Alfred E Neumann schreef:En iedereen die zich hier drukt loopt te maken over ongecastreerde katten zouden zich eerder druk moeten maken over katten die niet naar buiten kunnen, dat is pas dierenleed !
ik vind het erg jammer dat mijn poezels niet naar buiten kunnen, ik woon namelijk op een flat.
daarnaast hoop ik dat ik ooit een benedenwoning kan betrekken, dan mogen ze meteen naar buiten, drukke weg of niet.
toch heb ik niet de indruk dat ze minder gelukkig zijn. nee hoor, ze hebben het hartstikke naar hun zin.
en ik kan ik me je reactie wel voorstellen, en vind het wel dapper dat je je mening probeert te onderbouwen
maar ik blijf het wel jammer vinden dat je je kat niet laat helpen, afgelegen of niet. ik kom op de meest afgelegen plekken katten tegen, ze zijn tegenwoordig echt overal. en het is echt een kleine moeite, zeker als geld geen rol speelt.
maar het blijft natuurlijk een eigen beslissing, en die heb ik dus maar te respecteren.
ik ben het er dan wel niet mee eens, maar ik ben het met zoveel dingen niet eens.
veel succes dus met je kater, ik hoop dat hij weer snel normaal gedrag vertoont.
Ik heb je een fatsoenlijke vraag gesteld. Was serieus met je vraag bezig.
Je neemt niet eens de moeite om hem te beantwoorden, je hebt het veels te druk met alleen maar huilen.
Doe eens normaal zeg! Grow up.
Iedereen trouwens,....al dat geb*tch elke keer...
Probeer eens eerst normaal via vragen erachter te komen hoe of wat, voordat er een oordeel geveld wordt.
En voor de TS'ers zou het fijn zijn als ze eerst eens normaal antwoorden ipv direct bij de eerste de beste opmerking op de pik zijn getrapt..
Ik stop in dit topic, heb er de kracht niet voor.....niet vandaag.
Als 't vrouwtje van huis is, dansen de katten op tafel
Ow sorry ik zie nu ook dat ik de naam en "status" doorelkaar heb gehaald nou ja komt allemaal wel op z'n plek denk ik
Ilone als je doelt op deze vraag:
Ilone schreef:Ik zou ht als eerste willen linken aan het feit dat het nog een ongeholpen kater is..
Mag ik vragen waarom hij na 6 jaar nog niet geholpen is??
Ik dacht dat ik het zijdelings wel beantwoord heb zo niet, hier even in het kort.
Hij is altijd bij en om het huis of op het terrein 2.5 ha we zien hem dagelijks (op 2-3 weken na) en er is verder geen aanleiding om hem te castreren, los van allerlei aannames die hier voor algemeen acceptabel excuus worden aangedragen zonder te kijken naar de specifieke situatie en de feiten.
Als het inderdaad om het welzijn van de kater zou gaan zou het steriliseren van katers (waarmee de echte reden van de voorkeur voor castratie niet verholpen zijn) de voorkeur hebben.
Je hebt het topic over sterilisatie vs castratie echt niet gelezen he?
Daar staat heel mooi op een rijtje waarom sterilisatie helemaal niet goed is! Het grootste probleem bij ongecastreerde katers is net het gedrag. Het is net dat dat je wil wegnemen, en jij zou dan net dat in ere houden?
Dan loopt hij nog steeds evenveel gevaar!
Je verplicht je kater niet rechtstreeks veel buiten te zijn, maar door hem niet te laten helpen doe je dat onrechtstreeks omdat de hormonen het voor je doen. Een ongeholpen kater loopt zijn p*k achterna, en kan niet zelf beslissen. Vreemd dat je dat zelf niet ziet als hij zoveel weken per jaar weg is.
Als je vroeger een erg luie kater had, wat die dan alleen? Geen andere poezen in huis?
Mijn katers zijn niet lui of dik, dat heb je helemaal zelf in de hand.
Verder zijn katten echt wel groepsdieren, maar niet in de vorm zoals sommige mensen zich dat voorstellen. In geen enkele groep sociale dieren kan je zomaar een nieuweling plaatsen.
Iedereen het er over eens dat konijnen groepdieren zijn?
Wel, plaats maar eens een nieuw konijn in een groep: ze bijten elkaar bijna dood! Zeker weten!
Zo gaat het bij katten ook. Zowel ongekende katers als poezen worden aangevallen.
Er zijn een heleboel aanwijzingen dat katten groepdieren zijn. Niet in het minst dat ze kopjes geven. Zo creëren ze een groepsgeur en merken individuen die bij hun groep horen. Solitaire dieren doen dat niet!
Ook zijn er genoeg voorbeelden van poezen met kittens waarbij de kater in huis de kittens mee verzorgd. Sommige poezen vertrouwen dat niet, maar dan doen ze dat ook niet bij vrouwtjes. Dat zijn gewoon meer bezorgde moeders, heeft niets te maken met het geslacht van de andere kat.
Het grote verschil met leeuwen is dat bij katten geen infanticide optreed. Daarom kunnen ook meerdere katers in een groep leven. Maar ook hier weer: katers die bij de groep horen! Geen katers van buitenaf worden geaccepteerd, nooit!
Tijgers zijn wel solitair en zoeken elkaar dus inderdaad alleen in de paartijd op.
Deze mannetjes zullen wel met elkaar vechten, maar dominantiegedrag is niet gekent (heeft ook geen functie). Nu zal iedereen het er wel mee eens zijn dat katten wel dominantiegedrag vertonen.
De dichtste verwanten van de gedomesticeerde kat (de afrikaanse wilde kat) is trouwens ook niet helemaal solitair. Ze vormt ook losse coalities, en hun samenlevingsvorm wordt gezien als voorloper van de echte groepvorming bij de huiskat.
Ik heb trouwens nooit beweerd dat je kater nu lijdt! Ik zeg wel dat hij grote risico's loopt op vieze ziekten en erge wonden van het vechten, en het dus lijden wordt. Ik zeg dat hij waarschijnlijk liever zelf zou beslissen of hij verre reizen maakt dan dat de hormonen dat in zijn plaats doen.
Als hij, zoals je insinueerd, niet geregeld op een poes kruipt, dan is het wel lijden. Jij kan je toch ook wel inbeelden dat het niet leuk is om de hele dag met lust rond te lopen, en het nergens kwijt te kunnen.
Maar ik geloof niet dat dat het geval is. Ik denk echt wel dat hij zijn vrouwtjes opzoekt, anders zou hij het bijna zeker met je andere poes proberen.
En als je het toch over dierenleed hebt: er worden jaarlijks vele duizende katten ingeslapen omdat ze nu eenmaal te veel zijn. Daarnaast komen ook nog heel wat kittens heel jong om van ontbering of wormen of bloedarmoede door vlooien.
Zelfs al mensen graag een nestje willen, is dat niet verantwoord met al de katten die nu al te veel zijn. Al die kittens die elk jaar weer overal aan de kant van de weg of het bos gedumpt worden. Met wat geluk worden ze gevonden voor ze helemaal uitgehongerd zijn. Vaak zijn ze heel erg zwak, nog veel te jong bij de moeder weg, en soms zelf gebroken pootjes of andere wonden.
Als ze niet gevonden worden, worden het zwerfkatten die nooit met mensen in contact komen, en ook maar door blijven kweken, als ze dat hele verhaal al overleven. Die, en hun snel groeiend nageslacht, zorgen dan voor overlast, waarbij ze vaak vergiftigd worden door omwonenden, of in het asiel afgemaakt.
Niet iedereen houdt van katten, en dan zijn ze snel te veel, en worden bestreden (vreselijk woord). Dat is meestal ook niet door ze rustig te laten inslapen.
De asielen zitten de hele tijd stampvol. Er zijn nog zwervers die wel bij mensen opgegroeid zijn, genoeg die geen thuis meer hebben. Elk kitten erbij, is er dus eentje te veel, en moet zoveel mogelijk vermeden worden want het zorgt voor leed bij zichzelf of een andere kat.
Aangezien maar voor een beperkt aantal katten plaats is bij mensen thuis, lijdt al de rest...
Het laks omspringen met kwekende zwerfkatten, pretnestjes en mensen die het zich gewoon niet aantrekken maar de kittens op 5 weken weggeven, is een enorme haard van kattenleed...
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Ik wil wel een artikel plaatsen, maar ik weet niet hoe je hier een document kan plaatsen.
En de link op internet plaatsen gaat niet want je geraakt er enkel met toestemming op...
Ik krijg mijn toestemming via de Ugent, maar jullie geraken er dus niet op...
Ik kan je wel een verzamelpagina geven waar je kan doorklikken naar heel wat abstracts van artikels over katten. Het artikel gaat natuurlijk meestal niet over de groepstructuur van katten (dat zijn veel oudere studies) maar het wordt er wel in vermeld. Je kan er dus wel het een en ander uithalen. Spijtig genoeg ga je dus niet aan het gehele artikel geraken, en zal je het met de abstract moeten doen.
Ik heb mijn info voornamelijk uit het eerste artikel (maar dan wel het volledige artikel natuurlijk). http://scholar.google.be/scholar?q=Feed ... i=scholart
De volgende pagina is bijna een geheel boek. Het eerste stuk is matig interessant, en voor de rest moet je doorscrollen naar het deel over de kat (na het varken en de hond). Daar wordt heel uitgebreid vertelt hoe katten met elkaar omgaan en wat voor sociale structuur ze er op nahouden. http://books.google.be/books?hl=nl&lr=& ... ge&f=false
(ik hoop dat dat zo werkt )
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Het grote verschil met leeuwen is dat bij katten geen infanticide optreed.
Dat komt helaas ook bij groepen katten wel voor. Ik zag een studie van een groep katten waarvan de 'alfa' te oud werd. Die werd van de troon gestoten door de nummer 2. De 'alfa' had een vrouwtje bezwangerd die een nestje gekregen had.
Toen de nummer 2 de baas werd, was het eerste wat hij deed het hele nest doodbijten, zodat de moederpoes niet lang erna opnieuw krols werd en hij voor zijn zijn nageslacht kon zorgen, als nieuwe 'alfa'.
Dus infanticide komt ook bij katten voor. Overigens, was er niet een poosje geleden hier ergens een topic, over een vreemde kater die via het kattenluikje binnen was gekomen en een kitten had doodgebeten?
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Goed, ik heb weer wat slaap in kunnen halen en ben nu wel weer in staat om te antwoorden
Alfred E Neumann schreef:Ow sorry ik zie nu ook dat ik de naam en "status" doorelkaar heb gehaald nou ja komt allemaal wel op z'n plek denk ik
Ilone als je doelt op deze vraag:
Ik zou ht als eerste willen linken aan het feit dat het nog een ongeholpen kater is..
Mag ik vragen waarom hij na 6 jaar nog niet geholpen is??
Ik dacht dat ik het zijdelings wel beantwoord heb zo niet, hier even in het kort.
Hij is altijd bij en om het huis of op het terrein 2.5 ha we zien hem dagelijks (op 2-3 weken na) en er is verder geen aanleiding om hem te castreren, los van allerlei aannames die hier voor algemeen acceptabel excuus worden aangedragen zonder te kijken naar de specifieke situatie en de feiten.
Als het inderdaad om het welzijn van de kater zou gaan zou het steriliseren van katers (waarmee de echte reden van de voorkeur voor castratie niet verholpen zijn) de voorkeur hebben.
Goed, het was dus een serieuze vraag n.a.v. jouw geschetste specifieke situatie en feiten.
Uiteraard moeten wij als reageerders daarop doorvragen (wat ik dus deed..) maar, wij verwachten natuurlijk ook dat de TS in de openings post zoveel mogelijk informatie zet.
Jij geeft aan dat zijn gedrag veranderd is. Ben je al met hem bij de dierenarts geweest?
Wie weet heeft hij pijn, of is hij niet lekker. Heb je hem verder geobserveerd? Vertoont hij trekjes met bijv zijn poten of bijv schudden met de kop? Overmatig wassen? Dat soort dingen.
Ik persoonlijk denk nog steeds dat het gedrag wat jij omschrijft te linken is aan het niet gecastreerd zijn. (en dat is niet omdat ik je nu zo graag de kater wil laten steriliseren/castreren..).
Echter is het voor de kater wel beter om hem te laten helpen.
Tuurlijk, hij sproeit niet thuis en er lopen practisch geen open poezen in de buurt. Maar dat is niet het enige..Als hij een andere kater tegenkomt, kunnen ze rivaliserend gedrag gaan vertonen, dus vechten geblazen! Door dat vechten kan hij dus met allerlei ziektes en absessen thuiskomen. Dat is toch ook niet wat je wilt?
Verder zou ik persoonlijk het niet kunnen aanzien dat de kat regelmatig een paar weken weg is...ik zou doodsangsten uitstaan en niet kunnen slapen van ongerustheid.
Kortom, als jij denkt dat het niet te linken is aan het feit dat hij zijn edelstenen met alle hormonen nog heeft, dan zou ik hem even laten onderzoeken door de DA.
Als 't vrouwtje van huis is, dansen de katten op tafel
Hmmm ja.
Ik heb gelezen dat het (in het algemeen) niet voorkomt (de infanticide), omdat een poes toch heel snel weer krols wordt en de poes maar heel weinig sneller krols wordt als het nest doodgebeten wordt ten opzichte van als het blijft leven. Dat is de verklaring erachter. Maar dat hangt natuurlijk af van de leeftijd van de kittens. Als ze al 4 maanden zijn, maakt dat niet uit, maar op 2 weken natuurlijk wel. Dan wordt de poes onmiddelijk terug krols en dus zwanger van zijn jongen.
Maar eigenlijk gaat het bij het ontbreken van infanticide over verschillende katers in 1 groep, waarbij die de jongen van de poezen in 1 groep niet gaan doden. Jij spreekt daar dus wel van, in een machtswissel...
Het kan natuurlijk, ik had het nog niet tegengekomen bij domestische katten en ik had wel ergens bovenstaande verklaring van het ontbreken gelezen. Natuurlijk is het niet omdat het niet waargenomen wordt (of werd) dat het niet bestaat. En dieren blijven onvoorspelbaar.
Het is ook wel juist dat bij leeuwen infanticide enkel voorkomt door mannetjes van buiten de groep. Ofwel van mannetjes die de groep overnemen, ofwel van mannetjes van de buur groep. In het eerste geval omdat een leeuwin minstens 2 jaar voor haar jongen zorgt en het doden van deze jongen hen dus sneller in oestrus brengt. Anders kan het zijn dat de heerschappij van het mannetje al voorbij is voor de jongen geboren zijn, want zo'n mannetje heeft gemiddeld 2,5 jaar de macht over een groep leeuwinnen. Ook hier moeten enkel jonge welpen vrezen. (maar leeuwenwelpen blijven wel een stuk langer jong dan kittens natuurlijk)
In het tweede geval is het simpelweg een strijd om jachtterrein en andere natuurlijke grondstoffen. Ook leeuwinnen van naburige groepen doden de jongen als ze de kans krijgen. Dat is gewoon omdat hun jongen dan meer kans hebben om voldoende voedsel te krijgen.
Dat een vreemde kater (uit een andere groep) dus een kitten komt doodbijten, is wel normaal...
Een mechanisme tegen infanticide is als de mannetjes niet weten of de jongen van hen zijn of niet. Omdat de poezen met meerdere mannetjes in de groep paren is dit meestal het geval.
Als er toch infanticide optreed wil dat zeggen dat de nieuwe dominante, ervan overtuigd is dat het merendeel van de jongen niet van hem is.
Waarschijnlijk was de vorige dominante dan nogal bezitterig naar de vrouwtjes toe en liet hij geen van de andere mannetjes paren.
(als ik zeg waarschijnlijk, is dat eigen interpretatie, de rest zijn zaken die voor waar worden aangenomen door de wetenschap en wat ik dus geleerd heb. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat dat DE WAARHEID is. Maar wel dat er genoeg aanwijzingen en waarnemingen zijn om aan te nemen dat het klopt. Ik heb dat in het verleden niet altijd duidelijk gesteld maar dat is omdat ik het dagelijkse leven natuurlijk voornamelijk met wetenschappers in contact kom en die weten allemaal dat het niet als waarheid moet gezien worden. Niet is zeker in de wetenschap (zelfs geen zwaartekracht), maar alles wordt op een schaal van waarschijnlijkheid gezien. Als iets heel erg waarschijnlijk is (zoals zwaartekracht) wordt het al een feit beschouwd. Al staat het iemand natuurlijk vrij op basis van betrouwbare en representatieve! observatie's iets anders te beweren. Het is me pas recent duidelijk geworden dat niet iedereen dat zo interpreteerde... )
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Dan is het hetzelfde verhaal als bij de machtswissel. De kater weet dat de kittens niet van hem zijn.
Als hij het niet weet en ook met de poes heeft gepaard, dan zal hij het normaal niet doen.
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Ja, jongen van dezelfde soort, maar niet van zichzelf he!
Als de kater denkt dat het zijn eigen jongen zijn, zal hij ze normaal niet doden.
En solitaire dieren kunnen ook per ongeluk hun eigen jongen doden. Zo is het gekent dat hamstervaders hun jongen doden. Maar hamsters moet je zowiezo niet met twee in een kooi steken.
In de natuur zoeken de beide geslachten elkaar alleen op om te paren, en voor de rest blijven ze uit elkaars buurt. Als mensen dan de vader toch bij de moeder laat terwijl ze een nestje krijgt, krijg je natuurlijk ongelukken...
In een natuurlijke situatie gebeurt het normaal enkel als de doder er voordeel uit kan halen. Hetzij in de vorm van eten en andere natuurlijke hulpbronnen door minder competitie, hetzij dat hij zijn genen meer een beter kan doorgeven door zelf jongen te verwekken.
Maar Ilone heeft wel gelijk dat het wat off-topic gaat
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
volgens mij is het probleem van de TS al lang opgelost..
kater des huizes vertoont angstig gedrag door intimidatie van paartje buizerds achter in de tuin/landgoed van TS en kater - mauw/mauw - durft niet meer naar buiten.
en wij kunnen neverdenooit zien of daar buizerds zitten dus hadden we dat ook nooit kunnen bedenken/oplossen...
mijn katten zijn als de dood voor de ooievaars, die af en toe bij mij op het dak zitten en naar beneden kijken. in hun broek doen ze het daarvan als ze op het balkon zijn, dus ik kan me daar wel wat bij voorstellen als de buizerds duikvluchten op die kater hebben uitgevoerd.
groetjes van Adriana en prrrrts van Enzo, Maks&Bolle, van Miesje en van (i.m.) MoMo
voor een buizerd zou ik ook bang zijn en dan ben ik niet eens een kat! Ik kom uit Twente en daar vallen ze rustig mensen aan die aan het wandelen, fietsen of trimmen zijn.
Muffin, Tijgetje en Minoes en ik
)
