kanker gezwel in oortjes bij kat

[bibi73]

mijn aanloop kat sam heeft sinds hij hier kwam wonen dichtgegroeide oorschelpen.
1 oor is er vrij redelijk aan toe, is niet meer ontstoken, en het groeit niet.
Het andere oor is een groot probleem aan het worden, er zit een voortdurende ontsteking in en omdat de gehoorgang bijna is dichtgegroeid kan het ook niet weg.
Sam woont hier sinds een jaar of 4, dierenartsen dachten eerst dat het een verwaarloosde ooronsteking was, maar bij de laaste keer dat ik er kwam dachten ze toch dat het kanker was, het groeit langzaam dichter en dichter.
Ze kunnen het proberen weg te halen met een operatie, maar we weten niet hoe diep het zit.
Sam slaapt bijna de hele dag, eet en drinkt wel goed.
Met het naar bed gaan vannacht (gaat ie mee)
merkte ik dat hij weer veel last van jeuk en pijn in zn oortje had.
Ik denk dat ik bijna aan het keuze moment toe ben van of opereren, met de onzekerheid of het helpt, of hem dat niet heel veel pijn gaat doen.
OF blijven aankijken tot ik hem moet laten inslapen..........
Ik weet niet hoe oud hij is, toen hij bij me aan kwam had ik al een vermoeden van kanker, en ik kon het niet over mn hart verkrijgen om hem naar het asiel te brengen.
Ik denk dat hij ook al een beetje dement is vanwege het feit dat hij snacht nog wel s wil schreeuwen als ie ff niet meer weet waar hij is (geen pijn kreet).
Iemand ideeen, suggesties???
want ik weet het echt ff niet meer.........
bianc

[Kattenbella]

Mijn Purdy had dit ook. Ik heb hem toen niet laten opereren mede, omdat hij al op leeftijd was, maar ik denk dat als ik een goede dierenarts zou hebben waarmee goed overleg zou zijn en vooruitzichten (we zijn al jaren verder) ik er misschien wel voor was gegaan. De oren bleven stinken en het mannetje kreeg last van evenwichtsstoornissen.

Laat je goed voorlichten over de voor en nadelen. Het kan zijn dat de oren verwijderd moeten worden, dat werd toen wel voorgesteld.

Hou je ons op de hoogte?
Sterkte met je beslissing!

[bibi73]

ik heb de beslissing genomen om het niet te laten doen, ik hem met iemand gemaild die de operatie wel heeft laten doen en die had er spijt van.
Ik denk dat het sam te veel pijn gaat opleveren, en dat bespaar ik hem liever.
Ik haal binnenkort wel pijnstillers voor hem, kijken of dat in de avonden helpt.
Ene dag gaat het beter dan de andere, zn voornaamste probleem is dat het vocht in zn oor ergg jeukt en je er niet bij kan.
Ik hoop dat het nog wat maandjes doorsukkelt en het niet erger wordt.
Ik weet dat ik er rekening mee moet gaan houden dat het wel s zn laaste zomer wordt,
maaar pffffffff
bianc

[Sandra W]

Het kan ook wel goed gaan, want ik heb een kat in het asiel gekend waarbij er heel diep in de oor werd geopereerd en dat is helemaal goedgekomen. Deze kat was daarna van de enorme jeuk af (en wij van de enorme stank ) en kon daarna ook gewoon goed horen.

Ik weet natuurlijk niet precies wat er bij jullie kat voor risico's aan de operatie verbonden zijn, hoe erg de kanker al is uitgezaaid en hoe erg de pijn en/of jeuk is, maar misschien kun je het nog even aanzien en besluiten om te laten opereren als het niet langer meer gaat zonder erge pijn en jeuk, dan kun je misschien inslapen voorkomen. Het is hoe dan ook een lastige beslissing, dus ik wens je heel veel sterkte!

groeten,
Sandra

[Arabella]

ik heb de beslissing genomen om het niet te laten doen, ik hem met iemand gemaild die de operatie wel heeft laten doen en die had er spijt van.
Ik denk dat het sam te veel pijn gaat opleveren, en dat bespaar ik hem liever.
Ik haal binnenkort wel pijnstillers voor hem, kijken of dat in de avonden helpt.
Ene dag gaat het beter dan de andere, zn voornaamste probleem is dat het vocht in zn oor ergg jeukt en je er niet bij kan.
Ik hoop dat het nog wat maandjes doorsukkelt en het niet erger wordt.
Ik weet dat ik er rekening mee moet gaan houden dat het wel s zn laaste zomer wordt,
maaar pffffffff
bianc

Waarom had diegene er spijt van? Die pijn na de operatie gaat als het goed is (normaal gesproken) weer over, want je laat hem juist helpen om van die pijn en jeuk af te zijn. Nu blijft hij daarmee lopen. Was het mijn kat, zou ik hem laten helpen. Het wil niet zeggen dat het uitpakt net als bij diegene die je gemaild hebt..

[bibi73]

de gene die de operatie eerder heeft laten doen had er spijt van omdat haar kat heel veel napijn had en later bleek dat de kanker al tot de bek was doorgedrongen, een lijdensweg duss.

Als sam poes een nog jonge kat zou zijn , zou ik het onmiddelijk proberen.
Maar sam is al aant dementeren, ik weet niet pcies hoe oud hij is omdat hij een jaar of 4/5 geleden met zulke oortjes aan is komen lopen.
ik had toen al 4 cats maar omdat ik vermoede dat het kanker was besloot ik dat hij dan zn laatste jaren maar lekker hier moest komen blijven wonen ipv een asiel waar hij misschien niet meer uit was gekomen.

Moet ik sam dan een hele pijnlijke operatie aan gaan doen, waarbij hij ook nog kans loopt om last van zn evenwicht te verliezen, omdat dat orgaan daar ook zit, en hij niet meer naar buiten kan?????..

zou ik de garantie krijgen dat de pijn , de jeuk weggaat en dat hij dan nog een paar goede jaren heeft , zou ik het gelijk doen.
Maar de dierenarts kan nu ook niet zien hoe diep het zit.

Ik kan het voor mijn gevoel mijn kat niet aandoen om hem een zware operatie te geven met een pijnlijke periode daarna omdat ik te veel van hem hou om te zeggen het is goed zo.
Ik weet dat ik hem nog een paar super jaren heb gegeven met alle liefde die ik heb.

Dus denken jullie alsjeblieft niet dat ik sam zomaar op geef!!!!

[Sandra W]

Tuurlijk niet, uit al je berichtjes blijkt je enorme liefde en zorg voor dit arme katje, dus maak je daar maar niet druk om !

De kat waar ik het over had was pas 1 jaar oud en de kanker zat alleen nog in zijn oor (dus geen uitzaaiïngen naar de rest van zijn koppie), dus daar was het de gok van waard, maar in jouw geval is deze operatie misschien wel zinloos en is het beter hem (eventueel met hulp van pijnstillers) nog een mooie tijd te geven.

groeten,
Sandra

[Kattenbella]

Bianca,

Het is eigenlijk hetzelfde verhaal als met mijn Purdy. Hij was ook al zo oud en de dierenartsen en ik hadden dezelfde overwegingen.
Ik heb er ook geen spijt van.

Geniet nu van je lieverd! Hij is er nog

[Arabella]

Sorry, ik had het niet zo bedoelt. Het was alleen niet duidelijk voor mij waarom je na dat mailen niet meer wilde. Je moet doen wat jou het beste lijkt.

[wil]

graag wil ik mijn verhaal kwijt over mijn poes snoopy die ook kanker had in haar oor.
het is nu bijna een jaar geleden dat ik snoopy heb in laten slapen en ik zit er nog steeds mee en heb nog steeds heel veel vedriet hierover, voor mij ook een rede om het nog eens van me af te schrijven.

snoopy kreeg last van haar oor, in de eerste instantie dacht de da dat het een ooronteking was, dus oortje druppelen, na het eerste kuurtje nog een kuurtje, de da zag dat er diep in het oortje ook bloed zat dus nog een aantal kuurtjes maar nog geen verbetering.
inmiddels 4 maanden verder nog steeds niet goed.
ik zat elke 2 weken bij de da met snoopy.toen ging de da haar oor schoonspoelen en een wat sterkere antibiotica, hielp ook niet, uiteindelijk heeft hij een stukje uit het oor gehaald en naar utrecht gestuurd voor onderzoek.
de uitslag was niet goed, paveiselcel carcinoom een kwaadaardige kanker, doodziek was ik van de uitslag.
het advies van de da was metacam geven een pijnstiller met een kleine kans dat de kanker minder werd.
inmiddels 8 maanden verder na haar eerste dierenarst bezoek en snoopy nog steeds niet goed, ik hield zoveel van mijn lieve poes snoopy ik ging er zelf ook zowat aan onderdoor, dag en nacht hield het me bezig.
haar oor begon te stinken, elke week naar de da met snoopy, dat beest werd er gek van, maar de da zag het alllemaal niet zo somber in,de stank in haar oor werd zo erg mijn hele huis stonk naar rottend vlees zo'n sterke lucht kwam eruit dat oor.
weer naar de da, uiteindelijk zei hij dat de lucht niet te harde was en stelde mij een operatie voor die hij al vaker had gedaan, hij kon de zelfde middag nog gaan opereren, het leek wel of ik inmiddels door de stress er ook niet helemaal meer bij was en heb snoopy toen laten opereren, haar hele binnenoor zou verwijderd worden.
snoopy na de operatie:
toen ik snoopy ging halen schrok ik me dood hoe het eruit zag, de da vertelde me dat het een heel zware operatie was haar binnenoor was verwijderd en het oor dicht genaaid alle kanker was weg volgens hem, snoopy wilde niet meer eten, uiteindelijk kreeg ze pillen waardoor ze meer eetlust kreeg en gelukkig ging ze langzaam aan weer iets eten, maar ze bleef schudde met haar kop en krabbe aan het oor, weer elke week naar de da, maar ik zag spoken, ik ging werkelijk elke week met haar langs, maar werd telkens weer weggestuurd dat er niks aan de hand was.
toen op een zondagochtend lag ze bij me op bed, ze gaf een schreew en ging heel hard rondjes draaien alsof ze haar staart wilde pakken, viel van het bed en leek wel of ze dronken was ze viel steeds om en liet haar urine lopen, meteen de da gebeld, oh dat was epilepsie, kom morgen maar een pilletjes halen, pil gegeven na een uurtje kon snoopy niet meer lopen ze kroop heel zielig door het husi als ze wilde eten en ik moest haar op de kattenbak zetten, stoppen met de pillen en na een week kon ze weer een beetje lopen,
weer kreeg ze een aantal van die aanvallen doodeng om te zien maar de da zag het nog niet zo somber in.
uiteindelijk zag ik dat het eten van brokjes ook steeds moeilijker ging weer naar de da, ik moest haar maar een paar dagen bij de da laten zodat ze het zelf konden zien, toen kreeg ik haar weer mee naar huis ze had wel vier brokjes gegeten dus niks aan de hand.
ik was mijn da helemaal zat, ben toen naar een andere da gegaan.
deze had haar bekkie nog niet helemaal open getrokken en voelde meteen al dat haar rechtkaak los hing, ik voelde me helemaal niet goed worden, de volgende dag gingen ze een foto maken van haar kaak en zou gebeld worden als het niet goed was, de uitslag was niet goed, de kanker in haar oortje was door gaan rotten naar de rest van haar koppie haar kaak was al helemaal weggevreten.
mensen ik kon niet meer uit me worden komen aan de telefoon, snoopy lag nog te slapen toen de da me belde, ik heb haar niet meer wakker laten worden, dat kon ik haar niet meer aan doen, ik baal wel dat ik er niet bij was haar laatste moment.

snoopy is een jaar ziek geweest en heeft een lijdensweg gehad, doordat ik zo naief was om bij deze da te blijven.
ik heb de helft nog niet eens opgeschreven wat er met mijn schatje is gebeurd, het is al zo'n ontzettend lang verhaal.

ik mis haar nog steeds, en alles wat er met haar is gebeurd gaat nog dagelijks door mijn hoofd.

sorry voor het lange verhaal, maar ik moest dit even kwijt.


groetjes wil

[Anida]

Tranen staan me in de ogen na het lezen van je verhaal Wil.
Maar je bent zo goed geweest voor Snoopy. Je hebt er zelf alles aan gedaan maar mocht helaas niet baten. En dat alleen door een DA die de boel niet goed heeft onderzocht. Wat lopen er toch prutsers rond. En daar is Snoopy de dupe van geworden.
Maar onthoud goed dat jij er alles aan gedaan hebt. Maar kan me heel goed voorstellen dat je dit niet snel vergeet.

Heel veel sterkte ermee.

@Bibi,
Jij ook heel veel sterkte de aankomende tijd. Zal nog een moeilijke tijd voor je worden. Maar ik geloof ook wel dat dit de beste beslissing is. Sam nog een mooie laatste tijd geven. Dat is alles wat je nu nog kan doen. Hopelijk zonder al teveel pijn voor Sam.

[rieneke]

ach wil, wat een triest relaas...
je katje moeten verliezen is altijd al verschrikkelijk, maar op zo'n manier, nee ik kan me voorstellen dat het je nog steeds dwarszit.
heel veel sterkte met verwerken!

[bibi73]

met degene die haar kat snoopy op deze manier heeft moeten verliezen heb ik dus gemaild,
haar verhaal wAS voor mij een bevestiging om niet aan de operatie te beginne.
Natuurlijk is niet elke kat hetzelfde, maar ik heb sterk het vermoeden dat hoe het uitwendig bij sam groeit het inwendig ook zal zijn.

Vandaag ben ik begonnen met de pijnstiller BETACAM, ik moet dit nou elke dag in zn bekkie spuiten, ik hoop dat het de eventuele pijn wat weg neemt.
De dierenarts heeft me wel gewarschuwd dat als hij een onsteking krijgt het ook naar binnen kan slaan, dat hij het dan niet merkt.
Maar sam zn oor stinkt al voortdurend, dus dat risico neem ik maar voor lief.
ik hoop dat het een beetje aanslaat.
Nu ontdekte ik in het 'goede oor" van de week ook wat rommel, wat ik met een tandestoker tussen de friemels weg peuter, ik hoop niet dat dit oor ook weer begint te lekken, dat zou nog meer jeuk veroorzaken.

Antibootica helpt niet, misschien voor een paar dagen maar dan begint het weer.

Weet iemand of heel veel , ongeveer 23 uur per dag slapen bij zijn ziek zijn hoort, of dat het meer oud zijn is???


Mijn opa lag ooit op sterven in het huis van mn ouders (iik was 21) en de laaste dagen dacht ik , pake wordt nou wakker, maar als hij dan even wakker was, dan deed me dat zoveel verdriet om de pijn in zn gezicht te zien, dat ik dacht" ga maar weer lekker slapen, dat is fijner voor je "

Met sam krijg ik dit gevoel nou ook, a.ls ie slaapt denk ik, wordt s wakker sam, maar als hij wakker is en ik zie hem aan de oortjes krabben, dan denk ik ga maar gauw weer slapen.

Het ene moment denk je ach hij red het nog wel een paar maanden, maar als ik hem dan zie krabben...........

Mijn 2 andere cats zijn heel plotesling overleden, yosja verloor bloed wat blaaskanker bleek te zijn, dus die heb ik tijdens de kijkoperatie niet meer wakker laten worden, en mn grote rooie bob , sliep bij mij op bed, hij sloeg 2 kreten en weg was hij, waarschijnlijk hersenbloeding.

Sam gunt me mijn tijd, maar hoe moet ik nou ooit weten waarneer het genoeg is voor hem???

[bibi73]

We zijn nu bijna 2 mnd verder en het gaat een stukkie beter met sampoes,
ik heb hem sinds een maand aan de pijnstiller Betacam, en daar reageert hij goed op.
.Na een paar dagen merkte ik duidelijk het verschil, hij krabt een stuk minder aan zn oortjes, kom nog wel stank , vocht uit en af en toe bloed het door het gekrabbel.
Maar sampoes zelf spint weer, komt weer bij me op schoot liggen, geeft me weer kopjes.
Dus voorlopig blijft sampoes nog wel even bij ons, hoop ik.
Ik geef hem elke dag 3 mm met een spuit in zn bekje, wat hij niet erg vind.
De kanker groeit wel langzaam. ,maar hij heeft er een stuk minder last van.
Ik moet wat meer poetsen voor het spetteren en hij blijft mn stinkertje maar ach 2 mnd geleden gaf ik hem bijna op.
Ik hoop dat we deze zomer nog lekker zo door kunnen gaan.

groetjes bianca

[Sandra W]

Wat een heerlijk nieuws, ik ben blij dat te horen ! Geniet nog maar even lekker van hem.

groeten,
Sandra