Is poes gelukkig bij ons?

[Liselotte]

Hoi,
We hebben een poesje van nu 17 weken; Mila. We heben haar nu 5 weken.
Ze komt 's avonds vaak op m'n schoot liggen, gaat dan helemaal op haar rug liggen en vind het volgens mij lekker om geaaid te worden. Vaak komt ze zelf naar me toe zodra ik op de bank ga zitten/liggen.
Maar het valt me op dat ze overdag nog zo bang is. We hebben 2 kinderen van 4 en 7. Deze mogen haar nooit aaien. Ze loopt ook vaak weg van de kinderen. En ze schrikt heel vaak als ze door de kamer rennen of ze maken harde geluiden.
Nu heb ik 2 best drukke jongetjes en ik vraag ze vaak wat rustiger te doen, ze doen hun best maar Mila blijft angstig. Hebben jullie wat tips?
Ook 's avonds als wij aanstalten maken om naar bed te gaan begint ze hard te miauwen en door de kamer te vliegen. Zou dat zijn omdat ze al weet dat wij weggaan?
Nou ja, ik wil haar graag gelukkig zien (kan niet tegen ongelukkige dieren) en vraag om soms af of ze zich wel helemaal happy voelt, wat denken jullie?
Ze eet trouwens wel goed.

[pearlsofpassion]

Tja,
Het is wel normaal dat een kitten bang is van lawaaierige kinderen... Als ze ze dan eens vasthebben of aaien doen ze dat ook niet altijd heel zacht waarschijnlijk...
Kittens zijn nu eenmaal niet gemaakt voor kinderen zeg maar. En kinderhandjes soms ook niet voor kittens.

Ik denk dat je beter voor een oudere kat was gegaan als eerste kat bij je kinderen, maar dat is natuurlijk nu niet meer van toepassing. Misschien dat een oudere kat die kinderen gewoon is, je kitten zou kunnen helpen over haar angst heen te komen, maar er zijn maar weinig katten die graag brute en lawaaierige kinderen hebben...
Anders denk ik dat je gewoon geduld moet hebben tot ze er aan went of je kinderen wat rustiger worden...

Dat ze 's avonds heel gek gaat doen is heel normaal, alle katten hebben dat. Maar waarschijnlijk wacht ze bij jullie wel tot de kust wat veiliger is...
Als je haar echt gelukkig wil maken moet je er toch een 2e katje bij nemen. Kittens hebben dat echt nodig en dan hebben ze elkaar om te spelen en moet je al zeker niet meer bang hebben dat ze ongelukkig zou zijn. Maar ik snap wel dat je daar niet happig tegenover staat als deze al zoveel bang heeft van je kinderen en je niet weet of dit wel al gaat werken. (want zo begrijp ik je bericht toch...) maar het zou wel het beste voor je katje zijn.

Eigenlijk hangt alles van je kinderen af... Hoe staan ze tegenover de katten? Is dat van oh, leuk speelgoed, of willen ze er echt lief tegen doen en hebben ze er respect voor dat het beestje bang is en een levend wezen is waar je rekening moet mee houden? Of laat het ze koud en trekken ze er zich niets van aan?
En hoe groot is je huis? Hebben de kinderen geen eigen speelkamer waar ze gek kunnen gaan doen zodat de kitten op dat moment lekker met jou kan spelen? En kitten van die leeftijd houdt zich normaal maar met 3 dingen bezig: slapen, eten en spelen (en wat kroelen af en toe).
Kunnen je kinderen niet met haar spelen met een hengel of een balletje of laserlampje of zo? Kinderen kunnen heel fijn spelen met kittens, maar dan moeten ze zich daar wel naar gedragen, anders maken ze ze inderdaad bang...

Je hebt nu iets te weinig info gegeven opdat wij zouden kunnen uitmaken of ze ongelukkig is (wat kittens niet snel zijn eigenlijk, maar dat wil ook niet zeggen dat ze dolgelukkig zijn zoals het hoort) of wat de vooruitzichten zijn...
Kan je iets meer vertellen over hoe je kinderen zich gedragen en hoe ze haar dag doorbrengt? En of ze altijd wegkruipt als de kinderen in de kamer zijn, of wel nieuwsgierig komt kijken maar zich niet laat aaien?

[Liselotte]

Bedankt voor je reactie!

De kinderen zijn wel heel lief tegen haar en ik heb ze ook verboden om haar op te pakken.
Mila schrikt er van als ze haar aaien of door de kamer rennen. Maar de kids doen absoluut niet gemeen tegen haar ofzo. Vooral de jongste is gewoon erg druk en erg beweeglijk. Dit schrikt haar af. Jammer, want de jongste is ontzettend gek op haar. ("het is mijn vriendje, he mam")
We hebben helaas een klein huis en ze mag alleen beneden. Ze heeft wel een holletje waarin ze zich, als het erg druk is, verstopt. Verder loopt ze wel gewoon rond, is ook erg nieuwsgierig en de kinderen spelen ook af en toe met haar. Dat lijkt ze wel leuk te vinden alleen ze schrikt gewoon vaak. Ze kruipt meestal weg maar soms ook niet, Nu zit ze bv op de bankleuning bij de oudste. Jammergenoeg hebben we niet een extra rustige kamer waar ze zich helemaal kan afzonderen. Nu is het wel wat rustiger voor haar, nu de kinderen naar school zijn tot 3 uur.
Ja, misschien had ik inderdaad een asielkat die kinderen gewend is moeten nemen. Stom! Ik dacht dat je een kitten juist kan laten wennen aan kinderen.
Een 2e katje is helaas ook uitgesloten (wil mijn vriend niet).
Hopelijk kan ze een beetje wennen aan de drukte!

[Cari]

Ik vind dit voor je kitten zeker geen leuke situatie. Ze is enerzijds een deel van de dag bang, anderzijds mist ze een kameraadje, die haar volledig begrijpt en die haar steun, blijdschap en vermaak kan geven. Ze groeit nu op zonder andere katten en dat breekt de meeste kittens later op. Ze weten niet meer dat ze kat zijn en gaan probleemgedrag vertonen. Dat zal zeker zo zijn als ze een groot deel van de dag rennende en lawaaierige kleine kinderen om zich heen heeft, die ze eng vindt.
Ik begrijp dat dit niet is wat je wilt horen, maar je doet je kitten niet echt een plezier met deze situatie.

[Anne]

Ik ben het met Cari eens. Kun je echt geen kitten erbij nemen? In het asiel zitten er hele leuke en je krijgt ook nog advies erbij..
Zo'n hele nacht in haar eentje is best wel zielig....
Voor je andere vraag, zorg voor verstopplekjes voor je kitten zodat ze zich in ieder geval op een veilig plekje (buiten bereik van je kinderen) zich kan terug trekken als het haar te veel word...
Waarschijnlijk moet ze erg wennen en meestal gaat het beter als de kinderen wat ouder zijn en begrijpen dat de poes geen speelgoeddier is..Maar goed, dat leer je je kinderen al aan en dat is al mooi.

[pearlsofpassion]

Als er een kittentje bij komt vind ik het ook wel goed. Ze worden zo snel groot en binnen een paar maanden zullen ze wel met je kinderen om kunnen.
Maar als je haar echt alleen wil houden, dan kan ik het niet goedkeuren. Niet enkel omdat het gewoon zielig is voor je katje, maar ook omdat ze zo nooit goed opgevoed wordt en de kans groot is dat ze verkeerd gedrag gaat vertonen als ze wat groter wordt.
Krabben, bijten en niet luisteren is allemaal niet onwaarschijnlijk bij kittens die alleen opgroeien. Ze leren gewoon niet hoe ze zich moeten gedragen en zijn gefrustreerd doordat ze nooit eens niet goed kunnen doorstoeien en prooien vangen (die bewegen). En dat uit zich later in probleemgedrag.
Zeker voor de veiligheid van je kinderen, zou ik eens goed rondlezen hier, want het staat al in oneindig veel topics uitgelegd. Er zijn heel veel halfwassen katten die in de asielen terechtkomen wegens aggressie terwijl het gewoon de mensen hun fout is.
En als de mensen ze dan ook nog eens opsluiten of buitensluiten en een paar jaar wachten voor ze ze naar het asiel brengen, is die kat zo verkeerd gekweekt dat ze misschien nooit meer met een andere kat kan samenleven gewoon omdat ze ze niet meer snapt... En wat gebeurt er dan? En het had zo anders, zo mooi kunnen lopen.
Ik wil helemaal niet zeggen dat het bij jou zo erg zal worden als dit, maar het gebeurt wel, het is wel realiteit...

Ik snap wel dat je liever maar 1 kat wil, maar dat is dan heel spijtig. Je kan je dier niet kneden zoals je zelf wil. Dan had je een kat uit het asiel moeten halen die niet graag met andere soortgenoten samenleeft (omdat ze zo opgevoed is of omdat ze een solo-kat is). Maar alle kittens hebben andere katten nodig om op te groeien tot gelukkige en evenwichtige katten, dat is gewoon de realiteit en je kan het niet voor hen beslissen om een leven eenzaam te leven. Dat vind ik niet rechtvaardig... (mijn mening natuurlijk....)
Trouwens, ik blijf het zeggen, iedereen hier die ons gelooft en er (soms al na gedragsproblemen) een tweede kitten bij neemt is zo blij daarmee en de problemen zijn zo opgelost. Als je ooit twee kittens gehad hebt, wil je er nooit meer eentje apart (kijk maar in de albums!) Je weet pas wat jij en je katje missen als je het hebt...

[loek]

Hallo Liselotte

Zover ik kan beoordelen doe jij het samen met je kinderen heel goed. De niet oppakken regel bijv. lijkt me een goede. Omdat de meeste katten daar uberhaupt niet op zitten te wachten. Misschien kun je de kinderen wat vaker met Mila laten spelen. (met een touwtje of hengel, zodat zowel kind als poes 'veilig' is) En je kinderen het eten laten geven. Om wat positieve associaties te creeeren.
Ik snap je redenatie wel hoor, dat een kitten inderdaad eerder zal wennen aan drukke kinderen dan een oudere kat. Lijkt me ook gewoon waar. Inderdaad een oudere kat waarvan al zeker is dat deze gewend is (op een positieve manier) aan drukke kinderen was misschien het meest ideaal geweest. Maar ja vind die maar....en verder heb je nu Mila dus daar heb je nu niet zoveel meer aan he.

Ik ben zelf wel ook helemaal overtuigd van het feit dat een tweede kat heel goed zou zijn. Voor iedereen in je huis! Er zijn echt alleen maar voordelen te verzinnen. De nadeeltjes (zoals iets meer kosten) die eraan zitten zijn absoluut te verwaarlozen en wegen zeker niet op tegen de voordelen.

Ik zou als ik jou was daar informatie (bewijsstukken haha) over verzamelen en daarmee je vriend overtuigen.

Hier op het forum zijn wel een aantal 'bewijsstukken' te vinden En anders helpen we je graag met evt. vragen of twijfels. (ik wordt persoonlijk altijd heel blij als iemand een tweede kat neemt, moet ik toegeven dus overtuig je graag )

succes en veel plezier met de kleine Mila... en de jongens!

[pearlsofpassion]

Als je een heeeel aanhankelijk kitten uit het asiel haalt, zal deze waarschijnlijk wel sneller met je kinderen gaan spelen (kan serieus verschillen door de socialisatie van het kitten in kwestie) en kan je meisje nu ook snel bijtrekken (als ze ziet dat er geen gevaar is).
Maar aaien is altijd wat moeilijk...
Mijn Kleintje is heel sociaal naar vreemden, maar het is een meisje en eentje met een handleidingtje. Ze schrikt heel erg van handen voor haar ogen en mijn zusje krijgt het nog altijd niet voor elkaar van haar te aaien zonder dat ze schrikt. Mijn zusje is nu 12 en Kleintje 6, en tot Kleintje 4 was woonde ze nog bij mijn ouders (en mijn zus dus). En toch heeft ze het nooit geleerd hoe ze het goed moest doen...

Je kan ook in de topics over angstige katten heel erg veel tips vinden over hoe een bange kat te benaderen en wat zeker niet te doen. Misschien dat je jongens daar ook al heel wat verder mee geraken om haar vertrouwen te winnen...

Verder blijf ik een tweede kat aanraden. Als je een paar albums bekijkt waar ze twee kittens samen hebben (en volwassen katten ook!), dan kan je niet anders dan dat ook vinden.
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... =5&t=22482
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... =5&t=22009
En zo kan ik nog wel even doorgaan....

[Liselotte]

Bedankt weer voor jullie reacties.
Jee, ik schrik hier toch wel een beetje van hoor. Ik wil zeker geen poes met gedragsproblemen en wil dat ze een goed leven heeft hier.
Ik heb een 2e katje nog eens aangekaart bij vriend maar hij wil het echt niet
En stel we nemen een tweede katje..dan weet je toch ook nooit zeker of het klikt en goed gaat samen? Ik heb het van te voren ook nog nagevraagd maar ze hebben tegen me gezegd dat 1 poes prima gaat.
Ik heb dit poesje pas met 12 weken gehaald. Ik dacht dat de socialisatie periode dan wel goed afgerond is..?
Ik wil haar dit voorjaar wel naar buiten laten gaan, daar zijn ook best veel katten. MIsschien dat ze dat ook fijn vind en zeker niet 'vergeet' dat ze poes is
Ik ga in ieder geval de topics over angstige katten een doorlezen.
Als het uieindelijk toch niet blijkt te werken ga ik wel een oplossing verzinnen, ik hoop niet dat ze weg moet want we zijn met zijn allen toch wel erg gek op haar geworden

[pearlsofpassion]

Je kiest het natuurlijk zelf...
Er zijn poezen die van nature prima alleen gaan maar de meerderheid niet. Ale, de meerderheid vind het echt niet leuk. Je ziet dat natuurlijk niet totdat je er een andere kat bij zet (en daar niet eerst jaren mee wacht...).

Als je er nu een kittentje bij haalt kan ik je verzekeren dat ze vriendjes worden... (tenzij je kat een solo-diva is maar zo klinkt ze me toch niet, al kan ik dat natuurlijk niet 100% zeker stellen). Als je wacht tot ze naar buiten gaat (want dan moet ze eerst gesteriliseerd zijn en dus minstens 6 maand!) is er kans dat ze het al verleerd is, geen katten meer herkent, maar dat wil niet zeggen dat ze het nu niet leuk gevonden had...

Er zijn heel wat kittenopvangen die geen kittens meer alleen plaatsen, en dat is niet voor niets zo.
Op 12 weken is de socialisatieperiode inderdaad afgerond, maar moet de algemene vorming nog beginnen. Dat is iets helemaal anders...
En dat je vriend geen tweede katje wil is zuiver uit onwetendheid, dat weet ik wel zeker. Twee katten is een stuk leuker en een stuk minder werk dan 1. Maarja, krijg hem dat maar aan zijn verstand... het is iets dat je meestal eerst moet zien en dan geloven. In de albums kan je het zien...

Je vroeg of het katje gelukkig is bij jullie, en we hebben jullie raad gegeven. Meer kunnen we niet doen.

[pearlsofpassion]

http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 25&t=22209
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 25&t=22033
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 25&t=21034

Dit zijn voorbeelden van topics die mijn standpunt wel duidelijk maken.
Natuurlijk zijn er ook mensen die maar 1 kat hebben en daar een heel goede relatie mee hebben, maar die hebben daar dan meestal wel voor gekozen en dan een kat genomen die al liet merken dat ze liever alleen was. Een volwassen kat is een heel ander gegeven dan een kleuterkat...
Er zijn ook veel mensen die een kat hebben lopen maar er geen band mee hebben, dat zegt dan niets over het geluk van de kat in kwestie...

Er zijn ook mensen die liever alleen zijn en thuis blijven en nooit eens uitgaan maar daar perfect gelukkig mee zijn. Dat heb je dus ook in katten.
Maar er is niemand die het in zijn hoofd zou halen een kind op te laten groeien met enkel dieren om zich heen en geen mensen. Denk je dat dat gezond zou zijn?
Denk je dat als zo'n kind dan op 16 of 18 jaar ineens wel bij mensen terecht zou komen, dat zomaar goed zou gaan?
Die vergelijking is niet zo absurd als ze op het eerste gezicht lijkt!

Je hebt zelf voor de kitten gekozen, en eigenlijk zou je daarvan de consequenties moeten dragen en dat is dat kittens niet alleen kunnen opgroeien om volwaardige en evenwichtige katten te worden... Zo denk ik erover, het is een zuivere kwestie van verantwoordelijkheden nemen... Je kan de aard van het beestje nu eenmaal niet veranderen, enkel voor jezelf ontkennen en doen alsof het niet zo is...

[Lovecat]

Waarom ene tweede kitten belangrijk is heeft Valerie al heel mooi uitgelegd. Ik wilde daar alleen even aan toevoegen dat ik eerst ook 1 kitten had en mijn vriend wilde er absoluut geen 2e bij..

Toen kitten 1 probleemgedrag ging vertonen, adviseerden de mensen hier om een 2e te nemen. M'n vriend zei; no way; dan hebben we straks 2 terrorkatten. Ik heb hem hele stukken voorgelezen van het forum hier, met argumenten en ervaringen van mensen en toen zei die; oke, dan moet het maar.

Sinds kitten 2 er is, is mijn 1e kitten een stuk rustiger en liever geworden en ik heb nu ipv 2 x zoveel werk, 2 x zo minder werk aan ze. Mijn vriend is nu erg blij dat we er een 2e bijgehaald hebben!

[Lidaju]

Wij hadden een oudere kat en namen er een kitten bij, maar helaas overleed de oudere kat een paar dagen voor de kitten kwam. Toen wilde mijn man het ook maar zo laten, dus alleen het kitten.
Maar na lang zeuren hebben we er toch één bijgenomen, en het is een wereld van verschil, eerlijk waar!

[Liselotte]

Wat doen ze dan samen? spelen e.d? Slapen ze ook graag samen?

Ik heb eens heel vrijblijvend geinformeerd bij een asiel maar daar hadden ze geen jonge kittens (meer).
Waar zou ik dus een kitten van 12-20 weken vandaan kunnen halen?
En het moet ook nog een kitten zijn die heel aanhankelijk is.... Iemand tips??
(niet dat mijn vriend om is maar ik zit toch wat te informeren, misschien komt het nog...)
Die foto's zijn wel heeeel leuk!

[pearlsofpassion]

Wat fijn dat je het toch overweegt!

Misschien kan je best even laten weten in welke buurt je woont, zodat iemand die in de buurt woont misschien een idee heeft. En er zijn algemene sites van dierenasielen (http://www.dierenasielen.net) waar je alle kittens kan bekijken. Je kan er ook inspiratie opdoen van dierenasielen en dan op de site zelf gaan kijken.
Maar het is inderdaad het einde van het seizoen, en er zijn er dus erg weinig. Dat is wel spijtig...

Wanneer is je meisje juist geboren?

Ik weet dus niet waar je woont, maar in Lommel zijn er 3 kittens van 27 oktober, dus nu 10 weken. Dat zou wel goed klikken waarschijnlijk, en ze wennen op die leeftijd nog heel snel aan kinderhanden als je kinderen er heel voorzichtig en lief mee omgaan.
Op de site kan je zoeken naar Paris, Paz en Parel, daar heb ik het over.
Wally is heel aanhankelijk en lief, helemaal zwart geloof ik en van september.

Er zijn nog een heleboel kittens ook van eind augustus, maar dat is dus bijna 20 weken.

Je kan inderdaad eens best naar het asiel in kwestie bellen als je wat verder woont en het moeilijk is om te gaan kijken. Zo hebben we Luis ook gevonden (maar we hadden wel een backup voor als het niet zou klikken of toch niet zou zijn wat we zochten).

Oh ja, en niet alle kittens slapen samen, het is maar of ze dat leuk vinden, maar de meeste wel, zeker als ze zo jong bij elkaar komen en ongeveer even oud zijn.
Ze spelen ook samen, leren elkaar hun kracht en met elkaar rekening te houden. Ze vinden gezelschap bij elkaar, zijn nooit eenzaam en genieten van de rust en knuffelen samen. Zo hebben ze altijd iemand die hen de volle honderd procent begrijpt en dezelfde dingen graag doet. Ze moedigen elkaar aan om echt kattenmanieren te hebben en op die manier te spelen, vinden steun bij elkaar en gewoon een goed gevoel hebben... Dat is natuurlijk goed voor de emotionele stabiliteit en ze kunnen steeds bij elkaar terecht als ze zich even wat minder voelen...
het zijn echt net kleine kinderen...