je haar heel erg bang maken.