# Poes uit het asiel of kitten?

[Mii]

Mijn vriend en ik willen graag een kat, en hebben al rondgekeken op verschillende sites waar ze kittens aanbieden en op sites van dierenasiels.
Bij een asiel zag ik op de site een superlief poesje, zo'n 9 maanden oud.

Toen ik naar het asiel belde kreeg ik het volgende te horen:
Ze was een zwerfkat en al zon 6 maanden toen ze bij het asiel aankwam en is nu best bang. Ze is wel aaibaar, bijt of krabt niet, maar is wel bang. Verder wel helemaal gezond.
De vrouw aan de telefoon zei dat zo'n kat best nog eens van gedrag kan veranderen en een echte huiskat kan worden. Maar is dat echt zo?
Wij twijfelen een beetje of we zo'n kat moeten nemen: natuurlijk is het goed om haar weg te halen uit het asiel, maar wat nou als ze altijd zo bang blijft?

Moeten wij langsgaan bij het asiel (behoorlijk stuk rijden) om daar waarschijnlijk verliefd te worden en haar mee te nemen of verder zoeken naar kittens?
En heeft iemand ervaring met katten uit het asiel die in het wild zijn opgegroeid?

[jobey]

mijn laatste poes is ook gevonden. En we hebben haar ook gehaald uit het asiel. Het belangrijkste punt voor dat soort katten is dat je veel geduld moet hebben, niet te veel opjagen alles heel rustig. Die van ons haalden we op en moesten we eigenlijk gelijk in een bench doen, omdat ze zicht daar alleen veilig voelde. nu een dikke week later gaat alles heel goed. maar nu moet ik er wel bij zeggen dat elke kat weer anders is.

Het asiel waar wij de poes vandaan hebben, hebben we een garantie. Als het echt niet wil dan mag je hem komen "ruillen". Het klinkt raar, maar wel handig in dit soort gevallen. Ook is het voordeel van een asiel dat je wanneer je er bent gewoon even de tijd moet nemen. Soms hebben ze niet alle katten op internet staan. Je weet in ieder geval wel wanneer je een kat uit het asiel haalt dat het goed gezond is en als dat niet zo is, kan ik in mijn geval terug naar het asiel en wordt het allemaal voor me geregeld, bij de dierenarts die daar bij zit.

maar het belangrijkste als je zo'n beestje neemt die wild is geweest, heb heel veel geduld!

[sandy]

Wij hebben een poesje uit de opvang gehaald met 4 en halve maand oud.
Zij moest goed gesocialiseerd zijn, niets was minder waar. Zij was op straat geboren en met 8 weken gevangen.
De eerste week heeft ze onder de dekenkist geleefd en van lieverlee durfde ze zich meer door het huis te verplaatsen ondanks 3 andere katten die wel moeite met haar hadden, vreemde stemmen en geuren enzo.
Ze is inmiddels 3 jaar(wat gaat de tijd hard..)en ze is mijn poesje, heel erg aanhankelijk en komt heel vaak op schoot kroelen.
Het schrikachtige gaat er nooit meer uit, maar ze is vreselijk lief en aanhankelijk geworden met veel geduld en weten wanneer je aandacht moet geven en wanneer je haar met rust moest laten in de beginperiode.
Ze durft nu zelfs na een tijdje naar beneden te komen als er visite is, zoalng er maar geen kinderen zijn althans
Met veel liefde en heel veel geduld kan je heel veel bereiken met zo'n poesje dus.

[Mii]

Bedankt voor jullie posts! Gelukkig is het bij jullie allemaal wel goed gegaan!
In ieder geval morgen maar eens bellen met het asiel of zij ook 'garantie' geven en binnenkort dan toch maar eens langs!

Verder nog tips behalve veel geduld?
Ik had nog wat op internet gezocht en daar nogal wat gelezen over spray van Feliway, een feromonen spray waarmee de kat zich sneller thuis en op zn gemak voelt. Iemand ervaring mee?

[sandy]

Nope geen ervaring mee, het schijnt wel goed te helpen maar dan ook weer niet bij alle katten.
Veel geduld hebben is echt het allerbelangrijkste, en veel praten als je met haar bezig bent dat werkt geruststellend.
Waarschijnlijk zal ze een schuilplek zoeken waar ze zich veilig voelt, ik heb Jessie daar toen haar eten en drinken gegeven tot ze zich vrij door het huis durfde te verplaatsen.
Waarbij ik rustig tegen haar praatte en aaide als ze aan het eten was.
Na die tijd gaf ik haar eten waar ze lag tot ze mee kon eten in de keuken bij de rest.
Toen ze voor het eerst op de eethoekstoel durfde slapen ben ik haar meer met rust gaan laten, steeds voorbij lopen zonder naar dr te kijken zodat ze wist dat ze zich veilig kon voelen.
Je niet laten afschrikken van eventueel geblaas, dat gaat vanzelf over als ze zich veiliger voelt.
Het kan aardig snel gaan hoor, en elke overwinning is gewoon prachtig
Ik vind het geweldig dat jullie dit poesje een kans willen geven!