Hoi Kiwi
Dit zou bijna mijn vraag kunnen zijn. Zit me de laatste tijd ook af te vragen of mijn katten te afhankelijk van mij zijn.
Ze zijn nu bijna 7 maanden. Ze mogen ook niet in de slaapkamer. Het is denk ik een maand geleden begonnen met ' s ochtends miauwen vlak voordat mijn wekker gaat. (ook in het weekend als mijn wekker dus niet gaat!) Het is 1 nacht voorgekomen dat ze de hele nacht af en aan zaten te miauwen. Gelukkig is dat niet meer voorgekomen. Diesel gaat aan de klink hangen dus die laat zichzelf ook binnen. Klinken omhoog...maar zelfs dan lukt het als hij wil. (staat dus vanalles voor mijn deur 's nachts, om de deur dicht te houden)
Ik ben 1 keer opgestaan in het begin om ze eten te geven, dacht dat dit het was namelijk. Toen dat dus niet bleek te helpen, heb ik ze constant genegeerd. (ook al moest ik de kamer uit, echt even wachten tot het weer stil was en dan weer de kamer uit) Het lijkt (afkloppen) te helpen nu. De afgelopen 2 dagen heb ik ze niet gehoord. Wel op het moment dat ik opsta, en ze me dus horen staan ze meteen voor de deur.
Maar...daarnaast als ik de was aan het ophangen ben in 'het kleine kamertje' (waar ze ook niet mogen komen...gezien de was) staan ze voor de deur te miauwen. Als ik in de keuken sta staan ze regelmatig te miauwen. (en krabbelen, en springen naar klink) En sinds kort ook als ik op de wc zit!
Het is vooral Diesel die het doet (die krijgt ook deuren open) maar Muis is er altijd bij. (echt zo'n meeloper haha)
Als ik dan eenmaal in de woonkamer ben dan kunnen ze me weer strak gaan negeren trouwens hoor haha.
Ik vind het ergens heel schattig! Maar ook wel zielig. En ik kan alleen maar hopen dat ze dit niet doen als ik niet thuis ben. Ik geloof wel dat ze het dan niet doen. (maar wil het ook niet weten als het wel zo is eigenlijk....zou ik echt heel erg vinden) Er zijn nooit deuren opengemaakt bijvoorbeeld als ik er niet ben.
Als ik thuis ben dan zit Muis het liefste de hele tijd op schoot. Ze kan me echt gaan 'dwingen' om te gaan zitten zodat zij er dan weer bovenop kan gaat zitten. Blijft ze miauwen tot ik ga zitten. Plof mevrouw erbovenop en het is weer goed. Ook iets wat ik ergens heel schattig vind. Maar ergens denk ik ook: ja dat kan eigenlijk niet! Wie is hier nou de baas?.....nou mijn katten dus haha.
Dus allemaal dubbele gevoelens. Ik wil gewoon dat ze een gelukkig leven hebben zonder mij. En dat ik een leuke bijkomstigheid ben op sommmige momenten. Aan de andere kant zou ik het ook niet leuk vinden als ze volkomen langs me heen zouden leven....Dus tja wat wil je dan? Eigenlijk de middenweg......Vooral voor henzelf! Want ben zo bang dat ze ongelukkig zijn op momenten dat ik er niet ben. Het lijken soms wel honden
Maar misschien interpreteer ik hun gedrag wel niet goed?
Wat betreft een tweede kat. Dat kan denk ik wel helpen. Maar mijn ervaring is dus dat de 1 de ander toch wel 'meeneemt'. Als Muis alleen was geweest was ze denk ik niet op het idee gekomen om naar klinken te springen. Maar nu staat ze wel achter Diesel om de deur door te gaan als Diesel dat voor haar regelt.
Maar ja ligt ook aan je katten....da's natuurlijk altijd zo.
(maar uhm dit lijkt een heel klaagverhaal....ik ben wel nog steeds heeeel heel blij met mijn dropjes hoor!

)