Poes erg schrikkerig

[Dropje]

Onze poes van nu 4 jaar was eerst altijd superlief en aanhankelijk. Ze kwam heel vaak bij je op schoot etc. Maar op een gegeven moment (ik weet niet precies wanneer, een tijdje terug al in ieder geval) is dat helemaal omgeslagen. Ze komt nu vrijwel nooit (een heel heel heel heeeel enkele keer. Soms kijkt ze ook naar boven, naar de bank en wendt zich dan toch weer af) meer op schoot. Ze schikt als je haar aait zonder dat ze je eerst mag besnuffelen (ze valt meteen aan). Echt, vroeger deed ze nooit wat. Ze beet niet, krabde niet, gaf kopjes...

Ik heb geen idee hoe het komt. Misschien is ze geslagen, een keer bijna aangereden, is ze totaal veranderd tijdens een vakantie, aangevallen o.i.d.? We hebben nu een andere kat erbij, maar ook tegenover hem doet ze afwerend. De andere kat is trouwens totaal het tegenovergestelde van hoe zij nu is (vaak op schoot, non stop spinnen, altijd kopjes geven etc.). Uiteraard geef ik de andere kat ook heel veel aandacht. Maar dit speelde dus al voordat de nieuwe kat kwam.

Nog wat over de poes, misschien zit er nog iets nuttigs tussen.. Ze heeft een keer nestje gehad en is daarna gesteriliseerd. We hebben haar al vanaf dat ze een kitten was, oud genoeg om het nest te verlaten. Ze was de kleinste van haar nest. Ze is Noorse boskat x ?

Ik hoop dat er iemand tips heeft want ik vind het zo sneu om haar zo te zien. Ze is namelijk nog steeds heel lief, maar gewoon echt abnormaal voorzichtig met alles...

[Kiwi]

Van steriliseren wordt de band normaal alleen sterker..niet slechter.

Ik zou eerst denken van: omgeslagen toen de nieuwe er bij kwam (goed mogelijk) maar het speelde dus al eerder.. Geen idee dan eigenlijk, ben je ondertussen nog eens bij de dierenarts geweest, gewoon voor jaarlijkse controle enzo? Niet dat het medisch hoeft te zijn hoor.

[castratenkoor]

Kan zijn dat ze ergens heel erg van geschrokken is, bv een bijna aanrijding.
Met veel geduld en liefde leert ze jullie hoop ik weer vertrouwen.

[MarjanR]

Is ze misschien doof geworden?
Dat kan natuurlijk een behoorlijke schrik reactie geven als ze jou niet heeft zien aankomen.

[Adriana]

welkom op het Forum..
er zijn middelen (doorgaans plantaardig) die angsten dempen en intussen kun je met haar wat ander gedrag aanleren en haar zelfvertrouwen wat laten toenemen zodat ze rustiger wordt.
rechtsboven even zoeken op Telizen of Destress. dat is geen valium en katten worden er niet suf van..
misschien is dat iets dat kan helpen in deze situatie.. gaat ze nog wel naar buiten?

[DeTut]

wat sneu!
probeer toch eerst goed terug te rekenen wanneer die omslag kwam en of er rond die tijd iets bijzonders (in haar idee) is gebeurd.. Katten kunnen om allerlei redenen ander gedrag gaan vertonen.
k zal zomaar wat mogelijke aanleidingen opsommen:
-andere kat in huis
-als ze buiten komt: problemen met katten in de buurt of vervelende mensen...
-verandering in personen in huis: iemand weg, iemand erbij, iemand ziek of anders
-verandering in interieur ( ja echt!!)
-verhuizing
-verandering bij baasje (ziek, meer weg, verdriet, zwanger)

en heel belangrijk: is ze medisch oke? kat kan van alles mankeren zonder dat we t merken. eet en poept ze goed? hoort en ziet ze goed?

en een andere kat is een heel voor de hand liggende oorzaak maar je zegt dat het al eerder speelde, weet je dat wel zeker? maar nu is het ook van belang om juist haar meer aandacht te geven dan de nieuwe poes.

ben benieuwd naar je reactie!

[Dropje]

Een beetje een late reactie maar ik wilde even over alle antwoorden nadenken. Bedankt voor jullie reacties!

Hmm ja misschien moet ik haar maar weer eens naar de dierenarts brengen. Ik heb heel hard na zitten denken over veranderingen. En toen bedacht ik me dat ze sinds een behoorlijke poos ineens niet meer mijn slaapkamer in mag, terwijl ze daar altijd graag zat (slapen op m'n bureaustoel, naar buiten kijken, bij me liggen als ik ging slapen..) En nu probeert ze nog heel vaak om d'r naar binnen te glippen. Zou dat het kunnen zijn?

Ook zijn er mensen hier in de buurt die blijkbaar denken dat alle katten die buiten lopen (ondanks dat ze een halsbandje draagt) zomaar melk (!) mogen krijgen en binnen gelaten mogen worden. Toen we dat doorhadden hebben we daar uiteraard iets van gezegd want dat kan natuurlijk niet... Of ze daarnaar geluisterd hebben weet ik niet zeker, maar ik neem aan van wel...

Qua doofheid, het is wel zo dat ze niet reageert als je met het voer rammelt en zij is boven (eerst kwam ze dan altijd). Maar ze kan je nog wel horen (of ze let heel goed op schaduwen ofzo maar volgens mij kan ze me wel horen)

Kattenvrienden in de buurt heeft ze volgens mij niet echt, ze is erg op zichzelf. (in tegenstelling tot de kater want die is al met diverse katten gesignaleerd)

Dat kat gaat nog wel gewoon naar buiten (en ze komt gelukkig ook altijd weer terug!).

Ja het was echt al eerder aan de gang, maar het is wel erger geworden met de nieuwe kat (Hoewel ze wel steeds iets meer tolerant wordt gelukkig. Maar in de buurt van haar komen mag hij nog steeds niet. )

[pearlsofpassion]

Mijn poes is toch ook omgeslagen met steriliseren hoor!
Ik weet dat gezegd wordt dat dat bij een poes bijna niets doet, maar dat is niet mijn ervaring.
Ons Kleintje is daar ook wispelturiger, eigenzinniger en onberekenbaarder van geworden. Vroeger kende ik haar door en door, we waren 2 handen om haar buik en er was een enorm wederzijds vertrouwen. Maar sinds ze gesteriliseerd is kan ze uithalen zonder reden en zonder waarschuwing, ineens schrikken en vertrouwd ze me een stuk minder. Ik moet haar dan ook altijd overtuigen om af te komen, terwijl ik vroeger maar moest zuchten

Ze is niet meer dat kleine meisje van vroeger, ze is een vrouw geworden met alle kuren die daarbij horen. Kleintje is gesteriliseerd toen ze dik 3 jaar was, maar heeft nooit een nestje gehad.
In het begin had ik het daar een beetje lastig mee, vooral omdat we elkaar niet meer begrepen en dat ik niet gewend was van op mijn hoede te zijn.
Nu is dat ook alweer bijna 3 jaar geleden en ken ik haar weer door en door. Ik kan haar goed lezen en weet op voorhand wanneer het genoeg is en hoe ik haar iets kan laten doen wat ik graag wil. Mijn vriend voelt dat niet helemaal aan en wordt dus af en toe nog wel eens verrast. En vroeger was Kleintje heel sociaal naar andere mensen, maar die aaien haar steeds verkeerd (je moet ze dus kennen), waardoor ze schrikt (gelukkig niet uithaalt) en dus is ze daar niet meer zo dol op.
Ik ken haar dus wel, maar ik kan haar niet meer zo goed controleren als vroeger. Ze is veel eigenzinniger en koppiger, vooral als het voor haar eigen goed is en dan moet ik al mijn verstand en listen in de schaal werpen en veel geduld oefenen om haar toch zover te krijgen.

Mss doe je iets verkeerd (in haar ogen natuurlijk) als je haar op je schoot wil... Ik weet het niet. Mss zal je het na een tijd nog wel doorkrijgen, en zij ook, en groeien jullie weer naar elkaar toe. Het kan natuurlijk iets heel anders zijn bij jou. Probeer alleszins het medische uit te sluiten.

Oh ja, toen er bij ons een kat bij kwam, werd Kleintje natuurlijk nog moeilijker en vertrouwde ze nog maar heel weinig, maar ik heb gemerkt dat veel aandacht en rustig aaien, zelfs als ze dat niet lijkt te willen, echt wonderen verrichten! Ook feliway kan helpen, maar dat werkt maar beperkt. Als ze echt gestresst is doet het niets uit.

Veel succes en geduld gewenst!

[Cari]

Ik zou haar maar eens grondig medisch laten onderzoeken. Misschien hoort of ziet ze slecht, maar het kan ook iets heel anders zijn.

Ik heb heel hard na zitten denken over veranderingen. En toen bedacht ik me dat ze sinds een behoorlijke poos ineens niet meer mijn slaapkamer in mag, terwijl ze daar altijd graag zat (slapen op m'n bureaustoel, naar buiten kijken, bij me liggen als ik ging slapen..) En nu probeert ze nog heel vaak om d'r naar binnen te glippen. Zou dat het kunnen zijn?

Denk het niet. Daar kan ze chagrijnig of vervelend van worden, maar niet schrikachtig.