Dickie dik zakt door pootjes en zwalkt!!

[suus11]

Hallo allemaal,

Misschien dat hier mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt met hun kattenkind.

Onze dickie dik( natuurlijk een dikke rode kater) is 11jr en heeft sinds een aantal jaar astma en een aantal jaar naar zeggen artrose. Het begon met zo af en toe een dag of 2 in de mand en wat gebrom als ik hem oppakte, leek wat last van zij rug te hebben. In diezelfde periode kreeg hij ook last van zijn luchtwegen. Een kijkoperatie leverde niets op, maar met antibiotica gring het altijd vrij snel weer een stuk beter. UIteindelijk kregen we de diagnose astma, waar hij nu 2 puffertjes voor krijgt. Tevens werd de diagnose artrose gesteld. Wat betreft de astma had hij een aantal weken geleden een heftige aanval, maar met de puffertjes en hoestdrank uiteindelijk weer rustiger geworden. Wat betreft de artrose was het redelijk te doen. Af en toe een off-day omdat hij de dag daarvoor weer eens veel te wild was geweest tijdens zijn speeluurtje, maar verder eigenlijk prima. Helaas 1 wkn geleden, na dat hij net was bijgekomen van een astma aanval, kreeg hij last met bewegen/lopen en kwam maar weinig zijn mandje uit. Dit was natuurlijk precies in het weekend, dus zelf weer gestart met metacam en voor de zekerheid de de dienstdoende arts gebeld voor advies. S'maandags onze eigen arts gebeld en de komende dagen met de metacam door blijven gaan. Omdat ik weinig verbetering zag afgelopen woensdag toch maar even met Dickie langs de praktijk. Die had er dit x duidelijk geen zin en na een flink gevecht op naar de arts.

Tijdens het onderzoek bleek dat het pijn deed bij het drukken op een van zijn rugwerveltjes en zijn pijn bij het strekken van zijn rechterachterpootje. Hij overstrekt zijn pootje. Een neurologisch testje met zijn pootje wees niets uit. Zou eventueel wel een hernia kunnen zijn, maar volgens de arts dan niets aan te doen en hetzelfde advies als nu. Enigzins opgelucht weer terug naar huis, met het advies voorlopig door te gaan met de metacam, groenemossel poeder door zijn eten en hem toch zoveel mogelijk laten bewegen . Tevens ook het advies een bezoek te brengen aan fysio, die ons dan wat oefeningen voor thuis mee kon geven.

Wonder boven wonder bleek Dickie direkt na ons bezoek aan de dierenarts ineens weer prima te been. Hij ging weer naar buiten, kwam weer bij ons zitten. Kortom het leek over en ook de dag erna nog steeds in orde. Direkt de metacam verlaagd! Helaas zaterdagochtend weer mis en nu ergen dan voorheen. Kwam zijn mandje niet meer uit, ook niet om te plassen of poepen. De metacam direkt weer verhoogd en zaterdag op zondagnacht de hele nacht bij hem gebleven. De hele nacht niet uit de mand geweest en zondagochtend had hij inmiddels, naar mijn weten, al een dag en een nacht de bak niet bezocht. Als ik hem uit zijn mandje haalde sprong hij er direkt weer in terug.

Zondagochtend de arts weer gebeld en de metacam verdubbeld. Zondagavond eindelijk even uit zijn mand en de tuin in. Hij leek ook wat fitter. Lopen moeizaam door de poten gezakt. Daarna weer constant in zijn mandje. Vanochtend de dierenarts gebeld en vanavond op afspraak geweest.

Uitgebreidt neurologisch onderzoek gedaan. Reflexen goed op 1 voorpootje na. Verder geen bijzonderheden. Bloed afgenomen om te kijken of er sprake is van FIP. Woensdag de uitslag. Tot die tijd wat spuitjes opiaat meegekregen. Bij thuiskomst uit zijn reismandje gelaten en zwalkte door de kamer heen, door pootjes gezakt en lijkt soms bijna om te vallen. Morgen maar weer even doorgeven aan de arts, want dit lijkt het toch wel neurologisch.
Ligt nu op het kleed op de grond, met zijn neus in het kattenkruid. Verdwaasd van de morfine.
Hij is ook erg moe van alles!

Zucht, het gaat natuurlijk ten eerste om Dickie Dik, maar heb het er zelf ook behoorlijk moeilijk mee. Veel mensen begrijpen het niet, maar het zijn mijn kids!

Groeten Suus11

[inky]

Ik denk dat iedereen zich hier wel kan voorstellen hoeveel zorgen je kunt hebben om je poezels!

Even iets rechtzetten hoor:
FIP kan niet aangetoond worden in bloed, alleen antistoffen tegen het Coronavirus. Veel katten zijn besmet met dit virus zonder er problemen mee te hebben. Bij een klein deel kan het virus in het lichaam muteren naar FIP en dat is helaas bijna altijd dodelijk. Het lab kan geen verschil zien tussen Corona en FIP! Laat dus nooit een kat inslapen omdat er corona antistoffen aangetoond zijn, die heeft bijna elke kat! Bij leven blijft FIP meestal een waarschijnlijkheidsdiagnose, op basis van ziekteverschijnselen en voorgeschiedenis.
FIP kan alleen bevestigd worden als er vocht in de buik/borstholte zit en dit gepuncteerd kan worden. Het vocht is dan typisch 'dradentrekkend'. Vaak lukt het pas om het door sectie bevestigd te krijgen.

Ik duim voor je dat het geen FIP is, maar iets waar je mannetje zich weer van gaat herstellen!

(en pas op dat je met de Metacam niet over de toegestane dosis gaat ivm potentieel schadelijk effect vd nieren. Wordt de nierfunctie ook gecheckt in het bloed?)

[mittenslief]

oh oh oh daar is de metacam weer en juist in zo'n grote hoeveelheid laat je ook de nieren checken want
zo veel metacam is echt niet goed

[paasnini]

Is het bloed ook gecontroleerd op diabetes en nieren? Ik kan mij voorstellen dat hij medicijnen met prednison heeft gehad tegen de astma en van prednison (cortico's) kunnen katten suikerziekte ontwikkelen.