We hebben sinds 5 jaar 2 superlieve katten, een broer en zus. Ze komen uit het asiel, maar de achtergrond was wel bekend. Medisch helemaal in orde en alleen maar veel plezier van gehad.
Helaas maken we ons nu heel erg zorgen om 1 en de da maakt het eigenlijk alleen maar ingewikkelder. Sinds 3 weken is hij erg snel aan het ademen. De eerste week viel het mee, maar uit bezorgdheid zijn we maar even naar de dierenarts gegaan. Hij had geen koorts, en daarom werd er gedacht aan een tumor. Hij mocht die avond niet mee terug en de volgende dag heeft hij alle onderzoeken gehad. Rontgenfoto, blaaspunctie en bloedonderzoek. Hij heeft toen gelijk een spuit prednisol gehad (wisten we pas achteraf) Op de rontgenfoto was te zien dat hij wat vocht in zn longen had, wat duidde op een longontsteking.
Het ging 2 dagen beter, maar de dag daarna weer heel erg slecht. Bij de dierenarts lieten ze op de foto zien dat hij een vergroot hart heeft en zijn hartslag boven de 200 was. Bij stress is dit normaal 160 en hij is geen stresskipje. Hierdoor zijn we aan de betablockers gegaan, wat erg goed hielp. Hij at veel (zelfs van zn zusje) speelt, krabt de bank en vloerbedekking weer enthousiast kapot
Hij kreeg ook nog vochtafdrijvers en antibiotica.Vorige week zaterdag ging het alleen ineens weer mis. Hij at de pillen met smeerkaas (3 gingen in 1 keer naar binnen) maar nu wilde hij het echt niet. In poedervorm is er wel iets in gegaan, maar niet het volledige. Maandag dus maar weer naar de DA. Die wilde nog een rontgenfoto nemen. Maar hierna is het voor ons eigenlijk wat vager geworden. We proberen duidelijkheid te krijgen, maar het is ook ingewikkeld. Hij heeft 2 spuiten prednison gekregen en deze hebben we nu in pilvorm mee (samen met antibiotica en beta blockers) We hebben verschillende dingen gehoord van de dierenarts. Zn hartslag in ieder geval onder controle, hij krijgt geen vochtafdrijgers meer en er zou verbetering zijn, maar aan de andere kant klinkt het alsof hij al is opgegeven.
Het ging een paar dagen beter, maar nu ineens weer slecht. Hij heeft geen eetlust meer en ademt soms snel en dan weer rustiger. Hij komt ons wel opzoeken en op de bank liggen.
We zijn nu een beetje aan het zoeken of we informatie kunnen vinden. Predsinol is natuurlijk een zwaar medicijn en ik hoop niet dat hij daardoor zn eetlust verliest. Het is allemaal nogal dubbel en we weten niet meer waar we goed aan doen. Hij wil nog wel, maar is in die 3 weken ook zo vermagerd. Katten zijn natuurlijk heel goed in pijn en problemen verbergen, maar hij is nu zo snel achteruit gegaan, dat ik me niet kan voorstellen dat het een chronisch probleem is dat er al lang zit.
Ik kan er nog heel lang over doorgaan, want er zijn nog zoveel vragen en zoveel symptomen.
Elk berichtje, tips of ervaringen zouden ons helpen! Bedankt alvast!
