Dilemma

[Sannie_xx]

Wat is dit moeilijk, zeg.... en inderdaad erg onprofessioneel van het asiel om jullie zo'n lastige kat mee te geven terwijl het jullie eerste kat is. Klinkt zoals al gezegd bijna alsof ze er zsm vanaf wilden zonder daar verder even over na te denken. Soort van niet geschoten, altijd mis....ofzo.
Hoe dan ook, ik vind het zeer te bewonderen dat jullie de kat nog hebben en er zo mee om proberen te gaan. Bij de meesten was hij linea recta terug gegaan. Ik zou het ook zeker begrijpen als jullie hiervoor zouden kiezen - dit is erg moeilijk, zeker als zou blijken dat het niet verbetert.
Ik snap je dillemma dan ook ontzettend goed.

Hoe dan ook zou ik, mocht je ervoor kiezen deze kat terug te brengen of ooit voor een tweede kiezen, niet meer bij dit asiel halen. Maar dat had je zelf ook vast al wel bedacht.

Sterkte ermee! Jammer dat je eerste kattenervaring zo moet lopen....

[Jilly]

Kat erbij... misschien over een tijd als het verbeterd is...
Het is inderdaad erg moeilijk, maar we komen er vast (hopelijk) uit.

Over het asiel moet ik zeggen...
Het zag er naar ons idee in het asiel allemaal goed verzorgd uit.
We gingen zonder verdere begeleiding na melden dat we om een kat kwamen kijken, de katten kamers door.
In elke kamer zaten de hokjes vol (met naamkaartjes van welke kat er is, want de meesten liepen vrij door de kamer)
Toen zijn we onderweg helemaal verliefd geworden op ons kattekind.
Daarna vonden we een medewerker en we hebben over Funkel gepraat en die heeft het papierwerk in orde helpen te maken.
Korte samenvatting:
Vooral veel over het blaasgruis, en bijbehorende dieet .Met daarbij het verhaal dat de vrouw die afstand had gedaan nep contact gegevens had achtergelaten, zij hem te wild vond, en hij later erge blaasgruis bleek te hebben. Zij dachten dat de blaasgruis de echte reden was geweest.
Als hij ergens toe geforceerd word (chippen/in kattemand en andere "grote" dingen dachten wij) dan is het zeker geen lieve kat.
Lieve kat voor de rest, heeft wel eens bij me op schoot gezeten te knuffelen.
Na het tekenen zij een medewerker, die kat?! succes!
Maar toen dachten we nog steeds meer in de trant van pillen etc. geven, of dierenarts ofzo.
Ze hebben ook nog gevraagd of we huisdieren hadden (andere medewerker) omdat hij alleen geplaatst moest worden.

Ook heeft ze me proberen te helpen toen ik belde over Funkel.
Ik belde omdat hij rare buien had. en ze vroeg of hij veel buurt katten kon zien en veel naar buiten kon kijken.
Hij was hier een week ,en zij dacht aan een gefrustreerde kat. Laat maar naar buiten.


We weten niet of dit een slecht asiel was...
Nu dachten wij dat de kat behoorlijk in de stress heeft gezeten daar omdat hij daar midden tussen de katten zat. Dat terwijl hij katten helemaal niet leuk vind/schijnt te vinden. En dat hij daarom daar misschien wel erg rustig was.
Niet dat ik het asiel wil verdedigen hoor, maar we weten niet of ze wel wat fout hebben gedaan...
En als je niet om dieren geeft, waarom dan een asiel?!

Morgen een homeopathisch middeltje uitzoeken en ophalen. Hopen dat het dan beter gaat.

[Cari]

Toen jullie in het asiel gingen kijken, zat Funkel waarschijnlijk in een van de hokjes? Ik denk dat het asiel er wel gelijk in had dat Funkel alleen geplaatst moest worden. Ik denk dat het ook een heel slecht plan is om er een andere kat bij te nemen. Voor Funkel niet leuk, maar ook zeker voor de nieuwkomer niet. En voor jullie nog meer stress.
Welk asiel is het? Hebben zij een 'niet inslapen-beleid?' Of het een goed of slecht asiel is, is vanaf hier niet te zeggen. Maar wat jij zegt

En als je niet om dieren geeft, waarom dan een asiel?!

: het zal je verbazen..... Ik hoor ook mensen zeggen "ze zouden hem nooit bij een onervaren persoon moeten plaatsen.". Ik denk dat dat in zijn geval misschien wel de enige optie was. Echte kattenliefhebbers/-kenners hebben meestal meerdere katten. Ik vind dat jullie het uitstekend doen. Veel mensen die "wel eerder een kat hadden", maar zich nooit echt verdiept hebben in wat een kat is en nodig heeft (omdat de meeste katten zich probleemloos aanpassen) , zouden hem binnen een paar dagen teruggebracht hebben met de mededeling dat hij onbetrouwbaar en vals is. Funkel mag in zijn pootjes knijpen dat hij bij jullie terecht kwam. Misschien besluiten jullie uiteindelijk toch nog om hem terug te brengen en ik denk dat iedereen daar wel begrip voor kan hebben. Maar jullie proberen tenminste alles! Funkel is een enorm moeilijke kat, maar aan de andere kant ook vreselijk lief, zoals hij je op zijn manier komt troosten... Hij zal nooit een 'theemuts' worden. Hij is een kat die leven in de brouwerij wil, die een uitdaging zoekt, en waarschijnlijk heel slim is. Je zou hem ook bezig kunnen houden met denkspelletjes. Zijn oplossend vermogen stimuleren. Er zijn daar tegenwoordig spelletjes voor op de markt, maar die zijn behoolijk duur. Je kan zelf ook iets doen met bv doosjes waar je snoepjes in verstopt. Op internet zijn wat dat betreft wel leuke tips te vinden.
Funkel heeft zijn angsten, zoals voor andere katten, maar als hij daar beter mee leert omgaan en zelfverzekerder wordt, zal dat hem waarschijnlijk ook weer meer rust geven.
Je moet van Funkel niet verwachten dat hij een volkomen normale kat wordt. Je zult voor jezelf moeten nagaan of je bereid bent en in staat bent van hem te houden, ondanks zijn gekke/agressief overkomende buien. Ik denk dat die echt wel minder gaan worden, als hij zich zekerder gaat voelen en met het kattenluik vrij in en uit kan gaan. Een Bachbloesem o.i.d. erbij helpt dan misschien ook nog. Je hebt een bijzondere kat, eentje waar je je af en toe geen raad mee weet en wanhopig van wordt, maar ook eentje waar je enorm veel van zou kunnen houden en trots op zou kunnen zijn.

[Camoth]

Ze hadden hem niet bij een onervaren persoon moeten plaatsen, ook vanwege het feit dat het oneerlijk is tegenover die mensen. Als ik een kat als Funkel als eerste kat had gehad, dan was ik waarschijnlijk vrij snel van alle katten genezen geweest. Als je ervaring met katten hebt, dan weet je dat niet alle katten zo zijn en weet je ook dat een verandering in gedrag veel tijd en geduld vraagt. Het is dat Jilly dit forum heeft gevonden, maar zonder enige hulp of steun van buitenaf kan ik me voorstellen dat ze nu al klaar was geweest ermee.

DAT is wat ik bedoel met dat ze hem niet aan mensen hadden moeten meegeven als eerste kat.

[Jilly]

Ik heb vandaag contact gehad met het asiel. Ik wou weten of zij misschien nog tips hadden en wat we anders moesten.
Eerst sprak ik een medewerker die ik niet kende, na een beetje mijn verhaal te hebben gedaan ging zij overleggen met een collega.

Toen kreeg ik het meisje aan de telefoon die ons heeft geholpen met Funkel toen wij hem ophaalden.
Zij was erg begripvol, en na een 20 minuten aan de telefoon te hebben gehangen, vroeg zij me of ik het goed vond dat zij mij terug belde.
Ze ging contact opnemen met een kennis van haar, die gedragstherapeut is. Dit ging ze in haar eigen tijd doen.
En vanavond had ik al een telefoontje terug. Ze had nog een boel vragen, en het verzoek zijn urine op blaasgruis te laten controleren.
Ze ging na ons gesprek vanavond weer contact opnemen met die gedragstherapeut, en nog een kennis met veel verstand van katten bellen.
Als ik uitslag heb van het urineonderzoek mag ik haar weer bellen om verder te overleggen.
Als er wat anders aan de hand was, mocht ik haar ook bellen. Wat ik erg fijn vind!
In het asiel zelf hadden ze echt nooit iets van dit gedrag gemerkt. (behalve dat hij niet dingen tegen zijn zin in wil doen)
Als het echt niet houdbaar was, mochten we hem natuurlijk terugbrengen, maar ze wou kijken of er nog wat te doen was. Ze had gelukkig ook door dat ik erg wijs met de kat ben op zijn gekke buien na, en dat ik erg bereid ben om naar een oplossing te zoeken.

Misschien hadden ze deze kat niet aan ons moeten meegeven. Maar ik heb het idee dat ze echt niet van het gedrag wisten, en dat ze naar beste weten hebben gehandeld. Wij denken dat ze echt graag willen dat Funkel goed op z'n plaats zit, en daar alles aan willen doen.
Ik heb niet de indruk dat ze dat doen om hem maar niet terug te krijgen. Maar omdat ze graag willen dat we allemaal gelukkig zijn.

Allemaal nogmaals bedankt, het is zo fijn hier steun, hulp en tips te kunnen vinden!

Groetjes

P.s. van katten zijn we nog lang niet genezen! M'n vriend heeft eerder een kat gehad (op jonge leeftijd) en we kennen een boel katten die allemaal hun eigen karakter hebben, en meestal erg lief zijn. We hopen dat we voor Funkel nog een manier kunnen vinden dat het beter gaat, en anders (dit hopen we natuurlijk niet, maar we moeten zien hoe het gaat...) komt er zeker weten een andere kat.

[Camoth]

Wat vriendelijk van dat meisje.

Tja. als ze het echt niet wisten dan kan je het zo ook niet kwalijk nemen natuurlijk.
Wellicht dat de gedragstherapeut uitkomst biedt. Van de blaasgruis betwijfel ik als hij gewoon netjes op de bak gaat, maar wellicht zit ik ernaast dus doe maar wel testen als de therapeute dat zegt.

Succes met jullie Funkel!

[loek]

Hoi Jilly
Ik heb even het hele draadje gelezen. ik kan niet zoveel nuttigs zeggen helaas als 'verse kattenmoeder'. Maar wil toch zeggen dat ik het heel heel erg super van jullie vind dat jullie zo met hem aan de slag willen! Super! En hoop zo dat het aanvallen verleden tijd wordt.

Nog 1 vraagje, je weet maar nooit. Ik moet daar toch een beetje aan denken. Wij hadden vroeger ook een kat die (waarsch. mede beinvloed door een keer neergeschoten te zijn) echt kon aanvallen. Doorbijten deed hij ook niet maar het was echt wel menens. Hij kon dan onverwacht bijv. in je been hangen: met voorpoten in je been gehaakt, tanden in been, en met de achterpoten trappen (dat laatste was nog een pijnlijks vaak).
Ik weet wel dat hij er niet van hield als hij je constant overal tegen kwam...haha klinkt een beetje stom misschien. Maar op een gegeven moment had je dat door. Ook als je achter hem aanliep, dan was het helemaal een ramp. Het was echt zijn manier om te zeggen: 'rot op'.
Maar hij kon er ook zo voor kiezen om je op te zoeken...en dan lief dus. Je kon hem ook eigenlijk nooit op schoot zetten of oppakken, niet dat hij altijd aanviel maar hij bleef nooit zitten als het niet zijn initiatief was.

Nu je veel thuis bent....zat ik daar dus aan te denken. Waarsch. is het toch weer anders bij Funkel. Maar wie weet als je meer weg bent, dat het dan beter gaat. (het klinkt een beetje lullig misschien maar zo bedoel ik het niet he
Bij drukte/ visite was deze kat trouwens nergens meer te vinden. Dat koos hij voor de makkelijkste weg, verstoppen tot ik zeker weet dat die herrie makende mensen weg zijn. Bij ons wilde hij de aanval nog wel aan gaan om ons weg te krijgen

Super fijn dat dit meisje van het asiel jullie verder wil helpen. Ik ben heel benieuwd naar de vorderingen...of niet....Maar ik hoop met jullie mee.
Jullie verdienen het inmiddels iniedergeval heel erg!

[Cari]

Wat jij zegt Loek, klinkt helemaal zo gek niet. Funkel is ook een kat die zelf wenst te bepalen wat er gebeurt, wanneer en hoe. Zo'n kat zit er niet op te wachten dat iemand hem voortdurend in de gaten houdt. Dat wordt ervaren als druk die hem opgelegd wordt.
Nou weet ik niet of dat bij Jilly het geval is, maar die druk was er in het asiel in ieder geval niet. Ik heb ook eens een kat meegemaakt (ook weer een Oosters korthaar) die in het asiel poeslief was en een beetje teruggetrokken. Hij werd geplaatst bij 2 mannen die helemaal smoorverliefd op hem waren en hem 'wel op konden vreten'. Na een paar weken kwam de kat dus terug, want hij viel -volgens hun om onverklaarbare redenen - aan. In het asiel was hij weer poeslief.

[ktje]

Bij ons is Lionell ongeveer het zelfde. Gelukkig valt hij niet in een keer aan. Maar als je hem aan het aaien bent en hij heeft er genoeg van geeft die een behoorlijke tik. Ook moet deze meneer gewoon echt naar buiten. Binnen is die niet uit te houden. Hij komt vanzelf naar je toe als die even aandacht wil maar als het hem niet zint krijg je echt een tik.
We laten hem zoals die is. Soms is die binnen maar meeste tijd is die buiten.

Het is lastig, maar misschien wel het beste voor zo kat.

Jammer dat het bij jullie ook zo gaat. Zeker als het je eerste kat is.

Succes ermee!

[loek]

Als ik het goed begrepen heb gaat het (agressieve) gedrag van Funkel wel wat verder als dat van Lionell. Fijn natuurlijk dat jullie met Lionell een manier hebbeb gevonden om samen te leven.

[ktje]

Ja dat klopt, maar ik wil aangeven dat katten gewoon heel erg verschillen qua gedrag. En ik denk wat eerder al eens gezegt dat Funkel denk ik gewoon met rust oet laten en zelf naar je toe laat komen.

[Jilly]

We zijn wel vaker een hele dag weggeweest, gezien ik familie in het noorden heb wonen. Als we dan thuiskomen is hij even blij, maar meneer presteert het gerust om na 10 minuten dan alsnog ergens in de gaan hangen. Armen of benen wat maar het dichtste bij is op het moment van aanval.
Dus dat zou betekenen dat we gewoon bijna nooit thuis moeten zijn (mocht het zo zijn dat hij liever niet te veel mensen op zijn lip heeft) en dat is voor ons geen optie. 's avonds na het werk wil ik wel lekker in m'n eigen huisje kunnen zijn. En ook in het weekend.
Ik moet toch even zeggen dat hij behalve het aanrecht alle vrijheid heeft om te gaan en te staan waar ie wil. En dat we hem met rust laten, behalve als hij uit zichzelf naar ons toekomt. Dat leek ons met welke kat dan ook de beste tactiek. Als hij er speels uitziet gaan we natuurlijk ook met hem spelen, en soms ook "ongevraagd" maar ook dan heeft hij volledige vrijheid in keuze.
Als ons kattekind nu echt een buitenkat was, maar hij vind het nog steeds allemaal erg eng, en zelfs in de zeer rustige nacht (het is hier sowieso een hele rustige straat) zit hij buiten meestal strak tegen de deur aan wat te kijken. Als hij al verder durft dan is dat niet verder als de tuin van de buurvrouw, die aan onze tuin grenst en zo toegankelijk is. De meeste tijd van een open deur, zit hij dan toch binnen. Hij heeft als we thuis zijn altijd de mogelijkheid tot in en uitlopen. Het kattenluik is in bestelling, en tot die tijd staat de deur altijd op een katten-kier.

Ik hoop heel hard dat de gedragsdeskundige nog een paar goeie tips heeft hoe om te gaan met deze kat... Want soms heeft hij 2/3 lieve dagen er tussen dat er niks aan de hand is (niet te snel voorbij lopen etc. maar ach...) maar gister en vandaag is hij erg "moeilijk".

Allemaal erg bedankt voor het meedenken!

Groetjes

[Kattenbella]

Jilly, in ieder geval geweldig dat je hulp hebt nu. Ik ben erg benieuwd hoe het gaat lopen. Verder echt mijn komplimenten voor jullie inzet!

Ik moet ook even denken aan Lola en Bram, die gaan emotiebijten. Lola op mij en alleen maar op mij en Bram op een andere kat. Als hij een vette knuffel heeft gehad kan hij zijn gevoelens niet kwijt.
Lola heeft mij echt dwars door mijn hand gebeten toen ik even niet oplette. Eigen schuld dus, ik moet haar strak in de gaten houden.

Heel veel succes!

[Jilly]

Tot ons zeer grote verdriet moet ik zeggen dat we Funkel vanmorgen terug hebben gebracht naar het asiel .
Gisteravond was het helemaal mis! En donderdag en gisteren waren echt hele erge dagen.
Ik heb het meisje gebeld wat zou helpen. Maar eigenlijk wisten zij en de gedragsdeskundigen het ook niet... Als er al nog oplossingen waren moesten we volgens haar in termijnen van maanden tot jaren denken voor dit gedrag zich zou verbeteren, als het al ging verbeteren. Het asiel ging op zoek naar een boerderij of manege waar hij geplaatst kon worden. En ook zij begrepen het helemaal.

Het gedrag was zo ontzettend onvoorspelbaar, en gister viel hij me aan toen hij lief bij me zat te doen, helemaal vanuit het niets onder het spinnen. Dit had hij nog niet eerder gedaan... En het vertrouwen was echt helemaal weg. Hij ging in me hangen, wou niet loslaten, en toen ik een time out gaf, ging ik na 10 minuten weer bij hem kijken, en weer ging hij vol in me hangen. Nauwelijks van me af te krijgen en gemeen(d) happend en klauwend.

Ik ben er kapot van, en m'n vriend ook...

Iedereen heel erg bedankt voor het meedenken en steunen!
...

[Anaheim]

Wat een enorme vervelende situatie zeg.
Maar jullie hebben echt enorm je best gedaan en het is natuurlijk niet de bedoeling dat jullie je niet lekker voelen in jullie eigen huis.
Misschien dat hij op een boerderij of manege wel z'n plekje kan vinden.
Wel fijn dat het asiel nog heeft geprobeerd te helpen met een gedragsdeskundige.

Sterkte gewenst!