Vertrouwen winnen versus opvoeden

[loek]

Ik heb sinds twee dagen twee kittens van 10 weken. Ze komen uit een beetje 'verwilderde'/ niet zo'n schone/ 'niet opgevoede' omgeving. Zijn volgens dierenarts wel gesocialiseerd. En volgens mij ook wel, en het gaat ook wel steeds al iets beter. Maar echt helemaal vertrouwd met mensen en mensen handen zijn ze ook niet. Als je ze wil aaien dan deinsen ze een beetje terug, als je het heel langzaam doet. (En als je dat iets te snel doet schieten ze echt weg).
Daarnaast mochten ze in hun oude huis alles, op het aanrecht, op de tafel, eten schooien en krijgen etc.
Ze vliegen hier dus ook van tafel naar gordijn. Ik heb de tactiek gekozen: in mijn handen klappen en ze dan weggooien. (niet tegen de muur ofzo haha, maar gewoon een onprettig gooitje) Zodat ik op een gegeven moment hopenlijk alleen nog maar in mijn handen hoef te klappen. (dat werkt nu echt nog niet)

Maar nu vind ik het probleem (behalve dat het me vies tegen valt van mezelf hoe zielig ik het vind om ze te straffen, maar probeer consequent door te gaan), dat ik aan de ene kant vetrouwen wil winnen, dat ze erop kunnen vertrouwen dat mijn handen niet eng zijn maar zelf wel leuk. Aan de andere kant gooien die handen ze steeds weg.....
Ik heb al gelezen dat je moet zorgen dat ze niet weten dat de straf van nou komt. Maar vraag is a. hoe doe je dat. (geen oogcontact maken en net doen of je met iets anders bezig bent...is niet echt geloofwaardig, ze weten heus wel ik het ben die de straf uitdeelt) en b. is de reden dat ze dat niet mogen zien, waar de straf vandaan komt, aleen maar omdat ze het dan ook niet doen als jij er niet bent. Of is het ook om die reden van vetrouwen.

Met andere woorden schaad ik hun vertrouwen met deze manier van straffen of valt dat erg mee?

[sandy]

Met zulke katjes moet je heel erg voorzichtig zijn, dus inderdaad wat je nu doet is niet goed voor het vertrouwen.
Je zou eventueel een plantensuit bij de hand kunnen hebben en ze daarmee wegjagen, mischien in combinatie met een hard geluid zoals rammelende sleutels.
Het vergt veel tijd en geduld om verwilderde kittens te socialiseren, maar de beloning is des te groter
Jes van ons was zogenaamd ook genoeg gesocialiseerd om geplaatst te worden, achteraf gezien maar goed dat wij haar toen meekregen want echt ideaal was de situatie daar ook niet.
Zij heeft de eerste week echt alleen maar onder de dekenkist geleefd, zo bang was ze, elke dag ging ik meerdere malen op mn buik liggen om tegen haar te praten en te aaien en met eten precies eender. Ze rilde als ik haar aanraakte en blies af en toe maar ik heb daar niet op gereageerd en bleef gewoon aaien en praten.
Na een week durfde ze voorzichtig rond te lopen en zelfs op de eetkamerstoel te slapen, dat was voor mij het teken om haar met rust te gaan laten om te laten zien dat ze veilig kon liggen en gaan waar ze wou. Voorzichtig met haar spelen met een hengel en zo zachies aan ging het steeds beter
We zijn nu 4 jaar verder en zij is de grootste kroelkont van de 4, dus je kan heelwat bereiken als je maar de tijd neemt

[beestenbende]

ik ben het er mee eens, dat ze je handen gaan zien als mogelijk gevaarlijk, dus inderdaad plantenspuit en laten schrikken door geluid. Voor de rest zal het een kwestie van tijd zijn, eer je hun vertrouwen hebt gewonnen. Forceer niets en laat ze ook voldoende wennen. Succes!

[loek]

Wat leuk die snelle reacties, dank jullie wel. Al voel ik me nu wel een beetje schuldig.

Sandy, hoe heb je dat verder aangepakt bij Jes, de opvoeding? Of was ze niet zo 'stout'?
Die plantenspuit?

Een hard geluid boeit ze niet, er moet echt iets achter aan volgen.
Al merkte ik vandaag dat soms in mijn handen klappen voldoende was...dus wie weet...Ik was daar zo opgelucht over he haha. Ik vind het eigenlijk zo zielig om ze te straffen. Is echt een kant van me die ik niet ken. (ik bedoel dat ik daar moeite mee heb..niet dat ik zo'n bitch ben..maar werk met kinderen met gedragsproblemen..dus zou denken dat ik mijn hand er niet voor om zou draaien ) Maar goed....Het is wel ECHT nodig, die (her)opvoeding.

Oh ja het is trouwens niet zo dat ze echt verwilderd zijn hoor. Zoals je verteld over Jes, zo erg was en is het niet. Ze zijn wel meteen in de kamer gaan ontdekken toen ze aankwamen etc. Alleen het aanraken...maar ik laat het initiatief heel erg aan hun. En gisteren kwam er 1 spontaan bij me op schoot liggen...wat een overwinning dan he. Dus eigenlijk gaat het eigenlijk wel heel oke, gezien het feit dat ze er pas 2 dagen zijn.
Wel heel leuk en goed Sandy dat je dat zo voor mekaar hebt gekregen met Jes! Moet toch een soort kick geven lijkt me.

Ik moet er nog even op bezinnen wat ik doe....aangezien ze nu dus misschien door krijgen dat alleen in mijn handen klappen, 'mag niet' betekend. Als het zo snel gaat is het misschien alleen een kwestie van nog heel even vol houden??? Al blijft het een dubbel gevoel.
Maar ik ga in ieder geval ook zo snel mogelijk een plantenspuit kopen. Tot die tijd (maandag) nog even van tactiek veranderen...weet ook niet of dat slim is....

[Umimeis]

Als mijn kitten iets doet wat niet mag dan klap ik in m'n handen of ik pak de plantenspuit.
Ik hoef de plantenspuit maar te pakken en hij maakt dat hij weg komt

[Katrin]

Ik zou ook een duidelijk verbod woord introduceren, bij mij is dat een luid en duidelijk NEE, als ze wat verder gewend zijn en ook de regels in huis accepteren is hopelijk dat woord het enigste wat je dan nog moet gebruiken.
Tenminste 8 van de 10 keer luisteren ze wel en die andere 2 keer, ach het zijn en blijven katten

[sandy]

Jes was gelukkig niet zo stout Heb eigenlijk wat dat betreft noot veel problemen gehad met de katten.
Ja het is een heerlijk gevoel als je ziet hoe ze steeds meer en meer vertrouwen in je krijgt
Maar blij toe dat het bij jou niet zo extreem is, ik denk dat je het wel goed opgepakt hebt met je kittens.
Als ze al reageren op dat in je handen klappen is dat prima toch? Wellicht in combinatie met een plantenspuit dat ze het wat sneller doorhebben.
Maarre...kittens blijven kittens he, en ze verzinnen vast wel weer wat anders
Voel je niet schuldig, ook dieren moeten opgevoed worden, en die kunnen je geduld ook wel eens op de proef stellen

O hier krijgen ze trouwens ook nog wel eens een grote mond hoor, ook Jessie maar die is dat heel snel weer vergeten en komt gewoon weer opdringerig kroelen

[loek]

Bedankt weer voor de reacties. Het werkt nog lang niet altijd hoor helaas dat alleen maar in mijn handen klappen.
Het effect dat als je de plantenspuit pakt dat ze dan al ophouden of 'alleen' reageren op 'nee' moet je juist niet hebben geloof ik...heb ik ergens gelezen ik klap in mijn handen omdat ik hoop dat ze niet weten dat het van mij komt. (zodat ze het ook niet doen als ik er niet bij ben....is de gedachte) Maar ja die theorie gaat dus weer niet echt op als ik na het klappen ze op moet pakken en weg moet gooien. Ik las ook ergens dat een tik op de neus prima is, omdat dit in de natuur (moederpoes) ook zo gaat. Maar dat gaat echt tegen mijn gevoel in, dat kan ik niet. Wat vinden jullie daarvan?

Vinden/ vonden jullie het soms ook zo lastig. Ik ben hier echt soms binnen 10 min. 20 keer in mijn handen aan het klappen haha. Af en toe moet ik stiekem wel lachen hoor. Ik ben ze dan aan het observeren, en dan zie ik al de aanstalten om dat gordijn weer eens te bespringen...

Laat ik voorop stellen, het zijn schatjes, ik kan ze nu al niet meer uit mijn leven denken. Maar vermoeiend is het toch ook wel...

[sandy]

Een tik op de neus is helemaal uit den boze, dat is heel pijnlijk en maak je ze ook alleen maar bang mee voor je handen.
Elke lijfelijke straf is wat dat aangaat slecht, gebruik liever alleen je stem of een hard geluid.
Het is echt een kwestie van volhouden en geduld hebben

[Gita]

Ik heb erg goede ervaringen met de plantenspuit, zet hem wel op de harde straal. Om gegraaf in planten te voorkomen had, ik toen mijn katten nog klein waren, alluminiumfolie in de planten gelegd en op plekken geplakt waar ze aan gingen krabben. Mijn kater Henk presteerde het om het folie er af te krabben. Ook kiezelstenen in de planten helpen tegen gekrab en het staat ook best wel leuk.

[loek]

Gita, bij mij is niet zo zeer de aarde uit de plantebak boeiend, maar gewoon in die hele plant gaan hangen is leuk

Nee ik ga ze ook geen tik geven inderdaad Sandy. Ik had nog een vraagje aan jou. Ik las dat je Jes bent blijven aaien ook al vond ze dat in eerste instantie maar niets. Nu wil ik graag katjes die buiten hun eigen leven en tijd, ook bij mij leker komen kroelen op z'n tijd. En dus weten/ leren dat aaien leuk is. Nu zijn daar ook verschillende theorien over. Ik lees en hoor dat je een kat altijd zelf moet laten komen. En als ze het niet leuk vinden (aaien of op schoot), meteen moet laten gaan. Maar aan de andere kant is er ook de theorie dat je ze wel met lichte dwang moet blijven aaien, ook vinden ze het niet leuk, wat jij ook met Jes hebt gedaan. Zodat ze leren dat het leuk is.
Wat kan ik het beste doen?

Vind het wel moeilijk hoor. Soms denk ik: oh ze doen het eigenlijk heel goed. Zoals vanochtend toen ik de kamer binnen kwam (ze slapen niet in mijn bed) en ze allebei spinnend meteen opstonden en naar me toe kwamen. (Diesel deed dat al, maar Muis leek het tot nu toe niet zo boeiend te vinden als ik er weer ben)
Maar af en toe, denk ik ook: 'ik kan dit niet'. Met name als ze van plant naar gordijn vliegen.

Ook zoiets, ik heb hier de ramen open staan, omdat het best benauwd kan worden hier (appartement). Ik ben gewend om altijd mijn ramen open te hebben staan. Ik houd ze dan goed in de gaten. En als ik even weg ben, afwasje doen in de keuken ofzo, waar ze nu ook nog even niet mogen komen, dan doe ik ze voor de zekerheid dicht. (en als ik niet thuis ben ook uiteraard) Tot nu toe hadden ze die ramen nog niet door. Maar gisteren kreeg ik de schrik van mij leven toen Diesel in 1 beweging in het raam zat....
Ik woon twee hoog, zouden ze de sprong gaan wagen? Of moet ik er op vertrouwen dat ze niet het raam uitgaan (of per ongeluk vallen). Ik denk nu ze klein zijn dat ik er sowieso op moet letten. Maar als ze straks wat ouder zijn. Ik moet toch gewoon mijn ramen open kunnen zetten..zeker als het straks weer warmen wordt.

Oh ja nog een vraag. Gisteren voor het eerst een aanvalletje op mij door diesel. Ik ben nu even aan het zoeken hoe je daar op moet reageren. Ik had daar van te voren al over gelezen, dat je kat zich superieur kan kaan voelen en dat je het moet afstraffen, duidelijk laten merken dat jij wint. Maar nu lees ik ook dat het het juist beter kan negeren.....

Wat is nou het juiste? Hoe weet ik nou wie het aan het rechte eind heeft?

Veel vragen he Ik twijfel steeds maar weer of ik het goed doe.

[Cari]

Hai Loek,
Allereerst gefeliciteerd met je belhamels!

Om met de simpelste oplossing te beginnen: de ramen ga je voorzien van horren . Als je dat niet doet, kan je er namelijk op wachten dat er één vroeg of laat naar beneden gaat vallen. Dat kan ook gebeuren als je even naar de wc gaat . Ze zullen misschien niet met opzet naar beneden springen, maar een vliegje op het raam.....vogeltje dat langs vliegt ...... broertje dat je laat schrikken.....hup ....weg kitten..... Zo gauw mogelijk doen dus!

Jouw kittens zijn absoluut tamme en gesocialiseerde kittens, alleen ze zijn niet opgevoed. Ze zijn ook nog heel jong, dus wat wil je?
Ze barsten van de energie. De hele wereld is spannend en moet ontdekt worden. Ik denk dat je moet oppassen ze niet teveel te gaan straffen. Dat zal jullie relatie niet ten goede komen en bovendien worden ze er dan ook nog ongevoelig voor. Speel met ze,
laat ze weten dat je van ze houdt en dat ze bij jou veilig zijn. Ga ze niet aaien als ze dat niet willen. Dat moet je alleen doen bij jonge kittens die NIET gesocialiseerd zijn, omdat die uit zichzelf niet durven komen en er van overtuigd moeten worden dat mensen niet eng zijn. Dat is bij jouw kittens niet het geval. Als je die gaat dwingen, gaan ze een afkeer van je krijgen. Ze moeten graag bij je zijn en dat bereik je alleen door te zorgen dat het leuk is bij jou. Je speelt met ze en je biedt ze een veilige, warme plek om een dutje te doen. Laat ze kitten zijn met al hun streken en grijp alleen in bij dingen die je ECHT niet wilt. De rest komt vanzelf goed

[sandy]

Nou dat antwoord is al gegeven
Met aanvalletje bedoel je waarschijnlijk in je hand hangen?
Wat ik nog steeds doe als onze kater die neiging krijgt is luid en duidelijk met een lage stem nee zeggen mn hand in zn nek leggen en 'm tegen de grond drukken, wel voorzichtig maar resoluut en dan stoptie.
Met een kitten kan je wellicht proberen het eerst alleen met een luide nee en je hand stilhouden, een bewegende hand is namelijk erg interessant om op door te gaan, dat maakt het een soort van prooi.
Ik ben ook geen expret hoor, maar dat lijkt me het beste.

[loek]

Cari,
Inderdaad je hebt helemaal gelijk, die horren komen er!
Ik snap nu ook helemaal waarom het bij de kat van Sandy wel verstandig was om 'door te aaien' en bij gesocialiseerde dieren niet. Goede uitleg, bedankt! (dat ik dar niet zelf op kwam haha)

Probleem is wel dat die van mij er volgens mij een beetje tussenin hangen, ze zijn wel gesocialiseerd...maar ook weer niet heel goed. De plek waar ze vandaag kwamen was vies en ze kwamen niet heel veel in contact met mensen. En als de eigenaar thuis was, kregen ze niet echt veel aandacht vooral niet in de zin van knuffelen en aaien. Meer eten toegooien en af en toe in het nekvel een katje oppakken en er zo van een afstand tegen praten. Tenminste dat laatste is wat ik gezien heb. Betekend niet dat ze nooit geaaid zijn misschien...maar ik schat zo in...dat dit niet veel gebeurd is. In het begin kon ik ze ook niet zomaar aaien, moest ik echt heel rustig aan doen, en dan nog werd er teruggedeinst. Nu zorg ik nog dat er niet zomaar een hand op hun afvliegt om te aaien. Maar denk dat wel meer katten dat niet waarderen.
Dus tja beetje tussenin situatie volgens mij...misschien dan ook maar een beetje tussenin aanpak? Ik zet ze nu vaak op schoot als ze slapen en ga dan aaien, dat vinden ze prima. Is ook al heel wat toch?

Sandy, ik bedoelde inderdaad mijn hand 'aanvallen'. ik heb drie klein sneetjes in mijn hand
Vandaag begon hij ook te spelen met mijn hand, dat was echt nog zachtjes zonder nagels. Ik heb inderdaad gewoon mijn hand op mijn rug gedaan. En toen bleef hij rustig. Als het op die manier gaat is het prima. Maar ik wil voorbereid zijn op een situatie, zoals nu 1 keer gebeurd dan hij met nagels uit 'toeslaat'. Jij reageert daar dus wel 'boos' op. En dat lees ik ook her en der. Maar ik lees ook juist negeren. teksten zoals deze (even van een willekeurige site):

Als de kat ziet dat zijn aanval geen effect heeft gehad, wordt aanvallen zinloos en overbodig. Als je steeds consequent reageert met het negeren van het dier, dan heb je al snel een kat die poeslief is.

Tja wat is nou wijsheid...

(ik hoop niet dat jullie me irritant vinden met al mijn vragen en twijfels. Soms denk ik ook: 'doe gewoon komt wel goed' Maar aan de andere kant denk ik: dit is het begin van hun leven en opvoeding, dus alles wat ik nu goed of fout doe vormt ze tot wie ze staks hun hele leven zijn)

[sandy]

Het verschilt denk ik per kat, mn hand stilhouden heeft bij Redney geen effect, daarom grijp ik hem in zn nek en zeg heel hard NEE, dat is genoeg om hem te doen stoppen.
Het is altijd een beetje zoeken wat het best is, ook met aaien en ik denk dat je het prima doet zo

Het is niet irritant hoor, is alleen maar een teken dat je het beste wil voor je katjes