HCM - hypertrofische cardiomyopathie

Als je denkt dat er iets mis is met je kat, bel dan eerst even de dierenarts(assistente) voor advies. Want al zijn er op het forum veel mensen met ervaring, een juiste diagnose kan alleen gesteld worden door een dierenarts.
Gesloten
Gast

HCM - hypertrofische cardiomyopathie

Bericht door Gast »

Hoi mijn naam is Sylvia en ik heb 2 hele lieve poesjes hun namen zijn fancy en fame en het zijn ragdolls van anderhalf jaar oud.
Ik wil graag een nestje hebben van mijn meisjes maar helaas bij mijn fame kan het niet, ik zal u vertellen waarom niet.
Met het ras ragdolls en andere rassen als je daar een nestje van wil moet je ze laten testen op leukemie kattenaids ,de nieren en het hart, ook wel de hcm test genoemd.
katten aids en leukemie hebben ze alletwee niet maar toen kwam de grote schrik fame haar nieren waren goed maar helaas haar hartje is heel slecht, haar zusje fancy mankeert gelukkig niks dus van haar mag ik een nestje .
Fame daar in tegen mag ik hopen dat ze nog een jaartje bij me blijft en dat is wel heel klein die kans,er bestaan wel medicijnen die kunnen het niet genezen maar wel haar levensduur wat rekken misschien blijft ze dan wel 4 jaar bij me ik weet het niet maar ik doe zeker mijn best om haar heel lang bij me te laten blijven.
Als u een ragdoll wil vraag aan de fokker om de papieren waar alle testen in staan ook op die lijst staat of er wel of niet mee gefokt mag worden ,zegt de fokker: ik heb geen lijst koop dan geen kittens want ze zijn het verplicht aan u om ze te testen. Bij mij staat er in fame mag geen kittens en fancy mag het wel.
Doet u dat aub niet alleen voor uzelf maar ook voor de kitten die u koopt ik mag blij zijn dat ik er nu achter kom deed ik dat niet had fame of verlamd geraakt en dan gelijk gestorven of als ik s'morgens wakker word en ze is dood.
Nu weet ik wat mijn te wachten staat en kan ik mij op fame storten en zorgen dat ze ons voorlopig niet verlaat
groetjes sylvia en een poot van fame en fancy :cry:
Laatst gewijzigd door Gast op 30 sep 2003 19:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
pini
Lynx
Lynx
Berichten: 115
Lid geworden op: 01 sep 2003 17:07
Locatie: zeeland

Bericht door pini »

Pini mijn vorige kat is hier aan dood gegaan. Wij wisten het niet. Alle katten kunnen het krijgen. Ook HTK katten. Pini is nog 11 jaar geworden. Dat is heel oud voor een kat met HCM.

De katten die ik nu heb zijn allebei getest en ook de ouders en de grootouders. Veel mensen kennen de ziekte en de symtomen niet. Dat vind ik jammer.

Pini is elf geworden en misschien dat jou Fame nog lang bij je kan blijven omdat je het zo vroeg hebt ondekt. Dan krijgt ze tenminste de medicijnen. Geniet zoveel mogelijk van haar en heel veel sterkte!
Groetjes Gerda
Gebruikersavatar
yedamy
Poema
Poema
Berichten: 224
Lid geworden op: 04 aug 2003 21:40
Locatie: Veendam
Contacteer:

Bericht door yedamy »

De symptomen zijn pas op oudere leeftijd zichtbaar. Pas vanaf ongeveer een jaar kun je het testen via een echocardiogram. Zolang de kat nog geen verschijnselen toont hoef je je nog niet direct zorgen te maken, pas als de symptomen naar voren komen dan is het al ernstig en heeft de kat niet zo heel lang meer te leven.
Je kan wel proberen het zo lang mogelijk te rekken door overgewicht te voorkomen, binnenshuis houden en voeding met een laag zout gehalte geven.
Gebruikersavatar
Admin
Administrator
Administrator
Berichten: 1915
Lid geworden op: 18 mar 2003 01:33
Locatie: Den Haag
Contacteer:

Bericht door Admin »

Ter info

Hartfalen bij de kat

De meest voorkomende hartaandoening bij de kat is de zogenaamde “hypertrofische cardiomyopathie” (HCM). Bij deze hartziekte wordt de hartspierwand steeds dikker en neemt de hartfrequentie (snelheid waarmee het hartje klopt) steeds meer toe. Uiteindelijk zal de hartspierwand zo dik zijn en zo snel kloppen dat het bloed niet meer effectief rondgepompt kan worden. Met name in stresssituaties krijgt de kat problemen: duidelijke benauwdheid (met open bekje ademen, heel geforceerd ademhalen waarbij de buikwand zelfs gaat meebewegen) wat uiteindelijk in een gevorderd stadium tot de dood kan leiden.

Tot een bepaald stadium van de ziekte is het voor de eigenaar lastig om te weten of er een probleem is. Je merkt het niet meteen omdat het hart tot een bepaald niveau nog kan compenseren. De dierenarts kan dan tijdens de jaarlijkse controle bij de inenting soms toch al afwijkingen constateren: een veel te snelle pols, een hartruisje (echter niet altijd het geval bij HCM) of tijdens het onderzoek met open bekje ademen. Deze symptomen bevestigen de diagnose nog niet maar maken de kat wel verdacht van een hartprobleem.

De volgende stap zal dan zijn om een echo te maken van het hart en de hartspierwanddikte op te meten. De kat ligt in rechter zijligging op een zachte tafel nadat er een klein stukje vacht achter de rechter voorpoot is weggeschoren. Vanaf die kant wordt er dan een echo gemaakt en worden er metingen verricht. Zo kan heel precies worden vastgesteld hoe de conditie van het hart van de kat is. De eigenaar mag altijd bij dit echografisch onderzoek aanwezig zijn en de kat zoveel mogelijk geruststellen. Uiteraard krijgt het dier geen roesje of narcose voor dit onderzoek.

Zodra de diagnose is bevestigd zal het dier worden behandeld voor dit probleem. Met medicijnen kan de hartslag weer rustiger worden en krijgt het hart dus meer tijd om het bloed goed rond te pompen. Afhankelijk van het stadium waarin de hartspierziekte wordt ontdekt zal het dier met de medicijnen een duidelijk verbeterde levensverwachting hebben.

Bij bepaalde kattenrassen komt dit probleem meer voor. Bijvoorbeeld de Maine Coon is erfelijk belast met deze hartspierziekte. De hartaandoening komt niet alleen bij oudere katten voor, hij kan zich ook openbaren bij jongere dieren.
Een verdikking van de hartspierwand kunnen we ook bij alle rassen zien met afwijking van de schildklier. Bij hyperthyreoidie, waarbij de schildklier teveel hormoon produceert kan deze hartspierwandafwijking ontstaan.
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Emma Boom
Tijger
Tijger
Berichten: 1385
Lid geworden op: 02 feb 2003 17:45

Bericht door Emma Boom »

Langzaam maar zeker is duidelijk geworden dat dit bij veel meer kattenrassen voorkomt. Bij de Maine Coons is het probleem bijna geëlimineerd door uit te fokken, maar bij de Ragdoll is het probleem helaas nog erg prominent aanwezig. Er is geen eenduidig beleid bij de Ragdollcatteries over met welke lijnen al dan niet gefokt wordt. Dit in tegenstellng tot de Maine Coon, waar goede afspraken via de vereging zijn gemaakt: lijnen met hcm worden onmiddellijk uit de fok gehaald.
Gesloten