Eosinofiel Granuloom Syndroom

[snorrebaard]

Dag poezenliefhebbers,

ik maak me zorgen. Mijn kattin is 12 jaar en de laatste weken heeft ze van vanalles last. Ik ben twee keer bij de dierenarts geweest.
Het ergste probleem dat ze nu heeft, is dat ze niet goed kan eten: ze heeft dan last van slikken en na een paar hapjes geeft ze een rochel over (ze opent dan wijd de bek zoals bij overgeven, maar er komt alleen slijm uit). Ze ademt ook moeilijk, want je hoort de rochels vaak terwijl ze ademt, wat haar kortademig maakt en hoest.
Ze is ook al sinds enkele maanden hees (ik dacht dat het de ouderdom was), en nu is ze helemaal haar stem kwijt.
Ze heeft ook natte pootjes waaraan ze veel likt, en de DA zei dat het een allergie was dat de pootjes doet ontsteken. Ze heeft Metacam meegegeven (ik heb gevraagd of dat niet gevaarlijk was maar ze zei dat dat alleen over die grote verpakkingen gaat), dus dat geef ik haar nu een week 1x per dag.
Vanaf 28 juni heeft ze ook een antibioticumkuur gekregen voor een dikke week (dat was omdat de poes zich niet goed voelde, grote pupillen en stil in een hoekje), want ik dacht dat dat door haar weerkerende blaasontsteking was.
Momenteel gaat het almaar slechter met haar hoest en dus bel ik gisteren, maandag naar de DA: ze kan niet zeggen of het een verkoudheid is of een allergie, ik kan wel haar slijm opsturen voor onderzoek. Ze kan wel cortisone geven maar dat wil ze zo lang mogelijk uitstellen.

Ik weet dat een een opeenhoping van problemen is, dus ik zal het hier chronologisch opsommen. Maar het ergste nu is dat ze zich ziek gedraagt, niet eet, slecht ademt en altijd slikt.

- < juni: ze is hees, ik hoor af en toe een 'nat gespin' alsof ze een rochel heeft, maar niet erg
- begin juni: weerkerende idiopatische blaasontsteking; heeft ze elk jaar terug en gaat dan overal zitten plassen maar er komt niks uit
- half juni: ik zie haar voor het eerst slecht eten en slikken. Ik dacht toen dat ze moest overgeven omdat ze net een muis had gegeten - later blijkt dit het eerste teken geweest te zijn
- 28 juni: poes is ziek, komt niet buiten, grote pupillen. DA: hart en longen zijn goed, geen koorts, geeft antibioticum tegen blaasontsteking en Royal Canin Urinary
- plassen gaat veel beter, maar blijkt nu ook steeds zwetende pootjes te hebben, waardoor die ontsteken
- DA: geeft metacam mee voor pootjes, de rochel is er nog maar minder
- 8 juli: poes geeft 's nachts over van een muis + veel eten. Sindsdien is haar rochelen maar erger geworden en slikken bij eten, nu ziek en niet meer eten.
- 11 juli: ik bel naar DA, maar die raadt me aan om een dampbad van eucalyptus te geven.

Klinken deze symptomen: geen stem, rochelen bij eten, piepend ademen, hoest bekend bij iemand van jullie?
De DA weet er blijkbaar niet meteen raad mee?

heel erg bedankt bij voorbaat,
sabine

[manon3]

Hallo Sabine, ik heb geen flauw idee wat je kat mankeert maar dat hoort zich wel heel slecht aan hoor.
Misschien kun je naar een andere DA gaan voor een second opinion??
Het kan toch niks met die muis te maken hebben hè, zal toch geen vergiftigde muis zijn geweest of zo.
Heeft de DA haar keel/luchtpijp nagekeken of er niks inzat, een gezwel ?
En dan die zwetende pootjes, erg vreemd allemaal.

Ik wens jou en je kat heel veel sterkte, hopelijk komen ze er vlug achter wat het is.
Ik blijf dit topic zeker volgen.Sterkte.

[pearlsofpassion]

Ik zou ook naar een andere DA voor een tweede diagnose gaan.
En een kat van 12 zomaar een week op metacam zetten zonder voorafgaand bloedonderzoek vind ik erg riskant...
Er zijn ook andere, minder belastende ontstekingsremmers.

Ik kan dat verhaal van die voetjes trouwens niet volgen, maar dat kan natuurlijk wel kloppen... Ik heb er alleen nog nooit van gehoord, katten met zweetvoeten.

Het klinkt me in eerste instantie ofdat ze niesziekte had (rochelen en slikken) en dan heel erg toen ze zo in een hoekje zat, maar de DA dacht daar dus anders over?
Hoe is die blaasontsteking toen gediagnosticeerd? Of is er gewoon maar AB tegenaangesmeten in de hoop dat het werkte?
In het laatste geval is je DA niet echt constructief bezig. Je bent beter af met een DA die onmiddelijk alles onderzoek ipv maanden met de kat te lopen slepen zonder dat je een stap verder geraakt. Dan kost het je uiteindelijk veel meer.

Ik hoop natuurlijk dat je DA wel weet wat hij doet en dat ik het gewoon uit je verhaal verkeerd begrepen heb...
Ik kan verder niet helpen. Ik weet geen ziekte die dit soort beeld geeft, ik denk eerder dat het een combinatie is.
Het zou een allergie kunnen zijn, maar ook vb een gezwel of zoiets dat in het lichaam iets blokkeert. Dat hoor je wel meer bij katten met ietsje meer leeftijd (12 is nog niet zo oud natuurlijk).
Dus ik zou minstens op een bloedonderzoek aansporen. Dan weet je al veel meer (vooral wat het niet kan zijn als er niets uitkomt).

[castratenkoor]

Ik zou röntgenfoto van borst laten maken.
Kunnen best gezwellen zijn.
Ik heb dat met mijn Guus meegemaakt, op de foto's was te zien dat beide longen vol zaten met
gezwellen.
Het hoeft dat niet te zijn maar met foto's weet je tenminste meer.

Sterkte! Een kat die het benauwd heeft is te erg om aan te zien......

[nellebel]

klinkt bijna alsof er iets in haar keel zit. misschien een botje of iets van die eerste muis, die nu steeds ontstekingsreacties geeft?
ik geef flippie bisolvondrupeltjes voor babies. dit kan geen kwaad en lost het slijm op.
Dit is natuurlijk geen goede oplossing voor jou en je moet door zoeken wat het probleem is, maar misschien tijdelijk ter overbrugging of om iets te verlichten.

[snorrebaard]

Heel erg bedankt allemaal voor jullie bezorgde en snelle reacties. Ik heb nu een afspraak met dezelfde DA, om 1 uur. Ik heb alle vele DA's gehad en die waren nog slechter. Ze neemt er wel haar tijd voor. Die pootjes, ze heeft de naam niet gezegd maar wel een boek getoond met ook natte, bloedende vlekken van pootjes en zelfs op het gehemelte. Het is stress, zegt ze en men weet niet wat het is.

Nu vanmorgen zag ik iets nieuws: ik dacht dat de bloedvlekjes op haar laken van haar pootjes kwamen. Maar nu zag ik dat er ook bloedresten op haar neusje zitten. Ik hoopte nog dat het kwam van aan haar pootjes te likken...

Nog iets wat ik niet vermeld heb, en waar ik bang voor ben. Ik had een oude zieke kip. In september begon ze steeds te 'geeuwen' en liep met haar nek scheef, alsof ze iets in haar keel had. Toch is ze de zware winter doorgekomen. Maar in april is ze gestorven: op het einde was haar onderkaak helemaal opengebarsten met etter en haar snavel was zelfs uitgehold zodat je haar tong zag steken. Er kwam ook bloed uit haar neusgaten. Dat heeft maar 1 dag geduurd, toen is ze gestorven.
Ik zette de kip vaak op het terras in het zonnetje, en ze zat zelfs op de drempel van de achterdeur, waarna ze al vlug binnen stond voor de warmte. Mieke passeert daar ook.
Maar alle andere kippen zijn kerngezond bij wie ze sliep, en uit hetzelfde bakje at. Ook mijn 'buitenkat', een verwilderde die ik opvang, zit altijd bij de kippen en die zitten vaak uit haar bakje te eten als ik het niet vermijd.

Wat ik ook niet begrijp: ze heeft last met haar ademhaling: het piept, haar stem kwijt, ik hoor rochelen.
Maar als ze eet, komt er een rochel, komt die dan niet uit de slokdarm?
Kan je daaruit besluiten dat ofwel
- er twee problemen zijn
- of dat de keel het probleem is?
Het is allemaal ineens zo veel, en die pootjes, heeft dat ermee te maken dat b.v. haar keel aan het onsteken is zoals de pootjes?

[snorrebaard]

Pearlsofpassion, bedankt voor je uitgebreide antwoord.
Niesziekte is het niet denk ik, want ze niest niet.
Ja, die zweetvoeten, als ze gespannen zijn hebben ze altijd natte kussentjes maar bij haar is dat dan dikwijls. Zo erg dat dat dan ontsteekt. De DA zegt dat het van stress is maar kan er niks aan doen. Ze heeft gevallen gekend waarbij je niets kan doen, maar bij sommige stopt het ineens.

Die blaasontsteking is al geconstateerd toen ze jong was, ze plast dan maar er komt niks uit. Maar men vond toen geen bacterie dus was het idiopathische cystitis. Dat herken ik elk jaar weer, er komt dan bloed uit haar poep of er zijn bloedvlekjes op het laken. Als ze genezen is plast ze trouwens altijd weinig, maar 1 grote plas per 24u. Heb haar op Eurologist gezet (toen las ik dat er een extreem toxisch ingredient in zat en ben even gestopt), dan weer Eurologist en toen ging ze elke 10 seconden in een ander hoekje zitten om te plassen. Zo kwam ik bij de DA terecht en heb dat gezegd, zij heeft toen antibioticum Clavaseptin gegeven. Is waterafdrijvend, zodat er bij drinken veel doorstroming is.
Toen wist ik dat nog niet van die pootjes (het was er al wel) en die rochel was nog niet erg.

Pearlsofpassion, ik zie wel dat je van Denderhoutem bent maar ken jij misschien een goede DA die geen metacam gebruikt?

[snorrebaard]

Dank je nellebel, waar kan je zulke druppels krijgen? Gewoon bij de apotheker? En hoeveel geef je, en hoe?
Heel goed om weten, jammer dat ik dat niet eerder wist.

[nellebel]

ik haal de druppeltjes bij de drogist (of apotheek). ze zijn eigenlijk voor mensen/ babies, maar ik geef ze op advies van mijn DA aan mijn kat.ik geef ongeveer 10 druppels 2x per dag zonodig.

[pearlsofpassion]

Nee, dat weet ik zo niet. Maar je kan altijd aan de DA zeggen dat je het niet wil geven en een alternatief vragen.
Normaal moeten ze daarnaar luisteren, en een goede DA zou daar niet moeilijk mogen over doen.
Vragen staat trouwens vrij.

Niesziekte hoeft trouwens niet altijd met niezen te zijn. Maar goed, waarschijnlijk is het met iets anders gerelateerd. Dat hees zijn hoort daar denk ik niet bij, al kan het wel, wij hebben dat toch ook bij verkoudheid?

Heeft je DA niets verteld over Destress of Telizen? Zoek maar eens in de zoekfunctie rechtsboven de pagina.
Dat zijn middelen om de stress te verminderen bij katten. Het is niet verslavend en op natuurlijke basis geloof ik. Adriana weet er meer van en is vast bereid om je een proefstaaltje op te sturen als je het zou willen proberen, als je het lief vraagt.

[snorrebaard]

Dank je nellebel, ik zal het de DA melden.
Pearlsofpassion, Destress ken ik, zijn dat geen Chinese kruiden? Ook Eurologist is dat. Ze heeft hier wel wat stress en was altijd al een bange poes. Druk verkeer, 5 kraaiende hanen. Maar mijn buitenkat trekt zich daar niks van aan, en is toch een schuwe poes.
Of is het de stress van binnen te moeten zitten? In de winter zit ze graag genoeg binnen op haar kersenpitkussen, maar in de zomer wil ze natuurlijk buiten. Ze mag alleen buiten als ik er ben, want ik heb al verschillende katten verloren in het verkeer na slechts een paar maanden. Ik heb meer dan 50 dagen verlof die ik alleen opneem bij mooi weer, zodat ze de hele dag buiten is. En verder 's avonds, 's morgens eventjes en in het weekend.

Wat denken jullie, dit ga ik doen straks bij de DA:
- bloedonderzoek vragen ivm niesziekte?
- antibioticum vragen voor het een gevaarlijke bacterie zou zijn? (hoewel, die Clavaseptin heeft er niets aan verholpen en zelfs niet Metacam?
(ik kon ook haar slijm indienen voor onderzoek, dan weet men of het bacterieel is of niet, maar heb nog geen goede slijm kunnen opvangen, zat altijd eten bij)
- vragen of het tujmor kan zijn
- het melden van die oude zieke kip
- bisolvon

[snorrebaard]

Ik zou ook naar een andere DA voor een tweede diagnose gaan.
En een kat van 12 zomaar een week op metacam zetten zonder voorafgaand bloedonderzoek vind ik erg riskant...
Er zijn ook andere, minder belastende ontstekingsremmers.

Ik kan dat verhaal van die voetjes trouwens niet volgen, maar dat kan natuurlijk wel kloppen... Ik heb er alleen nog nooit van gehoord, katten met zweetvoeten.

Het klinkt me in eerste instantie ofdat ze niesziekte had (rochelen en slikken) en dan heel erg toen ze zo in een hoekje zat, maar de DA dacht daar dus anders over?
Hoe is die blaasontsteking toen gediagnosticeerd? Of is er gewoon maar AB tegenaangesmeten in de hoop dat het werkte?
In het laatste geval is je DA niet echt constructief bezig. Je bent beter af met een DA die onmiddelijk alles onderzoek ipv maanden met de kat te lopen slepen zonder dat je een stap verder geraakt. Dan kost het je uiteindelijk veel meer.

Ik hoop natuurlijk dat je DA wel weet wat hij doet en dat ik het gewoon uit je verhaal verkeerd begrepen heb...
Ik kan verder niet helpen. Ik weet geen ziekte die dit soort beeld geeft, ik denk eerder dat het een combinatie is.
Het zou een allergie kunnen zijn, maar ook vb een gezwel of zoiets dat in het lichaam iets blokkeert. Dat hoor je wel meer bij katten met ietsje meer leeftijd (12 is nog niet zo oud natuurlijk).
Dus ik zou minstens op een bloedonderzoek aansporen. Dan weet je al veel meer (vooral wat het niet kan zijn als er niets uitkomt).

Een tweede diagnose, ben je daar eigenlijk open over tov die DA? Liever wel eigenlijk, maar ik weet niet 'of je dat doet'... :-/

[pearlsofpassion]

Ik zou niet op voorhand zeggen dat je bij een ander om advies zou gaan. Ik zou gewoon gaan, en als daar iets anders uitkomt, kan je dat wel met je eerst DA overleggen.
Goede DA'n kunnen daarmee om en zijn niet op hun teentjes getrapt, maar dat zijn ze niet allemaal...
Het is echter in het belang van je poes dat je een goede DA vind, niet dat je deze ten vriend houdt als hij dat niet blijkt te zijn.
Als de 2e DA niets kan toevoegen, hoef je er ook niets over te zeggen.

Niesziekte kan je niet vaststellen met een bloedonderzoek. Het is gewoon aan te raden een uitgebreid bloedonderzoek te laten doen omdat er maar niets concreet gevonden wordt.
In het bloed kan je veel zien, en als je het uitgebreid laat doen weet je meteen ook wat het allemaal niet kan zijn als het in orde is.
Tumoren zie je ook in het bloed.

Ik zou zeker niet zelf achter AB gaan vragen, integendeel. Dat moet je enkel en alleen maar geven als er zekerheid is dat het om een bacterie gaat en dan heel gericht een AB tegen deze bacterie. Gewoon maar wat AB ertegenaan smijten zonder te weten hoe of wat doet veel meer kwaad dan goed!
Metacam is enkel maar pijnstiller en ontstekingsremmer, doet niets aan de meeste infecties, alleen ontstekingen dus. Verschil is vrij moeilijk uit te leggen vind ik, maar goed, helpt dus niet tegen een ziekte, is ook geen AB.

Laat je gewoon niet wegsturen met: we zullen dit eens proberen, wie weet werkt het. Laat gericht zoeken naar de oorzaak en een remedie anders blijf je van het kastje naar de muur gestuurd worden.
Te beginnen met een bloedonderzoek.

[snorrebaard]

Heel erg bedankt Pearlsofpassion, dat is een goede houding denk ik.
Eerst grondig bloedonderzoek. Maar dan zit ik wel vast bij die DA, als er b.v. een tumor uitkomt. Je blijft nu eenmaal gemakkelijk bij eenzelfde omdat ze de geschiedenis kennen; anders moet je van vooraf aan beginnen, bloedonderzoeken incluis.

Ideaal zou ik vinden: een ouder iemand met ervaring die toch op de hoogte is van de laatste medicatie maar ook kritisch genoeg is tegenover medicatie, zie Metacam.
En ook geen alternatieve middelen schuwt, zolang die ongevaarlijk zijn.

[pearlsofpassion]

Vraag zowiezo een uitprint van het bloedonderzoek op papier. Daar heb je recht op en kan je altijd mee naar een andere DA gaan.

De ideale DA zal wel niet bestaan, maar een erg goede die echt doorzoekt en begaan is met het dier, lijkt me wel een must. Ik weet niet of ik dat gevoel bij die van jou wel heb...
Er wordt veel te veel getreuzeld en maar wat afgewacht.

Eens bij een ander langsgaan kan geen kwaad als je er geen prima gevoel bij hebt. Je moet toch minstens op het oordeel kunnen vertrouwen.