Zwaar getraumatiseerde kat en evt medicatie?

[Adriana]

wij hebben twee trauma-katten, Enzo zonder eetreflex en moeizaam drinker en Mies vrijwel zonder drinkreflex. daarnaast hebben/hadden ze ernstige gezondheidsklachten, die voorzover mogelijk zijn gerepareerd/gestabiliseerd. wij kennen hun gevoeligheden en houden daar rekening mee. Mies krijgt in vlagen Telizen als de stress haar weer eens parten speelt en reageert daar goed op. Enzo kan meer met Destress van huisdierendokter en krijgt dat de afgelopen drie jaar maandelijks een dikke week. en we zijn met hem bij WHG Westerhuis geweest en daar heeft hij een homeopatisch middel gekregen waarvan ik nog niet weet of het gaat werken want dat is een kwestie van lange termijn-werk en geduld en aandacht. zoals eigenlijk bij al dit soort beschadigde dieren..

[kansarmedieren]

Ik vind dit allemaal heel erg zielig, waar komen deze katten in godsnaam vandaan. Ik vind de kat van degene die dit topic gestart heeft heel erg was het niet beter geweest om de kat te laten inslapen als ik het zo lees dan heeft die kat toch geen leuk leven altijd angst en stress. is het misschien beter zo'n kat de vrijheid te geven. Ik heb veel ervaring met verwilderde katten die moet je ook niet willen socialiseren laat de kat in zijn waarde.

Ik wil niemand beledigen of kwetsen maar denk er eens over na waar je mee bezig bent.

[Siwarda]

Inslapen?
Ik heb ook katten met problemen en ook gehad. Ze hebben op hun manier een goed en heerlijk leven. Zolang ik het respecteer dat ze niet bij mij op schoot hoeven te zitten of dat ze bij mij in de armen moeten liggen of dat ik ze wil knuffelen terwijl zij dat niet willen.
Mijn katten komen van buiten/straat, de twee oudsten zijn niet goed gesocialiseerd. Daardoor is één kater bang zelfs nog na 9 jaar.
Sinds een paar maanden ben ik met een homeopaat bezig met heel goed resultaat. Af en toe springt hij bij mij op bed en geeft dan kopjes. Heel bijzonder en ik geniet er dan van.
Ook Charley, deze kat was blind en doof. Kwam van straat en had ook nog nierproblemen. Met homeopathie heeft hij nog een goede twee jaar bij mij gehad, 18 jaar uiteindelijk geworden.
Ik heb in het begin toen wel een keer gedacht is dit wel een leven voor een kat "blind en doof". Ja, hij vond het nog heerlijk. Lekker in de zon liggen hij wist precies wanneer deze op het balkon scheen maar ook op tijd een knuffel of lekker bij mij op bed liggen. De andere katten? Nee, daar moest hij niets van hebben.

Natuurlijk is er altijd een grens voor een dier maar als een kat problemen heeft kan je nog heel veel doen. En dan niet alleen met medicijnen van de dierenarts.
Ik ben dan ook een groot voorstander van de klassieke homeopathie en ook osteopathie bij dieren.
Ik heb er bij mijn katten en ook de opvanghonden zeer goede resultaten mee.

[kansarmedieren]

Als de kat nog een goed leven kan hebben dan is inslapen geen optie maar als ik het zo lees van gillen van angst als je de kat oppakt en dat na een jaar. Lijkt me geen goede zaak.
Ik heb hier ook een kat in huis die ik wel kan aanhalen als het rustig is maar als je er druk opzet dan gaat niks meer lukken. gelukkig is ze gezond want ik heb echt een probleem als ze naar de dierenarts moet.

Maar als ik de verhalen hier lees dan vind ik het toch heel wat na 8 jaar eindelijk goed in zijn vel zitten dan krijg ik toch wel vraagtekens of dit in het belang van de kat is. en de andere verhalen van de mensen die reageren zelfs de meest erge medicijnen worden gegeven. Ik vind dit veel te ver gaan.

[pinguin]

Ik denk dat het voor iedereen persoonlijk is om te beslissen hoe ver je gaat. Ik persoonlijk zou er erg veel moeite mee hebben om z`n dier in te laten slapen.
Ik heb hier ook een kat met een flink verhaal. Nog steeds voor een hoop dingen bang. Maar ik zie nog steeds mini stapjes die hij maakt. Hij zal nooit een allemans vriend worden en voor veel dingen bang blijven en in panniek raken. En kan hem ook niet optillen. Dit zal denk ik ook nooit gaan lukken. Hoe ik hem ooit bij een dierenarts ga krijgen heb geen idee. En denk daar ook niet al te veel over na. Maar ik kijk meer naar de dingen die hij inmiddels wel durft.

[nellebel]

ik lees ook niet uit het verhaal dat de kat continue in doodsangsten zit. en gillen als je hem oppakt. ze pakt hem niet altijd op, en dat meot je dan ook niet doen. Hij is gewoon erg bang aangelegd, door alles wat hij heeft meegemaakt.
ik ben in ieder geval dolblij dat ik onze nellie toen een kans heb gegeen, ze heeft zeker van haar leventje genoten. en als je ook het verhaal van sproet kent, nou die was ook echt bang, en die is helemaal opgefleurt.
ik haal in ieder geval niet uit dit verhaal iets waaruit ik zelfs maar inslapen zou overwegen.

[castratenkoor]

Ik heb hier ook een aantal zwaar getrautmatiseerde katten. Mijn ervaring is dat je met met veel geduld en liefde een hoop bereikt.
Het is een jarenlang proces, het opbouwen van zelfvertrouwen.
Ik dien zelf geen medicatie toe, omdat dat ten koste gaat van de band die je op wilt bouwen.
Komt toch een zekere vorm van dwang aan te pas.
Wat ik wel toepas is sprenkelen van valeriaan. Bij Bob werkt dat heel goed, bij Thijs doet dat helemaal niets.

[Adriana]

mijn ervaring is dat katten veel van elkaar leren. dat gaat langzaam maar als ze bij de andere dieren in de groep zien dat die niet bang zijn ergens voor, dan trekt dat vaak vrij snel bij bij zo'n angsthaas. katten leren sowieso veel meer van soortgenoten dan van mensen..
clomicalm is bagger voor katten of off-label, ik dacht dat het voor honden was ontwikkeld.
valeriaan wortel en matatabi staafjes zijn plantaardige rustgevers, waarmee je vaak de stoom van de ketel af kunt halen. maar wij zien het dier niet en kennen ook de situatie niet en ik vind het dan vrij moeilijk om over inslapen te praten.

[kansarmedieren]

Sinds een jaar heb ik een onwijs lief meisje in huis. Zij komt bij een speciale kattenopvang vandaan. Ze is jarenlang ernstig verwaarloosd en mishandeld en men wilde dr inlaten slapen vanwege haar vacht. Maar daar heeft de kattenopvang gelukkig een stevige stok voor gestoken.

Echter haar vacht is deels weg omdat ze uit angst en stress zichzelf kaal wast daar waar ze bij kan. Nu is ze al een jaar bij mij en drie andere katten in huis. Het contact met de "mannen" is wisselend. Maar wordt, volgens mij, vooral beinvloed door een chronische diepgewortelde angst.

Er zijn soms weken waarin ik haar wat meer zie opleven. Soms even spontaan wat zie spelen. En zelfs lijkt de vacht dan wat langer te worden. Om zomaar, voor mij althans, vanuit het niets weer aan het plukken te gaan en heel, heel erg bang te zijn.

Ik kan haar nu, voorzichtig, oppakken zonder dat ze het uitgilt van angst. En let op elk teken dat ze het niet fijn vind om haar weer los te laten. Ze krijgt volgens mij vertrouwen in mij en dat is soms gewoon ontroerend om te zien. Wetende hoe mishandeld ze is geweest ze toch weer wat durft te hechten.

Echter zie ik dat dr levensvreugde vaak nog ver te zoeken is en angst haar leven ernstig bemoeilijkt.

En nu is mijn vraag wat voor tips hebben jullie eventueel voor medicatie, regulier of alternatief.

Feliway heb ik al gedaan. Ze heeft een tijdje clomicalm gehad maar dat had geen invloed. Nu heb ik de optie gekregen om een anti depressiva te proberen of zylkene, een natuurlijk product.

Maar wellicht dat iemand nog een tip heeft? Ik gun haar gewoon een fijn leventje. En als er iets is wat haar trauma wat zou kunnen verlichten in dr koppie dan gun ik het haar van harte.

Ik hoor het graag.

Ik ben erg voor alles een kans te geven maar ik proef en lees in dit verhaal dat het echt niet fijn is voor de kat. Als zelfs de anti-depressiva geprobeerd gaan worden dan heb ik mijn vraagtekens waar je meer bezig bent is dit in het belang van het dier?

Dat is mijn mening en inderdaad ik ken de kat niet maar maar zoals ik al schreef vind ik het heel zielig als ik dit zo lees.

[Chiquita98]

Ten eerste zou ik de kat niet oppakken of wat dan ook. Laat het initiatief tot knuffelen aan haar over. En als ze in de weg zit dan ga je er om heen ipv haar weg te zetten. Ik heb hier ook een kater die echt uit zichzelf moet komen voor de knuffels. En ik loop speciaal soms om als hij ergens ligt en ik er langs moet. Of ik let op dat ik niet onverwachts snel langs loop.
Ik denk wel dat het in het belang van je kat is dat je wel vooruitgang ziet mbt tot levensvreugde. Dat is toch het allerbelangrijkste.

[Anne]

Ik vind het niet meer dan een verantwoordelijkheid om goed voor je huisdier te zorgen.
Dat houdt ook in dat je er mee moet ophouden als je ziet dat je dier ongelukkig is, wat je ook allemaal hebt geprobeerd. Het ene dier is het andere dier niet en het andere dier kan veel meer hebben en het ligt er ook aan wat voor een start het dier heeft gehad ( goede of slechte ervaringen met mensen)
Ik vind niet dat je alle bange katten met jouw kat kunt vergelijken.
Happy hier is ook overal bang voor en peert hem gelijk als er iets gebeurt wat hij niet verwacht,
hij reageert vaak zoals mijn autistische kinderen ook doen.
Alleen van het laserlampje rent hij al weg
Maar ik kan mijn lieve bange Happy absoluut niet met jouw kat vergelijken.
Gillend van angst, kaal door de stress,
Wat heb je allemaal geprobeerd?
Deze situatie duurt te lang voor je kat, dit is toch geen leven voor je dier?
Natuurlijk ligt de grens bij iedereen anders, en er zijn gevallen zat dat onnodige levens worden gerekt omdat mensen geen afscheid kunnen nemen.
Maar goed voor je dier zorgen houdt ook een bepaalde verantwoordelijkheid in, zoals ik al zei
Deze situatie duurt te lang, is geen leven zo
Probeer iets snels te doen, en als het dan nog steeds niet beter wordt,
houd je, hoe cru dit ook kan klinken, deze ellende voor hem/haar in stand.
En dat vind ik hetzelfde als dierenmishandeling

[nellebel]

maar ze gilt nu toch niet meer van angst? of lees ik het nu verkeerd. en ze deed het alleen als ze weerd opgepakt.. nou, niet oppakken dus.
wat je misschien wel moet overwegen is dat je serieus kijkt hoe contatc is met de andere katten. mijn bange nellie was zoooo bang van andere katten in het asiel dat ze alleen geplaats werd. die ontdooide heel langzaam bij alleen haar 2 mensenvriendjes. terwijl bange gijs zich heel erg optrok aan stoere durfal guusje. als hij alleen was geplaatst was hij nooit zover gekomen, ik zie hem gewoon kijken naar gussje en letterlijk dingen nadoen.
als je kat ook bang is van je andere katten kun je nog overwegen om haar bij iemand te herplaatsen die tijd voor haar heeft, een rustig leven leid en geen andere dieren of kleine kinderen heeft.

[Aije]

Sorry voor de lange stilte van mijn kant.

Ondertussen in overleg met de dierenarts begonnen met Zylkene. En wat ik niet had verwacht is wel gebeurd. Ze reageert er heel erg positief op. Ik denk dat ze voor 70-80% hersteld is. En dat na een week of 3 behandelen. Wellicht dat er nog meer vooruitgang geboekt kan worden.

Al na drie dagen zag ik significante veranderingen in haar gedrag en heel haar zijn. Zoveel meer ontspannen. Niet steeds op scherp staan. Ze spint en knuffelt, draait zich tijdens een aaibeurt helemaal op haar ruggetje. En ik mag juist haar buikje aaien. Hoe bijzonder is dat!

En soms komt het 'duveltje' uit het doosje en racet ze door het huis. En laatst presteerde zij het door op de hoogste boekenkast te springen en te klimmen.

Super trots ben ik op haar hoe ze zich ontwikkeld. En het is echt genieten hoe zij nu geniet van het leven. Oppakken vind ze nogaltijd niet fijn maar dat beperk ik ook tot een minimum. Enkel als het functioneel nodig is. Ze schrikt niet meer snel. En van de week leek ze zelfs een speel poging te onder nemen met een van de andere katten.

Dus géén antidepressiva en geen andere middelen of zelfs opgeven. Al was dat laatste niet een optie voor mij omdat daarvoor kwaliteit van leven toch echt nog te groot en hoog was.

[paasnini]

Oooo dit is echt zo heerlijk om te lezen.

[kansarmedieren]

Heel fijn dat het beter gaat en dat zonder de zware medicijnen. Super