Ik herken het gedrag wel.
Mijn ouders hadden vroeger abbesijntjes en een van de dames was ook zo.
Jette was eigen fok, dus ze was niet op het vorige adres raar behandeld ofzo en ook mijn ouders waren erg begaan met haar.
Jette's dochter Nicita was nog veeeeeel erger in dit gedrag. Onbenaderbaar en erg opzich zelf.
Ik weet nog dat dit gedrag echt met de loop der jaren (Jette is 15 geworden en werd pas leuk nadat ze een jaar of 8 was) een beetje beter werd. Maar een echt makkelijk katje is ze nooit geworden.
Ik denk dat het bij sommige katten echt in het karakter zit en dat je daar vrij weinig aan kan doen. Het belangrijkste vind ik altijd dat je dit soort katjes niet moet willen "omvormen" naar sociale katjes, maar ze moet laten zijn zoals ze zijn. Daarbij dus wel steeds aandacht aan ze moet blijven geven.
Het is in ieder geval best heel lastig, ook voor jezelf om te accepteren dat ze geen knuffelkatjes zijn.
succes
Blazende kat
sprinter
Lotte, Dank voor je reactie. Een gerustellend idee, dat er meer van dit soort poezen rondlopen. En van omvormen is in onze siuatie geen enkele sprake. Ik ben er aan gewend geraakt om naar haar te kijken en daar geniet ik ook van. Ik zou wel graag een tweede poes willen, misschien ga ik het met een kitten proberen.
Helga
Helga